รูทีน...หัวใจของงานบนความซ้ำซาก
บทความนี้ผมได้รับเกียรติจากบรรณาธิการจุลสาร "เสวนาศิลปากร" ซึ่งเป็นจุลสารของมหาวิทยาลัยศิลปากร ให้ลงตีพิมพ์ในจุลสาร"เสวนาศิลปากร" ปีที่ ๒ ฉบับที่ ๒ ที่เพิ่งแจกให้หน่วยงานของมหาวิทยาลัยในเดือนนี้
เนื้อหาในบทความของผมนั้นกล่าวถึงความสำคัญของการทำงานที่เราเรียกว่า งานรูทีน ซึ่งฟังดูแล้วเสมือนไร้ค่าในสายตาบางท่าน และการพัฒนาการทำงานมิใช่สิ่งสำคัญที่ต้องพยายามทำอันดับแรก แต่หากอยู่ที่การทำงานปัจจุบันด้วยใจที่เปี่ยมสุขและเราจะค้นพบความหมายของคำว่า พัฒนา
รูทีน...หัวใจของงานบนความซ้ำซาก
หลายครั้งที่ผมมักจะได้ยินเจ้าหน้าที่หรือเพื่อนร่วมงานหลายท่านพูดให้ผมฟังเสมอว่างานที่พวกเขาทำอยู่นั้นผู้บริหารหรือผู้รับบริการในระดับสายงานอาจารย์มักจะพูดเกี่ยวกับงานที่เขาทำอยู่นั้นเสมือนว่าไร้ซึ่งการพัฒนาทำงานแบบซ้ำๆ ซากๆ จนฟังแล้วเสมือนดูหมิ่นกดดันจนผู้ปฏิบัติที่ได้ฟังนั้นตัวเล็กลงจนแทบจะมองไม่เห็น และสร้างความไม่มั่นใจในการปฏิบัติงานทั้งๆ ที่พวกเขาก็ทำงานนั้นอย่างเต็มที่และผู้รับบริการก็ใช้ประโยชน์จากการทำงานที่เขาว่ามันซ้ำซากนั้นอยู่ทุกวัน
ผมก็คงได้แต่นิ่งฟังและคิดตาม เพราะสิ่งที่เขาเล่าให้ผมฟังนั้นผมเข้าใจถึงความรู้สึกที่ผู้ปฏิบัติงานรู้สึกได้ดีเพราะผมก็อยู่ในฐานะผู้ให้บริการเช่นกัน และผมก็เข้าใจถึงความคาดหวังของผู้บริหารและผู้รับบริการ ผมก็คงได้แต่รับฟังและพูดให้กำลังใจ ซึ่งจะมีผู้รับบริการสักกี่ท่านที่จะพยายามเข้าใจว่างานแต่ละงานที่เขาได้รับไปนั้น บางครั้งมันมีอะไรแฝงไว้มากกว่าสิ่งที่เขาเห็น เขาได้รับและเข้าใจ ซึ่งอาจจับต้องไม่ได้ถึงแม้มันจะเป็นงานที่เกิดบนความซ้ำซาก ที่หลายท่านเรียกว่าเป็น งานรูทีน(routine)
เพราะความตั้งใจ บางครั้งก็ถูกบดบังด้วยความคาดหวังที่สูงเกินไป และถูกทำลายลงไปด้วยคำพูดที่ไม่ทันคิดเพียงไม่กี่คำ
หลายเรื่องราวที่ผมได้รับฟังและสมองของผมไม่หยุดที่จะคิดต่อและพยายามไขว่คว้าหาคำตอบ ในที่สุดผมก็ได้ค้นพบความสำคัญที่เกิดจากการทำงานซ้ำๆ ซากๆ ในขณะที่ผมขับรถผ่านนากุ้งข้างทางแถววัดสำโรง อ.นครชัยศรี จ.นครปฐม ผมจอดรถมองไปที่ใบพัดที่กำลังทำหน้าที่ตีน้ำเพื่อเพิ่มออกซิเจนให้น้ำ ซึ่งในนั้นมีกุ้งตัวงามราคาดีอยู่เต็มบ่อ

ภาพใบพัดช่วยกันตีน้ำซ้ำๆ เพื่อกุ้งตัวงามๆ
หากเปรียบใบพัดที่กำลังหมุนช่วยกันตีน้ำอย่างสม่ำเสมอ คือการทำงานที่ถึงแม้จะดูซ้ำซาก แต่ก็ตั้งอยู่บนคุณภาพและความตั้งใจเพียรพยายาม และกุ้งตัวงามที่เริงร่าอย่างมีความสุขคือผู้รับบริการ ก็คงจะได้
กุ้งทั้งบ่อคงไม่ใส่ใจหรอกว่า พวกมันนั้นอยู่ได้และมีราคาดีเพราะมีใบพัดที่ช่วยกันตีน้ำซ้ำๆ เหล่านั้น ใบพัดเจ้าก็อย่าหยิ่งผยองลำพองใจ ขาดกุ้งตัวใสๆ เจ้าจะไร้ความสำคัญ

ภาพใบพัดหมดความหมายเมื่อไม่มีกุ้งในบ่อ
การทำงานของเรานั้น สิ่งสำคัญคือการเกื้อกูล เพราะไม่มีการงานใดที่สำเร็จลุล่วงได้ด้วยเพียงลำพัง แต่การเกื้อกูลจะเกิดขึ้นได้คงไม่ได้มาจากการถูกเหยียบย่ำให้ช้ำจิต แต่เกิดจากความปรารถนาดีด้วยไมตรีจิตที่สามารถหยิบยื่นให้กันเสมือนประหนึ่งน้ำผึ้งเพียงหยดก็สามารถทำให้ชุ่มชื่นทั้งหัวใจ
สิ่งสำคัญของการทำงานจึงมิใช่อยู่ที่ต้องพัฒนางานที่ทำเป็นสำคัญ แต่หากอยู่ที่ความเข้าใจด้วยระลึกในความรับผิดชอบและปฏิบัติงานนั้นเต็มกำลังสามารถเป็นเบื้องต้น เพื่อเป็นแรงผลักดันสานต่อจนนำไปสู่การพัฒนาการทำงานในที่สุด
Create Date : 03 มีนาคม 2553 |
|
14 comments |
Last Update : 29 มีนาคม 2553 19:20:42 น. |
Counter : 5712 Pageviews. |
|
 |
|