Bloggang.com : tiensongsang : จงให้สิ่งที่ดีที่สุด..เพื่อคนอื่น ตอนที่ ๓

จงให้สิ่งที่ดีที่สุด..เพื่อคนอื่น ตอนที่ ๓

ความเดิม - -> จงให้สิ่งที่ดีที่สุด..เพื่อคนอื่น ตอนที่ ๑ และ จงให้สิ่งที่ดีที่สุด..เพื่อคนอื่น ตอนที่ ๒

เกือบสองปีที่ผมได้เขียนบล็อคในเรื่อง จงให้สิ่งที่ดีที่สุด...เพื่อคนอื่น รวมสองตอนด้วยกัน ซึ่งตัวเองก็คิดว่าคงพอแค่นั้น แต่เมื่อไม่นานมานี้เองกลับมาเหตุการณ์ให้ผมต้องหวนกลับมาเขียนในตอนที่ ๓ อีกครั้ง

ร้านผักของผมยังคงเหมือนเดิม เหมือนเดิมในที่นี้คือ ไปขายสายเหมือนเดิม ด้วยเหตุผลที่เก็บผักสด ๆเหมือนเดิม ราคาเหมือนเดิม และมีลูกค้ามาอุดหนุนเหมือนเดิม แม้ไม่ใช่คนกลุ่มเดิมเสียทั้งหมดแต่ก็หมุนเวียนเปลี่ยนมาบ้างและสามารถขายได้ ที่ไม่เหมือนเดิมคือ ที่ตั้งของร้าน ซึ่งแปรเปลี่ยนไปตามการจัดตลาด แปรผันไปตามแรงโน้นถ่วงของเส้นสาย ผมไม่ค่อยให้ความสำคัญกับทำเล เพราะที่ผ่านมาผมถูกย้ายมาหลายครั้งและได้ที่ตั้งแบบที่ไม่น่าจะขายได้ ผมก็สามารถฟันฝ่ามาได้ ด้วยจุดยืนที่มั่นคง คือ ผักต้องสด ปลอดสารพิษมากที่สุด ราคาไม่แพง และผักทุกชนิดจะต้องปลูกเองเพื่อสามารถรับผิดชอบสินค้าได้

หลายปีผ่านมีอะไรมากมายเกิดขึ้นกับการขายของ การได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆกับสังคมที่แตกต่างไปจากสังคมการทำงานปกติทำให้เรารู้และเข้าใจและพร้อมที่จะปรับสภาพร่างกายและจิตใจของเราให้อยู่อย่างมีความทุกข์ให้น้อยที่สุด

ทุกสังคมมีคนหลายประเภทอยู่ร่วมกัน สังคมที่ดีก็เพราะมีคนดีจำนวนมากกว่าคนไม่ดีและช่วยกันสร้างสิ่งดีเป็นเรื่องปกติ และสังคมนั้นจะเจริญขึ้นได้ก็เพราะคนในสังคมนั้น ๆเองที่ช่วยกันจรรโลงสังคมที่ตนเองอาศัยอยู่ได้อันนี้คือหลักสำคัญ

นอกจากผักต่าง ๆที่ถือว่าเป็นสินค้าของผมแล้ว สินค้าอีกชนิดหนึ่งที่ถือได้ว่าเป็นสินค้าขายดี คือ เห็ดนางฟ้าภูฏาณ อาจเพราะความสดและราคาไม่แพง เพราะถุงละ ๒๐ บาทก็ประมาณ ๓ - ๔ ขีด ไม่ว่าจะเทศกาลใดใด กินเจหรือไม่ ผมเองก็ขายในราคานี้ เพราะอย่างที่ผมบอกไว้ในตอนแรกว่าผมมีจุดยืน ซึ่งก็ไม่พอที่จะขายจนลูกค้าต้องสั่งจองไว้ล่วงหน้าเสมอ

ด้วยเหตุที่เห็ดที่ผมขายเมื่อเทียบกับราคา ๒๐ บาทที่ดูเสมือนถูกมากทำให้มีแม่ค้ารายหนึ่งซึ่งอยู่ถัดไปประมาณสามสี่ร้าน เดินมาเพื่อขอซื้อไปแบบเอาหมด ผมเองก็ขายให้ไปด้วยไม่ได้คิดอะไรมากมายไปกว่าการขายของเช่นทุกวัน

เมื่อแม่ค้ารายดังกล่าวซื้อเห็ดของผมไปแล้วกลับนำเห็ดดังกล่าวไปวางขายร้านของตน โดยเขียนราคาติดถุงไว้ ๓๐ บาท เมื่อลูกค้าของผมมาซื้อที่ร้านผมไม่มีเลยเดินไปพบเข้าและซื้อมาในราคาที่สูงกว่าแต่ลักษณะถุงคล้ายของร้านผมมาก ลูกค้าจึงเดินย้อนมาถามผมว่ามันเป็นของที่ร้านผมหรือไม่ จึงได้ความกระจ่าง

"ทำไมทำกันแบบนี้" นี่คือเสียงของลูกค้าที่รำพึงออกมาจากความรู้สึก

การค้าขาย ... ผลกำไรอาจไม่ได้เป็นที่ตั้งหรือจุดสูงสุดที่เราต้องไปให้ถึง การค้าขายยังมีอะไรมากมายไปกว่านั้นมากนัก เพราะการค้าขายไม่ได้ทำเพื่อการค้าขายเพียงครั้งเดียวแล้วเลิกราไป พ่อค้าแม่ค้าจะต้องยึดหลักที่ว่าจะทำอย่างไรให้ตลาดที่ตนเองขายของอยู่นั้นอยู่ได้ การอยู่ได้นั้น สิ่งสำคัญที่สุดคือ ลูกค้า และจุดดึงดูดลูกค้านั้นนอกจากตัวสินค้าแล้ว พ่อค้าแม่ค้าเองจะต้องมีความซื่อสัตย์ เห็นแก่ตัวน้อยที่สุด หากถามผมว่าผมสามารถขาย ๓๐ บาทได้ไหม ผมตอบได้เลยว่าสามารถขายได้ และทำไมผมถึงไม่ทำเช่นนั้น?

มีคำถามดังจากความคิดผมมากมายให้ได้ขบคิดและตัดสินใจ "ผมจะทำอย่างไร" และการกระทำจากความคิดของผมใครจะเข้าใจและรับรู้ความรู้สึกได้อย่างแท้จริง
"จงให้สิ่งที่ดีที่สุด...เพื่อคนอื่น"

Create Date : 11 พฤศจิกายน 2555

Last Update : 11 พฤศจิกายน 2555 14:21:28 น.

24 comments

Counter : 2294 Pageviews.

ซาบซึ้งถึงก้นบึ้งของหัวใจเลยเฮีย
เดี๋ยวมาต่อนะ โดนเรียกตัวซะแล้ว

โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m

) วันที่: 11 พฤศจิกายน 2555 เวลา:15:36:14 น.

เป็นคนดี ทำดีดีแล้ว
มาชื่นชมเรื่องราวและภาพถ่ายค่ะ

โดย: เสถียร IP: 115.67.67.97 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2555 เวลา:20:38:37 น.

นานแล้วที่ไม่ได้แวะมา หวังว่าคงสบายดีนะคะพี่หนูหล่อ

โดย: sawkitty

วันที่: 11 พฤศจิกายน 2555 เวลา:23:07:32 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย

ถ้าวัดจากการค้าขาย
ใครซื้อก็ไม่ผิดเลย
เพราะเฮียได้ขายไปในราคาที่ยุติธรรม

เพียงแต่คนที่ซื้อไปดันทำ "กำไร"

และในการค้าขายการทำกำไรก็เป็นสิ่งสำคัญ

นี่ทำให้ผมนึกถึงเรื่องส้มครับเฮีย

ส้มกิโลหนึ่งขายที่ตลาด
ราคาโลละ 30 บาท

เอาไปคั้นขายในตลาดแก้วละ 10 บาท
คั้นขายในร้านอาหารแก้วละ 60
พอเอาไปเสริฟในโรงแรมห้าดาวแก้วละ 300 บาท

ทุกอย่างอยู่ที่ความพอใจของคนซื้อจริงๆครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 12 พฤศจิกายน 2555 เวลา:6:11:04 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 13 พฤศจิกายน 2555 เวลา:6:27:24 น.

อ่านแล้วได้ความรู้สึกที่...
อยากให้มีคนคิดแบบนี้อีกสักเท่าตัว...

โดย: poo IP: 210.213.49.234 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2555 เวลา:21:00:45 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2555 เวลา:6:30:20 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 15 พฤศจิกายน 2555 เวลา:6:14:42 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2555 เวลา:6:11:37 น.

หวัดดีค่าเฮียเทียน

ดอกไม้สวยมากกก แต่เฮียพูดเรื่องผักนี่นา 555+

การทำแข่งขันค้าขายในตลาดแบบนั้น เห็นมาเฟียคุมตลาดกันเยอะเลยคะเฮีย

อยากได้ทำเลที่ตั้งดีดีกัน

หากเรามีจุดยืนที่ผักสด ปลอดสาร เราก็ไม่ต้องหวั่นคะ
เพราะผักยังไงก็ขายได้ แต่ก็ดูว่าต้องขายให้หมดเร็วนะคะ
อากาศมันร้อนมาก ผักเหี่ยวเร็วด้วย
บางทีขายผักมันต้องแข่งกับเวลาด้วยเหมือนกัน

บางอย่างผักก็แพงจริงๆค่ะ อย่างคืนฉ่ายตอนนี้ 2 ต้น 5 บาท 10 บาทล่ะ แพงจริงๆ

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2555 เวลา:9:56:58 น.

สํโวหาเรน โสเจยฺยํ เวทิตพฺพํ

ความบริสุทธิ์ พึงรู้ได้ด้วยถ้อยคำ

มีความสุขกับการพูดดี มีความไพเราะ และมีประโยชน์ ตลอดไป...นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2555 เวลา:11:58:04 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 17 พฤศจิกายน 2555 เวลา:6:27:08 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2555 เวลา:6:30:00 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 21 พฤศจิกายน 2555 เวลา:6:15:02 น.

ขโณ โว มา อุปจฺจคา

อย่าปล่อยกาลเวลาให้ล่วงไปโดยเปล่าประโยชน์

มีความสุขกับเวลาอันมีค่า ตลอดไป...นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 21 พฤศจิกายน 2555 เวลา:12:24:38 น.

สวัสดียามเย็นค่ะอาเฮีย

อยากได้สิ่งดีๆจากใคร ก็เริ่มต้นจากเราต้องให้เค้าก่อนใช่ไหมคะ

แล้วเราต้องหวังมั๊ยว่าเราต้องได้กลับมา

ถ้าจะให้ดีต้องไม่หวังสิ่งตอบแทนใช่หรือเปล่าคะ

โดย: maitip@kettip

วันที่: 21 พฤศจิกายน 2555 เวลา:17:54:03 น.