คิดถึงคนบนพระจันทร์
ฉั น มั ก ม อ ง ดู ด ว ง จั น ท ร์
ใ น วั น ที่ ฉั น คิ ด ถึ ง
ค น รั ก ที่ จ า ก ล า สุ ด ห้ ว ง ค ำ นึ ง
ฉั น จึ ง แ ห ง น ม อ ง จั น ท ร า
ป่ า น ฉ ะ นี้
พ ว ก ท่ า น จ ะ รู้ ไ ห ม ว่ า
เ มื่ อ สิ้ น ลั บ ดั บ แ ส ง สุ ริ ย า
มี ค น ค น ห นึ่ ง ตั้ ง ต า เ ฝ้ า ค อ ย
เ ฝ้ า ค อ ย ว่ า สั ก คื น ห นึ่ ง
ใ น คื น ซึ่ ง แ ส น เ ห ง า ห ง อ ย
เ ห็ น ท่ า น เ ห ล่ า นั้ น ส ม ร อ ค อ ย
บ น ด า ว ด ว ง น้ อ ย ข อ ง ฉั น ...จั น ท ร า
..............................
ครบหนึ่งเดือนแล้ว ที่ในหลวงทรงจากไป
ฉันถ่ายภาพและเขียนบทกวีไร้ฉันทลักษณ์บทนี้
ท่ามกลางความคิดถึงพระองค์อย่างหาที่สุดมิได้
เมื่อความคิดถึงคนที่รักของฉันที่จากลา เริ่มทำงาน
ฉันมักแหงนมองดวงจันทร์
และมักถ่ายภาพเก็บไว้
ฉันแค่หวังอย่างไร้เหตุผลที่จะเป็นจริงได้
มันคือสิ่งเดียวที่ฉันจะพบความสุขจากความคิดถึง
ทั้ง ทั้ง ที่ รู้ ...ว่าไม่มีทางเป็นจริง
ฉันก็ยังหวังและเป็นสุขอย่างนี้... ล ำ พั ง
| Create Date : 13 พฤศจิกายน 2559 |
| Last Update : 13 พฤศจิกายน 2559 23:05:23 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 2239 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 28 คน [
ภาพสวย ชอบมาก แต่เฮียแก้คำผิดหน่อยนะคะ
หาเอง อิอิ ฝากกำลังใจอันน้อยนิด
tiensongsang Photo Blog
เห็นภาพที่เฟซแล้วด้วยค่ะ