Bloggang.com : whitebouquet : J.Kim Mania บุกวังดอกท้อ ตอน รู้นะว่าป้า เหนื่อย ( ตอนจบ)

J.Kim Mania บุกวังดอกท้อ ตอน รู้นะว่าป้า เหนื่อย ( ตอนจบ)

รู้นะว่าป้า เหนื่อย ( ตอนจบ)

ในที่สุดก็มาถึงตอนสุดท้ายของเรื่อง รู้นะว่าป้า เหนื่อย ดูไปดูมาเหมือนจะเขียนหนังไตรภาคกันเลย เว้นว่างกัน 1 วัน ก่อนที่จะออกย่ำกรุงกันอีกครั้งกันที่งาน Ideo Mix @ Sukhumvit 103 งานเปิดตัวโครงการคอนโดสุด Hip
The 103 Phenomenon ย่านกลางใจเมือง คอนโดที่พร้อมสรรพไปด้วยสิ่งอำนวยความสะดวก ติดถนนใหญ่
ติดรถไฟฟ้า ในราคาเบาๆ เริ่มต้นที่1 ล้านต้นๆ (แต่ช้างไม่มีปัญญาซื้อหรอก เฮ้ออ..)

มาว่ากันถึงเหล่า J.Kim Mania กันสักหน่อย ที่ไม่ว่าเขียนเรื่องไหนๆก็ต้องเอ่ยถึงทุกทีซิเอา จากการนับคร่าวๆน่าจะเกือบครบ ขาดก็เพียงแต่พี่แอน สมาชิกระดับ Platinum ที่ติดภาระกิจอยู่ต่างจังหวัด เลยพลาดงานนี้ แต่สมาชิกที่เหลือก็พร้อมหน้ากันมา ที่สำคัญขอต้อนรับการกลับมา (ดูป้าอีกครั้ง) ของพี่สาวใจดี พี่แก้ว ของน้องๆ (ปรบมือ...แปะ...แปะ)
การกลับมาครั้งนี้ของพี่แก้ว ทำเอาสมาชิกหลายคนรู้สึกผิดไปตามๆกัน แต่ก็เพราะพี่แก้วป่วยหนักนะซิ เหล่าสมาชิกพยายามกดดันให้พี่แก้วหอบสังขารอันอ่อนเพลียมาจนได้ (ทรมานพี่สาวช้างจริงๆ) แถมหนีการหนีงานมาอีกแนะ

และขอต้อนรับสมาชิกใหม่ตัวน้อยของ J.Kim Mania ถือว่าเป็นสมาชิกคนล่าสุดเลยทีเดียว นั่นก็คือ เจ้าซีต้า ลูกสาว
เจ้าปาล์ม ที่วันนี้ปาล์มพามาสวัสดีป้าๆ พูดถึงลูกสาวปาล์มแล้วมันก็น่าหมั่นเขี้ยว ตัวเล็กไม่เกิน 2 คืบ ใบหน้านี่ไม่ต้องพูดถึง ช้างกางฝ่ามือ (ที่เหมือนใบพาย) ก็ปิดหน้าซีต้าซะหมดเลย ส่วนอายุก็ไม่น่าเกิน 4 เดือน กำลังซนเลยทีเดียว แถมเป็นลูกครึ่งอีกต่างหาก พ่อเป็นต่างชาติหน้าตาดี ส่วนแม่เป็นสาวไทยหน้าตาสวยอีกเช่นกัน (พูดเหมือนเคยเห็น ฟังจากปาล์มเล่ามาอีกทีน่ะ) พอเจอกันครั้งแรกก็กัดมือช้าง กระโดดตะกุยจนกางเกงเจ้าปาล์มเลอะเทอะ ไม่ต้อง งง ไป ซีต้าที่พูดถึงเนี่ยมี 4 ขา แถมเห่าได้ด้วย ช้างกำลังพูดถึงน้องหมาพันธุ์ Pomeranian ที่วันนี้ปาล์มกระเตงมาด้วย

ซีต้าขี้อาย นิสัยไม่เหมือนแม่ปาล์มเลยนะลูก

พูดถึงซีต้าไปแล้วไม่พูดถึงปาล์มก็จะยังไงอยู่ หลายครั้งที่พอช้างเขียนลง Blog ทีเป็นต้องกัดปาล์มทุกทีซิ จนบ่อยครั้งที่ปาล์มโทรมาเหน็บแนมช้าง ที่ต้องพูดถึงก็เพราะวันนี้ปาล์มแต่งตัวมาใน Concept Pek Off Ice
“ไม่ต้องรับสาย ถ้าเธอไม่เหงา อยู่กับเค้าเธอคงไม่แคร์คนอย่างฉัน ฉันมันก็แค่คนโทรผิด บอกเค้าฉันโทรผิด ผิดเองที่เป็นคนมาทีหลัง แล้วยังไปรักเธอ ” แล้วช้างจะร้องเพลงนี้ทำไมเนี่ย แต่งแนวสุดๆล่ะน้องช้างอ่ะ (แต่มีแอบบ่นร้อนอยู่เหมือนกันนะ เล่นติดกระดุมทุกเม็ดยันคอ แล้วยังมีหูกระต่ายอีก ) สมาชิก J.Kim Mania รุ่นเยาว์ทั้งหมด (รวมถึงช้างกะเก้..อุ้ย กล้าพูด) ก็พร้อมกันหน้างานแล้ว
“พี่คะ พี่คิ้มร้องตรงไหนอ่ะคะ” ปาล์มถาม Staff คนนึง
“ตรงนั้นเลยครับ เมื่อวานไอซ์ก็ร้องตรงนั้นหล่ะครับ” พี่ Staff ชี้มือไปมีเวทีเล็กๆอยู่หน้า Sale Office ซึ่งพวกเราแปลกใจกันตรงที่มันอยู่ข้างถนนที่มีรถสัญจรผ่านไปผ่านมา ยังแอบนึกในใจว่าทำไมทำกับ Diva ของเมืองไทยอย่างนี้

ไม่นานพี่ Staff อีกคนก็เดินเข้ามาถามว่า “น้องคะเป็นแฟนคลับพี่คิ้มใช่มั๊ยคะ เชิญไปนั่งข้างหน้าเลยคะ พี่คิ้มจะขึ้นล่ะ”
ได้รับเกียรติอีกแล้ว พวกเราทั้งหมดเดินอย่างอิดออด อาจจะเพราะเขินอายในหลายๆเรื่องก็เป็นได้ พอกำลังจะเดินไปนั่ง พี่ขวัญก็ขับรถมาถึงพอดี เลี้ยวเข้างาน โดยมีปาล์ม หมอ เดินไปรับ ทีนี้ก็มาลุ้นกับพี่สาวช้างกันสักหน่อย
เพราะก่อนหน้านี้พึ่งจะต่อรองเรื่องเวลากันอยู่ ลุ้นว่าให้มาให้ได้ก็แล้วกัน
“ขอเสียงปรบมือให้พี่คิ้มหน่อยคะ” พิธีกรเรียกเสียงปรบมือจากเหล่าคนดู แต่พี่คิ้มก็ยังไม่ออกมาอยู่ดี
“วันนี้พี่คิ้มไม่สบายนะคะ ปรบมือให้ดังๆอีกทีคะ” ปรบมืออยู่ 3 เทียวกว่าพี่คิ้มจะปรากฏตัวในชุดเขียวที่นึกไม่ออกว่าเคยเห็นรึเปล่า ผอมไปอีกแล้วนะพี่สาวของเรา

“สวัสดีนะคะ” พี่คิ้มเดินออกมาทำหน้า งง “เอาแบบนี้เลยหรอคะ” พี่คิ้มชี้ไปที่ถนน บรรยากาศไม่น่ามาร้องเพลง เพราะคนดูส่วนใหญ่ที่ไม่ได้นั่งโซฟาที่ทางโครงการจัดให้ ส่วนใหญ่ก็เป็น ผู้ใช้แรงงาน ที่เดินผ่านไปผ่านมา
แล้วไหนจะคนงานก่อสร้างของโครงการข้างๆ คนงานก่อสร้างรถไฟฟ้า ลูกเด็กเล็กแดงที่พ่อแม่จูงข้ามถนนมาดูกันอีก
ช้างพูดได้คำเดียวว่าพี่คิ้มเสีย self อย่างแรง
ช้างจำได้ว่าเมื่อ 48 ชั่วโมงก่อนพี่คิ้มยังยืนร้องเพลงอย่างสง่างามในห้างสุดหรูใจกลางเมืองอย่างสยามพารากอน คนที่มาดูก็ล้วนแล้วแต่ดูดีมีชาติตระกูล ช้างไม่ได้เหยียดสังคมแต่อย่างใด ช้างให้เกียรติ และ ศรัทธากับผู้ใช้แรงงานทุกคนนะ แค่อยากให้ลองค่อยๆนึกตามช้างไปเรื่อยๆว่า นักร้องระดับแถวหน้าของเมืองไทย ที่ตอนนี้กำลังจะมีคอนเสริ์ตใหญ่ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า นักร้องที่ได้รับเกียรติให้เข้าไปร้องเพลงในรั้วในวัง นักร้องที่ทุกคนจับตามอง แต่กลับต้องมายืนร้องเพลงข้างถนน การที่พี่คิ้มเป็นนักร้องรับจ้างที่ให้เกียรติงานทุกงาน ทำทุกอย่างที่เจ้าของงานต้องการ อย่างน้อยก็น่าจะให้เกียรติพี่คิ้มบ้าง (พูดแล้วยัวะแทน!!)

สังเกตุข้างหลัง เอาป้าฉันมาร้องข้างถนนได้งัย

“ดีเหมือนกัน ร้องแต่ที่ไฮโซ บ่อยล่ะ เจอแต่หน้าผู้ชายที่เหลืองๆ ซีดๆเดินไปไหนมาไหนต้องถือขวดซอสไปด้วย”
“เอาไว้เติมกันหน้าซีด” “มาร้องอย่างนี้ก็ได้บรรยากาศไปอีกแบบ มีรถเมล์แล่นผ่าน มีรถทัวร์แล่นผ่าน”
“อ่ะ โบกมือให้กรุงเทพ-ฉะเชิงเทราหน่อย” พี่คิ้มพูดเสร็จก็กลบเกลื่อนความเขินด้วยการโบกมือทักทายกับรถที่ผ่านไป

และแล้วเพลงแรกก็ดังขึ้น พี่คิ้มก็เริ่มทำหน้าที่นักร้องรับจ้างเช่นกัน ระหว่างที่ร้องไป คนที่อยู่ในรถเมลก็เริ่มชี้และมองหน้ากันเลิกลัก ขัดจังหวะการฟังเพลงด้วยการแซวคนดูทั้งหลายกันสักหน่อย
“น้องคะขายลอตตารี่หมดรึยังคะ” “ถ้ายังมาขายให้คนแถวนี้ก็ได้นะคะ” คงเริ่มนึกบรรยากาศรอบๆได้แล้วนะ
พอร้องเพลงที่ 3 ทีมงานก็เปิด Backing track เป็นเพลงสายลม พี่คิ้มรีบออกตัวก่อนเลยว่า
“ไม่ใช่เพลงนี้แน่ๆคะ เสียงปลิ้นขนาดนี้ร้องไม่ได้แน่ๆ” ทีมงานเลยต้องเปลี่ยนแบบปัจจุบันทันด่วน
สังเกตุว่าพอพี่คิ้มรับงานเปิดคอนโดก็จะต้องมีเพลงฝรั่ง อย่างน้อยก็ 2-3 เพลง งานนี้ก็เช่นกันร้องเพลงฝรั่งไป 2 เพลง “น้องคะ ทุเรียนเน่าล่ะมั๊งน่ะ” พี่คิ้มแซวคนงานที่ยืนดูระหว่างที่ร้องไปก็เหลือบมองรถไป
ทันใดนั้น “นี่คนนั่งรถเมล์เมื่อกี้เค้าพูดว่า อีนี่เป็นใครอ่ะ อ่านปากทันนะ”คนในรถคงเห็นแต่นึกไม่ออกว่าพี่คิ้มเป็นใคร

“หนูมาดูเมียงูหรอลูก กลับบ้านไปบอกพ่อบอกแม่ว่าเห็นเมียงูตัวเขียว”
พี่คิ้มแซวเด็กน้อยคนนึง “ดูซิ ยืนดูตัวตรงเลย กลัวใช่มั๊ยลูก” เด็กดันยักหน้ารับซะงั้น เรียกเสียงฮาได้เกรียวกราว
“อ่ะ ไม่แน่นะ โตขึ้นน้องคนนี้อาจเป็นอั้ม พัชราภา เป็น ปูไปรยา ก็ได้ใครจะรู้” มองกันแล้วคงต้องขุนกันอีกนานโข
เพราะตัวน้องเค้าเลยตาตุ่มมานิดเดียวเอง (คนรึยอดหญ้าเนี่ย)
“เขินอ่ะ” อยู่ๆพี่คิ้มก็อุทานออกมา คงเขินจริงๆหล่ะ เพราะบางทีมอเตอร์ไซค์ขี่ผ่านก็จอดดู รถติดไฟแดงเป็นระยะๆ ช้างยังหันไปมองอากัปกิริยาคนบนรถเมล์เลยด้วยซ้ำ มันจะเห็นอีกอารมณ์ ปฏิกิริยาของคนที่เจอดารา นักร้องแบบไม่ตั้งตัว บ้างก็ทำหน้า งง ผ่านไป บ้างก็ชี้นิ้วผ่านกระจกบ้างก็สะกิดเพื่อนที่นั่งข้างๆให้ดู บ้างก็เหลียวมองจนคอแทบเคล็ด

แต่ที่เด็ดสุดและทำให้พี่คิ้มถึงกับตกใจก็น่าจะเป็นกระทาชายนายนึงนั่งรถเมล์ผ่านมาแล้วตะโกนขึ้นว่า “โว้วววว...” แล้วก็ผ่านไป ไม่ใช่แค่พี่คิ้มตกใจ คนดูในงาน รวมถึงพวกเราก็หันไปตกใจตามเสียงนั่นเหมือนกัน
“โอ้โห ผู้ชายแถวนี้เค้าแรงนะ อ้าวทำไมล่ะอย่างน้อยก็มีผู้ชายแซว แต่น่าเสียดายนั่งรถเมล์”
พอหมดเรื่องแซวคนอื่นก็เริ่มหันมาแซวกันเองล่ะ “นี่ตรงนั้นอ่ะ (ชี้ที่ฝูงชะนีน้อย)เป็นกลุ่มลูกค้าหรอไง เรียนจบกันรึยังน่ะ ” พี่คิ้มนี่ก็นะ เค้ารู้หมดว่าพวกหนู จน แต่ทั้งหมดก็พร้อมใจกันชี้ไปที่พี่แก้ว เพราะดูแล้วจะน่าเชื่อถือที่สุด

ถึงคิวต้องร้องเพลงล่ะพี่คิ้มก็หันไปถามทีมงานว่าเป็นเพลงสุดท้ายแล้วใช่มั๊ย ปรากฏว่ายังต้องร้องอีก 2 เพลง ทำเอาพี่คิ้มหนักอกหนักใจ เพราะเสียงใกล้หมดแล้ว ตั้งหน้าตั้งตาร้องเข้านะพี่คิ้ม ในที่สุดเพลงสุดท้ายก็มาถึงซะที ขณะที่กำลังร้องๆอยู่ พี่คิ้มก็ชี้นิ้วไปที่ถนน แถมทำหน้าลุกลี้ลุกลน พวกเราก็ งง เลยหันไปมองตาม อ๋อ ที่แท้ก็รถฉุกเฉินแล่นผ่านนี่เอง อ้าว!! จะมารับใครล่ะนั่น

พอช่วงที่เป็นทำนองพี่คิ้มก็บอกว่า “เห็นมั๊ยคะ รถฉุกเฉินมารับดิฉันล่ะ บอกให้เค้าวนมาอีกรอบนะ ยังร้องไม่เสร็จ นักร้องใกล้เน่าล่ะ ต้องเติมฟอร์มาลีนหน่อยนะ” เป็นการฮาตูมสุดท้ายก่อนจะจบงาน

“ขอเสียงปรบมือให้พี่คิ้มหน่อยคะ นี่ขนาดไม่สบายนะ แต่เสียงเหมือนนางฟ้าเลย” พิธีกรสาวก็ชมซะพี่คิ้มไปไม่เป็นเลย “ต้องหลับตานะ แล้วฟังแค่เสียงจะเหมือน” พี่คิ้มตอบกลับ สุดท้ายแล้วจริงๆ เจ้าของโครงการก็ขึ้นมามอบช่อดอกๆไม้

พี่คิ้มเดินลงจากเวทีโดยมีคลื่นมหาชนเดินตามกันเพียบ ส่วนฝูงชะนีก็ได้แต่ชะเง้อมองตามด้วยสายตาละห้อย ก่อนที่พี่คิ้มจะหันกลับมากวักมือเรียกพวกเราให้ตามเข้าไป “เค้าเรียกแต่พี่แก้ว” ปาล์มเอาความจริงมาพูดเล่น
“พี่คิ้ม เรียกทุกคนหล่ะจ๊ะ” พี่แก้วปลอบใจชะนีน้อย ทั้งหมดก็เลยขอส่วนบุญพี่แก้ว เดินตามหลังต้อยๆ
“มานี่เดี๋ยวหนูเดินหน้าเอง” ปาล์มผู้ใจกล้า (ลับหลังป้า) ปรี่ไปเดินข้างหน้า เข้าไปในตัวอาคาร โดยที่พี่คิ้มยืน
อยู่ห่างๆ ถ่ายรูปและแจกลายเซ็นอยู่นั่นเอง “เดี๋ยวไปรอป้าที่รถมั๊ย” พี่ขวัญเสนอ “รอนี่หล่ะ อย่าไปที่รถเลย ป้าจะได้ขับกลับเลย” รอพี่คิ้มถ่ายรูปแจกลายเซ็นอยู่พักนึง พี่คิ้มก็เดินเข้าห้องน้ำไป แต่ก่อนจะหายเข้าไป ช้างก็เรียก “พี่ไก่ !!”
แล้วหันหน้ากลับมาอย่างไม่รับผิดชอบกับการกระทำ พี่คิ้มหันมาหาต้นเสียง ที่คาดว่าต้องเป็นพวกเราแน่ๆ
พี่คิ้มเลย ทำมือเป็นสัญญลักษณ์ว่า ขอเวลานอก ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปในที่สุด
ขณะที่พี่คิ้มหายไปก็มีแฟนคลับพี่คิ้มเดินเข้ามาทัก “บูเก้ใช่มั๊ย” เก้ยักหน้ารับแบบฉงน คุบกันไปคุยกันมาสรุปแล้วชื่อ เพชร เคยตามอ่านงานของช้างใน blog เลยรู้จักและอยากเห็นหน้า ก่อนที่ เพชร จะเดินมาทักเรา ปาล์มมาเล่าให้ฟังทีหลังว่า ตอนที่ปาล์มเดินไปเข้าห้องน้ำกับรับพี่ขวัญ เพชรก็เคยเดินเข้ามาทักว่า “J.Kim Mania ใช่มั๊ย” ปาล์มก็ยักหน้ารับ เพชรเลยถามต่อว่า “เปิ้ลใช่มั๊ย” ปาล์มเลยบอกว่าช้างอยู่ข้างใน เรื่องก็เป็นอย่างนี้หล่ะ
เอาล่ะ ตอนนี้พี่คิ้มออกจากห้องน้ำล่ะ ที่แท้ก็เข้าไปเปลี่ยนชุดนี่เอง จากชุดเขียวเมื่อสักครู่ ตอนนี้กลายเป็น ชุดขาว+แรคกิ้งดำ ออกมายืนต่อหน้าฝูงชะนี โอ้ววว..สวยนะ
แม้จะป่วย “ซื้อขนมมาฝากคะ” พี่แก้วยื่นขนมให้พี่คิ้ม
“อู้ย แก้ว คราวหน้าไม่ต้องซื้อนะ” จะมีนักร้องกี่คนกันเชียวที่พูดแบบเดิมซ้ำๆกันทุกครั้ง รับของไปเสร็จทักทายพี่แก้วตามประสา
“พี่ไก่ นี่พี่แก้วเค้าไม่สบายนะ แต่เค้าบ่นกับเปิ้ลว่าทนคิดถึงป้าไม่ไหวแล้ว”
“ป้าเลยหรอ” พี่คิ้มย้ำคำช้าง เออ ลืมไปเลยพี่แก้วเค้าเรียกพี่คิ้มนินา
“ไม่ได้เรียกป้าซะหน่อย”พี่แก้วรีบปัดป้อง “ไม่เป็นไรเรียกป้าได้” พี่คิ้มก็ไม่ปฏิเสธที่จะถูกเรียกว่า ป้า
“โถ แก้ว ขนาดไม่สบายยังจะพยายามมา” รุ่นใหญ่เค้าเป็นห่วงกันน่ะ
พอคุยกับพี่แก้วพอหอมปากหอมคอ ก็หันมาเจอกับลุกสาว เจ้าปาล์มยืนก้มหน้างุดๆ ขณะเดียวกันทุกคนพร้อมใจชี้ไปที่ปาล์ม
“นี่หรอ หมาที่ผ่าบ่อยๆ” พี่คิ้มหันไปถามหมอ “ไม่ใช่คะ อันนี้ของปาล์มเค้า” หมอรีบปฏิเสธ
“ปาล์มบอกป้าไปซิว่าซื้อมาเท่าไร” พี่ขวัญส่งเสียงมาจากข้างหลัง

“คนที่อุ้มหมาแบบนี้ ต้องมีคนขับรถให้นะ” พี่คิ้มเอื้อมมือไปจับซีต้า
“พี่ไก่ บัตรคอนเสริ์ตเหลือ 30 ใบ” ช้างรายงานความคืบหน้า
“โอ๊ย ให้มันเหลือบ้างเถอะ” พี่คิ้มทำหน้าแหยๆ
“พี่แก้ว ซื้ออมีล่าเอ็กซ์มาให้ป้าหรอ” ช้างปากหมาถามพี่แก้ว “อะไรคืออมีล่าเอ็กซ์” พี่คิ้มถาม
“ก็ใครเล่นกันว่าเห็นพี่ไก่มีกระ เลยซื้ออมีล่าเอ็กซ์มาให้ทา” ช้างอธิบาย
“ทำไม มีกระก็ดีออกที่บ้านเค้าก็มีกันหมดอ่ะ” พี่คิ้มเหมือนจะกินหัวช้างล่ะ
“เฮ้ย มีใครมีกิ๊บมั๊ย รำคาญผมมันเหลือเกิน เดี๋ยวงานหน้าพี่ซื้อมาให้นะ” พี่คิ้มหันไปเห็นปาล์มผมปรกหน้าอยู่
“เดี๋ยวพี่ต้องไปหาหมออีก” “ไปฉีดสเตรอยด์อ่ะหรอ” ช้างถาม “ป่าวๆ ฉีด Dexa”
พี่คิ้มพูดถึงชื่อยาเป็นภาษาอังกฤษ แถมเป็นศัพท์ทางการแพทย์ สรรพคุณเป็นยังไงอันนี้ต้องถามหมอนะ
“หญิง ยานี้เค้าฉีดให้หมาใช่มั๊ย” พี่คิ้มหันไปถามหมอ “ไม่ใช่คะ” หมอตอบสั้นๆ ตามสไตล์
“หญิงต้องเรียนจากคนไปก่อนป่ะ” พี่คิ้มถามหมอ เหมือนมาพบแพทย์ศิริราชอ่ะ “ไม่ใช่คะ” หมอก็ยังคงตอบสั้นๆแบบเดิม
“แล้วรู้ได้ไงว่ายานี้ไว้ฉีดคน” “ก็หมอเก่งอ่ะ” เสียงนั้นคือปาล์มเองที่พูดแทรกกลางวง พี่คิ้มหันไปตามเสียงนั้นหล่ะ ปาล์มเลยต้องถอยหลังไป 2 ก้าวแบบไม่ต้องคิด
ย้อนมาที่เรื่องบัตรคอนเสิร์ตอีกที “คอนเสริ์ตบี้อ่ะขายบัตรวันเดียวหมด เปิดรอบ 2 กำลังขายคะ”
น้องหริ่มเริ่มออกความเห็น “โถ คอนเสิร์ตพี่ไก่ ขายหมดใน 15 นาที เปิ้ลเช็คมาแล้ว” แต่พี่คิ้มทำหน้าเมื่อเชื่อถืออีกแนะ
พี่คิ้มคงต้องไปแล้วล่ะ ก่อนไปก็ชักภาพเดียวและหมู่เป็นที่ระทึก (อีกงาน) ประเดิมด้วยพี่แก้ว สุดท้ายที่น้องพลอย
หลายคนคงตั้งคำถามว่าทำไม J.Kim Mania ที่เหลือไม่ยักกะเสนอขอถ่ายรูปมั่งทั้งๆที่พี่คิ้มพูดว่า
“มาเลย ใครจะถ่ายรูป มาถ่ายทีเดียวเลย” แต่ทุกคนยืนกันนิ่งกริบ ยกเว้น 2 คนที่กล่าวมาข้างต้น เป็นเพราะว่าหลายคนจะรู้ดีว่าพี่คิ้มจะบ่นงุ้งงิ้งทุกทีถ้าไอ้พวกคนที่เจอบ่อยๆ ยังจะพยายามเข้าไปขอถ่ายรูป ทั้งๆที่มันก็เจอทุกงาน อย่างช้าง เป็นต้น เลยทำให้ระยะหลังไม่เคยเข้าไปขอถ่ายรูปเลย จะทำหน้าที่ตากล้องให้คนอื่น และ เก็บบรรยากาศซะมากกว่า แต่ 2 คนข้างต้นก็ไม่ต้องตกใจไป ตราบใดที่ยังไม่เจอพี่คิ้มบ่อยเท่าช้าง ก็ทำตัวสบายๆเถอะ
ถ่ายรูปเสร็จพี่คิ้มก็เซย์กู๊ดบายพวกเราไป แต่ไม่ลืมที่จะทิ้งท้ายด้วยความห่วงใย “ตั้งใจเรียนนะเด็กๆ”
เป็นอีกหนึ่งงานที่พี่คิ้มเข้ามาเพิ่มเนื้อที่ของความรู้สึกดีๆในหัวใจ แต่ทำไมตัวพี่คิ้มเองกลับต้องเหนื่อย จริงๆแล้วพี่คิ้มน่าจะอยู่ในฐานะผู้เลือก เลือกที่จะเหนื่อย หรือ ไม่เหนื่อยก็ได้ กับงานที่เข้ามา ช้างก็ไม่รู้และอาจจะไม่เข้าใจอะไรได้ดีพอ เกี่ยวกับตัวพี่คิ้มและงานของพี่คิ้ม เลยไม่กล้าตัดสินอะไรทั้งนั้น เพราะเชื่อว่าทุกอย่างคงมีเหตุผลในตัวของมันเอง
จะจบท้ายเหมือนกับ 2 ตอนที่ผ่านมาอีกครั้งว่า หวังว่าเร็วๆนี้ความเหนื่อยจะหายไปจากพี่คิ้มซะที เป็นการย้ำถึงเจตนารมณ์ของพวกเราเหล่า J.Kim Mania ที่ทนไม่ได้ที่เห็นพี่คิ้มต้องเหนื่อย

ป.ล. เหลือเวลาอีกเพียงไม่กี่วัน เราก็จะได้ดูคอนเสริ์ต Kim Rider vs X-Men กันแล้วนะ ตื่นเต้นรึเปล่า
อย่าลืมซ้อมร้องเพลงใหม่ คนไกลไกล ที่แต่งเพื่อพี่คิ้มเอง โดย ว่าน ธนกฤต ด้วยนะจ๊ะ แล้วเจอกันในคอนเสริ์ต

How Do I Live OST.ConAir

Get this widget

Track details

eSnips Social DNA

ท้ายเรื่อง กับ เพลงที่พี่คิ้มร้อง
- อยากรู้แต่ไม่อยากถาม
- ยอม
- เธอคือใคร
- GoodTimes
- How do I live
- ช่วยรับที
- คิดถึงเธอ ทุกทีที่อยู่คนเดียว

ปล.รูปเต็มของงานนี้เข้าไปดูเพิ่มเติมได้ที่ J.Kim @ Ideo Mix Sukhumvit103 On Changnoi’s Hi5นะคะ

ร้อยเรียงเรื่องราว โดย ช้างน้อย นำเสนอ โดย บูเก้
Apple & Bouquet Productions...

Create Date : 30 เมษายน 2551

Last Update : 30 เมษายน 2551 14:54:46 น.

5 comments

Counter : 842 Pageviews.

ขอบคุนพี่เปิ้ลกะพี่เก้มากนะคะ ..

นี่ป้าเค้าคงเหนื่อยมากขนาดร้องสายลมไม่ได้เลยนะเนี่ย
สงสาร + เปนห่วงป้างง่ะ

อีก 11 วันเท่านั้นคะ พี่ ๆ คะ !
> <

โดย: น้องอิม IP: 125.24.28.255 วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:18:01:12 น.

ตอนเห็นเวที ตกใจเหมือนกันคะ ..
'เง้ย ! จะให้ป้าช้าน ร้องตรงนี้อะนะ'
แบบ รถเมลล์ รถร่วม รถประจำทาง วิ่งผ่านเป็นแบลกกราว - -* ..เห้อ

ปล.ช่ายเยย อย่างที่อิมบอก อีก 11 วันเท่านั้น ~ เย่

โดย: พลอยเอง IP: 124.121.202.54 วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:18:12:10 น.

เป็นการพิสูจน์ให้เห็นว่า
ป้าเป็นขวัญใจมหาชนจริงๆ
ทุกเพศ ทุกวัย ทุกชนชั้น

สู้ต่อไปเถอะ ป้าคิ้มไรเดอร์

โดย: oat IP: 124.121.116.67 วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:20:17:21 น.

เป็นอีกงานที่ได้ความประทับใจจากป้าติดกลับมา

ป้ายังน่ารักเหมือนเดิมแระก้อห่วงเด็กๆอีกด้วย เหอะ

อย่างที่พี่เปิ้ลบอก อีกม่ายกี่วันก้อคอนป้าแร้ว

เตรียมตัวกานยังอ่ะค่ะ แระไปเปนกำลังให้ป้ากานค่ะ

เจอกานนะค่ะ สมาชิก J Kim Mania ทุกคน อิอิ

โดย: น้องหริ่มเองค้าบ... IP: 124.121.136.217 วันที่: 1 พฤษภาคม 2551 เวลา:0:04:05 น.

พูดและยัวะมากทะไมทำกะป้าฉานอย่างงี้

เฮ้อออออออ...แต่ป้าก้อเปนขวัญใจมหาชนจริงๆๆ

สู้เค้านะค้าปรักป้าจัง

โดย: น้องกัน IP: 117.47.125.124 วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:17:25 น.