สากฏิโก โดย บุญวรรณี : นิยายอิงตำนานล้านนาและเมืองหริภุญชัย ไม่ได้อัพบล็อก "ห้องสมุดส่วนตัว" เสียนาน ได้เวลาปัดฝุ่นกรุ๊ปบล็อกนี้บ้าง อ่านหนังสือจบไปหลายสิบเล่ม แต่ไม่ค่อยได้มารีวิวบอกต่อกันเลย เล่มแรกของปี 61 ที่นำมาบอกต่อกันนี้ ประเดิมด้วย.. นิยายอิงประวัติศาสตร์หรือนิยายพีเรียด เป็นแนวที่ จขบ.นิยมชมชอบอ่านมากเป็นพิเศษ ด้วยเหตุภาษาพูดและเขียน สวยงามไพเราะเพราะพริ้งกว่านิยายทั่วไป แถมยังได้ความรู้จากเนื้อหาที่ได้อ่านมากกว่าความบันเทิง แต่ถึงกระนั้นก็ยังคงเลือกนักเขียน เพราะมีความมั่นใจในคุณภาพของเรื่องราวที่เอามาอ้างอิง ไม่ใช่พีเรียดที่นักเขียนมโนเอาเองโดยไม่มีเค้ามูลความจริง สำหรับนิยายอิงประวัติศาตร์ล้านนา ที่จะพูดถึงนี้ เป็นนิยายเล่าเรื่องราวของโอรสองค์เล็กของเจ้าแม่จามเทวี ปฐมกษัตริย์แห่งเมืองหริภุญชัย ปัจจุบันคือจังหวัดลำพูน เป็นบ้านพี่เมืองน้องของเมืองเชียงใหม่  มีเพื่อนสนิทแนะนำให้อ่าน ก็เลยลองหามาอ่านดูค่ะ สากฏิโก โดย บุญวรรณี  หนังสือทำมือ 2 เล่มจบ 1,084 หน้า ราคา 700 บาท สากฎิโก เป็นเรื่องราวของโอรสฝาแฝดของพระนางจามเทวี โดยมีโอรสองค์เล็กของพระนางจามเทวี "เจ้าราชบุตรอนันตยศ" เป็นผู้ดำเนินเรื่องราว เริ่มจาก อนันตยศเจ้าราชบุตร ได้ฝันถึงหญิงสาวนางหนึ่ง ต้องการความช่วยเหลือถึงสามวันสามคืนติดกัน เลยมีจิตมุ่งมั่นที่จะออกตามหา โดยใช้เกวียนเป็นพาหนะในการเดินทาง จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่องนี้ สากฏิโก ในภาษาบาลีหมายถึง ผู้เที่ยวไปด้วยเกวียน สาวงามที่เจ้าราชบุตรอนันตยศ ฝันถึงสามวันสามคืนติด จนไม่อาจหักห้ามใจได้นั้น ดั่งเดือนกลางฟ้า   เจิดจ้ากลางใจ งามเนตรสว่างใส  แจ่มหล้า วงพักตร์ดุจอุทัย  ไขแสง นาแม่ จักดำดินแหวกฟ้า   ตามหานางเดียว จึงดั้นด้นออกตามหาจนได้เจอหญิงสาวในฝัน ซึ่งเป็นราชธิดาของเมืองสาแก๋ ที่เจอเหตุเภทภัยของบ้านเกิดเมืองเมืองเกิดจนต้องปลอมตัวเป็นชายหนีหลบหนีออกนอกเมือง จนได้เจอกับเจ้าราชบุตร ด้วยบุพเพสันนิวาสของทั้งสองคน ทั้งสองหนุ่มสาวได้ฝ่าฟันอันตราย อุปสรรคนานับประการ จนกระทั่งได้เสกสมรส และได้ปกครองเมืองเขลางคนคร หรือ ลำปางในปัจจุบัน ตลอดการเดินทางของเจ้าราชบุตรอนันตยศจนกระทั่งได้เจอหญิงสาวในฝัน คุณบุญวรรณี ได้นำเอาเรื่องราวของตำนานล้านนาต่าง ๆ มาสอดแทรกดำเนินเรื่องราว ระหว่างเดินทางของเจ้าราชบุตรอนันตยศได้อย่างกลมกล่อม ไม่ว่าจะเป็น ตำนานฤาษีสร้างเมือง พระนางจามเทวี ขุนวิลังคะ พญาช้างพู้ก้ำงาเขียว เจ้าหลวงสุวรรณคำแดง เสือเยน และมีเรื่องให้ตื่นเต้นอื่นอีกมากมาย และได้เห็นถึงคนไทยสมัยอดีตกาล แบ่งออกเป็นหลายชนเผ่า อาทิเช่น  เงี้ยว หมายถึง ชาวไทใหญ่ ลื้อ หมายถึง ชาวไทลื้อ เม็ง หมายถึง ชาวมอญ โยน หมายถึง ชาวไทยวน ลัวะ หมายถึง ชาวลัวะ นอกจากได้รู้เรื่องราวของตำนานล้านนาต่าง ๆ แล้ว นิยายเรื่องนี้ได้สอดแทรกคำสั่งสอนของพระพุทธศาสนาได้อย่างพอเหมาะพอเจาะ โดยเน้นเรื่องศีล อันเป็นเกราะกำบังความชั่วร้ายให้กับตัวเอกของเรื่อง ศีลเปรียบได้ดั่ง   อาภรณ์ ฤาพัสตราภรณ์   ห่มไว้ ศีลย่อมสะท้อน   แจ่มแจ้ง จักงามฤาทรามได้   ด้วยศีลประดับตน ศีลเปรียบประดุจ   อาวุธ แม้มิได้สัปยุทธ   ห้ำหั่น เป็นเกราะช่วยหยุด   ยั้งภัย นาพ่อ ใครจักตัดบั่น   มุ่งร้ายได้ฤา ::  ::  :: อ่านแล้วสนุกค่ะ แรก ๆ ค่อนข้างอ่านยากไปหน่อย ภาษาที่ใช้เขียนนิยายเรื่องนี้ ส่วนใหญ่เล่าเป็นภาษาพื้นเมืองปะปนคำศัพท์โบราณ แต่ก็ไม่ยากที่จะทำความเข้าใจเพราะมีแปลไว้ท้ายหน้าประกอบด้วย หากไม่ใช่คนเหนือหรือพอรู้ภาษาเหนืออยู่บ้าง อ่านช่วงแรกอาจจะรู้สึกติดขัด เข้าใจคำยากอยู่ แต่อยากให้คิดซะว่า.. เป็นกำไรของผู้อ่าน ที่นอกจากจะได้รู้ตำนานของล้านนาแล้ว ยังได้เรียนรู้คำเมืองอีกด้วย เนื่องจากเป็นหนังสือทำมือ อาจหาอ่านยากสักนิด ถ้าใครต้องการอ่านแล้วหาไม่ได้ ลองติดต่อนักเขียน "คุณบุญวรรณี" โดยตรงค่ะ ::  ::  :: เมื่อกลางเดือนตุลาคม 2560 จขบ.ไปเที่ยว สวนพฤกษาศาตร์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่ ไปเดิน Canopy Walks ทางเดินเหนือเรือนยอดไม้ แล้วเจอจุดที่เกี่ยวพันกับเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ด้วยความบังเอิญเป็นอย่างยิ่ง ในตำนานของจามเทวีวงศ์ ช่วงหนึ่งมี ขุนวิลังคะ ตกหลุมรักพระนางจามเทวี ได้เพียรส่งฑูตมาสู่ขอพระนางครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็ถูกพระนางจามเทวีปฎิเสธทุกครั้งไป ขุนวิลังคะก็ไม่ยอมแพ้ ต่อมาได้ส่งคนมาสู่ขอพร้อมกับท้าประลอง ด้วยความที่เป็นคนมีวิชาอาคม จึงท้าประลองว่าหากตนเองพุ่งหอกจากยอดดอยสุเทพ ให้ตกลงกลางเมืองหริภุญชัยได้ พระนางจามเทวีต้องเสกสมรสด้วย พระนางจามเทวีจึงใช้อุบายทำให้ตบะของขุนวิลังคะได้เสื่อมลง ทำให้ขุนวิลังคะไม่สามารถเอาชนะพระนางตามที่ได้ท้าประลองไว้ จึงเสียใจเป็นอย่างยิ่ง การพุ่งหอกครั้งที่สามจึงโยนหอกให้ตกลงที่หน้าอกของตัวเองจนเสียชีวิต ขุนวิลังคะได้ขอให้นำร่างของตัวเองมาฝังไว้ที่ขุนหลวง เพื่อจะได้มองเห็นเมืองหริภุญชัยตลอดเวลา แต่ตอนที่นำร่างขุนวิลังคะไปฝังนั้้น โลงศพได้คว่ำตกลงจากเกวียนตรงดอยหนึ่ง ดอยนั้นจึงได้ชื่อว่า ดอยม่อนคว่ำหล้อง มาจนถึงทุกวันนี้ และจากจุดหนึ่งบนทางเดิน Canopy walks สามารถมองเห็น ดอยม่อนคว่ำหล้อง ในประวัติศาสตร์จามเทวีวงศ์อย่างชัดเจน คำว่า "คว่ำหล้อง" หมายถึง โลงศพพลิกคว่ำ เสียดายวันที่ไปมัวแต่ถ่ายรูปป้ายอธิบาย ไม่ได้ถ่ายรูปดอยม่อนคว่ำหล้องมาให้ชมกัน ไว้คราวหน้าเนอะ (รู้สึกติดไว้หลายงานเหลือเกิน)^^   Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2561 49 comments Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2561 21:04:15 น. Counter : 3484 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณkor_pink, คุณ**mp5**, คุณSai Eeuu, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณmariabamboo, คุณALDI, คุณหอมกร, คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณอาคุงกล่อง, คุณอุ้มสี, คุณhaiku, คุณชีริว, คุณruennara, คุณmambymam, คุณกะว่าก๋า, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณClose To Heaven, คุณสองแผ่นดิน, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณtoor36, คุณข้ามขอบฟ้า, คุณkae+aoe, คุณเริงฤดีนะ, คุณStand by bowky, คุณKavanich96

เจิมๆๆก่อนน้า 55 กำลังเดินทาง ไว้ถึงที่หมายเค้ามาอ่านอีกทีค่ะ   โดย: mambymam 4 กุมภาพันธ์ 2561 11:37:17 น.

โห พี่ก็พึ่งจะไปเดิน Canopy Walks มาเมื่อไม่นานมานี้ และก็เห็นดอยม่อนคว่ำหล้อง เหมือนกันแต่กำลังรู้ประวัติตอนที่ได้อ่านบล็อกของน้องจิน นี่แหละค่ะ ขอบคุณที่มาเล่าให้ฟังนะคะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา JinnyTent Book Blog คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ JinnyTent เรียบร้อยแล้วนะคะ   โดย: kor_pink 4 กุมภาพันธ์ 2561 13:01:40 น.

คุณได้ทำการแปะ  ให้กับคุณ JinnyTent เรียบร้อยแล้วนะคะ   โดย: **mp5** 4 กุมภาพันธ์ 2561 14:19:28 น.

เป็นการวิเคราะห์ที่ลึกซึ้งจังเลยค่ะ น้องจิณ มันยากสำหรับใครหลายๆ คนนะคะ ป้าอิ๋วด้วยเช่นกันค่ะ   โดย: Sai Eeuu 4 กุมภาพันธ์ 2561 14:23:13 น.

วันนี้คุณแปะ ให้คุณ JinnyTent ไปแล้วค่ะ   โดย: Sai Eeuu 4 กุมภาพันธ์ 2561 14:24:21 น.

มาแล้วค่ะ มาแล้ว ทางเดินเหนือเรือนยิดไม้สวยจัง เดินบนนั้นอากาศคงดีมากๆ แต่มองลงมาข้างล่างแอบหวาดเสียวเหมือนกันนะคะ สากฎิโก ชื่อแปลก และน่าอ่านดีค่ะ พรุ่งนี้แว่บมาใหม่คะ   โดย: mambymam 4 กุมภาพันธ์ 2561 15:58:04 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ JinnyTent เรียบร้อยแล้วนะคะ ----------------------- แปะโหวตแปะใจค่า นิยายเป็นพัน ๆ หน้า ถ้าไม่รักจริงคงอ่านไม่จบแน่ นับถือ ๆ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 4 กุมภาพันธ์ 2561 18:19:04 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวต+หัวใจครับ แปะหัวใจหื้อปี้จินเจ้นกั๋นนะครับ วันนี้ไปมาแวดเมือง 555 มาดามน็อคเลยขับรถวันค่ำ 555 ผมว่าคนบ่าเด่วนี้ความอดทนน้อยลง แล้วก่ใจฮ้อนแต๊ๆเลยครับ อะหยังนิดอะหยังหน่อย ก่บ่ายอมทนเลย จึงมีเรื่องกันตลอด มีการถ่ายคลิปตวย 5555 เป๋นหลักฐาน บางเรื่องแค่ขอโทษครับกำเดวก่จบแล้วนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 4 กุมภาพันธ์ 2561 19:24:48 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ที่เห็นและเป็นมา Art Blog ดู Blog ก้นกะลา Music Blog ดู Blog คนบ้านป่า Hobby Blog ดู Blog kor_pink Travel Blog ดู Blog Insignia_Museum Diarist ดู Blog toor36 Cartoon Blog ดู Blog Close To Heaven Review Food Blog ดู Blog อุ้มสี Topical Blog ดู Blog JinnyTent Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ได้ความรู้เยอะเลยค่ะ คำว่า "คว่ำหล้อง" หมายถึง โลงศพพลิกคว่ำ ดอยนี้แม่โมคงถ่ายติดมาหลายรูปค่ะ แต่ไม่รู้จัก แหะ ๆ มารู้ซะวันนี้แล้วก็รู้สึก เอิ่ม ในความหมายน่ะคะ งานไม้ดอกได้หลายรูปไหมคะ ปล.เห็นเลนส์พี่จินแล้ว คิดว่าจะวิ่งไปตั้งท่ารอที่ลำพูนก็ได้ค่ะ คือไกลมาก อิ อิ   โดย: mariabamboo 4 กุมภาพันธ์ 2561 19:38:32 น.

ภาษาน่าจะอ่านยากและเข้าใจยากนะคะ แต่อ่านจากที่คุณจินเล่าแล้วก็เข้าใจเลยค่ะ   โดย: ALDI 4 กุมภาพันธ์ 2561 19:39:17 น.

"คนอ่อนแอมักจะเสียเปรียบ คนโง่มักเป็นเหยื่อของคนฉลาด แต่คนดี จะมีความดีเป็นเกราะคุ้มภัย เย้ จบได้ดีมั้ย 5555" แปะ ๆ ๆ ปรบมือให้จ้า อิอิ ขอชมเชยในความอดทนอดกลั้นรอคอยมากค่ะ เป็นจินนะ ถอนทิ้งแระ ว่าแต่รอมานานขนาดนี้ กินมันลงหราา ก็อย่างนี้แหละ ถึงได้บอกว่าทุกอย่างจะสำเร็จได้ด้วย "ความรัก" ถ้ารักการอ่าน ก็อ่านได้เป็นพัน ๆ หน้า ไม่รู้เบื่อ เหมือนเรา รักต้นไม้ (บางต้น) ก็รอได้ คือ ถ้าไม่รักก็ถอนทิ้งเหมือนกัน อิอิ ยิ่งปลูกเอง ยิ่งต้องกิน ... กินด้วยความภาคภูมิใจ 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 4 กุมภาพันธ์ 2561 19:44:11 น.

JinnyTent Book Blog ดู Blog แหมได้ความรู้รอบตัวไปด้วยค่ะคุณจิน   โดย: หอมกร 4 กุมภาพันธ์ 2561 20:14:46 น.

หูยยยยยยยยย น่าอ่าน ดีใจที่พี่จินกลับมาเขียนรีวิวบล็อกกลุ่มนี้ 5555 แต่กลัวเรื่องภาษานะคะนี่ ติดๆ ขัดๆ สำหรับหนูแน่เลย แล้วในประวัติศาสตร์ เจ้าอนันตยศได้แต่งกับหญิงสาวลักษณะนี้จริงๆ หรือเปล่าคะ? หรือแค่ผูกสร้างเรื่องเพิ่ม? อ่านเรื่องขุนวิลังคะแล้วเศร้าจัง แต่...นะ คนไม่รัก ให้ทำไงเนาะ โหวตหมด ได้แต่แปะใจนะคะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 4 กุมภาพันธ์ 2561 20:15:08 น.

ลืม พรุ่งนี้มาโหวตให้ค่ะ 555   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 4 กุมภาพันธ์ 2561 20:15:26 น.

อ่านไม่ได้แน่เลยค่ะ ภาษาเหนือไม่กระดิกเลย คาโนปี้วอล์คพึ่งไปมาปีที่แล้วค่ะ เดินแล้วเพลิดเพลินดี ส่งโหวต+ใจค่า   โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน 4 กุมภาพันธ์ 2561 20:45:47 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ ดูแล้วเรื่องนี้น่าจะเป็นนิยายพื้นถิ่นทางภาคเหนือนะครับ เห็ฯบอกว่าเป็นนิยายทำมือที่หนากว่า 1,000 หน้า ได้ยินแล้วชื่นชมก็ทำหนังสือเล่มนี้เลยครับ แต่กลัวว่าคนที่อ่านรีวิวนี้แล้วก็ชอบขึ้น อยากจะหาอ่านบ้าง สงสัยว่าจะตามหาซื้อยากมากแน่ๆ ครับ เพราะที่อ่านจากในรีวิวนี้เรื่องราวน่าอ่านดีครับ อิอิ   โดย: อาคุงกล่อง 4 กุมภาพันธ์ 2561 22:06:07 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต BlogGang.com Topical Blog ดู Blog พันคม Literature Blog ดู Blog กิ่งฟ้า Literature Blog ดู Blog mambymam Home & Garden Blog ดู Blog ฟ้าใสวันใหม่ Home & Garden Blog ดู Blog บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน Review Food Blog ดู Blog JinnyTent Book Blog ดู Blog พี่อุ้มเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือเกี่ยวกับตำนาน เกี่ยวกับเรื่องเล่าปรัมปราแบบนี้มาก ชอบ...โหวต   โดย: อุ้มสี 4 กุมภาพันธ์ 2561 22:51:12 น.

ขนาดงานเยอะยังเจียดเวลามาอ่านบล็อกย้าวยาวได้ละเอียดแบสุดๆซะอีก รักเลยครับพี่จิน ^^ ส่งใจให้ คุณได้ทำการแปะ ♥ ให้กับคุณ JinnyTent เรียบร้อยแล้วนะคะ เล่มนี้อิงตำนานเมืองเหนือ ยิ่งโดนใจคนงามเจียงใหม่เป็นพิเศษเลยสิครับเนี่ย ^^ ความยาวหนึ่งพันหน้า!! ....me ล้มลงขาดใจตาย ไม่ใช่คอหนังสือตัวจริงอ่านไม่จบภายในชาตินี้นะครับ เค้าโครงเรื่องย้อนไปถึงสมัยจามเทวีเลยทีเดียว เรื่องราวที่เป็นตำนานดีตรงที่มีช่องให้เพิ่มเติมจินตนาการลงไปได้มากด้วยนะครับ บุตรพระนางจามเทวีมีท้าวมหายศกับท้าวอนันตยศ แต่เมืองสาแก๋นี่มีจริงป่ะหว่า? ชื่อเท่มาก พระนางจามเทวีเป็นอารยชนที่เดินทางมาจากละโว้ ขุนวิลังคะเป็นคนป่า (ลัวะ) คงทำใจรับรักยากครับ อิอิ ภาคเหนือมีหลายชาติพันธุ์เลยครับ ผลัดกันขึ้นมาเป็นใหญ่ หริภุญชัยก็เป็นมอญ ฝั่งเชียงรายเคยมีไทยวนปกครอง แต่ช่วงหลังกลายเป็นลัวะที่ผ่านกระบวนการทำให้เป็นไทยขึ้นมาปกครองตั้งแต่ปู่เจ้าลาวจกลงมา แล้วลูกหลานอย่างพญามังรายก็สร้างล้านนาขึ้นมา แต่หลังจากผ่านไปสองร้อยปีก็ถูกมอญหงสาวดีมาตีไปเป็นเมืองขึ้นอีก พม่าก็มีปัญหาชาติพันธุ์มาจนถึงปัจจุบัน ชาวพม่าเองเพิ่งรวมชาติได้สมยพระเจ้าอลองพญา ก่อนหน้านั้นเป็นเบี้ยล่างของมอญ ไปๆมาๆ มอญสิ้นชาติซะงั้น นโยบาย nationalization สมัยจอมพล ป. ช่วยให้ไทยพ้นปัญหานั้นมาได้ด้วยดีครับ ทางเดินลอยฟ้าที่เชียงใหม่ยังไม่เคยไปเลยครับ เป็นอีกที่ๆจดลงลิสต์ไว้ ตำนานดอยม่อนคว่ำหล้องนี่เพิ่งรู้เหมือนกัน   โดย: ชีริว 4 กุมภาพันธ์ 2561 23:57:40 น.

สวัสดีครับพี่จิน คืนนี้แวะมาแปะหัวใจและโหวตให้ก่อน เดี๋ยวแวะเข้ามาอ่านอีกครั้งครับ   โดย: ruennara 5 กุมภาพันธ์ 2561 3:10:32 น.

ส่งกำลังใจยามเช้าค่ะคุณจิน วันนี้งบใจหมด ไว้มาแปะวันต่อไปนะคะ   โดย: mambymam 5 กุมภาพันธ์ 2561 6:05:07 น.

สวัสดียามเช้าครับปี้จิน หนังสือนิยาย+ประวัติศาสตร์คนที่จะเขียนได้ ต้องค้นคว้าข้อมูลมหาศาลเลยนะครับ ถึงจะทำให้คนอ่านเชื่อในเรื่องราวนั้นได้ ผู้เดินทางด้วยเกวียน ทำให้นึกถึงการเดินทางข้ามผ่านสงสารวัฎครับ แถมมีเรื่องราวที่โยงกับสถานที่ท่องเที่ยวในปัจจุบันด้วย โหวตครับ   โดย: กะว่าก๋า 5 กุมภาพันธ์ 2561 6:44:54 น.

สวัสดียามเช้าอากาศกำลังสบายค่ะ คุณจิน มาส่งบรรณาการสองอย่างไว้ก่อนนะคะ รีบ มาแต่เช้า เดี๋ยวจะไปขุนต้นไม้ใกล้ม้วยหลาย ต้นเลยค่ะ พักนี้ทั้งเที่ยวและกิจกรรมมาก สุขสันต์วันจันทร์นะคะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 5 กุมภาพันธ์ 2561 7:48:28 น.

โอ้โห อ่านเรื่องราวของความรัก ให้ร่างของตัวเองมาฝังไว้เพื่อจะได้มองเห็นตลอดเวลา สุดยอด โลงศพคว่ำนี่ผวากันเลย อิอิ   โดย: kae+aoe 5 กุมภาพันธ์ 2561 11:17:22 น.

JinnyTent Book Blog ดู Blog เรื่องแนวนี้บุ๊งน่าจะไม่มีโอกาสได้อ่านแน่เลยค่ะ แหะ ๆ ๆ ๆ   โดย: Close To Heaven 5 กุมภาพันธ์ 2561 11:19:54 น.

เข้ามาแปะหัวใจให้ครับ คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ JinnyTent เรียบร้อยแล้วนะคะ อิอิ   โดย: อาคุงกล่อง 5 กุมภาพันธ์ 2561 11:57:42 น.

48.. พี่เห็นทีแรกก็ร้องว่า แด็ฟโฟดิล แต่ป้ายเค้าปักว่า นาร์ซิสซัส พี่ก็ อ๋อเหรอ แล้วมาหาข้อมูลต่อ ได้ความว่าเค้าพวก เดียวกัน คงต่างกันเล็กน้อยบ้าง แต่ต่าง ยังงัยยังไม่รู้เลยค่ะ คุณจิน ดูแบบเราๆ ก็ว่าเหมือนกันแหละ แต่ถ้ามีเทียบกันจะจะ น่าจะเข้าใจได้นะคะ ไว้เราจูงกันไปทำธีสีสเรื่องนี้เอาป่าว ลาครอบครัวสำเร็จไหมไม่รู้เนอะ ขอบคุณสารพัดกำลังใจเลยค้าบบบ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 5 กุมภาพันธ์ 2561 12:32:11 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ JinnyTent เรียบร้อยแล้วนะคะ แวะมาส่งปิ่นโตมื้อกลางวัน อิอิ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 5 กุมภาพันธ์ 2561 12:32:36 น.

ขอคุณคุณจินมากค่ะที่ช่วยรีวิวให้สากฏิโก และพี่ดีใจที่คุณจินชอบนวนิยายเรื่องนี้ด้วย เพราะพี่ทุ่มเทเวลาเขียนนานถึง ๗ ปี เมื่อคนอ่านสนุกคนเขียนก็พลอยมีความสุขด้วยนะคะ ขออนุญาตแชร์ให้คนที่ยังไม่เคยอ่านสากฏิโกและคนที่เป็นแฟนคลับสากฏิโกได้มีโอกาสอ่านรีวิวนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะสำหรับกำลังใจที่ทำให้คนเขียนชุ่มชื่นหัวใจ   โดย: บุญวรรณี วิริยะชัยวงศ์ IP: 184.22.176.181 5 กุมภาพันธ์ 2561 13:11:34 น.

ป.ล. ลืมแจ้งข่าวให้คอยติดตามอ่าน ปิ่นเขลางค์ นวนิยายอิงประวัติศาสตร์ล้านนาเรื่องล่าสุดของบุญวรรณีค่ะ ปิ่นเขลางค์เล่าถึงเรื่องของพญาไชยสงครามโอรสองค์ที่ ๒ ของพญามังราย ท่านทำศึกเขลางค์รบกับพญาเบิก กษัตริย์เขลางค์ เมื่อรบชนะพญาไชยสงครามจึงได้ปิ่นเขลางค์ ธิดาพญาเบิกเป็นบาทบริจาริกา ปิ่นเขลางค์จะทำอย่างไรที่ต้องตกอยู่ในสถานการณ์ประมาณว่า...สบเนตรชรอัด ปฏิพัทธ์ ณ บัดดล กับศัตรูผู้ประหารบิดา ่ปิ่นเขลางค์อาจจะเหมาะกับนักอ่านเมืองกรุงมากกว่าสากฏิโก เพราะบทสนทนาส่วนใหญ่เป็นภาษาไทยภาคกลางหมด(ใช้ภาษาไทยแทนภาษามอญ)   โดย: บุญวรรณี วิริยะชัยวงศ์ IP: 184.22.177.169 5 กุมภาพันธ์ 2561 13:37:40 น.

5555 เจาะกี่รูก็ได้คะ ตามสะดวกเลย เราเจาะแค่นั่นเพราะขี้เกียจ อิอิ มันต้องออกแรงพอสมควรเลย การปลุกผักบนต้นกล้วน เป็นที่นิยมมากค่ะ ดีหลายอย่าง น้ำก็ไม่ต้องรดด้วย ดินก็ไม่เปลือง ที่เราทำได้ผลไม่ดี เพราะทำแบบลวกๆ พอได้เรียนรู้ ถ้ามีเวลาว่าจะลองปลูกแบบจริงจังดูสักหน่อย ขอบคุณกำลังใจและหัวใจสีหวานคะ   โดย: mambymam 5 กุมภาพันธ์ 2561 13:49:47 น.

น้องซีเป็นเด็กที่...งอแงมากๆ ค่ะ ใครได้เจอจะรู้ อิอิ ตอนงอแงก็ไม่อยากถ่ายรูปค่ะ 55555555   โดย: kae+aoe 5 กุมภาพันธ์ 2561 13:54:39 น.

รีวิวหนังสือได้น่าสนใจมากครับ ชอบหนังสือแนวย้อนยุคเหมือนกันครับ ทำให้ทราบเรื่องราวในอดีต บางเรื่องก็น่าสนใจมากๆ คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ JinnyTent เรียบร้อยแล้วนะคะ   โดย: สองแผ่นดิน 5 กุมภาพันธ์ 2561 14:21:18 น.

@คุณบุญวรรณี ขอบพระคุณมาก ๆ ค่ะ ที่ให้เกียรติมาคอมเม้นท์บล็อกนี้ ดีใจมากค่ะ ไว้จะรอติดตามปิ่นเขลางค์นะคะ หาคุณวรรณีเข้ามาอ่านอีกครั้ง อยากจะเรียนถามไว้ที่นี่เลยนะคะ จากมีเพื่อนบล็อกหลายคนสงสัยว่า 1) เจ้าสรีทิพย์ มีตัวตนจริงมั้ย 2) เมืองสาแก๋ เป็นเมืองที่มีจริงหรือเปล่า จขบ.ก็อยากรู้เหมือนกันค่า ส่วนเจ้าราชบุตรมหันตยศ กับเจ้าราชบุตรอนันตยศ นั้นมีตนตัวตามประวัติศาสตร์แน่แล้ว ขอบพระคุณล่วงหน้าค่า   โดย: JinnyTent 5 กุมภาพันธ์ 2561 18:18:04 น.

แปะใจก่อน คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ JinnyTent เรียบร้อยแล้วนะคะ คุณเหลือ อีก 8 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ แล้วก็โหวต บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต JinnyTent Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โรงแรมที่นี่ทำเลดีจริงๆ นะคะ แต่ต้องสำหรับคนชอบความสงบจริงๆ น่ะค่ะ เพราะไกลจากอย่างอื่นหละ ห่างจากถนนคนเดิน 20-30 นาทีนี่คือขับรถไปค่าาา 555 ราคาแรงอยู่ค่ะ หนูก็เห็นด้วย ราคานี้ไปนอนที่อื่นที่ทำเลดีกว่าได้อยู่อะนะคะ แต่ก็แล้วแต่คนชอบง่ะน้าาา   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2561 22:16:24 น.

ตรงน้ำพุเทรวี่ผมไม่ได้โยนเหรียญเลยครับ แม้แต่ที่ใกล้ๆอย่างประตูชุมพลที่มีเคล็ดว่าเดินผ่านสามรอบจะได้กลับมาผมยังไม่เดินเลย อยากกลับก็กลับมาตอนไหนก็ได้หนิ ปัดโถ่ว! แม่ผมยังแข็งแรงเดินฉับๆ ต้องรีบเที่ยวโหดๆไว้ก่อนจะไม่ไหว อิอิ ^^ เมื่อปีใหม่ขึ้นภูทอก อุตส่าห์ให้รอด้านล่างเพราะแม่เคยมาแล้ว ยังตามขึ้นไปถึงบนสุดเลยครับ เก่งมาก มาส่งใจให้คนงามเมืองเหนือ เป็นรางวัลที่อ่านจนจบจ้าาาาา (เปลืองพลังสิ้นดีจริงๆ บล็อกตู) คุณได้ทำการแปะ ♥ ให้กับคุณ JinnyTent เรียบร้อยแล้วนะคะ   โดย: ชีริว 5 กุมภาพันธ์ 2561 23:12:25 น.

นิยายเดี๋ยวนี้ผมไม่ได้อ่านเลยครับ เดี๋ยวนี้อ่านพวกจิตวิทยา ไม่ก็ How to ซะเยอะ เล่มที่เอามาให้ดูยวันนี้หนังสือทำมือซะด้วย ราคาพอสมควรเหมือนกัน ภาษาพื้นเมืองถ้ามีแปลก็ไม่มีปัญหา ถ้าไม่มีแปลนี่สิเรื่องใหญ่เลย Canopy Walks ในภาพคุ้นอยู่ครับ ไม่แน่ใจว่าใช่รึเปล่า คุ้นๆ ว่ามีเพื่อนบล็อกไปเที่ยวแล้วถ่ายภาพมาลงเหมือนกัน   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 6 กุมภาพันธ์ 2561 0:36:58 น.

สวัสดีครับพี่จิน แวะมาอ่านครับ เล่มนี้แค่ชื่อเรื่องก็อ่านยากแล้ว ตอนแรกผมเห็นหน้าปกนึกว่าเป็นแนวอิงศาสนาเสียอีก นิยายอิงประวัติศาสตร์ผมว่าเขียนยากมากเลย คือข้อมูลต้องแน่นพอสมควร นอกจากนี้ยังต้องผูกเรื่องให้สัมพันธ์กันและสมเหตุสมผลด้วย คือถ้าใครทำได้คนอ่านจะได้ทั้งความรู้และความบันเทิงเลยครับ ผมเคยอ่านแบบอิงประวัติศาสตร์ไม่กี่เรื่อง แต่ก็ชอบทุกเรื่อง แนวย้อนยุคมันดูน่าค้นหายังไงไม่รู้ เวลาอ่านนิยายแล้วได้ไปดูสถานที่จริงมันก็จะให้อีกความรู้สึก เหมือนเป็นตัวละครไปสืบค้นเรื่องราวที่อ่านมาเลยครับ อย่างผมได้เรียนสังคมเกี่ยวกับช่องแคบมะละกา พอได้ไปเยือนสถานที่จริงมันตื่นเต้นบอกไม่ถูก เหมือนมาสถานที่ในตำนานหรือได้พิชิตมังกรประมาณนั้นเลยครับ   โดย: ruennara 6 กุมภาพันธ์ 2561 1:11:43 น.

บุญวรรณีนักแต่งคนนี้ยังไม่เคยอ่านเลยจ้ะ รีวิวได้ละเอียดมาก นิยายพีเรียดพี่ก็ชอบอ่าน แต่ยังหาถูกใจจริงๆไม่ค่อยเจอ ไม่ได้ค่อยกันนาน คิดถึง โหวตหนังสือ แล้วก็แปะหัวใจฝากไว้ด้วยจ้ะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 6 กุมภาพันธ์ 2561 4:14:50 น.

ชอบๆๆๆและศรัทธาพระนางจามเทวีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว หนังสือเรื่องนี้น่าติดตามอ่านมากๆเชียว Vote ค่ะ JinnyTent Book Blog เช้านี้ กทม 19 องศา ชม คงหนาวยิ่งกว่านะคะ Take care ค่ะ   โดย: เริงฤดีนะ 6 กุมภาพันธ์ 2561 8:44:48 น.

มานั่งอ่านอย่างตั้งใจ ไม่วอกแวก แม้จะอ่านทั้งเล่มไม่ไหว อ่านของคุณจินเนี่ย ต้องเรียกว่าย่อยทั้งเรื่องมาปั้นลูกกลอนให้ เสพง่ายอ่ะนะ ชอบจัง เข้าใจภายในสิบนาที ชมภาพสวยๆตามคำบรรยายบ้าง แถมมาบ้าง ยังติดค้างไว้บ้าง ม่วนแระเจ้า ขอบคุณนะคะ พี่ก็ไม่เก่งเรื่องชื่อต้นไม้หรอกค่ะ คุณจิน เล่นไปแบบชอบปลูกแบบลองผิดลองถูก มากกว่า จึงได้ย้ายไปทำงานอดิเรกซึ่งน่าจะ เหมาะกับพี่มากกว่างัยคะ ฝากใจไว้ดวงนึงน้าาาา   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 6 กุมภาพันธ์ 2561 9:26:08 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ JinnyTent เรียบร้อยแล้วนะคะ   โดย: Close To Heaven 6 กุมภาพันธ์ 2561 11:28:06 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ JinnyTent เรียบร้อยแล้วนะคะ   โดย: หอมกร 6 กุมภาพันธ์ 2561 12:43:52 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ JinnyTent เรียบร้อยแล้วนะคะ ---------------------- พรุ่งนี้ใส่ติ่มซำมาด้วยนะตะเอง อิอิ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 6 กุมภาพันธ์ 2561 12:51:01 น.

แปะผิดอ่ะ ดันแปะอย่างไม่มีปีก 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 6 กุมภาพันธ์ 2561 12:52:16 น.

555555 รีบมาตอบเลยค่ะ คือจะบอกว่า ที่บุ๊งเขียนนี่มุกล้วน ๆ ตอนแรกปล่อยมุกว่าพี่เต้ยกินเยอะกว่าบุ๊ง (แบบประชด) เพราะจริง ๆ พี่เต้ยกินน้อยมากค่ะ เมื่อเทียบกับบุ๊ง แต่ไม่มีคนเก็ท เลยไปเปลี่ยนซะ อิอิ ส่วนชีริว บุ๊งแค่หามุกฮา ๆ มาเขียนค่ะ จริง ๆ ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเด็กในกระบอกไม้ไผ่เลย อิอิ   โดย: Close To Heaven 6 กุมภาพันธ์ 2561 13:15:22 น.

ทักทายค่ะคุณจิน ช่วงนี้ขอห่างๆบล๊อกสักพักนะคะ ตาอักเสบ เบื่อจังเลยค่ะโรคนี้ เป็นบ่อยมากเลย เซ็งสุดๆค่ะ   โดย: blog pu 6 กุมภาพันธ์ 2561 16:07:32 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต wicsir Travel Blog ดู Blog สองแผ่นดิน Photo Blog ดู Blog ก้นกะลา Music Blog ดู Blog สายหมอกและก้อนเมฆ Hobby Blog ดู Blog AppleWi Home & Garden Blog ดู Blog tuk-tuk@korat Music Blog ดู Blog อุ้มสี Topical Blog ดู Blog คนบ้านป่า Hobby Blog ดู Blog JinnyTent Book Blog ดู Blog ชอบอ่านนิยายสไตล์แบบนี้ค่ะ   โดย: Stand by bowky 6 กุมภาพันธ์ 2561 19:55:35 น.

ขอบคุณที่แบ่งปัน   โดย: Kavanich96 7 กุมภาพันธ์ 2561 2:03:01 น.

ขอโทษค่ะที่ทำให้ต้องรอคำตอบนาน พี่เพิ่งเข้ามาอ่านอีกครั้งค่ะ เจ้าสรีทิพย์ เมืองสาแก๋ เป็นชื่อจากจินตนาการค่ะ ตำนานพระนางจามเทวีเป็นตำนานเก่าแก่มากของภาคเหนือ ไม่มีจารึกหรือหลักฐานโบราณคดีที่เก่าถึงสมัยพระนางจามเทวีเลยค่ะ หลักฐานยุคสมัยของพระนางจามเทวีมีเพียงตำนานจริงๆ พี่สมมุติให้ลี้(อำเภอหนึ่งของจ.ลำพูน)เป็นที่ตั้งของเวียงสาแก๋ ซึ่งเป็นกลุ่มเมืองของชาวโยน(หรือไทยวน) ค่ะ ตอนนี้ปิ่นเขลางค์ตีพิมพ์เรียบร้อยแล้วนะคะ (อาจเรียกได้ว่าปิ่นเขลางค์เป็นภาคต่อของสากฏิโกก็ได้ เพราะเป็นอีกชาติภพหนึ่งของพระ-นางในสากฏิโกค่ะ) ท่านใดสนใจสั่งซื้อปิ่นเขลางค์และสากฏิโกได้ทางเฟสบุค Boonwannee Wiriya นะคะ   โดย: บุญรรณี IP: 184.22.160.218 14 พฤศจิกายน 2562 0:49:55 น.