ชีวิตที่ไม่เหมือนใคร...ครั้งแรก
จะว่าไปก็ไม่เคยเขียนเรื่องนี้มาก่อน เรากับแฟนมีความคิดตรงกันในเรื่องนี้
เราโตมากับครอบครัวที่มียาย พ่อแม่ และพี่ๆ คืออยู่กับคนหลายวัยมากในบ้าน
นอกจากงานบ้าน ช่วยงานพ่อแม่เป็นครั้งคราว(ตรวจการบ้าน+ช่วยทำเลื่อนขั้น)
อีกหน้าที่นึงก็คือ ดูแลยาย เห็นวีรกรรมยายมาเยอะมากๆ แสบเอาเรื่อง
ขาหักวัย 70 ก็เห็นมาแล้ว ล้มจนหน้าทิ่มพื้นก็เห็นมาแล้ว แถมลูกหลาน
ก็ดูแลอาการตามที่ต่างคนต่างเข้าใจ จนหน้ายายบ่วมเป่งปูดทั้งหน้า
ก็เห็นมาแล้ว เราเห็นความผิดพลาดของการไม่มีเวลาดูแลครอบครัว
เราก็เลยอยากใช้ชีวิตในแบบของเรา เราอยากมีเวลาดูแลครอบครัว
อยากมีเวลาใส่ใจทุกคนในครอบครัวของเรา ทำงานอยู่ข้างหลังได้
จะดีมากๆ ไม่ต้องออกหน้าออกตาแต่มีส่วนสำคัญ เราก็โอเค
ส่วนแฟนเรา เค้าอยากมีชีวิตอิสระ ไม่ต้องทำงานที่ต้องเป็นเวลา
อยากทำเวลาไหนก็ทำ อยากไปที่ไหนเมื่อไหร่ก็ไป
ถามว่าทุกวันนี้ทำได้ไหม ทำได้ตั้งแต่ก่อนที่จะมี โควิด 19 ระบาดแล้ว
เราเลือกทำงานแบบ WFH เพราะทำงานในสายที่ไม่ต้องเจอใครก็ได้
ตอนที่ทำงานประจำ เราเหนื่อยจนร่างแทบพัง เสาร์-อาทิตย์กลับบ้านไม่ได้
เพราะแค่จันทร์-ศุกร์ก็เหนื่อยจากงานมากแล้ว แถมเพื่อนที่ทำงาน
ก็แกล้งโดยการเขียนสคริปทำให้เครื่องคอมเราดับขณะทำงาน
เขียนสคริปให้เห็นภาพผีลั่นทุก 1-2 ชม. มีเสียงผีมาบอกเวลาพักทุกวัน
เพื่อนคนนี้ก็เป็นอันดับหนึ่งของรุ่นของคณะเรานี่แหละ แค่ชอบแกล้ง
แต่การแกล้งของเขาก็ทำให้เราต้องออกจากงาน เพราะเราไม่สนุกด้วย
เราเสียเวลาในการทำงานของเรามาก พูดด้วยหลายครั้งก็ไม่ดีขึ้น
และแฟนเราก็เหมือนกัน ตอนที่เราเริ่มคบกับแฟน แฟนก็ยังทำงานประจำ
ยังมีไปทำงานทุกๆ วัน แต่มีปัญหาเรื่องผู้จัดการทั่วไปใช้ให้ทำงานนอก
ในเวลาทำงานประจำ โกงเงินค่างานนอกพนักงาน ก็เลยชิงลาออก
ทำที่ใหม่ได้ 2 ปี ก็มีปัญหาบริษัทกำลังจะทำเรื่องผิดกฎหมายอีก
ประจวบเหมาะกับกิจการครอบครัวก็กำลังมีปัญหา แม่แท้ๆ ของแฟน
บินมาจาก กทม มาขอร้องถึง 4 ครั้ง ก่อนที่แฟนจะรับปากว่าจะช่วย
ทุกวันนี้ก็ช่วยให้มันพอจะไปรอดได้อีกระยะใหญ่ๆ และตั้งใจกันว่า
จะลงมือสร้างบริษัทด้วยกันกับเรา เราไม่ได้มีปัญหากับการเริ่มใหม่
เราพร้อมจะเคียงข้างเขาในทุกๆ วัน ทุกๆ สถานการณ์
ทุกวันนี้จะนอนเวลาไหนก็ได้ จะตื่นตอนไหนก็ได้ จะกินข้าวเมื่อไหร่ก็ได้
จะทำงานตอนไหนก็ได้ ขอแค่มันเสร็จตรงเวลาแค่นั้นก็พอ ชีวิตที่ไม่เหมือนใคร
ชีวิตที่ยืดหยุ่นพอให้เรามีเวลาให้กับตัวเอง มีเวลาให้กับคนรัก
มีเวลาให้กับครอบครัว มีเวลาที่จะดูแลพ่อแม่ในเวลาที่ท่านเจ็บป่วย
มีชีวิตในแบบที่เราทั้งสองคนอยากจะเป็น
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
อรุณสวัสดิ์ครับน้องเหม่ง
การดูแลคนแก่กับเด็กเล็ก
ยากพอๆกันเลยนะครับ
ยิ่งคนแก่ที่ดื้อมากๆ
เหนื่อยเหมือนเลี้ยงเด็กซนเลย 5555