ปล่อยปลา...ครั้งที่เท่าไร?
เมื่อเย็นวาน...ภายหลังจากขายของเสร็จก็มาแวะตลาดบางใหญ่เพื่อซื้อของต่าง ๆกลับบ้านเหมือนเช่นเคยปฏิบัติ
ขณะเดินภายในตลาดสดผ่านร้านขายปลาเลยคิดจะซื้อปลานิลที่ตายแล้วไปทอดสักตัว
ปกติผมไม่ทานปลาครับ ไม่ทานมาตั้งแต่เด็ก ๆแล้ว ไม่รู้ทำไม
แต่หลังจากที่คุณหมอให้งดเนื้อสัตว์และถั่วทุกชนิด แต่ให้ทานปลาได้ ผมเลยจำต้องทานปลาโดยปริยาย
ทานบ้างครับ เพราะตั้งแต่งดเนื้อสัตว์ ก็ไม่คิดอยากทานเนื้อสัตว์เลย ยิ่งปลา ยิ่งไม่ชอบเอาเสียเลย
เมื่อซื้อปลานิลที่ตายแล้วและระหว่างรอให้แม่ค้าทำให้ ผมก็เหลือบเห็นโหลใส่ปลาหมอไทยที่ตั้งอยู่ด้านข้างร้าน
ทำให้อดคิดถึงตัวเองในอดีตเสียไม่ได้ อดีตที่ผมชอบหาปลา ตกปลา และปลาที่ตกบ่อยมากคือปลาหมอไทย
แม้หามามากเท่าไหร่ผมก็ไม่เคยทาน ผมขายแล้วเอาเงินไปซื้อ หมู ไก่ กุ้ง อื่น ๆทานแทน
สภาพน้ำในโหลขุ่นมองแทบไม่เห็นตัวปลา แต่ดูเหมือนว่าจะมีมากมายหลายสิบตัว รวมทั้งตัวที่ตายนอนจมอยู่ใต้น้ำก้นโหล
ผมรู้สึกสะท้อนใจยิ่งนัก เลยบอกภรรยาว่า "อยากปล่อยปลาในโหลนั้นและสอบถามว่าขายอย่างไร"
คนขายบอกว่าตัวละ 10 บาท
ในใจคิดว่า โห... เหมาหมดคงไม่ไหว เลยขอซื้อ 9 ตัวเพื่อนำไปปล่อย
ผมจำไม่ได้ว่าผมปล่อยปลาครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่?
แต่ทุกครั้งที่นึกถึงปลา ผมกลับจำได้เพียงว่าผมกระทำทารุณกับมัน ...ทุกครั้งที่คิด
เมื่อเดินทางกลับมาถึงบ้าน หลังขนของลงจากรถเสร็จก็ไม่ลืมที่จะนำปลาหมอ 9 ตัวที่ซื้อมาไปปล่อย
ใจที่จดจ่อกับการปล่อยปลาในครั้งนี้ มีความสุขยิ่งนัก
ภรรยาผมบอกว่า อย่าลืมอธิษฐานก่อนปล่อยนะ
ผมก็มาคิดว่าแล้วผมจะอธิษฐานว่าอะไร
"จุดประสงค์การปล่อยในครั้งนี้เพื่ออะไร อะไรที่ทำให้เรามีความต้องการกระทำในครั้งนี้"
ผมจึงตั้งจิตและอธิษฐาน ตามคำตอบที่ได้รับ
"ขอให้พวกเจ้าจงอยู่รอดปลอดภัย และมีสุข"

ผมไม่รู้หรอกครับว่าการปล่อยปลาแต่ละครั้ง ต้องทำอย่างไร อธิษฐานว่าอะไร
ผมรู้เพียงว่า ผมอยากปล่อยมันให้พ้นจากพันธนาการ
ให้พ้นจากความทุกข์
ทุกข์ของการทรมานจากการอยู่อย่างแออัดในที่คับแคบ สกปรก
ทุกข์ที่รอวันตายโดยที่พวกมันเป็นเจ้าของชีวิตแต่ไม่สามารถเลือกที่จะดำรงอยู่ได้
ทุกข์จากการรอความตายที่มนุษย์ผู้ประเสริฐหยิบยื่นให้อย่างชอบธรรมจริงอยู่ เป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะหยิบยื่นความช่วยเหลือสัตว์ต่าง ๆเหล่านี้ให้หลุดพ้นจากความทุกข์ได้หมด
แต่เราสามารถช่วยได้โดยเริ่มจากตัวเรา ... ลด ละ และช่วยเหลือตามกำลังสมควร
เท่านี้ก็เพียงพอที่จะสร้างสุขให้เกิดขึ้นในจิตใจของเราเอง
 .........................
ห่างหายไปนานมากครับกับการเขียนบล็อค
นี่เป็นบล็อคแรกที่ผมกลับมาเขียนในรอบเกือบ ๑ ปีเลยก็ว่าได้
เพราะหลายเหตุผลที่ต้องหยุดไป โดยเฉพาะสุขภาพ
ผมจะพยายามกลับมาเขียนเรื่อย ๆ เพราะมีเรื่องราวมากมายที่อยากเขียน
อยากบันทึกเก็บไว้ และอาจมีประโยขน์กับใครบางคน
ขอให้ทุกท่านมีแต่ความสุข สุขภาพแข็งแรงนะครับ

Create Date : 21 มีนาคม 2559 |
|
11 comments |
Last Update : 21 มีนาคม 2559 0:09:12 น. |
Counter : 1198 Pageviews. |
|
 |
|
กลับตามมาอ่านบล็อกแรกในรอบ 1 ปีของเฮียเช่นกัน
ปกติก็ตามดูรูปเฮียปั่นจักรยานในเฟสครับ