แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน
Group Blog
 
<<
มกราคม 2554
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
20 มกราคม 2554
 
All Blogs
 

หลับให้สบายนะ กฤช... หนึ่งในรั้วของชาติที่ยิ่งใหญ่ ขอตราไว้ในดวงจิตตลอดไป

"


กฤช


กูขอบใจสำหรับทุกอย่าง

ทั้งดูแลกูกับไอ้โห้อย่างดีที่นราธิวาส กินกับมึงอิ่มมากกกกกก ยังกะกินวัวเข้าไปทั้งตัว เดี๋ยวก้อให้กิน เดี๋ยวก้อให้กิน ...


ทั้งพาไปดูฐานรบ รวมทั้งสถานที่ที่มึงต้องตามล่าพวกเดนมนุษย์ คนอื่นไม่ได้มีโอกาสไปเห็น ไม่เคยจะรู้ว่าพวกมึงต้องลำบากเสี่ยงชีวิตกันแค่ไหน


ทั้งคุ้มกันพวกกูแทบไม่ให้คลาดสายตา แค่ขึ้นไปนั่งบนรถ ปืน M16 ก้อเรียงราย จนกูนึกว่าจะพากูไปรบแทนที่จะไปตลาด แล้วพอไปถึงตลาด ก้อเสือกให้โอกาสกูเป็นคุณนาย นั่ง ว.สั่งลูกน้องมึงให้้ซื้อของมาให้ ไม่ยอมให้เท้ากูแตะพื้น ...


ทั้งลองกองชีโปห้าโลที่ส่งมาให้กินจนท้องอืด กินไม่หวาดไม่ไหวต้องเอาไปให้ชาวบ้านช่วยกิน ...


ขอบใจที่มึงไม่เคยลืมกู ขนาดหายไปเป็น 10 ปี ยังจะจำกูได้ เดินลอยหน้ามาขวางทางไม่ให้กูเดินต่อ หวิดจะโดนด่า ... ดีนะที่เอะใจว่า ไอ้หมีดำนี่คือใครวะ บังอาจมาขวางทางคนสวยอย่างเรา ... ดูมึงจะภูมิใจมากที่จำกูได้ กี่ปีๆ ก้อเอาแต่พูดลำเลิกตลอดว่า


"เนี่ย ... วันนั้นน่ะ กูจำมึงได้กูเลยขวางซะเลย มึงสิ จำกูก้อไม่ได้ ไม่เจอแค่ 10กว่าปี ห่า ...ไม่เอาไหนเลยว่ะ" -___-''


อีกหลายวีรกรรมที่คงพูดไม่หมด ... ไม่เยอะเท่าคราวไอ้แบ๋มก้อจริง



แต่มันกระชากใจพอกันที่ต้องเสียมึงไป


อุตส่าห์บอกย้ำไปแล้ว ว่า อย่าเพิ่งไปไหน ให้กูไปก่อน ...
มากินข้าวด้วยกันก่อน ... รับปากกันแล้ว ก้อมีเหตุมาไม่ได้ แค่วันที่ 26 ธันวาที่ผ่านมานี่เอง


เหมือนคราวไอ้แบ๋ม ...

สิ้นมึงแล้ว กูก้อหมดแล้ว คนอื่นๆก้อไม่เหมือนมึงกะไอ้แบ๋ม ...

พวกมึงรักกู กูก้อรักพวกมึง...


ร้องไห้ยังไง มึงก้อไม่กลับมาแล้ว...



ขอบใจที่เป็นรั้วของชาติให้พวกเราอยู่กันอย่างสุขสบาย

วันนี้หลับซะให้สบายนะ

แล้วเจอกันใหม่ที่ไหนสักแห่ง




ฝากหวัดดีไอ้แบ๋มด้วย ...


ถ้ามาเกิดใหม่ มึงอย่าลืม เดินมาขวางหน้ากูแล้วยิ้มให้อีกนะ ....

ตราบเท่าที่กูยังอยู่ นานแค่ไหน กูก้อจะรอ



กูรักมึง




@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@


//manager.co.th/Home/ViewNews.aspx?NewsID=9540000007890

เมื่อเวลา 20.20 น.ที่ผ่านมา คนร้ายซึ่งมีประมาณ 10 คน ได้บุกเข้าไปหลังฐานปฎิบัติการร้อย ร.15121 ฉก.นราธิวาสที่ 38 ตั้งอยู่บ้านมะรือโบตก หมู่ 1 ต.มะรือโบตก อ.ระแงะ จ.นราธิวาส แล้วเปิดฉากใช้อาวุธปืนสงครามยิงเข้าใส่ฐานปฎิบัติการดังกล่าวอย่างต่อเนื่อง และเกิดการปะทะกัน ทำให้ทหารได้รับบาดเจ็บ 6 นาย

ต่อมา ร.อ.กฤช คัมภีรญาณ ผบ.ร้อย ร.15121 ฉก.นราธิวาสที่ 38 หัวหน้าชุด ได้ประสานไปยัง พ.ท.ธนิต แสงจันทร์ ผบ.ฉก.นราธิวาสที่ 38 เพื่อขอกำลังเสริมเดินทางไปที่เกิดเหตุ แต่ต้องเจออุปสรรคเพราะคนร้ายได้โรยตะปูเรือใบและตัดต้นไม้เพื่อขวางทางเป็นระยะ ทำให้การเข้าไปช่วยเหลือทำได้ลำบากและล่าช้า จนต้องนำเฮลิคอปเตอร์มาสนับสนุน ขณะเดียวกันกำลังทหารที่เข้ามาเสริมต้องคืบคลานเข้าไปช่วยเหลือนำคนเจ็บออกจากจุดปะทะนำตัวขึ้นเฮลิคอปเตอร์นำตัวส่งโรงพยาบาลระแงะ 4 นาย และโรงพยาบาลอีกแห่งหนึ่ง 2 นาย ซึ่งมีอาการสาหัส ท่ามกลางห่ากระสุนที่โจรใต้ยิงเข้าใส่ตลอดเวลา และล่าสุดโจรใต้ก็ยังยิงปะทะกับกองกำลังทหารอยู่ตลอดเวลา


สำหรับรายชื่อทหารที่เสียชีวิต 1. ร.อ.กฤช ถูกกระสุนยิงเข้าที่หน้าอกเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ 2.สิบโท อับดุลเลาะห์ กาหยี ที่เหลืออีก 4 ราย ยังไม่ทราบรายชื่อ ส่วนผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ 6 นาย คือ 1.พลทหารธันวา ยอดแก้ว 2.พลทหารอาริต บูดิง สารี 3.สิบเอกณัฐกิจ โพธิ์จันทร์ 4.จ่าสิบเอก จิตนะ นุตะมะ 5.พลทหารสุคน สามาบุตร 6.สิบเอกสุพล ชูศรี


ผู้สื่อข่าวรายงานว่า หลังจากคนร้ายปฏิบัติการยิงถล่มครั้งนี้แล้ว ได้แยกออกเป็นสองชุด โดยชุดที่ 1 ได้โปรยตะปูเรือใบและตัดต้นไม้ขวางเส้นทางสัญจร เพื่อไม่ให้เจ้าหน้าที่จาก อ.รือเซาะ นำกำลังเข้ามาสนับสนุน ส่วนอีกชุดได้โปรยตะปูเรือใบและตัดต้นไม้ ไม่ให้เจ้าหน้าที่กองกำลังผสม จ.นราธิวาส เข้ามาสนับสนุนได้ โดยก่อนที่คนร้ายจะลงมือก่อเหตุได้ตัดกระแสไฟฟ้าภายในฐานที่มั่น จากนั้นได้ใช้อาวุธปืนยิงถล่มเจ้าหน้าที่ทันที จนทำให้มีผู้เสียชีวิตและผู้บาดเจ็บ




 

Create Date : 20 มกราคม 2554
18 comments
Last Update : 20 มกราคม 2554 2:20:25 น.
Counter : 1060 Pageviews.

 

หายหน้าหายตาไปนานเลยนะคะ
ยังนึกถึงและคิดถึงเสมอนะคะ



อ่านเรื่องรั้วของชาติแล้วเศร้า
...คนตายเป็นใบไม้ร่วงที่ภาคใต้

ขอไว้อาลัยค่ะ

 

โดย: โสดในซอย 20 มกราคม 2554 2:58:37 น.  

 

ขอบคุณค่ะ คุณโสดในซอย และดีใจที่ได้ยินว่ายังนึกถึงกันนานๆที เด็กที่รอคอยก้อเข้าไปอ่านบล๊อคคุณโสดในซอยเหมือนกันค่ะ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเข้า pantip เพราะไปเจอเรื่องอื่นมาเลยหมดแก่ใจ


วันนี้ถ้าไม่ใช่เพราะเสียเพื่อน ก้อคงไม่เข้ามาเหมือนกัน

 

โดย: เด็กที่รอคอย 20 มกราคม 2554 3:09:43 น.  

 

"

 

โดย: เด็กที่รอคอย 20 มกราคม 2554 3:12:29 น.  

 


สวัสดีค่ะ


เชิญมาร่วม comment ไขปริศนาในตัวคุณ


ได้ที่ blog นี่ ค่ะ



ขอบคุณที่ร่วมสนุกกันนะค่ะ

 

โดย: Gunpung 20 มกราคม 2554 5:26:57 น.  

 

สวัสดีค่ะ..

รั้วของชาติ..ปฎิบัติงานเพื่อให้คนไทยมีแผ่นดินอยู่..

ขอให้ทหารชาญ..ไปสู่สวรรคาลัย

และขอให้ครอบครัวของทหารหาญ..

มีความสุข-ความเจริญยิ่งๆขึ้นไปเทอญ

 

โดย: คนผ่านทางมาเจอ 20 มกราคม 2554 5:53:36 น.  

 

ขอบคุณค่ะคุณ คนผ่านทางมาเจอ


ส่วนคนที่เข้ามาโฆษณา .. ไปตอบให้แล้วนะคะในบล็อค เพื่อเป็นการตอบแทนที่อุตส่าห์เข้ามาโฆษณาโดยไม่แหกตาดูเสียบ้างว่า ใครจะเป็นจะตายยังไง

 

โดย: เด็กที่รอคอย 20 มกราคม 2554 10:35:49 น.  

 

เข้ามาเพราะล็อกอินและหัวข้อบล็อกเลยค่ะ ทั้งที่ไม่ได้อ่านบล็อกจากหน้าแรกมานานแล้ว

เสียใจด้วยจริงๆ ค่ะ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คนที่เราเรียกว่าเป็นเพื่อน

ไม่เคยเข้าใจมนุษย์ที่ฆ่ามนุษย์ด้วยกันอย่างนี้เลย

เมื่อไหร่พวกเขาจะตาสว่างสักที อีกนานแค่ไหน เราต้องสูญเสียไปอีกเท่าไหร่

เสียใจด้วยนะคะ

ทำบุญ อุทิศส่วนกุศลไปให้เขานะคะ อย่างน้อยในภพโน้น เขาจะได้สบายขึ้นค่ะ

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 20 มกราคม 2554 10:42:42 น.  

 

ทหารที่เป็นรั้วของชาติต้องสูญเสียไปมากมาย เห็นข่าวทีไรก็อดสะเทือนใจไม่ได้ทุกที
ถึงแม้จะไม่รู้จักกันเป็นการส่วนตัว หรือไม่ใช่คนใกล้ชิดของเรา แต่ก็รู้สึกแย่จริงๆนะ
เมื่อไหร่กลุ่มผู้ก่อการร้ายเหล่านี้จะหยุดการกระทำเหล่านี้ซะที
ต้องขอแสดงความเสียใจกับญาติและผู้สูญเสียทุกคนนะคะ

 

โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ 20 มกราคม 2554 11:17:51 น.  

 

ขออนุญาตเอาไปแชร์นะคะ ขอบคุณค่ะ

 

โดย: พิม IP: 182.52.2.212 20 มกราคม 2554 16:52:21 น.  

 

ขอไห้ทหารที่เสียชีวิตทุกนายไปสู่สุขคติ พวกท่านเป็นวีรบุรุษในใจของคนไทยทุกคน พวกท่านทำดีที่สุดแล้ว
ขอแสดงความเสียใจกับญาติๆของทหารที่เสียชีวิตในการปฏิบัติหน้าที่ทุกคนนะคะ

 

โดย: คุณป้า IP: 180.180.65.51 20 มกราคม 2554 18:20:53 น.  

 

เป็นกำลังใจไหทหารกล้าทุกคนนะ
สู้ๆนะ ป้าเป็นกำลังใจไห้
พวกเราจะไม่ลืมบุญคุณเลย

 

โดย: คุณป้า IP: 180.180.65.51 20 มกราคม 2554 18:25:46 น.  

 

อ่านแล้วน้ำตาไหล

ขอแสดงความอาลัย จากใจจริง

ช่วยกันเอา linkนี้ ไปโพสกันนะ

ให้เกียรติพี่เค้า

 

โดย: WWW IP: 183.89.59.221 20 มกราคม 2554 21:49:00 น.  

 

คุณสาวไกด์ใจซื่อ : ขอบคุณแทนเพื่อนสำหรับความรู้สึกที่ส่งมาให้ค่ะ คิดว่าป่านนี้กฤชคงอิ่มบุญมากอยู่ในอีกภพที่สงบ เพราะเท่าที่ทราบ ภายใน1วันกับอีก 1คืนเมื่อวานนี้ มีคนแสดงตัวว่าเป็นเพื่อนและรักเขามากมาย ดีใจแทนเพื่อนจริงๆค่ะที่มีแต่คนนึกถึงขนาดนี้

ไม่ได้คุยกันนานมาก คงสบายดีนะคะ


คุณหนีแม่มาอาร์ซีเอ : ขอบคุณแทนเพื่อนและครอบครัวเช่นกันค่ะ

คุณพิม และ คุณ //www.: ไม่ทราบว่าบล็อคที่เขียนเป็นไดอารี่ออนไลน์จะดีพอมั้ยถ้าเอาไปโพสต่อ ที่จริงคิดว่าจะเขียนเป็นจดหมาย แต่ปวดไมเกรนมากยังร่างไม่สำเร็จ แต่จะก้อจะเขียนภายในช่วงระหว่างที่มีงานสวด จะรอเวอร์ชั่นนั้นก้อได้นะคะ


คุณป้า : ดิฉันต้องกราบขอบพระคุณมากค่ะ



ชีวิตของทหารผู้เสียสละทุกคนนั้นมีค่าเท่ากันหมด เด็กที่รอคอยเข้าใจ และให้ความสำคัญกับเรื่องนี้นะคะ ถ้าหากว่าจะมีใครคิดเคืองว่า เอาแต่พูดถึงเรื่องเพื่อนตัวเองเพราะมีตำแหน่งสูงกว่าพลทหารและสิบเอก ขอบอกว่าไม่ใช่หรอกค่ะ เกือบทุกๆคนที่ฐานนั่น เด็กที่รอคอยและเพื่อนอีกคนก้อเคยได้ไปพบเห็นมาแล้ว เพียงแต่ต้องขอยอมรับตามตรงว่า คนที่มีอุดมการณ์แรงกล้าและเสียสละอย่างที่สุดนั้น เห็นจะไม่หนี ร.อ.กฤช ไปได้ เขาเป็นคนรักครอบครัว รักเพื่อน รักลูกน้อง คอยปกป้องทุกคนในยามคับขันไม่เคยทิ้งใคร ความเฉลียวฉลาดในการวางแผนทางการรบในสไตล์ของเขา(ซึ่งคนวงในก้อจะรู้กันว่า เป็นแบบไหน) และความอดทนวิริยะอุตสาหะที่จะสร้างความสัมพันธ์ระหว่างทหารและชาวบ้านนั้น มันต้องใช้เวลานานมาก

เขาทำงานแบบพลีชีพ ดุดันและเข้มงวดกับลูกน้องที่เหลาะแหละ ระวังตัวเองเป็นอย่างดี เพราะเขาไม่ได้มาอยู่นราธิว่าสเพื่อมาตายเปล่า เขาต้องทำอย่างที่หวังไว้ให้ได้ และเขาต้องรอดกลับไปหาครอบครัวและคนรัก


ขาดเขาไปสักคน เด็กที่รอคอยก้อขอยอมรับว่า รั้วสำคัญของชาติที่กั้นสามชายแดนภาคใต้และพวกเราชาวเมืองหลวงนั้น


ขาดสะบั้นลงแล้ว...

 

โดย: เด็กที่รอคอย 21 มกราคม 2554 2:39:14 น.  

 

เคยเจอพี่เค้า.....ตอนปี46 ค่ายสุริโยทัย
ตอนพี่ชายเรา เป็นทหารเกณท์

นิสัยดี....

พูดจาดี....

ติดตลกบ้าง....สนุกๆ

ไม่เคยดูถูก ดูแคลนพลทหาร.....

เป็นกันเองกับทุกคน.....



หมวด....อายุเท่าไหร่คับ ดูหน้าแปลกๆ[สงสัยว่าแก่]
พล..... อายุเยอะแล้วคับ
หมวด....จบ นิติมา ชอบเป็นทหารฮึ หรือหนีมา
พล..... หนีมา!! เฮ้ยยย....ไม่ใช่ สอบตอนปี34แล้ว ไม่ติดคับ 5555
หมวด.... อูยยย....ปี34 ผมเป็นเด็ก ยังตีสนุ๊กอยู่เลย....อิอิๆๆๆ
พล.....อิอิๆๆ
หมวด....เดี๋ยวเจอผม ฝึกให้!!!!


RIP.

 

โดย: ทด IP: 183.88.58.121 21 มกราคม 2554 5:28:53 น.  

 

สวัสดีค่ะ
เนื่องจากเพิ่งเข้ามาอ่าน ment ใน blog ตัวเอง
ก็ขออภัยอย่างสูงนะค่ะ
ด้วยความสะเพราะ รีบเร่ง และประมาท
ที่มั่วลง post ให้ร่วมสนุกโดยไม่ได้ดูหัวข้อเรื่องอะไรเลย
ขอโทษจริงๆๆๆค่ะ... ที่ทำให้รู้สึกไม่ดีค่ะ
รู้สึกเสียใจมากๆๆค่ะ
และขอบคุณที่มากล่าวไว้ใน blog ค่ะ

.......

สุดท้าย ขอแสดงความเสียใจค่ะ
และนับถือในความกล้าของทหารทุกคน
ที่เสียสละตนเอง ปกป้องประเทศชาติค่ะ
ขอร่วมไว้อาลัยให้

ร้อยเอกกฤช คัมภีรญาณ และ เพื่อนพ้องด้วยค่ะ

ขอโทษจริงๆๆค่ะ

 

โดย: Gunpung 21 มกราคม 2554 8:16:47 น.  

 

คุณ Gunpung : ใจเย็นๆค่ะ เด็กที่รอคอยได้ถือเป็นเรื่องขอโทษ-ยกโทษให้กันไปแล้วตามที่ได้ตอบกลับไปในหลังไมค์ แต่ที่ไม่ได้ไปตอบที่บล๊อคคุณก้อเพราะว่ามันขึ้นเป็นเรื่องใหม่ไปแล้ว พยายามกดหาอันเก่าแล้วไม่เจอจึงไม่ได้ไปโพสไว้ในนั้นด้วย ขอบคุณที่คุณใส่ใจจริงจังและแสดงเจตนารมย์ว่าไม่ได้ตั้งใจ ทางนี้ไม่มีอะไรจะขุ่นเคืองหมางใจแล้วนะคะ ยกโทษให้จากคำขอโทษแล้วค่ะ

จะก็อปปี้ข้อความนี้ไปโพสในบล็อคคุณก้อได้นะคะ เผื่อว่ามีคนอื่นมองดูอยู่ จะได้ทราบว่าคุณมาขอโทษที่นี่แล้วและเด็กที่รอคอยก้อได้กล่าวให้อภัยไปแล้ว แต่ยอมรับว่าวินาทีนั้นต้องพิมพ์ต่อว่าคุณด้วยมือไม้ที่สั่น น้ำตาไหลจนมองคียบอร์ดและหน้าจอคอมฯแทบไม่เห็น โกรธมาก แต่ไม่ได้เกลียดชังเพราะไม่เคยรู้จักกันมากพอที่จะปักใจว่าจะรู้สึกเกลียดได้


สุดท้ายนี้ ขอบคุณแทนเพื่อน และนายทหารที่ต้องมาจบชีวิตลงอย่างไม่ควรแก่เวลา ... ทุกคนมีชีวิตที่มีค่า ไม่ต่างไปจากกัน แม้ว่ากฤชจะเป็นเพื่อนของเรา แต่คนที่เหลือก้อมีใครรออยู่ข้างหลัง ที่เอาแต่พูดเรื่องของกฤช ก้อเพราะว่าเขาเป็นเหมือนหลักของฐานนั้น ขาดเขาไปคนหนึ่ง มันระส่ำระสายไปหมดเพราะเขาสร้างสมความสัมพันธ์กับชาวบ้านไว้ยาวนานมาก

ส่วนคนที่เหลือที่ตายลงไป เขาทำหน้าที่เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาที่ดีมาตลอด หากเขารอด เขาก้อคงจะปฏิบัติหน้าที่เป็นรั้วของชาติต่อไป จึงนับว่าสำคัญแน่นอน แต่ต้องยอมรับเท่านั้นเองว่า การสูญเสียกฤชนั้น ยิ่งใหญ่มาก เพราะเขาเหมือนรั้วที่คอยกั้นไม่ให้ผู้ร้ายบุกออกมาจากทางฝั่งนู้นได้ พอๆกับที่เขาเองก้อพยายามไม่ให้พวกนั้นแผ่อำนาจเลวทรามในที่ๆทุกคนอยู่กันด้วยความหวาดกลัว


รั้วมาพังเสียแล้ว ... สร้างใหม่ก้อคงไม่มีทางเหมือนเดิมได้ เพราะใครๆก้อรักชีวิตตัว...

 

โดย: เด็กที่รอคอย 23 มกราคม 2554 4:40:54 น.  

 

ไปงานศพผู้กองบอยมาเจอพี่สุนทรแม่หมึกกอดกันสงสารแม่หมึกไม่รู้จะพูดอย่างไรขนาดอายังเสียดายในชีวิตอันก้าวหน้าของบอยเลย เสียดายที่คนไทยที่เป็นอย่างกฤชหายากมาก คนที่ตั้งใจทำงานรับใช้ชาติอย่างเต็มใจและรักพ่อแม่น้องหนึ่ง หลับให้สบายนะเสียดายจังไปสู่ชั้นสวรรค์นะหลานรักผู้กองกฤช

 

โดย: อาวัย53 IP: 124.122.204.123 28 มกราคม 2554 14:59:15 น.  

 

RIP ดร.กฤช ขอให้หลับให้สบายนะคะ
ไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับคนดีๆ เลย
น่าเสียดาย

 

โดย: ชะเอมหวาน 31 มกราคม 2554 13:27:30 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


เด็กที่รอคอย
Location :
กรุงเทพ Australia

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




จะเป็นกรวดหรือเพชร ถ้าไปนึกรักมันเข้าแล้วหายไปเมื่อไรก็เสียดาย ยิ่งรักมากก็ยิ่งเสียดายมาก บางคนถึงกับเสียคนไปก็มี


"ถ้าเราไม่อยากทุกข์มากไม่อยากเสียคน ก็อย่าไปรักอะไรให้มากนัก ถึงจะรักก็ต้องรู้กำพืดว่ามันเป็นเพชร หรือเป็นกรวด"


ถ้ารู้ราคาจริงๆของมันเสียแล้วถึงมันจะหายไป เราก็จะไม่เสียดายมากนัก

(จาก "สี่แผ่นดิน" โดย ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช)

สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539
ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่และอ้างอิง
ส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของข้อความ
ในสื่อคอมพิวเตอร์แห่งนี้เพื่อการค้า
โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร
ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดี
ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
Friends' blogs
[Add เด็กที่รอคอย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.