โรคนี้ ไม่น่ากลัวหรอกค่ะ...แค่ ทานยาตามแพทย์สั่ง งดอาหารประเภทสัตว์ปีก ผักทอดยอด...แค่นั้นเอง...อ้อ..อย่าลืม ออกกำลังกายเบาๆ นะค่ะ ^_^

ขอบคุณคร๊าบบ

แต่หากไม่รักษา มันมีโรคร้ายรออยู่มากมาย นิ่วที่กรวยไต ทำให้ไตวายได้นะครับ

เลยต้องรักษาตนเอง รอให้อาการดีขึ้นจะไปพบแพทย์อีก เพื่อรับยาอีกตัวยามาทานอ่ะครับ

ตอนนี้ขายังบวมอักเสบ อยู่เลยครับ

ค่ะ..ก้อ รักษาสุขภาพกาย รวมไปถึง สุขภาพ "จิต" ด้วย นะค่ะ..อย่า ท้อแท้ อย่า สิ้นหวัง...นะค่ะ...สู้ๆ ค่ะ ^_^

เข้ามาอ่านได้ความรู้ใหม่เยอะเลยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ขอให้หายเร็วๆกลับมาสุขภาพแข็งแรงเหมือนเดิมเร็วๆนะคะ

อย่าลืมงดของโปรดที่เป็นสัตว์ปีกนะคะพี่เทียน

ขอให้สุขภาพกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมในเร็ววันค่ะ ^^

ทานยาต่อเนื่องก็คงไม่มีไรน่าห่วงนะคะเฮีย

แวะ มาเป็นกำลังใจ ค่ะ .
ให้หายเป็นปกติ เลือกทานอาหาร ที่ไม่เสี่ยง ..ปฏิบัตรตาม คำแนะนำ ..ของหมอ ..สู่ ๆ ค่ะ กำลังใจ สำคัญ ..อย่าทอ ค่ะ.

เจ็บข้อมันก็ทรมานนะคะ

ขอให้หายป่วยเร็ว ๆ นะคะ

เอาใจช่วยคะ

ปญฺญาสหิโต นโร อิธ ทุกฺเข สุขานิ วินฺทติ
คนมีปัญญา ถึงแม้ตกทุกข์ แต่ก็ยังหาสุขพบ

มีความสุขในทุกสถานการณ์ของชีวิต ตลอดไป...นะคะ



อโรคยา ปรมา ลาภา...

ขอให้หายเจ็บ หายป่วย ไว ๆ มีสุขภาพแข็งแรง ตลอดไป...นะคะ

ที่จริง ทุกโรคมีอยู่ในแต่ละคน เพียงแต่อาจจะมากบ้างน้อยบ้าง

ขอให้คุณเทียนมีสติ อดทน ในการรับประทานนะครับ

ก็จะมีสุขภาพดีเป็นปกติได้ และขอให้หายไว ๆ

ก็จะถามอยู่ว่าทำไมภาพดอกไม้มาเกี่ยวไรกะโรคเกาต์เฮีย

มาเฉลยตอนท้ายๆ แระ 555+

สำหรับคนอายุ 41+ ขึ้นอย่างนี้

เป็นไปได้ไหมคะว่าเฮียยืนบ่อย
น้ำหนักมันกดลงล่างที่เท้า
เวลายืนถ่ายรูปอะไรทำนองนั้นน่ะคะ


พ่อรินก็เคยเป็น รินเลยซื้อยา ตายสิบปี ดีเหมือนเดิม
ของคนโครงการอิสลามแถวมีนบุรีมาให้พ่อ
เพราะพ่อให้ซื้อ
พอดีเห็นโฆษณาที่ เคเบิ้ลทีวี

ดีวันดีคืนค่ะเฮีย

แต่ไม่รู้่ว่าดีกับทุกคนแค่ไหน

จึงมาบอกไว้ก่อนนะเออ

หายไวไวนะฮ๊าป๋าเทียนของนู๋

อ่อๆรู้แล้วเคล็ดลับถ่ายดอกไม้เมพขิงต้องเป็นเก๊านี่เอง ^^

นิ่งในไตนู๋ก็เคยเปนค่ะป๋าขรา เม็ดเบ้อเริ่มปวดสวดๆ ใช้คลื่นเสียงกระแทกไปสองหนก็ไปแตกไตงี้ช้ำไปเลยสุดท้ายต้องโปะยาสลบเหมือดสวนลำกล้องยิงเลเซอร์ถึงหายอ่ะคะ งึงึงึ เดินไปเป๋ห่าวคือเจ้าพ่อไปพักนุง 555
14ปีแระยังไม่กลัวมาเปนอีกครั้งนั้นอย่าว่าแต่สัตว์ปีกเลย ไอติมก็กินไม่ได้ ร่างกายบางคนมันไวต่อกรดยูลิคเปนพิเศษอะดิป๋าขราาา

จะว่าไปก็น่ากลัวนะคะเนี่ย แล้วจู่ๆ ก็เป็นขึ้นมาหรอคะ คือสงสัยว่ามาจากกรรมพันธุ์มั้ยหรือกินอาหารประเภทใดแล้วจึงเกิดการสะสมของยูริคน่ะค่ะ

ขอให้อาการดีขึ้นไวๆ นะคะ น้องชายฝนก็เป็น อายุแค่ 27 เองค่ะ ไม่ทราบเพราะอ้วนรึเปล่า เพราะน้ำหนักเค้าก็ ร้อยกว่าแล้วค่ะ 55

เฮียมาตอบที่บล็อกไวมากอ่ะ ส้มก็ชอบกินเครื่องในนะคะโดยเฉพาะตับนี่ไม่ว่าหมูหรือไก่จะต้องกินเวลามีวันนั้นของเดือน เหมือนเป็นความเชื่อส่วนตัวน่ะค่ะ ก็ขอให้เฮียหายเป็นเก๊าต์ (รักเธอ) เร็วๆ น๊า

สวัสดียามค่ำคืนครับ .....

ผมเองพอมีความรู้เกี่ยวกับโรคเก๊าต์อยู่บ้าง เลยเอามาเล่าสู่กันฟังนะครับ เผื่อจะเป็นประโยชน์บ้าง .....

โรคเก๊าต์ ถ้าจะวินิจฉัยให้แน่นอน 100% แพทย์จะเจาะข้อที่อักเสบเอาน้ำจากข้อไปตรวจหาผลึกยูริครูปเข็มซึ่งถูกกินโดยเม็ดเลือดขาวในน้ำเจาะข้อ ถ้าพบก็แสดงว่าเป็นแน่นอน 100% แต่ถ้าเป็นข้อที่เจาะไม่ได้ แพทย์จะดูจากตำแหน่งข้อที่อักเสบร่วมกับตรวจระดับกรดยูริคในเลือดมาช่วยในการวินิจฉัย .....

โรคเก๊าต์ สามารถควบคุมอาการให้สงบโดยปราศจากข้ออักเสบได้ โดยหลังจากผู้ป่วยได้รับยาต้านการอักเสบจนข้อหายจาการอักเสบเฉียบพลันแล้ว ก็จะถึงขั้นตอนของการปรับลดระดับกรดยูริคในเลือด โดยเป้าหมายให้กรดยูริคในเลือดน้อยกว่า 6.0 .....

การลดยูริคในเลือด ก่อนอื่นแพทย์จะทำการตรวจวัดระดับการขับกรดยูริคทางไต ว่าผู้ป่วยเป็นกลุ่มที่ขับกรดยูริคน้อย หรือกลุ่มที่ขับกรดยูริคปกติ ถ้าเป็นกลุ่มที่ขับกรดยูริคน้อยก็เลือกใช้ยาเพิ่มการขับกรดยูริคออกทางไตให้มากขึ้น แต่ถ้าเป็นกลุ่มที่ขับกรดยูริคทางไตเพียงพอ ก็จะเลือกใช้ยาลดการสร้างกรดยูริคแทน .....

แต่ถ้ากรณีโรงพยาบาลที่ตรวจวัดระดับการขับกรดยูริคทางไตไม่ได้ แพทย์ก็มักจะเลือกให้ยาลดการสร้างกรดยูริคเลย ยาที่ว่าก็คือ Allopurinol ซึ่งเข้าใจว่าคุณเทียนฯ อาจจะด้รับยาตัวนี้เมื่อไปพบแพทย์ครั้งต่อไป ยานี้เมื่อเริ่มทานแล้ว ต้องทานตลอดไป ไม่ควรหยุดทานเองเพราะจะทำให้ระดับกรดยูริคในเลือดเปลี่ยนแปลงฉับพลันจนเกิดเป็นข้ออักเสบกำเริบขึ้นมาได้ครับ .....

สว้สดีค่ะ

โรคนี้สามารถควบคุมได้นะคะ ใกล้หมอ ตรวจเลือดระวังเรื่องอาหาร ทานยาตามหมอสั่ง ไม่หยุดยาเอง ก็ทำให้มีชีวิตปกติได้ค่ะ

ตั้งใจรักษาตัวนะเฮีย โรคเป็นได้ก็ดูแลให้ทุเลาได้
เอาใจช่วยเฮียนะ เหมือนเราจะป่วยแข่งกันมา
ตลอดเลยนะ ฮือฮือ

หายเร็วๆนะคะ เฮีย
สู้ๆค่ะ

เคยเล่าให้เฮียฟังเหมือนกันนะคะ แม่เป็นค่ะ หาหมออย่างใกล้ชิด...เห็นว่า้ต้องกินยาตลอด...ควบคุมอาหารอีก แม่บอกว่ากินยากยิ่งกว่าพวกไขมัน เบาหวานซะอีก

เคยคุยกันในครอบครัวเราเหมือนกันว่าสำหรับคนที่ออกกำลังกายประจำ แปลว่าจะปราศจากโรคภัยไข้เจ็บใช่มั้ย...ไม่น่าใช่นะคะ ภาพคุณ ย.โย่ง ยังติดตาเลยค่ะ ตีเทนนิส ออกกำลังกายประจำ... แต่เพราะเครียด เพราะอาหาร ยิ่งถ้าคนในวัยเราๆ ๔๐ ขึ้นไป อารมณ์ดูจะเหนือเหตุผล..เอ๊ย ไม่ใช่ น่าจะสำคัญที่สุดนะคะ เพราะทำให้ความดันพรวดพราดได้ ความดันขึ้น อีกหลายอย่างตามมาอีกเป็นแพ็คเกจ...เฮ้อ ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐจริงๆ นะคะ

สวัสดียามดึกค่ะ

ขอให้สุขภาพดีขึ้นไวๆ นะคะ

แหมแหม้

หนูก็คิดว่าคณเทียนจะเชียน ตะพาบด้วยซะอีก

แป่วแป่ว


ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ
ที่แว้บไปเยี่ยมกัน


เด๋วจะแอดในเฟสนะคะ

ออกกำลังกายกันครับ
ไปเจอ 2 เว็บนี้มาครับ น่าสนใจดี
//basketballbasic.blogspot.com
//food-data.blogspot.com

ไม่เป็นนะดีที่สุดแล้วครับ โรคพวกนี้มันสะสมในร่างกายเรามาตั่งแต่เกิดแล้วครับถ้าเราตั่งใจศึกษาเรื่องอาหารการกินของเราให้ดีๆๆไม่มากและน้อยไปและออกกำลังกายในการเผาผลาญอาหารที่เราทานเข้าไปไม่ให้เหลือเป็นส่วนเกิดมีจิตรใจที่เบิกบานไม่เครียด เราก็จะห่างจากโรคภัยต่างๆๆได้ โรคพวกนี้เกิดจากการกินของเรานั่นเองครับ