ช่วงเวลาที่ไม่เป็นใจ...ครั้งแรก
เรากับแฟนใช้ชีวิตด้วยกันมาก็ปกติสุขดี มีปัญหาก็ช่วยกันแก้มาตลอด
แต่...มันก็มีปัญหาบางประเภท ที่ตัวเราเองก็ต้องยอมรับว่า...มันช่วยอะไร
ไม่ได้จริงๆ

เมื่อช่วงที่แฟนไปทำงานที่ กทม รอบที่ผ่านมานี้ ไม่ค่อยได้ทำงานเท่าไหร่
มีอัพเดทงาน และสั่งซื้ออุปกรณ์เพียงเท่านั้น ส่วนระยะเวลาที่เหลือของแฟน
กลับกลายเป็นว่า ไปอยู่ในโรงพยาบาลซะเป็นส่วนใหญ่

เนื่องจากทุกคนในบ้านแฟนทำประกันสุขภาพไว้ ก็พากันไปใช้สิทธิกันช่วงนี้
วันแรกที่แฟนไปตรวจ ก็อดข้าวอดน้ำตามปกติที่ควรจะทำก่อนตรวจสุขภาพ
มันก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไร แต่...มีความผิดพลาดเกิดขึ้น พยาบาลดูดเลือดไม่พอ
หรือทำอะไรผิดซักอย่าง ทางโรงพยาบาลเลยแจ้งให้แฟนมาทำการตรวจซ้ำ
ในวันถัดมา... แน่นอน เราหูชามาก นั่งฟังแฟนบ่นยาวหลายชั่วโมงกันเรื่องนี้
โรงพยาบาลก็ไม่ใช่เล็กๆ โรงพยาบาลเอกชนที่น่าจะมีค่าใช้จ่ายที่แพงที่สุด
แห่งนึงด้วย แต่พยาบาลแลดูจะห่วยกว่าที่คิด 555555555

วันต่อมา พอแฟนอดข้าวอดน้ำไปตรวจเสร็จ ตกเย็นก็โทรมาบ่นอีกเหมือนเดิม
บอกว่า พยาบาลบ่นว่า ดูดเลือดไม่ค่อยขึ้น เออออออออออออออออออออออ
อดน้ำ 2 วันติด มันสมควรไหมคับบบบบบบบบบ เสียงทำนองว่า โมโหมาก
เสียเวลาทำงานมาก พอวันนี้หมดภารกิจวันนี้แฟนก็ไปช่วยพี่สาวเลี้ยงลูกต่อ
ก็มาเล่าว่า ลูกเจ้ฉีดวัคซีนเยอะมาก หมดประมาณแสนนึง ฉีดสองรอบ
ฉีดป้องกันหลายตัว มากกว่าคนทั่วไปเยอะมากๆ มีพาไปตรวจพรสวรรค์
จากยีนส์ด้วย หลานได้คนพ่อกับตามาเต็มๆ ไม่ได้จากเจ้เลย มีพรสววรค์
เด่นแค่ด้านเดียว คือ กีฬา ... ฟังแล้วก็แบบ แล้วลูกของเราจะได้ใครเนี่ย
ถ้าได้จากแฟน ก็น่าจะไปทางเรื่องเพี้ยนๆ ถ้าจากเรา ก็น่าจะไร้สาระเป็นเลิศ
555555555555555555555555555555555555555555555555555

แล้วอีก 2 วัน ก็เข้าสู่กระบวนการเข้าพบแพทย์ เข้าเครื่องสแกนทั้งตัว
แฟนเราโดนผลกระทบจากการอยู่ กทม และการอดน้ำ+อาหาร 2 วันเต็มๆ
ทำให้ผลตรวจเพี้ยนมาก ค่าหลายอย่างอยู่ในเกณฑ์ดี ค่าที่วัดจากฮอร์โมน
ที่แสดงถึงภาวะเครียดของแฟน อยู่ในเกณฑ์ต่ำมาก เมื่อเทียบกับวัยเดียวกัน
การทานอาหาร สารอาหารต่างๆ อยู่ในเกณฑ์แย่ เพราะอยู่ กทม แฟนเรา
ไม่กล้าออกไปกินข้าวที่ไหนเลย ก็เลยกินแต่อาหารซอง อุ่นไมโครเวฟเอา
ข้างนอกก็โควิด ในบ้านก็ขาดสารอาหาร เลือกยากจริงๆ

และผลตรวจกล้ามเนื้อ คือ อยู่ในเกณฑ์ดี แต่...มีพุง แฟนก็เลยถามเทคนิค
จากหมอว่า ทำยังไงถึงจะไม่มีพุง คุณหมอก็บอกว่า คุณก็กินแต่แค่ไม่ให้
ร่างกายมันเก็บสิ คือต้องใช้พลังงานตอนที่อาหารอยู่ในระหว่างย่อย
นั่นคือ ออกกำลังกายตอนอาหารกำลังย่อย รับรองว่า ใช้พลังงานขนาดนี้
ไม่มีพุงแน่นอน แล้ว...แน่นอน แฟนโทรมาคุยเรื่องนี้ พร้อมกับบังคับเรา
ให้ออกกำลังกายพร้อมแฟนด้วยกันเลย (กลับบ้านมา ก็มาหาซื้ออุปกรณ์
ออกกำลังกาย ตอนนี้กล้ามก็เริ่มจะโตขึ้นบ้างละ 55555555) และก็เล่าต่อ
อีกว่า หลังผลตรวจออกครบ ทางศูนย์สุขภาพของโรงพยาบาลก็สั่งตัด
วิตามินและแร่ธาตุ สารอาหารต่างๆ แบบเฉพาะบุคคล ที่แฟนเราขาด
ส่งให้แฟนเรา และจะจัดส่งมาที่บ้านแฟนเพิ่มเติมอีกทุกเดือน
(คือถ้าสงสัยเรื่องประกันสุขภาพแฟน ครอบครัวเขามีฐานะ ประกันเขาหลักล้าน
เราคนธรรมดาๆ ไม่มีโอกาสแบบเขาอยู่แล้ว)

หลังจากนั้น แฟนกลับมาก็เหมือนจะดีๆ แต่เมื่อวานนี้ เหมือนจังหวะนรกของแฟน
แฟนออกมารับเรากลับบ้านเหมือนทุกที ที่พักของเราอยู่ใกล้ร้านเซเว่น และ
ร้านนี้ก็มีของโปรดของแฟนขายอยู่ แต่...วันนี้มันไม่มีขายแล้ว มันหมด 55555
แฟนเราก็เริ่มหงุดหงิด เริ่มเหวี่ยงใส่เรา ทำเอาเรางงๆ เห้ย... ไม่ใช่วันแดงเดือดนะ
และเราก็ผู้หญิงด้วย ไม่ใช่แฟน แฟนเริ่มหาเรื่องทะเลาะแบบงงๆ แล้วก็งงเอง
กลับบ้านมาก็เหวี่ยง ออกไปหาข้าวทานก็เหวี่ยงตั้งแต่นั่งในรถ โดนขับปาดหน้า
ก็เหวี่ยง เข้าออกเส้นทางที่มีเจ้าหน้าที่ตรวจบัตรก็โดนเจ้าหน้าที่เรียกตักเตือน
ทั้งที่คันที่ควรจะโดนเรียก มันคือคันที่ปาดหน้ารถแฟน พอปิดกระจกรถเสร็จ
แฟนก็เหวี่ยงต่ออีก

พอตอนเดินทางไปจนถึงสถานที่เป้าหมาย แต่...ร้านที่เราอยากจะไป
หาไม่เจอ ก็แบบคุยกัน เห้ย มันต้องอยู่แถวนี้ดิ มันอยู่ไหนอะ มันเขียนที่อยู่
ว่าที่นี่ จนเดินออกนอกห้าง เดินไปที่ลานจอดรถ ร้านที่อยากจะไป อยู่ด้านหลัง
ซึ่งมันควรจะเป็นที่ๆ เราเห็นตั้งแต่แรก เพราะเราก็จอดรถกันตรงนี้ แต่ดันไม่เห็น
ก็ไปซื้อของเสร็จก็เดินวกกลับเข้าห้างไปหาอะไรกินข้างในนั้น แฟนก็หงุดหงิดๆ
ฟาดงวงฟาดงามาก แบบ งงๆ พอกลับมาถึงบ้าน เราก็แกล้งแฟนเหมือนทุกที
แต่คราวนี้ เราโดนแฟนฟาดงวงฟาดงาใส่ เราก็โวยวายแล้ว เรื่องแบบนี้ไม่ทน
ก็เลยถาม เป็นอะไร เหวี่ยง วีน ฟาดงวงฟาดงาตั้งแต่เจอกันแล้ว อะไรนักหนา
แฟนก็เลยบ่นว่า ช่วงนี้นอนหลับยากตั้งแต่กินวิตามินบำรุง... (ก็เลยหงุดหงิด)

เราสงสัยมาตั้งนาน หลายวันมานี้เหวี่ยงวีนมากผิดปกติ เหมือนสารอาหาร
หรืออะไรบางอย่างทำให้แฟนเราประสาทแดกขึ้นมา ฮอร์โมนบางอย่างเพี้ยน
แล้วมันส่งผลกระทบต่ออารมณ์ของแฟนและลามมายังคนรอบข้าง
เราก็รู้สึกไม่โอเคอ่ะ แฟนก็บ่นว่า ตัวยามันไม่เหมือนตอนที่ให้ที่ กทม เลย
คิดว่า คงจะเปลี่ยนสารอาหารข้างในแน่ๆ เลย งั้นเค้าลองไม่กินดูละกัน
ค่อยกินอีกที ก่อนตรวจรอบหน้า

แล้ววันที่ 4 เมษานี้ เป็นอิเว้นสำคัญของแฟนไปแล้ว 4.4 งานเซลล์ออนไลน์
แฟนเราไม่พลาด รอใช้โค้ดลด 1000 บาท แต่...ใช้ไม่ได้ การจัดส่งไม่มี
ของที่สั่งเยอะเกินจนแพลทฟอร์มไม่รองรับซวยไปอีก หงุดหงิด ฟาดงวงต่อ
ไม่พอ ของที่เอาใส่ตะกร้าทิ้งไว้ เตรียมจะซื้อตอนเที่ยงคืน ร้านเสือกปรับ
เป็นโหมดพักร้อน ไม่ขายของวันนี้ อดซื้อไปอี๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
โอ้ยยยยยยยยยยยย มันอะไรกันนักกันหนาเน๊อะ คุณแฟนนนนนนนนนนนน
ซวยซ้ำซวยซ้อนซ่อนเงื่อนจริงๆ 55555555555555555555555555555

แหม่... จะว่าไป ช่วงนี้เป็นช่วงเฮงซวยของแฟนเราจริงๆ โดนเจาะเลือดซ้ำ
2วัน วันที่ 2 อีก 3 หลอด ผลตรวจเพี้ยน เจอหมอ 2 คน อ้างอิงตำราคนละแบบ
คนนึงบอกว่าดี คนนึงบอกว่าแย่ ตกลงมันอะไรกันแน่วะ!$#!@#$ (5555555)
งานที่ตั้งใจไปทำก็ไม่ได้ทำ ผัดเต้าหู้เสฉวนของโปรดก็ต้องลดปริมาณการกินลง
(หงุดหงิดอีก) ตั้งใจไปซื้อของก็ไม่มี หมด!!! โดนขับรถปาดหน้าแต่โดนด่าแทน
จะไปร้านค้าแต่หลงในห้าง เพราะร้านอยู่นอกห้าง 555 แถมวิตามินบำรุง
ก็ดันปรับสูตรเอาจนแฟนนอนไม่หลับ(วิตามินบีน่าจะเกิน) จะซื้อของ
เจอไม่ส่ง แถมร้านปิดพักร้อนหนีอีก 5555555555555555555555555555
ช่างเป็นช่วงเวลาที่ไม่เป็นใจกับแฟนจริงๆ มันแย่มาหลายวันติดๆ เลยตอนนี้
ก็ไม่อยากจะขำนะ แต่คนอะไรมันจะซวยซ้ำซ้อนขนาดเนี่ยอ่ะ ไม่มีแล้วนะ
55555555555555555555555555555555555555555555555555



Create Date : 05 เมษายน 2564
Last Update : 5 เมษายน 2564 2:18:32 น.
Counter : 750 Pageviews.

6 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณ**mp5**

  

อรุณสวัสดิ์ครับน้องเหม่ง

ผลกระทบจากยามีจริงแน่นอน
พี่ก๋าเคยเจอ
จนต้องขอเปลี่ยนยาเลยล่ะครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 เมษายน 2564 เวลา:5:53:45 น.
  
เรื่อง แพทย์จะให้ตรวจร่างกาย ให้งดโน่นงดนี่ บางครั้งงดน้ำ/ยาตอน
สองทุ่มก็โอเค

ส่วนใหญ่พวกเรา ทำตัวให้ดีแหะ ๆ แต่งร่างกายให้ดี กลัวไขไมัน หวาน
เยอะอดทนสิบกว่าวัน แล้วค่อยไปเจาะเลือด... บางทีถูกเข็มแทงไป
แขนซ้ายหาเส้นที่เหมาะไม่เจอ งั้นเปลี่ยนข้างขวาแทน เจ็บ ๆ
คนแทงเข็มก็เม้มปาก คล้ายจะพูดว่า ไงดูดไม่เข้าหลอดวะ 555
โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 5 เมษายน 2564 เวลา:6:56:40 น.
  
พี่ก๋าขอมองเห็นต่างนะครับ
ว่าคุณภาพประชาชนเป็นเรื่องสำคัญอย่างที่น้องเหม่งบอก
แต่คุณภาพผู้นำก็สำคัญ

อย่างพี่ก๋าอยู่ในวงการท่องเที่ยว
ช่วงที่การท่องเที่ยวไทยบูมสุดขีด
รัฐบาลมีส่วนช่วยน้อยมาก
เอกชนไปลุยกันเอง

แต่ก่อนหน้านั้น
ก่อนรัฐบาลทหารเข้ามา
การท่องเที่ยวได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลดีมากครับ
ปัญหาเลยน้อย ต่างคนต่างทำหน้าที่ สนับสนุนกัน

ส่วนเรื่องที่ประชาชนด้อยคุณภาพ
พี่ก๋ามองว่าการจัดการของรัฐบาลไม่มีคุณภาพ
ทำให้คนเข้าถึงทรัพยากรพื้นฐานได้ไม่เท่าเทียมกัน
(ไม่ได้หมายความว่าต้องได้รับทุกอย่างเท่ากันนะครับ)
ดูเรื่องนโยบายการศึกษาก็ได้ครับ
งบประมาณไม่ใช่ไม่พอนะครับ
แต่คุณภาพของรัฐมนตรีไม่ดีพอ
ทำไมถึงได้รัฐมนตรีที่ไม่ดีพอ
ก็เพราะผู้นำไม่มีคุณภาพพอที่จะดึงดูดคนเก่งมาร่วมงาน

พี่ก๋าจึงเชื่อว่าประเทศนี้ดีขึ้นได้ครับ
ถ้ามีผู้นำที่ดี มีวิสัยทัศน์
สร้างโอกาสให้ประชาชน
สร้างความเท่าเทียมในการเข้าถึงทรัพยากรพื้นฐาน
สร้างมาตราฐานด้านกฏหมายและความยุติธรรม
ฯลฯ

คนทุกคนไม่อยากจน ไม่อยากโง่ ไม่อยากถูกหลอกใช้
แต่ถ้าคุณเอาแต่แจกเงิน แจกความหวัง
ไม่ให้เขาทำอะไรเองบ้าง
เขาจะรู้ เขาจะได้ลงมือทำ เขาจะมีโอกาสที่ดีในชีวิตได้อย่างไร ?

อันนี้พี่ก๋าเชื่อมั่นเสมอว่าประเทศเราต้องดีกว่านี้ได้
แม้ไม่ใช่รุ่นเราก็ต้องฝากความหวังไว้ที่คนรุ่นใหม่ คนรุ่นต่อไป
ที่มองเห็นความจริงข้อนี้
และคิดถึงการเปลี่ยนแปลงประเทศเพื่อสิ่งที่ดีกว่าของทุกๆคนครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 เมษายน 2564 เวลา:15:30:11 น.
  
เรื่องที่น้องเหม่งพูดขึ้นมา
เป็นปัญหาจริงๆนั่นแหละครับ
1 เสียง ต่อ 1 คน
ไม่นับเสียงจากบัตรเขย่งด้วยนะ 555

เฮ้อ --- พี่ก๋าไม่แน่ใจนะครับ
ว่าในประเทศที่เจริญแล้ว
เขาออกแบบวิธีการเลือกตั้งอย่างไร

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 เมษายน 2564 เวลา:22:19:32 น.
  
สวัสดียามเช้าครับน้องเหม่ง

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 เมษายน 2564 เวลา:6:23:09 น.
  
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ
โดย: **mp5** วันที่: 8 เมษายน 2564 เวลา:9:58:40 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Princezz Matcha Latte
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



มะมะมะเหม่ง เองงับ!!! ทุกวันนี้ไม่เดิน เพราะกลิ้งได้
^_^
เมษายน 2564

 
 
 
 
3
4
6
7
8
9
10
11
12
14
15
16
17
19
20
21
23
24
25
26
27
28
29
 
 
All Blog