|
หลายครั้งเรารู้สึกว่าการที่ได้เห็น "เธอ" บนเวทีนั่นคือสิ่งที่พิเศษสุด
แล้วก็หลายครั้งเช่นกันที่เมื่อ เธอ ลงจากเวทีมายืนอยู่ตรงหน้าผู้คนมากมาย
เธอ จะสร้างเสียงหัวเราะให้กับคนเหล่านั้น และ เรามักจะแอบอมยิ้มให้กับ เธอ โดยไม่รู้ตัว
มันเป็นรอยยิ้มที่มาจากความรู้สึกของเด็กผู้หญิงคนนึง
ที่ยังเต็มไปด้วยความสุขทุกครั้งที่ได้เจอ เธอ คนที่ยืนส่งยิ้มให้ใครๆอยู่บนเวที
................
หลายครั้งที่ เธอ ยืนตรงหน้าเรา คุยกับเรา เธอ ส่งหลายๆความรู้สึกให้เรารับรู้เสมอ
บางความรู้สึกที่ เธอ ส่งมานั้นทำให้เราประทับใจในมิตรไมตรีที่ เธอ มีให้
กับบางความรู้สึก เธอ สื่อมันออกมาด้วยแววตา และ คำพูดเล็กๆ
ที่สะท้อนความจริงว่าเราเป็นได้แค่ไหน และ แค่ไหนที่ เธอ ให้เราเป็น
" พี่อยากให้หนูเป็นน้องมากกว่า FC" นั่นคือสิ่งที่ เธอ บอกออกมา และ อยากให้เราเป็น
........................
เธอ คือ ผู้หญิงวัย 40 ที่ตอนนี้มีคนชอบนับพัน นับหมื่น
มันคงไม่แปลกเลยถ้า เธอ จะรู้สึกว่าอยากกลับไปเป็นเหมือน 20 ปีที่แล้ว
วันที่ไม่มีใครให้ความสำคัญกับ เธอ มากนัก ไม่มีคนสนใจ
แต่ เธอ เดินทางมาไกลเกินกว่าจะกลับไปดังเช่นวันวาน
....................
ตอนนี้เรารู้สึกว่า เธอ แปลหลายสิ่งหลายอย่างที่เรามี เราให้ ผิดเพี้ยนไป
" ทำไมต้องทำอะไรให้พี่จำพวกหนูได้"
เธอ พูดหลังจากรับบางอย่างจากเราไป แล้วเพ่งพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง
สิ่งๆนั้นถ้าจะนับราคาค่างวดแล้วไม่น่าจะเกิน 200 บาท
แต่ที่มันมากกว่านั้นคือมันเต็มไปด้วยความรู้สึกดีๆที่ไม่อาจหาซื้อได้จากที่ไหน
กับความตั้งใจที่ไม่เคยลืมใส่มันไปด้วยทุกครั้ง
ที่จะเสียมากก็คงเป็น เวลา แรงกายซะมากกว่าเรื่องของเงินทอง
ที่ เธอ มักเป็นกังวลทุกครั้งที่เราเอามันใส่มือ เธอ
..................
เราไม่ได้หวังว่า เธอ จะต้องตอบแทนกลับคืน
แต่ที่หวังมากกว่าก็คือ เธอ จะมีความสุขกับสิ่งเล็กๆน้อยๆที่รับไปจากเรา
หวังเพียงว่าเมื่อวันนึ่งที่ เธอ มีเวลาอยู่กับตัวเอง วันนั้น เธอ คงได้กลับมาดูภาพเวลาเดิมๆ
แล้ว เธอ จะอมยิ้มกับภาพของตัว เธอ เองในวันที่ผู้คนรายล้อม
ต่างปรบมือให้เมื่อ เธอ โค้งคำนับหลังจากเพลงสุดท้ายจบลง
ก่อนที่จะโบกมืออำลา และ เดินลับสายตาไป
...............
" เจนนิเฟอร์ คิ้ม" หรือ ป้า ของใครหลายคน หรือ พี่ไก่ ที่เรามักเรียกจนติดปาก
ร้อยเรียงเรื่องราว โดย ช้างน้อย นำเสนอ โดย บูเก้ Apple & Bouquet Productions...
| |
เฮ้อ...ไม่อยากให้ถึงวันที่ป้าโบกมืออำลาและเดินลับสายตาไป
อยากให้เปนอย่างนี้นานนาน