|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
คุณจะรู้บ้างไหม - ประทับใจ จำนวนผู้ชม 999 ครั้ง
//www.exact.co.th/songs/keaw.htm
เลขสวย... ตองเก้า เห็นแล้วตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูก ถ้าอยู่เมืองไทย คงออกไปซื้อหวยเป็นแน่
เมื่อเช้านี้แหวนที่ใส่ติดนิ้วก้อยเป็นประจำ ได้อันตรธานไปไหนก้อมิอาจทราบได้ เล่นเอาเสียความมั่นใจไปไม่น้อย เพราะแหวนไม่ได้อยู่บนนิ้วตามเคย
โกหกอยู่ครึ่งนึง...
เหตุผลอีกครึ่งก้อคือ เอ่อ...เพราะว่า
มันเป็นแหวนเพชร....
ติดตามความซวยมาอย่างไม่ลดละ ระหว่างเปลี่ยนหลอดไฟตอนมาทำงานที่ร้าน โชคชะตาฟ้าลิขิตให้หลอดไฟเสียบไม่เข้าที่ เด็กที่รอคอยก้อด้วยความที่เป็นเด็กช่างสงสัย เลนเอานิ้วแหย่ๆดูว่ามีอะไรติดอยู่ทำให้ใส่ขั้วหลอดไฟลงไปไม่ได้รึเปล่า
เจ้ากรรม...สวิทช์ไฟมันก้อยังเปิดอยู่ แล้วนิ้วก้อแหย่อยู่
อะไรมันจะเกิดขึ้นได้อีกเล่า นอกไปจาก โดนไฟดูดเอา!!!! พระเจ้าช่วยลูกด้วย! ไม่ได้โดนไฟดูดมาตั้งกี่สิบปีแล้วก้อไม่รู้ เกือบตายเอาก้อวันนี้ แหม๊.... ความซวยมันมาไม่ยั้งเลยวุ๊ย
อกหัก งานแห้ว แหวนหาย ไฟดูด
แล้วอาทิตย์หน้า ก้อต้องอยู่เฝ้าบ้านคนเดียว พ่อแม่หนีกลับเมืองไทยหมดเลย
อ้อ...โดนรุ่นพี่ทวงหนี้คืนด้วย สามหมื่น แต่ไม่เป็นไร ยืมเขามานานหลายปีแล้ว สมควรแก่เวลาคืนให้เขาได้แล้ว ไม่งั้นคงเอ้อระเหยลอยชายไปอีกปีแน่ๆ
มีอะไรดีมั่งมั้ยนะ...หมู่นี้
แต่ในความโชคร้าย ก้อยังมีเรื่องดีๆอยู่บ้าง
สุดท้ายแล้ว เด็กที่รอคอยก้อพบแหวน เข้าใจว่าเมื่อคืนนี้พอทาครีมที่มือแล้วเข้านอน มันคงจะลื่นหลุดจากนิ้ว ตอนเช้า(ที่จริงคือบ่ายสอง) ตื่นมาทำเตียง สะบัดผ้าห่ม(ที่จริงคือเมื่อคืนถีบผ้าห่มหล่นจากเตียงจึงต้องมาดึงๆสะบัดๆพอเป็นพิธีก่อนคลุมเตียง) แล้วแหวนมันก้อเลยไปตกอยู่ตรงปลายเตียง ซึ่งรกรุงรังไปด้วยสารพัดเครื่องสาย
มิใช่เครื่องดนตรี
แต่เป็น สารพัดสายไฟ ไม่ว่าจะของแล็ปท๊อป มือถือ เครื่องเล่นดีวีดี ทีวี สเตริโอ ... เอาน่ะ...พระเจ้าเมตตาให้แล้ว ยังไงก้อได้ของคืน ขอบคุณมากค่ะ
รู่สึกดีใจเลยหาแผ่นคาราโอเกะของ บอย โกษิยพงษ์มาดูเพลง ฤดูที่แตกต่าง ... อยากให้ชีวิตมันเข้ากับเพลง แล้วก้อเลยกดสุ่มๆดูเรื่อย จนมาถึงเพลงที่ 99 เพลง แด่คนเคยรัก ...โอ้ นี่ก้อเข้ากะชีวิต ไหนดูหน่อยซิ
เอ๊ะ
ตอนไปร้องเกะที่ SF Karaoke มันไม่เป็นแบบนี้นี่หว่า เริ่มต้นมันต้องมีเสียงผู้ชายคุยกันทางทอสับสิ
นี่มันโผล่มา มีสาวน้อยผมทองนางหนึ่งซึ่งตัวยักษ์ใหญ่มากๆ สวมเสื้อยืด และนุ่งกางเกงลิงตัวน้อยนึง.... อะไรหว่า....
ดูไปดูมา.... เอ๊ะ! น้องเค้าไม่ใส่แล้วเสื้อยืด เค้าถอดแฮะ! รึว่าเบเกอรี่กะจะทำคาราโอเกะแบบเพื่อชีวิตจริงๆ?! คราวนี้เลยตั้งอกตั้งใจดูไม่ให้พลาด เพราะมันไม่มีเสียงให้ฟัง เลยต้องตั้งใจดู ยิ่งดู น้องเค้าก้อยิ่งถอด เอ่อ... บิกิน่งบิกินี่ไลน์ น้องเค้าทำมาซะเรียบแปร้ไปเลย แถมมีโชว์รอบตัวด้วย เห็นชัดว่าเด็กรุ่นใหม่มันไม่มีเอวจริงๆด้วย ตรงไปหมดทั้งตัวเลย
เอ่อ.......... เข้าใจแล้วล่ะ อืมม..... นี่มันไม่ใช่ MV ของ แด่คนเคยรักเป็นแน่แท้แล้ว มันเป็นแผ่นที่อัดทับหนังโป๊มานี่นา ทุเรศ บัดสีบัดเถลิง เป็นสวะแก่สายตามาก นางเอกไม่สวยเลยนะยะ เอามาให้ชั้นดูได้ยังไง
ตกลงว่า วันนี้มันก้อคือวันโชคร้ายของเราอยู่ดี สินะ...
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
คุณจะรู้บ้างไหม คุณจะเห็นบ้างหรือเปล่า ว่าใครเฝ้ามองคุณ เก็บแววตาซึ้งๆ กับรอยยิ้มที่อบอุ่น เก็บเอาไปนอนฝัน
แต่ลูกผู้หญิงก็มีศักดิ์ศรีเหมือนกัน ถ้อยคำนั้น ต้องเก็บไว้
รักเอยเจ้าเคยเห็นใจบ้างไหม ข้าทรมานเท่าไหร่ เคยไหมมาเหลียวดู รักเอยเขาคงไม่เคยจะรู้ ว่าใครคิดถึงเขาอยู่...อยู่...
ทุกคืน ...
ที่คุณคิดกับฉัน มันจะเหมือนกันหรือเปล่า ก็ยังไม่แน่ใจ ยังคงรักเสมอ และจะรักคุณเรื่อยไป ไม่มีวันเปลี่ยนผัน
แต่ลูกผู้หญิงก็มีศักดิ์ศรีเหมือนกัน ถ้อยคำนั้น ต้องเก็บไว้
รักเอยเจ้าเคยเห็นใจบ้างไหม ข้าทรมานเท่าไหร่ เคยไหมมาเหลียวดู รักเอยเขาคงไม่เคยจะรู้ ว่าใครคิดถึงเขาอยู่...อยู่...
แทบขาดใจ ...
Create Date : 02 กรกฎาคม 2548 |
Last Update : 2 กรกฎาคม 2548 3:38:52 น. |
|
8 comments
|
Counter : 888 Pageviews. |
|
|
|
โดย: กี๋พกแป้ง วันที่: 2 กรกฎาคม 2548 เวลา:3:16:51 น. |
|
|
|
โดย: Jenny_MM วันที่: 2 กรกฎาคม 2548 เวลา:4:51:40 น. |
|
|
|
โดย: Jenny_MM วันที่: 2 กรกฎาคม 2548 เวลา:4:52:36 น. |
|
|
|
โดย: 9A วันที่: 2 กรกฎาคม 2548 เวลา:21:31:30 น. |
|
|
|
โดย: =too= วันที่: 4 กรกฎาคม 2548 เวลา:18:17:19 น. |
|
|
|
โดย: coolancelot IP: 58.10.36.9 วันที่: 4 กรกฎาคม 2548 เวลา:22:22:54 น. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
กรุงเทพ Australia
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]
|
จะเป็นกรวดหรือเพชร ถ้าไปนึกรักมันเข้าแล้วหายไปเมื่อไรก็เสียดาย ยิ่งรักมากก็ยิ่งเสียดายมาก บางคนถึงกับเสียคนไปก็มี
"ถ้าเราไม่อยากทุกข์มากไม่อยากเสียคน ก็อย่าไปรักอะไรให้มากนัก ถึงจะรักก็ต้องรู้กำพืดว่ามันเป็นเพชร หรือเป็นกรวด"
ถ้ารู้ราคาจริงๆของมันเสียแล้วถึงมันจะหายไป เราก็จะไม่เสียดายมากนัก
(จาก "สี่แผ่นดิน" โดย ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช)
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่และอ้างอิง ส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของข้อความ ในสื่อคอมพิวเตอร์แห่งนี้เพื่อการค้า โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดี ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
|
|
|
|
|
|
|
|