รูทีน...หัวใจของงานบนความซ้ำซาก บทความนี้ผมได้รับเกียรติจากบรรณาธิการจุลสาร "เสวนาศิลปากร" ซึ่งเป็นจุลสารของมหาวิทยาลัยศิลปากร ให้ลงตีพิมพ์ในจุลสาร"เสวนาศิลปากร" ปีที่ ๒ ฉบับที่ ๒ ที่เพิ่งแจกให้หน่วยงานของมหาวิทยาลัยในเดือนนี้ เนื้อหาในบทความของผมนั้นกล่าวถึงความสำคัญของการทำงานที่เราเรียกว่า งานรูทีน ซึ่งฟังดูแล้วเสมือนไร้ค่าในสายตาบางท่าน และการพัฒนาการทำงานมิใช่สิ่งสำคัญที่ต้องพยายามทำอันดับแรก แต่หากอยู่ที่การทำงานปัจจุบันด้วยใจที่เปี่ยมสุขและเราจะค้นพบความหมายของคำว่า พัฒนา รูทีน...หัวใจของงานบนความซ้ำซาก หลายครั้งที่ผมมักจะได้ยินเจ้าหน้าที่หรือเพื่อนร่วมงานหลายท่านพูดให้ผมฟังเสมอว่างานที่พวกเขาทำอยู่นั้นผู้บริหารหรือผู้รับบริการในระดับสายงานอาจารย์มักจะพูดเกี่ยวกับงานที่เขาทำอยู่นั้นเสมือนว่าไร้ซึ่งการพัฒนาทำงานแบบซ้ำๆ ซากๆ จนฟังแล้วเสมือนดูหมิ่นกดดันจนผู้ปฏิบัติที่ได้ฟังนั้นตัวเล็กลงจนแทบจะมองไม่เห็น และสร้างความไม่มั่นใจในการปฏิบัติงานทั้งๆ ที่พวกเขาก็ทำงานนั้นอย่างเต็มที่และผู้รับบริการก็ใช้ประโยชน์จากการทำงานที่เขาว่ามันซ้ำซากนั้นอยู่ทุกวัน ผมก็คงได้แต่นิ่งฟังและคิดตาม เพราะสิ่งที่เขาเล่าให้ผมฟังนั้นผมเข้าใจถึงความรู้สึกที่ผู้ปฏิบัติงานรู้สึกได้ดีเพราะผมก็อยู่ในฐานะผู้ให้บริการเช่นกัน และผมก็เข้าใจถึงความคาดหวังของผู้บริหารและผู้รับบริการ ผมก็คงได้แต่รับฟังและพูดให้กำลังใจ ซึ่งจะมีผู้รับบริการสักกี่ท่านที่จะพยายามเข้าใจว่างานแต่ละงานที่เขาได้รับไปนั้น บางครั้งมันมีอะไรแฝงไว้มากกว่าสิ่งที่เขาเห็น เขาได้รับและเข้าใจ ซึ่งอาจจับต้องไม่ได้ถึงแม้มันจะเป็นงานที่เกิดบนความซ้ำซาก ที่หลายท่านเรียกว่าเป็น งานรูทีน(routine) เพราะความตั้งใจ บางครั้งก็ถูกบดบังด้วยความคาดหวังที่สูงเกินไป และถูกทำลายลงไปด้วยคำพูดที่ไม่ทันคิดเพียงไม่กี่คำ หลายเรื่องราวที่ผมได้รับฟังและสมองของผมไม่หยุดที่จะคิดต่อและพยายามไขว่คว้าหาคำตอบ ในที่สุดผมก็ได้ค้นพบความสำคัญที่เกิดจากการทำงานซ้ำๆ ซากๆ ในขณะที่ผมขับรถผ่านนากุ้งข้างทางแถววัดสำโรง อ.นครชัยศรี จ.นครปฐม ผมจอดรถมองไปที่ใบพัดที่กำลังทำหน้าที่ตีน้ำเพื่อเพิ่มออกซิเจนให้น้ำ ซึ่งในนั้นมีกุ้งตัวงามราคาดีอยู่เต็มบ่อ ภาพใบพัดช่วยกันตีน้ำซ้ำๆ เพื่อกุ้งตัวงามๆ หากเปรียบใบพัดที่กำลังหมุนช่วยกันตีน้ำอย่างสม่ำเสมอ คือการทำงานที่ถึงแม้จะดูซ้ำซาก แต่ก็ตั้งอยู่บนคุณภาพและความตั้งใจเพียรพยายาม และกุ้งตัวงามที่เริงร่าอย่างมีความสุขคือผู้รับบริการ ก็คงจะได้ กุ้งทั้งบ่อคงไม่ใส่ใจหรอกว่า พวกมันนั้นอยู่ได้และมีราคาดีเพราะมีใบพัดที่ช่วยกันตีน้ำซ้ำๆ เหล่านั้น ใบพัดเจ้าก็อย่าหยิ่งผยองลำพองใจ ขาดกุ้งตัวใสๆ เจ้าจะไร้ความสำคัญ ภาพใบพัดหมดความหมายเมื่อไม่มีกุ้งในบ่อ การทำงานของเรานั้น สิ่งสำคัญคือการเกื้อกูล เพราะไม่มีการงานใดที่สำเร็จลุล่วงได้ด้วยเพียงลำพัง แต่การเกื้อกูลจะเกิดขึ้นได้คงไม่ได้มาจากการถูกเหยียบย่ำให้ช้ำจิต แต่เกิดจากความปรารถนาดีด้วยไมตรีจิตที่สามารถหยิบยื่นให้กันเสมือนประหนึ่งน้ำผึ้งเพียงหยดก็สามารถทำให้ชุ่มชื่นทั้งหัวใจ สิ่งสำคัญของการทำงานจึงมิใช่อยู่ที่ต้องพัฒนางานที่ทำเป็นสำคัญ แต่หากอยู่ที่ความเข้าใจด้วยระลึกในความรับผิดชอบและปฏิบัติงานนั้นเต็มกำลังสามารถเป็นเบื้องต้น เพื่อเป็นแรงผลักดันสานต่อจนนำไปสู่การพัฒนาการทำงานในที่สุด   Create Date : 03 มีนาคม 2553 14 comments Last Update : 29 มีนาคม 2553 19:20:42 น. Counter : 4777 Pageviews. Share Tweet

อะโห ดาวเจิมมาอีกแล้ว   โดย: biotech_girl 3 มีนาคม 2553 13:30:31 น.

อ่านแล้วเกทค่ะ คนเราต่อให้เก่งกล้าสักเท่าใด ก็ไม่อาจทำสิ่งใดได้โดยลำพัง ทุกสิ่งอย่างต่างต้องเกื้อกูลซึ่งกันและกัน ว่าแต่สิ่งที่เฮียทำน่ะ มันใกล้สำเร็จแล้วสินะคะ ดีจังเลย   โดย: biotech_girl 3 มีนาคม 2553 13:36:17 น.

แวะมาสวัสดีค่ะพี่ มาเติมกำลังใจให้ งานสำเร็จไปด้วยดีน๊า   โดย: coji 3 มีนาคม 2553 15:24:14 น.

เย้ๆๆๆๆ หวัดดีเฮีย จ๋วยเมิ่กๆๆ ขอบคุณก๊าบ   โดย: nulaw.m 3 มีนาคม 2553 15:28:49 น.

ใจอ่อนเรื่องไรเหรอเฮีย เค๊ากะลังจะยกขันหมากไปลำปาง นี่เฮียมะรู้เหรอ เจ็ดหลักเชียวนะจะบอกให้ อ่านจบไปแว้วว ไม่อยากมาตรวจคำผิดให้หรอกค่ะ เจตนาแค่อยากบอกว่า อ่านเอาจริงเอาจังทุกตัวอักษรเลยค่ะ เอแล้ววันนี้เฮียแกล้งผิดอีกอ่ะป่าวหว่า ไม่บอก ไม่บอก อิ อิ แอมอร   โดย: peeamp 3 มีนาคม 2553 15:36:12 น.

อิอิ เม้นท์แล้วถึงเห็นเฮียอัพใหม่ เลยกลับขึ้นไปอ่านอีก ต้องพึ่งพากัน แม่นแระ เฮียๆ สบายดีแล้ว ออกไปนั่งเล่นหลังบ้านกันไหม   โดย: nulaw.m 3 มีนาคม 2553 15:39:31 น.

....รูทีน..การทำซ้ำๆ เหรอคะ จริงๆ การทำอะไำรซ้ำๆ ทางสังคมศาสตร์นี่ถือเป็นเรื่องดีนะคะ เพราะจะเกิดการเรียนรู้ ทบทวน จนตกผลึก สร้างความรู้ ข้อสรุป ที่สามารถใช้พัฒนาตนเองและสังคมได้นะคะ เม้นท์วิชาการไปปะคะ..555 บ้านพี่มืดดีเน๊อะ ดีนะมีเทียนวางเต็มไปหมด ไม่งั้นคลำกันมั่วเลยจิ   โดย: ลูกลิงขนสีชมพู IP: 122.154.26.3 3 มีนาคม 2553 15:45:04 น.

ชิชะ เราคือแม่หญิง เอ๊ยย ยายตุ๊กติ๊ก ไยเฮียจึงเรียกชื่อเราเป็นแม่คูณ... เชอะ ลืมชื่อยายแล้วหรือไร (กร๊ากก...ปังยาอ่อนง่ะ 55+) กินอาไรดีวันนี้เดี๋ยวหนูจะเอามาส่ง วันนี้ขอไม่เป็นแล้วยายน่ะ พรุ่งนี้ค่อยเป็น ได้ป่ะคะ คริๆๆ   โดย: biotech_girl 3 มีนาคม 2553 18:59:12 น.

หูยยยย...เฮียเทียน หาความเป็นแน่แท้ เรามิเคยล้างหน้าอยู่แล้ว อย่ามาเอ่ยวาจาดั่งว่าเราเคยล้างนะ เอิ๊กๆๆ ว่าแล้วเชียวว่าทำไมเจ้าผกากรองจึงไม่เหลียวแล ที่แท้สายตาไม่ค่อยดีเสียมากกว่า บอกมานะว่าเฮียลืมใส่แว่นน่ะ ยกของกินกลับดีมั้ยเนี่ย   โดย: biotech_girl 3 มีนาคม 2553 19:13:33 น.

เฮียๆ อารมณ์ดี ภาระกิจจะลุล่วง สุขภาพร่างกายแข็งแรงดีแล้วหรือไร เฮียจึงได้วิ่งไปวิ่งมาได้หลายรอบเยี่ยงนี้ ยาย เอ๊ยย หนูแสนยินดี เป็นหนูจริงๆ นะคะ ก็เกิดปีหนูง่ะ แล้วก็เป็นน้องพี่หนูหล่อ กำลังคิดว่าจาชื่อ หนูดี อีกชื่อหนึ่ง กร๊ากกก โยงไปโยงมายิ่งกว่าแมงมุมชักใย คิดไปด้ายยย   โดย: biotech_girl 3 มีนาคม 2553 19:28:16 น.

แวะมาทักทายค่ะ   โดย: โยเกิตมะนาว 3 มีนาคม 2553 21:44:59 น.

กลัวเฮียอด เอ๊ยย หิว อิอิ   โดย: biotech_girl 4 มีนาคม 2553 11:59:20 น.

ทุกวันนี้ งานที่ทำก็มีคนช่วยเกื้อกูลกันและกันเสมอค่ะ ทำคนเดียวสำเร็จได้... แต่ถ้าช่วยกันหลายคน งานที่ทำออกมามีคุณภาพกว่าเยอะเลย สวัสดีตอนบ่ายค่ะเฮียเทียน....   โดย: aenew 4 มีนาคม 2553 13:24:25 น.

อะโหๆๆๆ อาหารมาเทียบตั้งนานแล้ว หม่ำยังครับ ที่เหลือส่งไปบ้านหนูหล่อก็ล่าย เสียดายของอ่ะ วันนี้มัยมานเงียบๆอ่ะเฮีย สาวๆประท้วงเรื่องรัยป่ะ   โดย: nulaw.m 4 มีนาคม 2553 13:27:59 น.