ชี วิ ต...
เ ร า คิ ด ว่ า เ ร า เ ป็ น เ จ้ า ข อ ง
ป ล่ อ ย จิ ต ยึ ด ติ ด ลำ พ อ ง
ห ยิ่ ง ผ ย อ ง พ อ ง ข น ใ น ต น ตั ว

แ ท้ จ ริ ง ...
เ ป็ น สิ่ ง ที่ น่ า ช ว น หั ว
ดั ก ด า น ใ น ค ว า ม คิ ด ยึ ด ติ ด ตั ว
จิ ต มั ว เ พ ร า ะ ลุ่ ม ห ล ง คื น วั น

ว่ า ง เ ป ล่ า ...
ถึ ง ค ร า ว แ ห่ ง ก า ล เ ห หั น
เ รี ย น รู้ เ พ ร า ะ ชี วิ ต มิ...นิ รั น ด ร์
มี เ พี ย ง ธ ร ร ม เ ท่ า นั้ น ที่ ยื น ย ง

ความลุ่มหลงในอบาย
บางทีเราก็ไม่สามารถที่จะรู้ตัวได้เลยว่า เรากำลังลุ่มหลง
น่าเสียดาย
หากวันเวลาอันมีค่านั้นหมดและหายไปกับความลุ่มหลง
เพราะ...อบาย ที่มากมายรูปแบบและลักษณะ
ที่แทรกซึมเข้ามาในชีวิตเราจนทำให้เราลุ่มหลงหมายจับจองทุกสรรพสิ่ง
ให้คิดว่าเป็นของเราไปเสียทุกสิ่ง
สุดท้าย ... ว่ า ง เ ป ล่ า
แม้แต่ชีวิตที่เราคิดว่าเป็นของเราเช่นกัน
...................................................................
ภาพหยดน้ำฝนเกาะที่กระจกหน้ารถยนต์
ฉันถ่ายไว้เมื่อครั้งไปรับเจ้าไนซ์เลิกเรียนพิเศษที่โรงเรียน
น้ำฝนตกลงมาทั้งที่แดดจ้า
หยดแรก... หยดแล้ว หยดเล่า
และอีกไม่นานก็คงหายไป หรือปะปนไปกับหยดอื่น ๆ
ฉันคว้ากล้องคอมแพคคู่กายมาถ่ายภาพต่าง ๆนี้เก็บไว้
และนั่งมองหยดน้ำนั้นหายไปหรือปะปนไปกับหยดอื่น ๆ
อย่างตั้งใจ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยือนทักทาย
ขอให้ทุกท่านมีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะครับ

ไม่ได้เข้าบล๊อกนานมากๆๆ แล้วครับ แต่เข้ามาก็เจอเฮียอัพบล๊อกพอดีเลยครับ