J.Kim Mania บุกวังดอกท้อ ตอน คืนอลวนกับคนอลเวง

	J.Kim Mania บุกวังดอกท้อ ตอน คืนอลวนกับคนอลเวง _________มาแล้วจ้า!! ช้างน้อยคนเดิม หลังจากคราวที่แล้วพาไปดูเบื้องหลังการทำงานของพี่คิ้มที่สตูกันมาแล้ว ครั้งนี้ออกมานอกสถานที่ Location หนนี้อยู่ย่านพัฒนาการ กับ ร้าน New Stories ส่วนเหล่าสมาชิก J.Kim Mania จะเป็นยังบ้างอันนี้ต้องติดตามนะ.. เกือบ 18.00 ช้างยืนตระหง่านหน้าร้าน New Stories ซะแล้ว (รีบมาได้อีกนะ) “โต๊ะ 79 คะ” ประโยคแรกจากเรา พนักงานพาเดินตรงเข้าไปภายในร้าน จากการสำรวจด้วยสายตาคร่าวๆแล้วนั้น ร้านสวย โต๊ะไม่แน่น บรรยากาศเลิศ พนักงานสาวสวย (แต่ไม่เป็นประโยชน์กับชีวิตช้างเอาซะเลย) พาเดินอ้อมสระน้ำอันใหญ่โตมโหฬาร “โต๊ะนี้คะ” พนักงานผายมือไปยังโต๊ะที่ 2 ข้างเวที นึกในใจ อืม...ทำเลดี ป้าเห็นจะได้กระโดดฟรีคิกได้ง่ายๆ “ขอบคุณคะ” พนักงานเดินจากเราไป ทิ้งให้ชะนีน้อยที่วันนี้แต่งตัวแนว (แบบไม่ดูวัย) ใส่กางเกงขาเดป รัดซะแน่นจนแอบหน้าเขียวหน้าเหลืองอยู่เหมือนกัน นั่งอยู่โดดเดี่ยว ถ้าจะมองจากโต๊ะเราไป ซ้ายมือเป็นเวทีขนาดย่อมๆ พอคานน้ำหนักป้าได้ ขวามือเป็นห้องน้ำ เอ่อดีเหมือนกันข้างหน้าเป็นน้ำข้างหลังเป็นภูเขา ฮวงจุ้ยเป็นเลิศ ไม่ช้าไม่นานสมาชิก J.Kim Mania คนที่ 2 ก็เดินทางมาถึง บูเก้น้อยของเรานี่เอง สภาพพนักงานทรูมาเชียว หอบถุงที่ภายในบรรจุสัมภาระเพียบเลย พอมาถึงโต๊ะเก็ก็ขอตัวไปเช้าห้องน้ำที่เราอนุมานว่าเป็นภูเขานั่นหล่ะ อึดใจเดียวจากพนักงานทรูที่เห็นเมื่อสักครู่ ก็เปลี่ยนองค์ทรงเครื่องใหม่เป็นชะนีใส่เดรสซะแล้ว “หิวๆๆๆ” เก้บ่น “เอาแกงส้มชะอมกุ้ง ไก่ทอดน้ำปลา ข้าวเปล่า 2” มาเป็นฉากๆ สงสัยเพื่อนช้างจะหิวจริงๆ คล้อยหลังไม่ถึง 10 นาที ทุกอย่างที่เก้สั่งไปข้างต้น ก็มาเรียงอยู่ตรงหน้า จังหวะเดียวกับ 3 ชะนีน้อยที่เดินทางมาถึง “พี่เปิ้ล ออกมารับหนูหน่อย” ชะนีน้อยตัวดำ (แต่น่ารัก..) เจ้าปาล์มโทรให้เราออกไปรับ “หวัดดีคะ” เด็กๆไหว้เรา ต๊าย!!..สภาพแรกที่เห็นนึกว่าน้องสาวฉันทั้ง 3 คนจะอพยพกลับเขมรซะอีก แต่ละนางหอบหิ้วขะหนูกขนมนมเนย ที่จะเอามาฝากบรรดาพี่นักดนตรีวงทาเคชิ รองเท้าของพี่ข้าวตู ไหนจะเสื้อผ้าที่เตรียมไว้นอนห้องเจ้าปลา นี่ถ้ามาพร้อมเก้ตั้งแต่แรก เรานึกว่าพวกนี้จะหนีตามผู้ชายซะด้วยซ้ำนะ พระรุงพะรังได้อีก “ป้าขึ้น 4 ทุ่ม” เราบอกน้องๆหลังจากไปแอบฟังพนักงานเขาเม้าท์ๆกัน พอมาถึงโต๊ะเด็กๆก็เนียนกินข้าวที่เก้สั่งมาซะงั้น “ขอข้าวผัด และก็เฟรนฟรายด้วยคะ ” เด็กเริ่มสั่งเพิ่ม เอาหล่ะทีนี้ก็เหลือแต่ท่านสมาชิก J.Kim Mania อาวุโสอีก 2 ท่าน ที่ยังมาไม่ถึงร้าน ถูกต้องเรากำลังพูดถึงพี่ขวัญกับพี่แก้วนั่นหล่ะ (ถ้าพี่ๆ2คนแวะเข้ามาอ่าน โดนสอยแน่) ส่วนชะนีน้อย 5 คนก็เม้าท์แตก “พี่เปิ้ล หนูแต่งตัวน่ารักมั๊ย” “หนูกรีด eyeliner สวยป่าว” แม่พจมานหัวทองเริ่มถามแกมบังคับ “สวยคะลูก”เราตอบให้เด็กมันสบายใจไปงั้นหล่ะ (โอ๋ๆ พี่ล้อเล่นนะ น่ารักจริงๆ) อ้อ..ลืมบอกไปยังจำเรื่องที่แล้วมั๊ยที่เราโปรยไว้ว่าวันที่ 19 มีอะไรให้พี่คิ้มช่วยได้มั๊ย เอาเป็นว่าเราขอเฉลยก็แล้วกัน คือปาล์มเนี่ยเป็นเด็กที่เจ้าแม่โปรเจ็กมากๆ แต่ไม่กล้าลงมือทำสักอย่าง วันนึงก็โทรมาบอกเราว่าจะให้เราเคลียร์กับพี่คิ้มว่าวันที่ 20 เป็นวันเกิดน้องหญิง จะให้พี่คิ้มช่วยอวยพร ก็แค่นั่นหล่ะ วนกลับมาที่โต๊ะตอนนี้พี่ขวัญเดินทางมาถึงแล้ว โอ้โห เสื้อแดงมาเชียว .. “เอาปลาช่อนยำมะม่วงราดน้ำปลา” พี่สาวฉันเริ่มสั่งบ้าง แม่พจมานหัวทองของฉันคนเดียวที่มีปัญหากับเมนูอาหาร “หนูไม่กินปลา” ว่ะ!! เอาใจยากจริงวุ้ย แต่พอทุกอย่างมาครบ ทั้งพี่ทั้งน้องก้มหน้าก้มตากินไม่รู้ไปอดโซมาจากไหน โดยเฉพาะพี่ขวัญเงียบเป็นกิน เอาล่ะเมื่อสมาชิกอาวุโสมาแล้วหนึ่ง ก็เริ่มสั่งอะไรมึนๆมากิน “ขอ On the rock 3 ปั่น1” พนักงานที่มารับออเดอร์ก็ค่อนข้างหน้าตาดี พจมานหัวทองของฉันเลยออกอาการ เขิลลล์ !!! อย่างเห็นได้ชัด พนักงานหนุ่มก็เหมือนจะมีใจ แวะเวียนมาคุยมาทักเป็นระยะ แถมเอาแบบสอบถามชิงรางวัลมาให้กรอกปึกเบ้อเร่อ “พี่คะ กรอกแบบสอบถามเสร็จแล้วคะ” ปาล์มแอ๊บเสียงสุดฤทธิ์ เรื่องวี๊ดวิ๊วของน้องฉันก็ผ่านไปแบบขำๆ เอ่อ งานนี้ได้เจอกับน้องพลอย สมาชิกใหม่ที่รู้จักกันผ่าน Hi5 มาแวะทักทายที่โต๊ะด้วย “Happy Birthday จ๊ะ” พี่ขวัญส่งราวตากผ้า เอ้ย กรอบรูปให้น้องหญิง “ขอบคุณคร้าบบบบบ” น้องหญิงยกมือไหว้ พอ 5 ชะนีน้อย กับ 1 ผู้อาวุโสรวมตัวกันเม้าท์ดังลั่นร้าน ดูเวลาแล้วยังพอมีระยะปลอดภัยให้มึนกันอีกครู่นึง ก่อนที่ทั้งโต๊ะต้องปรับเปลี่ยนสีหน้าและแววตาที่ตอนนี้เยิ้มกันทุกผู้ทุกคน ให้ดูสดใส ยิ้มรับวันใหม่ ตอนที่พี่คิ้มมาถึง บนเวทีวงดนตรีร้องแต่เพลงฝรั่ง คิดมั่งมั๊ยแม่พจมานของฉันจะฟังออก “นี่มันเพลงของ ทาทา รึเปล่า” ปาล์มมันถามตอนที่นักร้องกำลังร้องเพลง Way back in to love เคยเห็นพจมานตอนมึนๆมั๊ย อยากให้เห็นปาล์มตอนนี้จัง มันพร้อมที่จะหงายหลังอยู่ตลอดเวลา เห็นแล้วข๊ำ ขำ “เดี๋ยวถ้าป้ามาบอกหนูเป็นเด็กอนามัย นอนแต่หัวค่ำนะ” พจมานหัวทองตอนมึนนี่พูดมากชะมัด ไม่เท่านั้นพูดไปมือก็จิกแขนพี่ขวัญไป “มีพลาสเตอร์มั๊ยพี่เปิ้ล” ยังมีหน้ามาถามอีกเนอะ และแล้วเวลาที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง ช่วงที่เราเดินออกไปโศกนอกร้านเพราะเพลงบางเพลงที่หน้าร้าน เอ๊ะ!! นั่นรถใคร ว๊าย!! รถป้า แล้วนั่นใคร พี่นุช พี่เกด และก็..ก็...ก็...ป้า... (แล้วจะก็เยอะๆทำไมว่ะ) เดินเม้าท์กับ staff จนไม่ทันสังเกตุ ชะนีน้อยอย่างเรา ที่ยืนหน้าเน่า เอ้ย หน้าเศร้า อยู่หน้าร้าน อากาศธาตุซะแล้วเรา ป้าเดินผ่านเราไป “พี่นุช หวัดดีคะ” “เอ่อ ข้าวตูฝากมาถามว่าปาล์มซื้อรองเท้าให้รึเปล่า พอดีข้าวตูไม่มาเลยฝากให้พี่จ่ายเงินให้” พี่นุชถามหารองเท้า “ปาล์มอยู่ข้างในคะ เดี๋ยวเปิ้ลไปตามมาให้” “อืมๆเอาตังค์ไปด้วย” พี่นุชควักกระเป๋าหยิบแบงค์พันส่งให้เรา เราทอนตังค์ให้พี่นุชเสร็จ “พี่นุช เดี๋ยวเสร็จงานรบกวนพี่ไก่อวยพรวันเกิดน้องหญิงให้หน่อยอ่ะคะ” “น้องที่เป็นสัตวแพทย์ใช่ป่ะ” พี่นุชน่าจะจำได้จากตอนที่ไปเจอและแลกเบอร์กับน้องหญิงที่สยาม “อืม ได้ๆวันนี้พี่คิ้มน่าจะแถมๆนะ น่าจะดึกอยู่” พี่นุชพูดเสร็จก็เดินแยกกับเรา โดยที่เราเดินตรงไปที่โต๊ะแล้วเล่าให้ปาล์มฟัง “พี่บอกพี่นุชเรื่องหญิงแล้วนะ เดี๋ยวพี่เค้าตามมาเอารองเท้าพี่ข้าวตูด้วย” ไม่รู้บอกไปเข้าหูปาล์มรึเปล่า เพราะตอนพูดมันนั่งหน้ามึนๆ ใส่เรา พอพี่นุชเดินมามันลุกขึ้นเซเข้าไปหาพี่นุช พี่นุช หวัดดีคะ” “พี่ข้าวตูล่ะคะ” “ข้าวตูมันไม่มา พรุ่งนี้มีงานตอนเช้า” พี่นุชตอบข้อสงสัยของปาล์ม “พี่นุชหนูอยากขอหมาของป้ามาเลี้ยงอ่ะ” ปาล์มยืนโซซัดโซเซถามพี่นุช “ป้าเค้ายกให้คนรู้จักไปแล้วมั๊ง” แห้วกินซะแล้วแม่พจมานหัวทอง เอาล่ะบนเวที Mc ส่งเสียงเรียกพี่คิ้มแล้วล่ะ พอเอ่ยชื่อพี่คิ้ม เสียงกรี๊ดก็ดังขึ้นเรื่อยๆ และ เรื่อยๆ นาทีนี้มีใครร้องเพลงสายลม ไม่ได้อีกล่ะ พอพี่คิ้มร้องเพลงนี้ก็จะมีเสียงหลายๆเสียงร้องตามได้ สำหรับตัวเราเองเมื่อไรที่ได้ฟังเพลงสายลมก็ยังคงขนลุกทุกที ไม่มีใครเปิดแอร์นะ แต่เพลงเพราะจริงๆ ฟังกี่ทีก็ชอบ เมื่อใดที่สายยยยย ลมพัด เสียงเรียกเข้าในโทรศัพท์เก้ดังขึ้น เดาซิใครมา?? พี่แก้ว มาถึงแล้ว ปล่อยเก้ออกไปรับหน้า เพราะเรากำลังทำหน้าที่ตากล้อง เกาะอยู่หน้าเวที ตอนนี้ก็ครบองค์แล้ว ส่วนสมาชิกที่โต๊ะซึ่งยกเว้นพี่ขวัญที่ยังพอมีสติ ก็เริ่มแผลงฤทธิ์ด้วยการส่งเสียงร้องตามที่พี่คิ้มร้อง จนพี่คิ้มหันมามองแล้วพูดว่า “เสียงที่ได้ยินเป็นแฟนคลับดิฉันเองคะ” “เจอกันทุกอาทิตย์ก็จะพาไปบังสกุลเป็นบังสกุลตาย ไล่ผีออกกันมั่ง” “พวกแกนี่ไม่เหมือนแฟนคลับ AF เล๊ย มีกะเค้ามั่งมั๊ยป้ายไฟน่ะ ตี่จูเอี้ยอ่ะ” ชะนีน้อยพร้อมใจกันตอบว่า “เดี๋ยวทำๆ” ครึกครื้น หรรษากันยกใหญ่ “มากันทำไมเนี่ย” พี่คิ้มยิ้ม พวกเราตอบไปว่า“รักคนแก่” อู้ย!! คนแก่ที่ถามเมื่อกี้เขินด้วย ยังไม่พอ J.Kim Mania ซะอย่าง คราวนี้ทั้งร้องทั้งเต้น พี่คิ้มก็พูดอีกว่า “สงสัยพวกนี้พ่อแม่ไม่เคยปล่อยออกมาเที่ยว” “ส่งเสียงเป็นสัมพเวสีอยู่นั่นหล่ะ” หลายโต๊ะเริ่มชะโงกหน้ามอง อายที่ไหนล่ะ โบกมือรับซะงั้น พี่ๆวงทาเคชิ เองก็ยังหันมาขำ ถัดไปพี่คิ้มมาในเพลงคนในนิยาย พี่คิ้มบอกว่าจะร้องเพลงนี้ใน Concert Cool Love Maker By AM:PM ที่จะจัดขึ้นวันเสาร์ที่ 29 มีนานี้ที่หัวหิน ส่วนตัวแล้วพี่คิ้มคงชอบเนื้อหาเพลงนี้อยู่ไม่น้อย พอตอนร้องเลยสื่อออกมาได้ดี พี่คิ้มกับเพลงคนในนิยายที่จะต้องร้องในคอนเสิร์ต ขอบคุณน้องพลอยสำหรับคลิปนะคะ ตัดมาช่วงร้องจบ เหล่าชะนีน้อยยังซ่าไม่เลิก “นี่พวกโต๊ะนั้นเป็นแฟนคลับวงทาเคชิด้วยหรือเปล่าน่ะ” พี่คิ้มรู้ดีว่าพวกเราสนิทสนมกับพี่ๆทาเคชิเลยยกเรื่องนี้มาแซว ส่วนพวกพี่จิ๊บ พี่หยามก็ผายมือมาทางพวกเราอย่างไม่เกรงอกเกรงใจ เอาๆไหนๆก็ไหนๆล่ะ เป็นแฟนคลับทาเคชิด้วยจะเป็นไร ต่อจากนั้นพี่คิ้มก็หยิบเอาเพลง Save the best for last มาร้องเป็นเพลงถัดไป เรื่องหยอกเย้าระหว่างพี่คิ้มกับโต๊ะเรายังไม่จบ เพราะชะนีน้อยๆยังคงส่งเสียงดังไม่เลิก จนพี่คิ้มต้องดุว่า “น้องคะ ที่นี้ Pub & Restaurant นะ สุภาพนิดนึง” แหมๆป้าคะรักแล้วต้องแสดงออกซิ เอ๊ะ รึเพราะพวกเรามึนๆกันแน่? พอจบเพลงนี้ก็ถึงคราวแวะเยี่ยมพสกนิกร ปากก็ร้อง ขาก็เดินทั่วร้าน หน้าก็แอ๊บ เป็นนักร้องที่มีความสามารถนะ ช่วงที่เดินก็ร้องทั้งหมด 5-6 เพลง อย่างเช่น เธอคือใคร ฉันอยู่ตรงนี้ อยากรู้แต่ไม่อยากถาม ช่วยรับที ดาว ถามถึงชะนีก็กรี๊ดกันลั่นทุ่ง โดยเฉพาะแม่พจมานหัวทอง ต้องใช้คำว่า แหกปาก ถึงจะถูก แถมด้วยเต้นท่าไซ้แหน เราก็เคลิ้มตามเด็กซะด้วยซิ มันส์กันใหญ่สองพี่น้อง ช่วงที่พี่คิ้มลั้ลลาอยู่รอบๆร้าน สงสัยอากาศจะอบอ้าวเกินไป พอพี่คิ้มเจอพัดลมทีไร ก็จะออกอาการเริงร่า พอดีกับตอนนั้นร้องเพลง Music lover คิดดูซิป้าบ้าพลังเจอกับพัดลมอะไรจะเกิดขึ้น สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ ท่าเต้นพิศดารนะซิ ย้วยเชียว จนเหล่า J.Kim Maina ขำแตกเลยเชียว พี่คิ้มยังเนียนเล่นกับพัดลมไปเรื่อย ระหว่างนั้นเหล่า J.Kim Mania ไม่รู้มันเอาแรงกันมาจากไหน พอป้าร้องเพลงอะไรมันก็กรี๊ด จนพี่คิ้มพูดว่า “จะกรี๊ดกันทำไม ฉันก็ร้องเพลงเดิมๆ” อ้าว...รู้ตัวซะแล้วว่าตัวเองร้องเพลงเดิมๆ ไม่เปลี่ยนสักที จนร้องเพลงเร็วเพลงที่ 2 คนใจง่าย ก็เดินมาถึงโต๊ะเราพอดี พจมานหัวทองเริ่มแน่นหน้าอก น้องหญิงหน้าเริ่มแดง จากที่โคตรแดงอยู่แล้ว เราเริ่มใจเต้นรัว พี่แก้วเริ่มหน้าซีดเซียว พี่ขวัญและน้องปลาเริ่มอยู่ไม่เป็นสุข ส่วนเก้นิ่งๆ ไม่รู้เพราะฤทธิ์ Baileys รึเปล่า(จริง ๆ แล้ว ที่นิ่งเพราะว่าหัวใจใกล้วายแล้วหล่ะ -คำแถลงจาก บก.) เป็นธรรมดาของเหล่า J.Kim Maina ที่แต่ละคนต้องมีอาการ J-Syndrome (โรคใหม่ เพิ่งค้นพบ)เวลาที่ J.Kim เข้าใกล้ เอาล่ะนาทีระทึกก็มาถึง พี่คิ้มมายืนตรงหน้าพวกเราแล้ว ชะนีน้อยเริ่มเซ็งแซ่ ลุกลี้ลุกลน ก่อนที่อะไรจะเลยเถิดพี่คิ้มก็พูดขึ้นว่า “พวก...มรึง..พ่อแม่ไม่เคยปล่อยมาเที่ยวรึงัย โวยวายจริงๆ” อย่างคิดมากล่ะ พี่คิ้มก็งี้หล่ะกันเอ๊ง กันเอง สรรพนามเลย hardcore ไปหน่อย แต่ชะนีน้อยรับได้ จากนั้นเหล่าชะนีซึ่งประกอบไปด้วย พี่ขวัญ น้องหญิง น้องปลา เจ้าปาล์ม ก็เข้าล้อมพี่คิ้ม โดยมีเราถือกล้องเล็งเตรียมแชะ เฮ้อ..พูดเหมือนจะจับตัวประกัน แชะ แชะ แชะ เรากดชัตเตอร์รัวแบบไม่ยั้ง ก่อนจะเข้าไปกระซิบข้างๆหูพี่คิ้มว่า “พี่ไก่ เดี๋ยวเสร็จแล้ว อวยพรวันเกิด ไอ้หญิงให้หน่อยนะ” พี่คิ้มหันมาสบตาทีนี้ โอเคเป็นอันรู้กัน จากนั้นพี่คิ้มก็ส่งสายตาให้ชะนีน้อยเต้นเพลงคนใจง่ายในท่อน ฮุก ชะนีน้อยให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ชัด ชา ดาชัด วู้ว!! กันใหญ่ พอสมใจชะนีตัวแม่แล้ว ชะนีตัวแม่ก็กำลังจะเดินจากไป ปาล์มล่ะหายไปไหน ไปแน่นหน้าอกตายรึเปล่าล่ะน้องฉัน พอก้มต่ำลงมาดูที่เก้าอี้ โถ่ๆๆ นอนเลื้อยเป็นอนาคอนด้าตัวเมียอยู่นี่เอง หมดสภาพเชียวน้องฉัน พี่คิ้มก็เดินอ้อมเก้าอี้ที่เจ้าปาล์มนอนอยู่ ก่อนจะเดินผ่านไป พี่คิ้มที่ตอนนั้นยังร้องเพลงอยู่นะ แต่เหลือบมาเห็นปาล์มโป๊ซะก่อน คือยังงี้ปาล์มใส่เสื้อกล้ามสีขาว ใส่เสื้อเชิร์ตสีชมพู แต่ไม่ติดกระดุม พี่คิ้มเห็นคงอารมณ์เป็นห่วงสวัสดิภาพชะนีน้อยตัวดำ รึ ไม่ก็อุจาดตา เอื้อมมือมาหยิบเสื้อเชิร์ตปิดส่วนนูนๆของน้องฉัน ก่อนจะส่งสายตาให้เราดูแลเด็กให้ดี เป็นภาพที่ประทับจิตประทับใจทีเดียวเชียว ส่วนปาล์มพอพี่คิ้มเดินผ่านไปแล้ว ก็ลุกขึ้นมาอวด “นี่ป้าจับเสื้อหนูด้วย” ถ้าจะเป็นเอามาก “พี่ขอซื้อได้ป่าว” พี่แก้วหยอกเย้ากับเจ้าปาล์ม โอ้ เวรกรรมเป็นหนักทั้งพี่ทั้งน้อง เจ้าปาล์มยังไม่หายซ่าส์ ส่งจุ๊บให้พี่คิ้มบนเวที แต่จุ๊บที่ส่งไปครั้งแรกดั๊นลอยไปเข้าสายตาพี่จิ๊บแทน พี่จิ๊บขมุบขมิบบอกปาล์มว่า “เมาแล้วนะแกน่ะ” ปาล์มก็ยังจะมานะส่งจุ๊บต่อ คราวนี้โดนพี่คิ้มเต็มๆ จนพี่คิ้มหันมายิ้ม คาดว่ากลับบ้านไปพี่คิ้มคงต้องรีบล้างหน้าด้วยใบทับทิมเป็นการด่วน ต่อจากโต๊ะเราพี่คิ้มก็เดินขึ้นเวทีไป เพลงเร็วทั้งหมดที่ร้องไปก็มี Music lover คนใจง่าย ลมหายใจ พอจบเพลงพี่คิ้มก็ส่งซิกมาถามเราว่าเค้กอยู่ไหน ก่อนพูดว่า “วันนี้เป็นคล้ายวันเกิดของน้องหญิง ซึ่งเป็นแฟนคลับของดิฉันเอง” “ก็ขอให้มีความสุขมากๆ น้องหญิงเป็นทันตแพทย์ เอ้ย เป็นสัตวแพทย์ ไฮโซนะคะดิฉันเนี่ย มีแฟนคลับเป็นหมอหมา” “เดี๋ยวหญิงมาทำหมันให้พี่ด้วยนะ ทำฟันให้ด้วยก็ได้” ภูมิใจเชียวนะ วงทาเคชิก็เล่นเพลง Happy Birthday เป็นจังหวะ 3 ช่า รับพร้อมๆกับที่พี่คิ้มร้องเพลงอวยพรน้องหญิง หันไปดูน้องหญิงตอนนี้ไม่รู้ใครเอาสีแดงไปทาตัว โอ้โห!! แดงเข้มเลยทีนี้ คงเป็นวันเกิดที่พิเศษสุดอีกหนึ่งปีของน้องหญิงเลยทีเดียว พออวยพรกันเสร็จสรรพก็เป็นอันจบงาน พอ Mc เดินขึ้นมาให้พี่คิ้มจับรางวัลแจกคนในร้านจากการส่งแบบสอบถาม ทำเอาเราเสียว ปวดร้าวไปยันกระดูกสันหลัง ถ้าจำได้จากข้างต้นเราโดนแม่พจมานหัวทองแกล้งเขียนชื่อเราใส่แบบสอบถามเป็นปึก เราก็กลัวว่าพี่คิ้มจะจับได้แล้วจะโดนเสยหน้า ยกมือพนมนึกถึงพ่อแก้วแม่ขวดเป็นการใหญ่ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีชื่อเรา ค่อยยังชั่ว จากนั้น Mc ก็ให้พี่คิ้มฝากผลงาน “ขอฝาก Concert KimRaider ที่จะมีในวันที่10 เอ่อ...” พี่คิ้มตะกุกตะกักนิดนึง แต่คบชะนีน้อยไว้หายห่วง “10-11 พฤษภา” ชะนีพร้อมใจตอบ “ขายบัตรวันที่ เอ่อ.....” พี่คิ้มยังตะกุกตะกักต่อไป “วันที่ 5 เมษา” ชะนีน้อยฝูงใหญ่พร้อมใจช่วยตอบตามเคย “แฟนคลับดิฉันเค้ารู้ทุกเรื่องของดิฉัน แต่ไปถามเรื่องตัวเองจะไม่รู้เลย” พี่คิ้มเรียกเสียงฮาสุดท้ายก่อนลงจากเวทีไป ทิ้งระยะสักพักเรา ปาล์ม ปลา หญิง ก็เดินไปหาพี่คิ้ม “หวัดดีคะพี่เกด” เรากับปาล์มยักมือไหว้ ระหว่างรอพี่คิ้มถ่ายรูปพวกเราก็เดินไปคุยกับพี่นุช “พี่ข้าวตูไปไหนอ่ะพี่นุช” ปาล์มถามอีกหล่ะ “ปาล์มแกเมาป่าวรึเนี่ย เมื่อกี้แกก็ถามไปแล้วนิ ไหนแกลองเดินให้ดูซิเดินตรงมั๊ย” พี่นุชคงตลกปาล์มแน่ๆเลย ยืนก็แทบจะไม่อยู่ จนพี่เกดบอกให้ปาล์มยืนเฉยๆเอาตัวพิงเสาไว้ดีกว่า พี่คิ้มเดินออกมาจากห้องกระจก “พี่ไก่ฝากให้พี่โก้ด้วยนะ งานที่บุรีธารา” เรายื่น DVD บันทึกการแสดงสดที่บุรีธาราฝีมือการถ่ายโดยพี่แอน ซึ่งวันนี้ติดภารกิจมาไม่ได้ ให้พี่คิ้ม “โอ๊ย วันหลังไม่ต้องถ่ายแล้วนะ ฉันไม่มีเวลาดู” พี่คิ้มบ่นตามเคย “เอาไว้พี่มีเวลาค่อยดูก็ได้นิ”เราก็ต่อปากต่อคำตามเคยเหมือนกัน ตอนนั้นชุลมุนนิดหน่อย บวกกับอาการมึนๆ พี่คิ้มคงได้กลิ่นและเห็นอาการเลยถามขึ้นว่า “ในนี้ใครเมามั่งเนี่ย” ชะนีน้อยทั้งหมดที่ยืนอยู่พร้อมใจกันเอามือปิดปาก เป็นการด่วน ปลาน่ะรอดตัวเพราะไม่ได้กินอยู่คนเดียว แต่ที่เหลือเรอออกมากินหึ่งเชียว “กลับบ้านกันดีๆนะเด็กๆ” พี่คิ้มหันไปกอดปาล์ม ต่อมาก็กอดเรา ถัดไปก็หญิง สุดท้ายที่เจ้าปลา วินาทีนั้นพึ่งเข้าใจคำพูดของคุณวิกรมในรายการคืนนี้ วันนั้น ว่า “กอด” เป็นการแสดงความรักที่ชัดเจน ไม่รู้เหมือนกันว่าน้องๆอีก 3 คนจะคิดยังไงนะ สำหรับเรา กอด ของพี่คิ้มมันเปี่ยมด้วย ความรัก ความเป็นห่วง มันถูกถ่ายทอดออกมาจากใจ ถึงแม้ว่าตอนกอดกันหัวใจเราจะไม่ตรงกันก็ตาม แต่สิ่งที่เชื่อมใจเราไว้มันส่งผ่านการกอดนั้นอย่างเหลือหลาย เราและพี่คิ้มอยู่ในอ้อมกอด ของกันและกัน จำได้ว่ามันเป็นแค่นาทีสั้นๆ แต่เป็นวินาทีที่เราจะจำไปตลอดชีวิต “กลับบ้านกันยังไง ปาล์มบ้านอยู่ไกลไม่ใช่หรอ” พี่คิ้มเริ่มเป็นห่วง “เดี๋ยวเด็กๆ3คนไปนอนด้วยกันที่ห้องน้องปลาคะ” “ห้องปลาอยู่ไหน” พี่คิ้มซักต่อ “รังสิตคะ” “ไปก่อนนะ กลับบ้านดีๆนะเด็กๆ” ตลอดการพูดคุยตรงนั้นพี่คิ้มจะเอามือลูบแขน ลูบหลังน้องๆตลอด เราว่าภาษากายเนี่ยสื่อสารง่ายที่สุดแล้วนะ ง่ายกว่า จริงใจกว่าคำพูดด้วยซ้ำ แล้วเจอกันอีกนะ พี่คิ้ม... กลับมาที่โต๊ะที่เราทิ้งพี่แก้ว พี่ขวัญ เก้ ไว้ตอนนี้มีสมาชิกเพิ่มมาอีก 1 คน พี่จิ๊บเดินมาเอาขนมแวะทักทายพูดคุยอยู่นานสองนาน “ปีหน้าพี่ว่าจะเลิกเล่นล่ะ ไปเป็นอาจารย์สอนเบสดีกว่า” พี่จิ๊บบ่นกระปอดกระแปด ตอนนี้พี่จิ๊บกำลังทำโรงเรียนสอนเบสโดยเฉพาะแถวท็อป โชคชัย4 คอร์สขั้น Basic 1,500 บาท ขั้นAdvance เท่าไรจำไม่ได้ ถ้าใครสนใจอยากเรียนเดี๋ยวถ้าได้เรื่องเพิ่มเติมจะมาบอกกันอีกที คุยกับพี่จิ๊บเนี่ยคุยได้แทบทุกเรื่องเลย เป็นพี่ที่น่ารักทีเดียว เวลาตอนนี้เที่ยงคืนครึ่งแล้ว พี่จิ๊บขอตัวไปสุมหัว เอ้ย สังสรรค์กับพี่หยาม พี่เบ้ง ในห้องกระจก พวกเราก็จะกลับบ้าน เลยเดินออกมาพร้อมพี่จิ๊บ โต๊ะที่เรานั่งสามารถเดินผ่านเวทีทะลุออกไปหน้าร้านได้ พอชะนียกโขยงกันเดินไป สายตาเราก็ไปเห็นลายมือคุ้นๆ เป็นรายชื่อเพลง ทีนี้เลยหยุดมอง อ้าว..!! ลายมือพี่คิ้มนี่น่า เราถือวิสาสะหยิบติดมือมา เดินผ่านเวทีมาแล้ว พี่จิ๊บก็พาเข้าไปในห้องกระจกพาพวกเราไปทักทายพี่หยาม พี่เบ้ง “หวัดดีคะ” ชะนีน้อยเซ็งแซ่ “พี่เบ้ง รับปาล์มเป็นเพื่อนรึยังอ่ะ” ปาล์มกำลังพูดถึง hi5 “ยังเลย เดี๋ยวกับไปค่อยเล่น” พี่เบ้งตอบ “นี่เลย ไอ้เปิ้ล เล่นประจำ รูปใน hi5 ทำท่าประหลาดโคตร” พี่จิ๊บกัดเราอีกหล่ะ “ก็คนมันไม่สวยนิ เลยต้องพรางหน้า” “ทำท่าเหมือนจะยิงหนังสติ๊กอ่ะดิ” พี่หยามทับถมเราต่อ ปากพอกันเลยทั้งวง ยกเว้นพี่เบ้งที่น่ารักอยู่คนเดียว “ของปาล์มนี่รูปใน hi5 น่ารักได้อีก แต่ตัวจริงด๊ำ ดำ” อะไรเจาะปากพี่จิ๊บเนี่ย “พี่จิ๊บแบ่งขนมพี่หยาม พี่เบ้ง ด้วยนะ” ปาล์มเตือนเรื่องขนม “อ้าว ไอ้จิ๊บ มรึงกะจะแ - ก คนเดียวรึไง น้องบอกให้แบ่งกัน” พี่หยามเริ่มแย่งขนมกับพี่จิ๊บก่อนที่จะเปิดศึกขนมข้าใครอย่าแตะ พวกเราทั้งหมดก็ขอตัวลากลับบ้าน “ไปก่อนนะแล้วเจอกัน บ๊าย บาย” จบไปอีกงานแล้ว แต่ไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไรจะได้เจอกันอีก เพราะพี่นุชบอกว่าป้าต้องเริ่มซ้อม Concert Kimraider ในทุกๆงานพี่คิ้มจะค่อยๆเข้ามาบันทึกเรื่องราวฝากเอาไว้ในความทรงจำของพวกเรา รวมทั้งพี่ๆทาเคชิและอีกหลายคนที่เราเคยพูดถึง ทุกงานเช่นกันที่พอกลับมาแล้วเราจะทบทวนถึงมันบ่อยครั้ง ก่อนที่จะถ่ายทอดออกมาเป็นอย่างที่ทุกกำลังอ่านอยู่ตอนนี้ เพราะเรารู้สึกว่า มันเป็นเรื่องยากที่จะพูดถึงใครคนนึงที่เป็นที่รักของคนทั่วไป เราจะสื่อออกมายังไงให้ทุกคนเข้าใจเจตนาของพวกเรา อ่านมาถึงบรรทัดสุดท้ายแล้วนะ หลายครั้งที่เรามักลงท้ายให้มันดูเศร้าๆ หม่นๆ แต่ครั้งนี้ ขอจบคืนอลวนที่วุ่นวายกับคนที่อลเวงอย่างพวกเรา ว่า “เป็นอีกหนึ่งคืนที่สนุกมาก และเป็นคืนที่พิเศษกับน้องหญิง จากความร่วมมือร่วมใจของ J.Kim Mania” ท้ายเรื่อง.. คืนนั้นเราถึงบ้านเกือบตี 2 พอเคลิ้มๆ ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้น “พี่เปิ้ลนอนแล้วหรอ???” เวรกรรมแม่พจมานหัวทองโทรมา ช้างล่ะหน่ายกับมันจริงๆ เมาหนักแต่ดันจำเบอร์เราได้ ขอบคุณพี่แก้วที่ขับรถมาส่งปากซอยบ้าน ขอบคุณพี่วิน มอ’ไซค์ที่เป็นห่วงสวัสดิภาพของผู้โดยสารอย่างช้าง เป็นห่วงกลัวใครจะกระชากกระเป๋า จอดรอจนกว่าจะไขประตูเข้าบ้านไป ช้างล่ะซาบซึ้ง เช้าวันรุ่งขึ้น แม่พจมานหัวทองโทรมาบอกว่าจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้เลย จำไม่ได้แม้กระทั่งพี่แก้วมาด้วยซ้ำ เราเลยต้องค่อยๆประติดประต่อเรื่องให้ฟังอีกรอบจนได้ ป.ล. เดี๋ยวซักพักจาเอารูปมาเพิ่มนะคะ ร้อยเรียงเรื่องราว โดย ช้างน้อย นำเสนอ โดย บูเก้ Apple & Bouquet Productions...

Create Date : 22 มีนาคม 2551		7 comments
Last Update : 12 ตุลาคม 2551 13:23:51 น.
Counter : 741 Pageviews.
Share Tweet