Bloggang.com : weblog for you and your gang
ตะพาบตัวที่ ๔๘ : ผี ก ร ะ สื อ (โห.. น่ากลัวอ่ะ)
หลังจากได้อ่านเรื่องขำ ขำ จากเพื่อน ๆ ในงานตะพาบครั้งนี้ ก็เกิดคำถามขึ้น
เฮ้ย... เราพอจะมีเรื่อง ขำ ขำ ในชีวิต บ้างไหม หว๊าาา
หายากอยู่ ..คำตอบที่ได้จากส่วนลึกของจิตของคนจริงจังเช่นเรา
งั้นเอาเรื่องน่ากลัวใส่เข้าไปเลยดีกว่า ใครจะด่า ก็ช่างเขาเราก็ทำม่ายรู้ม่ายชี้ซะ ..หมดเรื่อง
.......................... โปรดใช้จักรยานในการอ่าน แว่นสายตาไม่ต้อง ..............
เรื่องมีอยู่ว่า ... เริ่มด้วยดาม่า นิดนะ
สมัยที่ยังละอ่อน หลังจากเตี่ยผู้เป็นผู้นำหลักเสียชีวิตลง ผมก็ต้องต่อสู้ปากกัดตีนถีบ ในสมัยนั้น หนังกลางแปลง คือสื่อบันเทิงชั้นยอดของทุกคน แต่กลับเป็นเครื่องมือทำกินของผม
เด็กขายหนังสือพิมพ์ปูนั่ง คือ ผมเอง ซึ่งเป็นพระเอกของเรื่อง
คืนนั้นผู้คนมากมายกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา เนื่องจากสมัยนั้นหากเป็นหนังผีแล้วคนจะชอบดูเป็นพิเศษ ม่ายรู้ว่าไปติดอาการซาดิสต์มาจากไหน
หนังในคืนนั้น มีชื่อสั้น ๆว่า .... ผีกระสือ
// ม่ายรู้จักอ่ะดี แหม...ทำตาลอยกันใหญ่ เบื่อจิง ๆเด็กหมัยใหม่เนี้ย ฟังต่อ ฟังต่อ
โชคดีจริง ๆวุ๊ย คนมากแบบนี้ รวยล่ะตรู .. ความคิดของผมพลุ่งปรี๊ดดดด
แล้วก้เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ผมใช้เวลาไม่นาน หนังสือพิมพ์ที่เตรียมไว้มากมาย ก็ถูกขายจนหมดเกลี้ยง ผมจึงเปลี่ยนสถานะของเด็กขายหนังสือพิมพ์ที่น่ารัก เป็นผู้ชมหน้าตาดี ไปโดยปริยาย
ผู้คนมากมายจริง ๆ จนแทบไม่มีที่ยืนดู ทำไงดีว่ะ
เออ.... ช่าย นึกออกแหละ ด้านหลังจอ คนม่ายค่อยมี ดีดี ไปดูหลังจอ
หนังดำเนินไปถึงตอนกระสือกำลังค่อย ๆหลุดจากคอ ทีละน้อย ทีละน้อย
ผมนั่งตัวเกร็ง ใจสั่น เหมือนอาการโดนสารพิษ ขาดแต่น้ำลายไม่ฟูมปาก
ทันใดนั้น หางตา ก็เหลือบเห็นสิ่งผิดปกติ ลอยไหว ๆไปมา
ชัด ชัด มันต้องใช่ โอ๊ววว ม่ายนะ
ไม่จำเป็นต้องมองให้ชัด ทันทีที่คิดว่ามันต้องใช่กับสิ่งที่อยู่ในจอ กระสือแน่ ๆ สมองก็สั่งให้ โกย ๆๆๆๆ อยู่ไม่ได้แล้ว
ผมร้องโวยวาย กระสือ กระสือ วิ่งไปด้านหน้าจอ ผู้คนมากมายแตกตื่นมองมาที่ผมด้วยสายตาประหลาด มีคนไม่มากแสดงความมีน้ำใจถามผมด้วยความห่วงใย
" มรึงเป็นบ้าอะไร"
ผมก็ตอบไปว่า .... กระสือพี่ กระสือ
ทุกคนต่างเงียบพักนึงแล้วพูดว่า "ในจอกรูเห็นแล้ว" แล้วก็ขำกัน
ปล่าวพี่ ม่ายช่าย มันอยู่ริมรั้ววัด ผมเห็นมันลอยมา
เท่านั้นแหละ เสียงหัวเราะก็เงียบลง และต่างพากันเดินตามผมไปดูให้เห็นกันจะจะ
ผมก็พาคนจำนวนเกือบสิบคน เดินไปหลังจอหนัง ซึ่งตั้งอยู่ใกล้รั้ววัด
"ไหน ๆ ผีกระสือของเอ็งว่ะ"
ผมเล่าลำดับเหตุการณ์โดยละเอียด
" เนี้ย ผมนั่งตรงนี้ แล้วมันก็ลอยมาตรงข้างนี้ "
...........................
บทสนทนา สิ้นสุดลง ทุกคนต่างพากันแยกย้าย เมื่อเห็นผีกระสือของผม
...........................
ใครหนอ เล่นว่าวติดสายไฟ ไม่ยอมเอาออก
รู้ไหม เด็กน่ารัก เค้ากลัว
.
.
.
.
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
กระสือ กลางวันมันเป็นหญิง
กลางคืนมันเป็น ว่าวติดสายไฟ พลิ้วไหวไปมา
.
.
.
.
จบบริบูรณ์
Create Date : 24 มกราคม 2555
Last Update : 26 มกราคม 2555 8:08:18 น.
38 comments
Counter : 3981 Pageviews.
Share
Tweet
กรี้ดดด
หักมุมมัดยิ้มเอาตอนท้ายนี่เอง
มาเจิมจ้า...
โดย:
ปันฝัน
วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:9:06:42 น.
ปญฺญา เจนํ ปสาสติ
ปัญญา เป็นเครื่องปกครองตัว
ดำเนินชีวิตด้วยการใช้ปัญญารักษาตัว ตลอดไป...นะคะ
เล่าเรื่องได้น่ารักมาก...ค่ะ
อ่านแล้ว ต้องอมยิ้มกับความน่ารักของคุณเทียน
สุขภาพตอนนี้เป็นไงมั่ง...คะ
เข้มงวดกะตัวเองหน่อย...นะคะ
ปอป้า เป็นกำลังใจให้...ค่ะ
โดย:
พรหมญาณี
วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:9:22:09 น.
เรื่องขำขันแต่ขึ้นหัวบล็อกได้ขัดใจมาก ผีกระสือ!! (╯°□°)╯︵ ┻━┻ แต่อ่านแล้วก็ฮาดีครับ
เวลาอารมณ์มันได้ เห็นอะไรก็น่ากลัวไปหมดเนอะ ฮา ว่าวติดสายไฟ :D
แต่เพลงกระสือนี่ได้ยินทีไรผมคิดถึงเวอร์ชั่นแปลงของดาจิมทุกที "กระจู๋ กลางวันมันนอนนิ่ง ...ตกกลางคืนมีหัวกับไข่ -*-"
โดย:
ชีริว
วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:9:39:58 น.
กร้ากกก
อย่างฮาเฮีย โหยๆ เฮียปลายแป้นมีคู่แข่งแล้วนะเนี่ย สำนวนเฮียเทียนไม่ธรรมดาฮากระจาย มุกแพร่กระจายเป็นหย่อมๆ แต่ตกทั่วถึงทุกมุมบล็อก ยังไม่ทันหายขำมุกแรกก็เจอมุกถัดไปซะแระ โหย กว่าจะอ่านจบ ขำต่อเนื่องปวดกรามไปเลยเฮีย สวดสวด
โดย:
น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา
วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:10:50:24 น.
..รู้ไหม เด็กน่ารัก เค้ากลัว
..คิดถึงเด็กหน้ารัก เลยแวะมาเยี่ยมค่ะ
555เฮียเขียนได้ขำดี แสดงว่าเมื่อคืน....อารมณ์ดี
โดย: Pinkypunch IP: 10.5.0.80, 58.9.27.41 วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:11:12:15 น.
ป๊าดดดด...ปายให้ผ่านนะเฮีย แนวถนัดเฮียอยู่แล๊นเน่
ของหนูอ่ะ..คิดไม่ออกเลย เลยออกมาสารรูปนั้นแหละ แฮ่ ๆ ๆ
ปล.ไอ้ประตูบานนั้น หนูลืมกลับไปบอมส์มัน เสียด๋ายจั๋ง อิอิ
โดย:
คนที่ใช่ ในวันที่ผิด
วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:12:02:35 น.
ไม่กล้าค่ะเฮีย ไม่กล้าอ่าน
มาสวัสดีเฮียอย่างเดียวเลยค่ะ วิ้วววววว
โดย:
Sweety-around-the-world
วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:12:52:54 น.
หวัดดี ค่ะเฮีย ..
อ่าน มาตั้งนาน แต่ต้น นึก อยู่ว่า มันจะขำไง ออกจะตื่นเต้น ..มาก๊ากๆๆ เอาตอนสุดท้าย 555.. ผ่านค่ะ คราวหน้ามาเขียนอีก นะ เย่..
เคยเหมือนกัน นะอะไร ที่มันหลอก ตา แบบนี้ ยังไง ก็ ผี ไว้ก่อน ..อิ อิ ..
โดย:
tifun
วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:13:17:39 น.
อ่านแล้ว ..
เฮียจะรู้มั้ยนะว่า
.
.
.
เด็กน่ารัก อ่านไป ยิ้มไป
โดย: d__d (
มัชชาร
) วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:14:34:09 น.
"ตะพาบ 48"เด็กเล่นว่าวแล้วไปติดสายไฟ
นอกจากทำให้เด็กกลัวกระสือแล้ว
ยังอาจทำให้เกิดอัคคีภัยได้..
โดย:
เริงฤดีนะ
วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:14:48:34 น.
เด๋ววิ่งมาอ่านอีกทีนะคะคุณเทียน
บล๊อกนี้ขอวิ่งผ่านไปก่อน เพราะคุณเที่ยนแชร์ไปแล้ว งิงิ
โดย:
ณ ปลายฉัตร
วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:17:02:14 น.
เห็นหัวเรื่องคิดว่าต้องขำแบบสยอง
พลิกล๊อคเลยคุณเทียน อิอิ
โดย:
ซองขาวเบอร์ 9
วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:19:13:09 น.
เฮียๆ อย่างนี้ได้ไง บอกให้จักรยานอ่าน ห้ามใช้แว่น
นู๋รินใช้เว่นตาอ่านด้วยนะเพราะเด๋วมีมองไ่ม่เห็น
ว่าแต่เฮียเหอะก็ควรใส่แว่นด้วย
ไปมองว่าว เป็นระสือกลางคืนได้ไง
โดย:
Rinsa Yoyolive
วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:20:23:30 น.
โหเฮีย กว่าจินจะอ่านจบ
ปวดตาสุด ๆ เลยอ่ะ
จ่ายค่ายาหยอดตามาด้วย อิอิ
ตะพาบเฮีย สยองแบบขำ ๆ เอ๊ย
ขำแบบสยอง ๆ อ่ะ
จินเป็นคนกลัวผีมากกก
โดนไซโคเรื่องผี ตั้งแต่เด็ก
โตมาแก้จุดอ่อนตัวเองไม่หายซักกะที
ถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องแต่ง เรื่องเขียน
หนังผี การ์ตูนผี นิยายผี ไม่เอาซักอย่าง
กลัวจินตนาการตัวเองที่เอาไปต่อความยาว
สาวความยืด 55
โดย:
JinnyTent
วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:21:10:49 น.
ถือเป็นประสบการณ์ในวัยเด็กที่นึกขึ้นมาแล้วชวนให้ขำในตัวเองได้ แต่ตอนนั้นคงไม่รู้สึกขำเท่าไหร่
ดีนะคนไม่ตกใจแล้ววิ่งแตกตื่นกันหมด
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า กระสือ กลางวันมันเป็นหญิง ควรจะต่อด้วยคำว่า "มีทุกสิ่งธรรรมดาๆ"
โดย: คุณต่อ (
toor36
) วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:22:48:04 น.
ไม่ทันแล้วล่ะอาเฮีย
ว่าแล้วก็นั่งพิจารณา(บังสกุล)
ถ้าไม่ใส่แว่นมองไม่ชัดอายุปูนนี้แล้ว
อิอิอิ 555 หุหุหุ คริคริคริ
โดย:
อุ้มสี
วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:22:53:02 น.
ว่ายังไม่ได้เข้ามาอ่านซะอีก
งั้นแวะมา Good night แล้วกันค่ะ
โดย:
เริงฤดีนะ
วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:23:12:18 น.
เฮีย น่อ .. เล่นเอาซะแบบว่ากลัวไปก่อนเลย
ยิ่งมาอ่านดึกๆ แหม่ เดี๋ยวเหอะ เค้าจาเอากระสือ
ของเค้ามาหลอกเฮีย
โดย:
JewNid
วันที่: 27 มกราคม 2555 เวลา:1:43:53 น.
ฮ่าาา ในที่สุดพี่ก็ค้นพบผีสายพันธ์ใหม่ ผีว่าว หุหุ
โดย:
ยัยน้ำตาลเปรี้ยว
วันที่: 27 มกราคม 2555 เวลา:2:13:45 น.
------------------------
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณเทียน
โดย:
เกศสุริยง
วันที่: 27 มกราคม 2555 เวลา:7:44:33 น.
5555+ ฮาได้อยู่คะพี่เทียน
โดย:
strawberry banana&cream
วันที่: 27 มกราคม 2555 เวลา:8:54:16 น.
55555 แล้วใครนะ มาแอบเล่นว่าวตอนกลางคืน งืมมม งืมมม
โดย: หมอเต่าหลังตุง (
pintakai
) วันที่: 27 มกราคม 2555 เวลา:9:24:09 น.
อาเฮียเทียนสวัสดีค่ะ ฃฃฃอ่านแล้วชอบตอนท้ายนี่ล่ะค่ะ
5555555555555555555
กระสือ กลางวันมันเป็นหญิง
กลางคืนมันเป็น ว่าวติดสายไฟ พลิ้วไหวไปมา
555 ว่าวติดสายไฟ เอิ๊กกกก
โดย:
maitip@kettip
วันที่: 27 มกราคม 2555 เวลา:10:48:28 น.
อนฺโธ ยถา โชติมธิฏฐเหยฺย
ขาดตาปัญญาเสียแล้ว ก็เหมือนคนตาบอด
เหยียบลงไปได้ แม้กระทั่งไฟที่ส่องทาง
ใช้ปัญญาเป็นแสงสว่างนำทางชีวิต ตลอดไป...นะคะ
โดย:
พรหมญาณี
วันที่: 27 มกราคม 2555 เวลา:11:29:28 น.
มุขเยอะนะคะ ฮาค่ะ คราวหน้าหาขำขันแบบไม่ต้องส่งประกวดก็ได้ค่ะเฮีย "คนจริงจัง" ก็มีอารมณ์ขันมังคะ
เด็กสมัยนี้อินกับผีต่างประเทศ แวมไพร์ค่ะ เพราะพระเอกหล่อ
ศุุกร์สวัสดีค่ะ
โดย:
สายหมอกและก้อนเมฆ
วันที่: 27 มกราคม 2555 เวลา:13:38:39 น.
กระสือก็ ขำได้นะคะเฮีย อิอิ
โดย:
coji
วันที่: 27 มกราคม 2555 เวลา:17:00:13 น.
สวัสดีครับคุณ tiensongsang
อ่านแล้วได้บรรยากาศมากเลยครับ เป็นผมก็วิ่งก่อนละ เกิดเป็นของจริงขึ้นมาจะวิ่งไม่ทัน
โดย:
เงามืดในประวัติศาสตร์
วันที่: 27 มกราคม 2555 เวลา:18:32:20 น.
ว่าวก็เป็นกระสือได้เนอะ
โดย:
rommunee
วันที่: 28 มกราคม 2555 เวลา:0:07:16 น.
แฮ่ๆ เก่าแก่คงเป็นงี้ละมั้งค่ะ แวะมาทักทายและกล่าวราตรีสวัสดิ์เจ้าค่ะ ^^
โดย:
ยัยน้ำตาลเปรี้ยว
วันที่: 28 มกราคม 2555 เวลา:1:30:56 น.
สวัสดีครับเฮีย
เดือนนี้ไปสองทริปคืออินทนนท์และแม่สาย
ทำภาพไม่ทันเลยครับ 5555
ถ่ายมาเยอะเหมือนกัน
แต่ส่วนใหญ่ก็คัดทิ้งครับ 555
เบลอบ้าง มุมไม่สวยบ้าง
อย่างไปแม่สายผมติดเลนส์ 50 ไปตัวเดียว
พอจะถ่ายดอยสวยๆ ก็เก็บภาพมุมกว้างไม่ได้
จบข่าวเลยครับ 555
แต่ก็สนุกดีครับ
เหมือนเป็นการฝึกให้เราทำเท่าที่ทำได้
มุมมองของเลนส์จับภาพได้แค่ไหน
เราก็ถ่ายมาเท่านั้นครับ 555
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 28 มกราคม 2555 เวลา:7:43:40 น.
สวัสดีค่ะคุณเทียนส่องแสง ขอบคุณนะคะที่เข้าไปอ่านงานตะพาบกิ่ง ตามมาอ่าน กระสือค่ะ ชื่อน่ากลัว แต่เรื่องเขียนได้สนุกมากค่ะมีหักมุมตอนท้ายได้อย่างขบขัน 5555 ใครหนอเอาว่าวมาติดไว้ข้างรั้วแล้วไม่เอากลับคืนไป เด็กน้อยกลัวอ่ะ 555
หวังว่าคงได้ติดตามไปทักทายกันอีกนะคะ
โดย:
กิ่งฟ้า
วันที่: 28 มกราคม 2555 เวลา:8:52:57 น.
สวัสดีค่าคุณเทียนนนส่อง...
ไอ่ย๊ะ!!!!เจ้าว่าวกระสือนี่....มาลอยติดลมบน(อากาศ)
ให้เด็กกลัวได้อีกนะค่ะ5555555+
โดย:
mastana
วันที่: 28 มกราคม 2555 เวลา:9:01:12 น.
อาเฮียคะ คุณน้องเอาภาพสาวสวยมาสยบผีกระสือค่ะ
โดย:
maitip@kettip
วันที่: 28 มกราคม 2555 เวลา:9:12:03 น.
เห็นคำว่า ผีกระสือ
น้องลากผ่าน ๆ ปราด ๆๆ ลงมาเลยค่ะ
แฮ่ะ ๆๆ กลัวผีอย่างหนัก .. เห็นแว่บ ๆ ตอนท้าย
เป็นอะไรว่าว ๆ อ้อ ๆๆ มั้ง.. น่าน ๆๆ
คิดถึงค่ะ แวะมาทักทาย
ฝันดีนะค่ะ
โดย:
SongPee
วันที่: 28 มกราคม 2555 เวลา:23:03:28 น.
เฮีย..ยิงไปทำไมตั้งห้าประตู ข้อเท้ายิ่งเดี๊ยง ๆ อยู่
ตึง ๆ เจ็บ ๆ เลยเห็นมั้ย ... ขอให้พรุ่งนี้ พรุ่งนี้ พรุ่งนี้
อาการทุเลาลงนะคะเฮีย แห๋ม..ปายมิกล้าซ้ำเติมเฮียหรอกค่ะ
ราตรีสวัสดิ์นะคะ ฝันดีเจ้าค่ะ ^^
โดย:
คนที่ใช่ ในวันที่ผิด
วันที่: 28 มกราคม 2555 เวลา:23:33:38 น.
555 เข้าใจจบนะคะเฮีย อิอิอิ
โดย:
อุ้มสี
วันที่: 29 มกราคม 2555 เวลา:3:48:24 น.
ชัด ชัด มันต้องใช่ โอ๊ววว ม่ายนะ
มาอ่านอีกรอบ เฮียเขียนแนวนี้ น่ารักน่าตีมากๆๆๆ
มาให้ตีซะดีดี เพี๊ยะๆๆๆๆนี่แน่ะๆๆๆ
โอววว..ไปแระ อิ อิ
แอมอร
โดย:
peeamp
วันที่: 29 มกราคม 2555 เวลา:8:11:38 น.
โห่อุตส่าห์ลุ้นตัวเกร็ง
โดย:
sjt
วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:13:17:52 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
tiensongsang
Location :
นนทบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 28 คน [
?
]
Group Blog
2024 Blog
B-REUNION
R U N
:: ส า ร บั ญ บ ล็ อ ค ::
+ รวมเรื่องราวที่ก้าวผ่าน
ภ า พ ด อ ก ไ ม้
ภ า พ ใ บ ไ ม้
ภ า พ ค น - สั ต ว์ แ ล ะ สิ่ ง ข อ ง
ภ า พ กั บ บ ท ก วี
ภ า พ พุ ท ธ ป ฏิ ม า ก ร
ห้ อ ง ภ า พ
น ม ตำ เ ลี ย
ร้ อ ย เ รื่ อ ง ร า ว ที่ ก้ า ว เ ดิ น
ขี ด เ ขี ย น เ รี ย ง ร้ อ ย ถ้ อ ย คำ
ข อ ง รั ก ข อ ง ส ะ ส ม
: : : Guestbook : : :
เ พ ร า ะ รั ก แ ม่ ผ ม จึ งเ ขี ย น
+ คิดถึงแม่ เขียนถึงแม่
บั น ทึ ก มั น เ รื่ อ ย ไ ป
เ ติ ม ปั ญ ญ า ด้ ว ย ก า ร อ่ า น
บั น ทึ ก ร่ ว ม กิ จ ก ร ร ม
<<
มกราคม 2555
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
24 มกราคม 2555
ตะพาบตัวที่ ๔๘ : ผี ก ร ะ สื อ (โห.. น่ากลัวอ่ะ)
All Blogs
Dont Forget Me.
คิดถึงคนบนพระจันทร์
มุมสงบของฉัน
เมื่อความรักโบยบิน
เก็บตะวัน...ความสุขที่แสนสั้น
HERO...สตรีที่ถูกลืม
พักร้อน...หนึ่งปีที่เฝ้ารอ
รอยร้าว..หากพร้อมจะเข้าใจทุกข์ใจก็น้อยลง
เมื่อฝนซา
ฉันก็เป็นเช่นเธอ
ละครหลังข่าว...สิ่งที่ได้หลังคราบน้ำตาและความผิดหวัง
ยิ่งค้น...ยิ่งไม่พบ
กุหลาบของฉันในวันวาน
หมอดู...ใครจะรู้เท่าเจ้าเป็นไม่มี
ท า ง แ ย ก...ต้องระวัง ต้องเลือก ต้องตัดสินใจ
เผชิญหน้ากับการจากลาด้วยความเข้าใจ
วันพักผ่อน...ช่วงเวลาสั้นๆที่แสนสุข
การเริ่มใหม่...ไม่น่ากลัวสักนิด
โ ห ย ห า
ความหลัง...ความสุขที่เกิดจากการระลึก
ค ว า ม ท ร ง จ ำ
เมื่อความคิดถึงเดินทาง
อุ่ น
ความคิดและหัวใจ
ฟังให้เป็น...เรียนรู้อย่างแท้จริง
เรื่องเล่านี้มีสิ่งดีซุกซ่อน
ปล่อยอารมณ์
เ ส น่ ห์ แ ห่ ง ก า ล ...Period of Time
รวงทองของแผ่นดิน
พึมพำกับตัวเองอีกครา
เวลา...อารมณ์
ชีวิต...แท้จริง...ว่างเปล่า
คำถามง่ายๆ
ธรรมชาติเล่นตลก
อธิษฐาน
ยึ ด
ส า ย ล ม
เ ว ล า
ความรัก ความคิด ...และหัวใจ
รักตัวเอง..บทสรุปแรกแห่งรัก
ความรัก..มิอาจหยิบฉวย
ละทิ้งบ้างเพื่อสร้างความงดงาม
อยู่ที่เธอจะเห็นว่าเป็นอะไร
เ พ ร า ะ ชี วิ ต เ ห ลื อ เ ว ล า ไ ม่ ม า ก พ อ
วันนี้...ไม่มียายคนนั้น
จงให้สิ่งที่ดีที่สุด..เพื่อคนอื่น ตอนที่ ๓
ความงดงาม...หลังความตาย
ฉั น ไ ม่ ไ ด้ มี ... ฉั น ไ ม่ ไ ด้ เ ป็ น
ตะพาบตัวที่ ๔๙ : ก า ร เ ติ ม เ ต็ ม ที่ ข า ด ห า ย
มันยากเหลือที่ฉันจะสงบนิ่ง
ตะพาบตัวที่ ๔๘ : ผี ก ร ะ สื อ (โห.. น่ากลัวอ่ะ)
เสมอนอก
วัฏจักรแห่งจิต
เ มื่ อ ค ว า ม ทุ ก ข์ ม า เ ยื อ น ฉั น
อิ่มเอม
ไม่เบิกบาน...จิตก็งดงามได้
ตะพาบตัวที่ ๔๐ : คำสันนิษฐานต่อโลก
ตะพาบตัวที่ ๓๙ : โปรดอย่าจองจำทางความคิด
ครบรอบ ๑๕ ปี ... ที่ฉันมีเธอ
ตะพาบตัวที่ ๓๘ : สัจจะวาจา..จากชายแปลกหน้า
ว่าง
Happiness is All Around
นิวรณ์ ... เอาชนะได้ด้วยสติ
ทุกสรรพสิ่งล้วน... อนัตตา
วิมุตติ.. หยดน้ำบนใบบวบ
เมื่อเข้าใจ...การให้ก็สมบูรณ์
เดียวดาย
ฐานะอันสมมุติ.. ที่เป็นจริง
จงให้สิ่งที่ดีที่สุด..เพื่อคนอื่น ตอนที่ ๒
จงให้สิ่งที่ดีที่สุด..เพื่อคนอื่น ตอนที่ ๑
ชีวิต...ปริ่มน้ำ
ปลาหมอตายเพราะหิว
มืออาชีพ
โอกาส...สิ่งที่สามารถ"ให้"และ"ได้รับ"
:: Congratulation :: บทบาทหน้าที่โดยสมบูรณ์
เมื่อถึงครา “ออกเรือน” มาเยือนฉัน
สุดท้าย..ที่ปลายฝัน
ที่พึ่งทางจิตใจ..บทสรุปของสิ่งมีชีวิต
โอกาส..สิ่งที่สามารถให้และได้รับ
รูทีน...หัวใจของงานบนความซ้ำซาก
เพราะความรัก..งดงามที่การดูแล
ศักยภาพ..ความสามารถที่รอการกระตุ้นและพัฒนา
เฟรนด์ชิพ - บันทึกที่มิได้หายไปจากความทรงจำ
ฉันจะอยู่คู่เธอ...ตลอดไป
รักเธอ รักฉัน ... รักกัน
ณ มุมหนึ่งบนโต๊ะทำงานของฉัน
10 เคเอ็ม...ฉันทำได้
ความสุขอันนิรันดร์
เฮ้ย...ไม่ต้องไหว้
ของดีมีประโยชน์
10 เคจี ... ที่หายไป
ในมุมมองของฉัน ของสิ่งนั้นมันเป็นแบบนี้
พ่อครับ...หนูอยากได้ซีดี HUG BIE (ตอนที่ ๒)
พ่อครับ...หนูอยากได้ซีดี HUG BIE (ตอนที่ ๑)
เมื่อสักครู่...ฉันคิดอะไรอยู่
ทำในสิ่งที่ตนถนัด หรือ สิ่งที่ตนรัก
คน การศึกษา และความรู้
KM – กับการเปลี่ยนความรู้ให้เป็นความรัก
ของทุกสิ่งบนโลกใบนี้ล้วนมีเจ้าของ
KM – กับการคิดแก้ไขปัญหา
ต่างจุดยืน ต่างมุมมอง
วันเกิดฉัน มันสำคัญที่ไหน
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add tiensongsang's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
หักมุมมัดยิ้มเอาตอนท้ายนี่เอง
มาเจิมจ้า...