Bloggang.com : whitebouquet : J.Kim Mania บุกวังดอกท้อ ตอน ที่สุดของแจ้

J.Kim Mania บุกวังดอกท้อ ตอน ที่สุดของแจ้

“ ช้าง...เด็กบอกรึยังว่าวันนี้ป้ามาบ่าย 3 ” เสียงปลายสายเป็นพี่แอนโทรมาตอนเกือบเที่ยงวัน ปลุกช้างจากภวังค์การนอนเสวยสุขหลังจากตื่นมากินข้าว ตั้งแต่ 8 โมง “ จะรีบไปเดี๋ยวนี้คะ ” วางสาย ผงกหัวจากหมอน ลุกเข้าห้องน้ำ ไม่ทันได้ทำอะไรกับร่างกายอันล่อนจ้อนของตัวเอง ( อี๋...อุจาดว่ะ ) น้องชายก็วิ่งมาเคาะประตูห้องน้ำ ส่งโทรศัพท์ให้ “ พี่เปิ้ล ปาล์มจะคุยด้วย ” เก๋ คนรู้ใจของปาล์มเปิดชุมสายทันที เนื้อหาใจความเป็นแบบเดียวกับที่พี่แอนบอกมาตอนต้น

หลังจากทำตัวเองให้สะอาดแล้ว แต่งเนื้อแต่งตัวเสร็จ บิดา หรือ พ่อนั่นเอง ขับรถมาส่งที่ป้ายรถเมล์ เดินทางจากบ้านย่านสมุทรปราการมาถึงชิดลมด้วยรถไฟฟ้า BTS แวะเข้า Office เอา Chocolate ที่เบลล์ ณ ซิดนีย์ ( เจ้าเก่า ) ฝากมาให้พี่โก้
“ พี่เปิ้ล วันนี้มีพี่คิ้มตรงไหนอ่ะ ” น้องที่มาทำงานวันเสาร์ ทักทาย ตอบคำถามน้องมันเสร็จก็เดิน Sky walk มาถึง Central World

เมื่อมาถึง นั่งหน้าเหียกอยู่หน้าร้านขายนาฬิกายี่ห้อนึง โทรศัพท์คุยกับเก้ ที่ยังทำงานอยู่ไปเรื่อยๆ สักพักหันไปเห็น ปาล์ม หมอ และเก๋ ก็เดินมาไกลๆ “ เฮ้ย ชุดเดิมป่ะเนี่ย ” ช้างแซวปาล์ม “ ไหน นี่ใหม่ทั้งชุด ” ปาล์มสวนกลับ เออ กรูประชดโว้ย!! มาเจอกันทีไร ชุดมันใหม่ตลอด ทำยังกับ ซูริ ลูกทอม ครูซ ไปได้ ห้ามใส่ชุดซ้ำกัน

ไม่นานพี่แอนก็มาถึง ( ด้วยอาการหิวโซ ) เลยพาพี่แอนไปกินข้าวที่ร้าน Lee Café ส่วนปาล์ม หมอและเก๋ ขอเดินแยกไปดูของข้างล่าง ถึงที่หมายก็สั่งกระเพราเจ กับ ข้าวเฉโป พนักงานหายไปพักนึงก่อนจะเอาข้าวกระเพราเจของพี่แอนมาเสิร์ฟ รอข้าวตัวเองจนข้าวพี่แอนเย็นชืด “น้องข้าวพี่ล่ะ ยังไม่ได้เลย” ช้างกวักมือถามพนักงาน ทันใดนั้นข้าวเฉโปก็มาเสิร์ฟตรงหน้า

คาดหวังกับข้าวเฉโปเอาไว้มาก แต่พอกินจริงๆแล้วหลอกดาวชัดๆ รสชาติ หมา ไม่แหลก (เปลี่ยนเป็น ด เอาเองนะ ) เลยเหลือข้าวบานตะเบอะ จนพนักงานที่มาเก็บตังค์ถามว่าไม่อร่อยหรือไร ช้างเลยตอบตรงๆ “ ไม่อร่อยเลย ” พ่อพนักงานก็บริการเต็มที่จะบอกให้ช้างเปลี่ยนเมนู เอ่อ...ไม่ทันล่ะ เสียอรรถรสไปแล้วล่ะ

ขณะกำลังคิดตังค์ ปาล์มโทรมาบอกว่าบังเอิญเจอพี่ข้าวตูข้างล่าง ช้างกับพี่แอนเลยรีบๆลนๆ เดินไปหาปาล์มที่หน้าลิฟท์แก้ว เจอหริ่มที่พึ่งมาถึง นั่งคุยกันเรื่องโอปอล์ในรายการไก่คุ้ยตุ่ยเคี่ยกันเสียงดังลั่นลานเอเทรี่ยม แป๊บเดียวพี่ขวัญก็มาถึงเช่นกัน ดูเวลาตอนนี้ก็บ่าย 3 กว่าๆ ยกพวกขึ้น TK Park ไปแลกตั๋ว เลยได้เจอพลอยที่น่าจะมาถึงก่อน

ลงทะเบียนเรียบร้อย พี่โก้ก็เดินผ่านหลังไป “ ไปป่าว ไปนั่งข้างหน้ากัน ” ความปรารถนาดีของพี่โก้ที่จะพาพวกเราเข้า แต่ไม่เอาดีกว่า ทำแบบที่คนอื่นๆเค้าทำกันน่ะดีแล้วล่ะ รอไม่นานก็อนุญาติให้เข้าไปข้างใน จับจองที่กันได้แล้ว ช้างก็สะพายกล้องวีดีโอ กับ กล้องถ่ายรูปอีกหนึ่งตัวแยกไปนั่งแถวหน้าเวที ( Full option โคตรๆ )

4 โมงครึ่ง เป๊ะๆ คุย คุ้ย คิ้ม ก็เริ่ม สัมภาษณ์โดย พี่โด๋ จาก Fat Radio แต่พอพูดเปิดตัวพี่คิ้มก็ยังไม่ออกมาจนพี่โด๋แซว
“ ตอนนี้พี่คิ้มกำลังขึ้นมาจากชั้น 1 นะครับ รอสักครู่ ” สิ้นเสียงแซวของพี่โด๋ พี่คิ้มก็ออกมาแก้ตัวพัลวัล “ พอดีโกยอยู่นะคะ คุณแม่ๆน่าจะเข้าใจนะคะ ตอนแรกก็โกยมาดีๆ ก้มปั๊บ ต้องโกยใหม่เลย ” เรียกเสียงฮาตูมแรกสนั่นห้อง

ลักษณะการสัมภาษณ์เป็นแบบกันเอง พูดคุยกันถึงเรื่องชีวิตของพี่คิ้มตั้งแต่สมัยไม่มีชื่อเสียง ว่าเจออุปสรรคอะไรบ้างกว่าจะมาเป็นนักร้องที่มีชื่อเสียงอย่างปัจจุบัน ระหว่างที่บนเวทีคุยกันไปเรื่อยๆ ช้างก็สลับสับเปลี่ยนระหว่างกล้องสองตัวมือเป็นระวิง อยู่ๆเสียงสัญญาณโทรศัพท์ ก็ดังเข้าลำโพง “ อ่อ ผัวใครโทรตามคะ ” พี่คิ้มแซว

ครั้งนี้พี่คิ้มตั้งใจจะถ่ายทอดประสบการณ์มากมาย อย่าง การเริ่มต้นเป็นนักร้องตามค็อกเทลเลาจ์มีแม่ไปนั่งเฝ้า ตอนนั้นพี่คิ้มพึ่งอยู่ปี 2 ด้วยความเข้าใจและผ่านมาแล้ว ( ณ ตอนนี้)พี่คิ้มเลยเล่าติดตลกอยู่ตลอดเวลา

การโดนแขกเขวี้ยงแก้วเหล้าใส่ เป็นการประกาศศักดา โชว์แมนต่อหน้าน้องๆหนูๆก็ตาม มันอาจทำให้พี่คิ้ม (ในตอนนี้) บ่ยั่น ไม่เรื่องมาก สัญญาณโทรศัพท์เจ้ากรรมดังอีกแล้ว “ ช่วยปิดด้วยนะคะ ไม่งั้นด่าจริงๆนะ ” พี่คิ้มกึ่งเล่นกึ่งเอาจริง คุยคนเดียวดูเหมือนจะไม่ออกรส พี่โด๋เลยชวนพี่โก้ น้องชายคนสนิทที่ร่วมหัวจมท้ายมาด้วยกันออกมาคุยด้วย

พี่ชายคนนี้หล่ะที่อยู่ข้างๆพี่คิ้มมาแต่ไหนแต่ไร ร้องไห้ด้วยกัน แม้พี่คิ้มจะอยากให้พี่โก้ปลอบแต่ก็เป็นทุกทีไปที่พี่โก้จะปล่อยโฮหนักกว่าพี่คิ้มซะอีก พี่คิ้มพูดไว้ว่า

“ ไม่ว่าเก่งสักแค่ไหน ก็ต้องมีคนที่เข้าใจอยู่ข้างๆ ซึ่งพี่มีโก้อยู่ข้างๆเสมอ ”

เสียงปรบมือดังขึ้นท่ามกลางเสียงหัวเราะ “ ไหนโก้เล่าเรื่องตู้เย็นซิว่ามีใช้ครั้งแรกเมื่อไหร่ ” พี่คิ้มปูทางให้พี่โก้เล่าถึงความลำบากที่เจอะเจอสมัยยังเป็นนักร้องตามคลับ บาร์ พอพี่โก้เล่า พี่คิ้มก็แซว “ เดี๋ยวร้องไห้อีกหรอก ”

บางเรื่องพี่โก้ พี่คิ้ม ก็เล่าเอาฮา “ ไหนโก้บอกซิว่าที่อยากไปร้องเพลงกลางคืนเพราะอะไร คุณอยากกินอะไรนะ ”
“ โก้อยากกินข้าวไข่ดาว โอ้โหสมัยนั้นรู้สึกว่ามันดูดีมากเลย บางวันก็ได้กินข้าวผัดหนำเลียบ ” พี่โก้เล่าด้วยความน่าเอ็นดูปนเสียงหัวเราะ คิกคักๆ ของพี่คิ้ม

“ พี่ไก่ ใจดีกับทุกๆคน บางวันขับรถไปส่งโก้ที่ป้ายรถเมล์ ” พี่โก้เริ่มเล่า “ แล้วไง คุณก็หลับอยู่ตรงนั้นเลยนิ ” พี่คิ้มขำ
“ ตอนนั้นโก้ออกอัลบั้มแล้ว เราไปงานทางใต้กัน โก้หารค่าตัวกับพี่คนละครึ่ง ทั้งที่ตอนนั้นพี่ยังไม่ดัง พอไปถึงมีรถตู้ให้คันนึง โยนกุญแจให้ โก้ต้องขับเอง แอร์ก็เสีย พอไปถึงที่พัก แอร์ก็หนาว แถมมีห้องเดียว เลยต้องนอนรวมๆกัน”

“ พอร้องเสร็จ พี่ให้โก้มองหน้าพี่นะ แล้วไปบอกเจ้าของว่า ขอหมอนกับเงินค่าตัว แล้วโก้ไปเจออะไรเล่าซิ ” พี่คิ้มโยน
“ โก้เดินไปเห็นพนักงานเข้าแถว โดนเจ้าของไล่ตบทีละคน โก้นึกในใจว่าถ้าไปต่อแถวจะโดนมั๊ย เลยกลับดีกว่า จะไปเอาค่าตัวแท้ แต่เกรงใจเป็นบ้าเลย ร้องให้เค้าแล้วด้วยนะ ”

“ ด้วยความที่เราเริ่มจากค็อกเทลเลาจ์กินข้าวกล่อง ที่เราชอบก็เป็นบุฟเฟ่ท์เหลือ ที่เวลาตักทัพพีจะขูด แกรกๆ ”
“บางงานไปร้องกับนักร้องดังๆ เค้าก็จะมีคนคอยดูแล น้ำต้องเป็นน้ำแร่ อาหารก็ต้องสั่งจากโรงแรม แต่เราจะง่ายๆ ทีมงานก็จะให้เราสั่งจากโรงแรม แต่พี่กับโก้จะถามเลยว่าอันนี้ใครจ่าย พอน้องเค้าบอกว่า บ.ออแกไนซ์ จ่าย เราจะเปลี่ยนเป็นข้าวกล่องทันที ” พี่คิ้มตอกย้ำความเรียบง่าย

“ โก้เป็นคนที่ไม่เคยเอาปมด้อยให้ดูน่าสงสาร โก้พูดเสมอว่า สนุกดี ดูซิตอนนี้เลยซื้อเรื่อยเปื่อย รูดซื้อทีวีเป็นแสน ” พี่คิ้มพูดขณะเดียวกันพี่โก้ก็นั่งหน้าแหย ๆ

คุยกันได้ประมาณนึงพี่โด๋ก็ให้พี่คิ้มกับพี่โก้ ร้องเพลงโชว์ มีทั้งเพลงไทย จีน ฝรั่ง ญี่ปุ่น แต่เพลงที่ J.Kim Mania กรี๊ดแตกต้องเพลง เสียงหัวใจ วันไร้เธอ ที่พี่คิ้มออกตัวว่าชื่นชอบ ปาน ธนพร เจ้าของเสียงร้องเป็นพิเศษ เพลงที่ทำเอาเศร้าทั้งห้อง
“ โก้ไม่เคยฟังตันฉบับร้อง แต่มาได้ยินจากพี่ไก่ โก้คิดว่ามันเพลงของพี่ไก่ไปแล้ว ” พี่โก้ออกความเห็น

เสียงร้องพี่คิ้ม เสียงแซ๊กพี่โก้ Perfect !!

เป็นการสอนคนที่อยากเป็นนักร้องไปในตัวว่าการจะเดินในเส้นทางนักร้องอาชีพ ต้องพยายามทำให้ลูกค้าเลือกเรา ถ้าไปงานที่คนฟังเป็นคนรุ่นพ่อรุ่นแม่ก็ต้องร้องเพลงยุคนั้นได้ ถ้าลูกค้าเป็นฝรั่ง ญี่ปุ่น เราก็มีทางเลือกให้ บางทีอาจมีบางเพลงที่ส่วนตัวเราอาจไม่ชอบ แต่ก็ขอให้หัดร้องเอาไว้

กลับมาสัมภาษณ์กันในช่วงสุดท้าย พี่คิ้มพี่โก้เล่าถึงประสบการณ์ตอนที่มีชื่อเสียงแล้ว “ เวลาโก้อยู่หลังเวที เห็นคนดูยิ้มกับพี่ไก่ โก้จะมีความสุขมาก เห็นแฟนๆชอบ เห็นรอยยิ้ม แล้วโก้ดีใจแทนพี่ไก่ ” พี่โก้ทิ้งท้าย “ ดิฉันดีใจที่ได้มีโอกาสเอาประสบการณ์มาสอนน้องๆ ที่คิดจะเป็นนักร้อง ได้เอาไปใช้ โดยไม่ต้องเสียเวลา ” พี่คิ้มทิ้งท้ายเช่นกัน

ก่อนที่พี่โด๋จะออกตัวให้พี่คิ้มว่ามีงานต่อข้างล่าง พี่คนที่จัดงานนี้ (ขอโทษที่จำชื่อไม่ได้) ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ให้โอกาสพี่คิ้มได้ไปผจยภัยไร้พรหมแดนที่ประเทศญี่ปุ่นจะขึ้นมากล่าวขอบคุณ “ พี่เห็นไก่ตั้งแต่ยังไม่มีชื่อเสียง สิ่งนึงที่พี่ชื่นชมไก่มาตลอดคือการปฏิบัติตัว ไก่เป็นคนมีความสามารถ เป็นคนเก่งและเป็นคนฉลาด ร้องเพลงเพราะ เขียนหนังสือคมคาย ” ความในใจของพี่คนจัดงานที่ง่ายๆแต่จริงใจ (โคตรๆ)

จบงานที่ TK Park ป๊าบ...ทั้งพี่คิ้ม พี่โก้ และ J.Kim Mania วิ่งพล่านลงไปข้างล่างต่อกันที่งาน K-Home Smiles Family ที่มีมินิคอนเสิร์ตของพี่คิ้ม พี่โก้ เบญ ชลาทิศและโก๊ะตี๋

พวกเราไม่มีป้ายนี้ติด ก็เลยเข้างานไม่ได้

“ ช้างโทรหาพี่หนึ่งป่าว ” พี่ขวัญส่งโทรศัพท์ให้โทรหาพี่หนึ่ง จักรวาล ที่แอบแลกเบอร์ (แต่ไม่แลกใจ เพราะมีเมียแล้วไม่เอา..เป็นเมียน้อยไม่เอา...เอ่อ เพ้อว่ะ )

คนที่ไม่ใช่แฟน ทำแทนทุกเรื่องไม่ได้...เสียงเพลงรอสายดังอยู่หลายทีแต่พี่หนึ่งก็ไม่รับ กดตัดสายทิ้งพอดีกับเดินมาถึงหน้างานพอดี เงยหน้ามาก็เจอพี่หนึ่งกำลังเดินเข้าร้านเบิร์ท จากนั้นทุกคนก็รุมล้อมพี่หนึ่ง ขอดูโพยหวย เฮ้ย..โพยคิวเพลงที่จะใช้ร้อง เปิดและปิดเวทียังคงเป็นพี่ชายและพี่สาวของเราเช่นเดิม ก่อนที่พี่หนึ่งจะขอตัวไปเซ็ทวง

มองไปในร้าน พี่โก้กำลังเม้าท์มอยกับใครสักคน เนื่องจากเป็นงานปิด ( แต่ข้างๆเปิดโล่งโจ้งเลย) เราเลยต้องยืนเป็นชะนีผลัดถิ่นข้างๆน้ำพุ ด้วยกล้อง Canon , Sony อันทรงคุณภาพ ไม่มีปัญหา ซูม ซูม...

ช้างปลีกตัวเดินเอา Chocolate ของเบลล์ ที่กล่องใหญ่ยังกับกระดานสเก็ตภาพไปให้พี่โก้ เปิดประตูไปยืนหน้าเหี่ยวๆ
ส่ง Chocolate ให้ปั๊บ พี่โก้ขอบอกขอบใจเป็นการใหญ่ ถามหาว่าจะติดต่อเบลล์ได้ยังไง เอ่อ มันอยู่ซิดนีย์อ่ะพี่ ขาวอวบๆซะด้วย (ก๊ากๆๆๆ ล้อเล่น น่ะ ) เอาเป็นว่าเดี๋ยวให้มันไปรายงานตัวกับพี่โก้เอาเองแล้วกัน

ส่งมอบเสร็จเดินมาสมทบฝูงชะนี เหลือบเห็นพี่คิ้มเปลี่ยนชุดเป็นสีเขียวธีมเดียวกับงาน เดินผ่านไปประกบด้วยพี่นุชพี่เกด พากันเดินเข้าหลังเวทีไป บนเวทีพี่โก้เปิดงานด้วยเพลง ใหม่ (หรอ) อย่าง Retro Nuvo ภาวนา อาศัยช่วงชุลมุนพาหริ่มเอาขนมทาร์ตไข่ร้านป๋าต๊อบไปให้พี่คิ้ม ที่ออกจากหลังเวทีมานั่งในร้านเบิร์ท “ เด็กๆร้อนกันมั๊ย มานั่งในนี้ซิ ” พี่คิ้มชวน ช้างกับหริ่มส่ายหัว

พอจบโชว์พี่โก้ คิดถึงเธอทุกทีที่อยู่คนเดียวก็สร้างเสียงฮือฮาจากกลุ่มคนดู ก่อนที่พี่คิ้มจะปรากฏตัว J.Kim Mania ที่ยืนดูต้องแอบเหน็บแนม นึกมาดูว่า Super Junior ซะอีก จบเพลงก็มาแซวพี่หยามที่พี่คิ้มบอกว่าหล่อที่สุดในวง (นั่น..หล่อแล้วนะ) วกมากัดพี่จิ๊บเรื่องผมทรงสกินเฮด ที่รอดเห็นจะเป็นพี่เบ้งกะพี่หนึ่ง

สนุกกับนักดนตรีจนหนำใจแล้วพี่คิ้มก็ยกเวทีให้ เบน ชลาทิศ ร้องในเพลง โอ๊ย โอ๊ย งานนี้มีส่งไมค์มาให้ช่วยโอ๊ยซะด้วยนะ
ต่ออีกเพลงก่อนที่พี่คิ้มจะกลับขึ้นมาแจมในเพลง Too Much Heaven และเพลงในคอนเสิร์ตธนชาติ ( จำไม่ได้อีกแล้ว ) ที่ครั้งที่แล้วในงานเปิดตัว Honda City ก็ร้อง ฟังเสียงแล้ว ร้องเพราะกันทั้งคู่ งานนี่พี่คิ้มเป็นตัวแม่ของงาน ส่วนคนอื่นได้เป็นแขกรับเชิญทั้งนั้น บนเวทีเลยเน้นหนักไปที่พี่คิ้มซะเป็นส่วนใหญ่

แซวซะเสียเลย ว่าชุดพี่คิ้มเป็นผ้าคลุมตู้เย็น !!!

ต่อกันด้วยเพลงลุกทุ่งอย่างไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้ และขอจองในใจ ก่อนที่จะเรียกโก๊ะตี๋มาสร้างความครื้นเครง และร่วมร้องในเพลง Playgirl พร้อมกับลงไปแหวกว่ายท่ามกลางคนดู กว่าจะกลับมาได้ พี่คิ้มร้องไปอีก 2 เพลง อย่าง เช้าไม่กลัวและ Music Lover โก๊ะตี๋อาศัยความพริ้วไหวกลับขึ้นมาร้องเพลงลูกทุ่ง จนในที่สุดพี่คิ้มวนกลับขึ้นเวทีอีกครั้ง ก่อนจะปล่อยให้โก๊ะตี๋โชว์เพลงของฝน ธนสุนทร ในเพลงใจอ่อน

ช่วงที่เวทีเป็นของโก๊ะตี๋ พี่โก้ลงจากเวทีมาแอบกิน Chocolate เดินหน้าแดงกร่ำ เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เป็นหนึ่งในส่วนผสม มานั่งข้างๆปาล์ม แถมชวนปาล์มกับหมอกินอีก แต่ปาล์มปฏิเสธพี่โก้เลยขอตัวกลับหลังเวที พ้นยุคพี่โก้ พี่นุชที่เดินผ่านมาก็แวะมาทักทายปาล์ม

แค่มีสองคนนี้ บรรยากาศก็โรแมนติดได้ไม่ยาก

บนเวทีการแสดงยังไม่จบ แต่ J.Kim Mania แพ้สังขารตัวเองที่ตอนนี้ยืนมาได้ร่วมชั่วโมง จึงบ่นปวดหลัง ปวดขาเป็นแถบ จนต้องล่าถอยไปหย่อนก้นนั่ง อาศัยฟังแต่เสียงแทน ปิดท้ายกันด้วยเพลง สายลม พอจบงานเท่านั้นหล่ะ แตกกระจายเป็นผึ้งแตกรัง พวกเราเดินไปหลังเวที พี่ข้าวตูเดินโฉบกระชากหัวมาถ่ายรูปกับพวกเราด้วย นัดแนะเจอกันงานหน้าเสร็จสรรพ

เดินไปหาพี่คิ้ม แต่ดุท่ากำลังง่วนกับการถ่ายรูป ยืนรอสักพัก พี่คิ้มถกกระโปรงลดความยาววิ่งมาแตะที่แขนช้าง
“ ไอ้เปิ้ล ไปก่อนนะ รีบไปงาน ETC ” แค่นั้นหล่ะที่ได้คุยกัน จบประโยคที่ไม่ต้องการคำตอบใดๆ พี่คิ้มวิ่งไปตรงลานน้ำพุ ก่อนจะนึกขึ้นได้วิ่งกลับเข้าไปในห้างเพื่อขึ้นรถพี่โก้บึ่งไปงาน ETC ต่อ พอพี่คิ้มไป เหยื่อที่เหลือก็คือ เฮียจิ๊บ เดินไปหาพี่จิ๊บก็ยัดขนมครกญี่ปุ่นใส่ปากปาล์มกับช้าง รสชาติไร้ความอร่อยสิ้นดี ถึงกับผงะหัวกลับแทบไม่ทัน

พุดคุยกันสักพักนึงก่อนที่ทั้งหมดต้องตามไปงาน ETC เฮ้อออ...งานนี้ที่สุดของแจ้จริงๆ

ป.ล. ที่สุดของแจ้...ทั้งหมดที่เกิดขึ้นวันนั้น
1.โดนปาล์มสับขาหลอกว่าพี่คิ้มขึ้น 3 โมง เลยตาลีตาเหลือกออกจากบ้าน พอมาถึงมันเฉลยว่าขึ้น 4.30 โมง อืม..
2.วันเดียว สถานที่เดียวกัน พี่คิ้มซัดไปซะ 2 งาน ไม่มีเวลาให้พี่คิ้มอืดอาด เสร็จงานแรก งานสองก็จอคอหอยติดๆ
3.จำนวนรูปที่ได้มา 2 กล้อง เรียกได้ว่ามหาศาล กล้องพี่แอนโดนไป 400 กว่ารูป กล้องปาล์มคาดว่าไม่ทิ้งห่างกันมาก ยังไม่นับรวมวีดีโอที่ถึงกับต้องใช้แบตตารี่และเมมโมรี่การ์ดสำรอง
4. J.Kim Mania ทำสถิติวิ่งผลัด 4X100 ตามพี่คิ้มมาติดๆ แถมยืนมาราธอนดูพี่คิ้มร่วมชั่วโมง
5. เป็นการออกจากบ้านตั้งแต่แดดเปรี้ยง กลับบ้านกันอีกทีเกือบ 4 ทุ่ม ลองนับนิ้วกันดูซิ J.Kim Mania ใช้เวลากัดกัน เอ้ย อยู่ด้วยกันนานขนาดไหน

สุดท้าย ( วันนี้ขอไม่ซึ้ง )
Chocolate ที่เอาไปให้เป็นเหตุทำให้ชุดสวยๆ (ที่หยิบยืมมา) เลอะ ไม่รู้เหมือนกันว่ากินอีท่าไหน แต่ถ้าไม่รีบทำให้เป็นเหมือนเดิมมีหวังต้องเปลี่ยนจากยืมมาเป็นซื้อต่อแล้วล่ะ
รูปอาจจะลงไม่ครบนะคะ เข้าไปดูเพิ่มเติมได้ที่ //www.esnips.com/web/whitebouquet-Pictures3
ขอบคุณรูปสวย ๆ จากกล้องพี่แอนนะคะ

ร้อยเรียงเรื่องราว โดย ช้างน้อย นำเสนอ โดย บูเก้
Apple & Bouquet Productions...

Create Date : 11 ตุลาคม 2551

Last Update : 11 ตุลาคม 2551 15:08:39 น.

8 comments

Counter : 595 Pageviews.

แวะมาอ่านแล้วจร้า....

เฮ้ออออ...อ่านแล้วคิดถึง ป้าเนอะ

ขอบอกว่าวันนั้น ทั้งหิว ทั้งปวดขามาก

ที่สุดของแจ้เหมือนกัน

โดย: **P'Ann** IP: 125.25.48.152 วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:16:46:12 น.

ที่สุดจิงๆ คะ ..

ดูป้า 2 งานติด ร่วม 5 ชั่วโมง นานได้อีก ..แต่พอพ้นวัน คิดถึงป้ากันอีกแล้ว .. อิอิ

รูปเยอะมากมายจิงๆ 55++ ป้าสวยๆ ทั้งนั้นเลย ^ ^

โดย: พลอยค๊าบ IP: 124.121.4.220 วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:18:05:33 น.

งานวันนั้นหนูก็ไปนะคะ ชื่นชอบพี่คิ้มมากเหมือนกัน แต่อ่จจะไม่ได้ไปทุกงานเพราะบ้านอยู่ต่างจังหวัดแต่อยากไปดูพี่คิ้มทุกงานเลยเสียดายไม่มีเพื่อนไปอยากสมัครเป็นแฟนคลับพี่คิ้มด้วยคนได้มั้ยคะ แล้วต้องทำอย่างไงบ้างถึงได้เข้ากลุ่มกับพวกพี่น่ะค่ะ อ่านเรื่องราวที่พี่เปิ้ลเขียนแล้วอยากไปกับพี่จังเลย ทำไงดีคะ

โดย: น้องดา IP: 125.27.207.174 วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:18:51:55 น.

ตอบน้องดา

แค่หนูแวะเข้ามาอ่าน ก้อถือซะว่าเราเป็นพวกเดียวกันแล่วล่ะ

การเป็น fc พี่คิ้มจริงๆแล่วไม่ต้องสมัครอะไร
แค่ชอบพี่คิ้ม รักพี่คิ้ม ติดตามพี่คิ้ม และที่สำคัญ
เป็นเด็กดี ตั้งใจเรียน..พี่คิ้มก้อดีใจแล่วล่ะ

ป.ล. งานหน้าทักทายกันได้จ๊ะ เพราะ
งานวันนั้นพี่ก้อได้เจอหลายๆคนเหมือนกัน
ยินดีที่รู้จักนะน้องดา

โดย: changnoi IP: 124.120.247.15 วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:20:20:42 น.

ที่สุดของแจ้จิงอย่างชื่อตอนค่ะ

ทั้งเหนื่อย หิว เมื่อย สารพัดเรย

อยู่กะป้านานเกิ้น

เห้อ คิดถึงป้าอ่ะ

เมื่อไหร่จะวันที่ 15 ซ้าทีน้า

เจอกานนะค่ะ J Kim Mania ทุกคน

เจอกานนะค่ะป้า คิดถึงป้าจัง

โดย: หริ่มเองค้าบ IP: 124.121.140.3 วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:22:16:21 น.

มาอ่านแล้วคะ ก็ถ่ายรูปจนเมมโมรี่เต็มเหมือนกัน
เมื่อยเนี่ยไม่ได้เมื่อยทำธรรมดานะคะ
เมื่อยจนก้าวขาไม่ออกคะ อิอิ ++
อ่อ ++ ยินดีที่ได้รู้จักพี่เปิ้ลอีกครั้งนะ อิอิ 555++

โดย: kungjk IP: 117.47.18.73 วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:22:59:47 น.

ไปงานมาเหมือนกันคะ ชอบพี่คิ้ม (ไม่กล้าเรียก ป้า เพราะเป็นป้า เหมือนกัน...555) มากเลย เพิ่งเห็นตัวจริงครั้งแรก....อู้วววว....สวยอะ ไม่เห็นจะหน้าตาผิดระเบียบตรงไหนเลย คนอะไร น่ารัก แล้วยังร้องเพลงเพราะอีก...ปลื้ม!!!

ขอบคุณ น้องช้าง และ น้องเก้ ที่เฝ้าเพียรถ่ายภาพ เก็บบรรยากาศ และร้อยเรียงถ้อยคำเป็นเรื่องราว ให้บรรดา fc พี่คิ้มอย่างเราๆ ได้เก็บบันทึกไว้.... ตลอดไป...ขอบคุณจริงๆ

งานวันนั้นก้อหิวโซ เหมือนกันคะ ตื่นแต่เช้ามาทานข้าว ทำนู่นนี่ กะว่า มาถึง CTW สักบ่าย3หาไรกินก่อน ปรากฏว่ารถติดได้ใจ ต้องสละรถไว้ที่ BIGC สะพานควาย แล้วห้อย BTS มา มาถึงก้อเข้างานพอดี จบงานบนต่องานล่าง จบงานล่างต้องรีบเผ่น ก่อนที่ BIGC จะปิด....หิวตาลายเลย

ถ้ายังงัยขอเป็น fc ด้วยคนนะคะ

แฟนคลับวัยดึก

โดย: Jimiko IP: 203.118.80.172 วันที่: 12 ตุลาคม 2551 เวลา:12:02:06 น.

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน
ยินดีที่รู้จักเช่นกัน..

แม้ไม่ทักทายกัน ไม่เป็นไร (แต่จะจำไว้ ฮึๆๆๆ)

โอกาสหน้ามีเมื่อไหร่เราคงได้เจอกันอีกเนอะ..(หวังว่านะ)

ช้างและทุกคนใน J.Kim Mania จะไม่ลดลาจากพี่คิ้มไปไหน

ติดตามเป็นเงา เหอะ เหอะ หลอนมั้ยล่ะ

ขอหัยรัก Springdays และ J.Kim Mania น้อยๆ แต่รักนานนนนน นะจ๊ะ จุ๊บุๆๆ

โดย: ช้างน้อย IP: 124.120.237.158 วันที่: 12 ตุลาคม 2551 เวลา:19:34:01 น.