|
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ขอพ่อหลวงของลูกจงทรงพระเจริญ
วันที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2548 เวลาประมาณเกือบเที่ยงคืน เด็กที่รอคอยเงยหน้าขึ้นมามองจอ msn ในขณะที่กำลังหัวหมุนเพราะไวรัสสปายแวร์เข้ามาเล่นงานที่เครื่องโดยยังหาทางแก้ไม่ได้ เนื่องจากได้รับข้อความปัจจุบันทันด่วนของบอกอสาวท่านนึง...
"อ้อนๆ ฟังพระราชดำรัส" แล้วส่งลิงค์มาให้ พร้อมกับบอกในวงเล็บในทำนองว่า เธอบังคับทุกคนให้ฟังกันถ้วนหน้า ... ไม่มีปัญหาหรอกค่ะคุณพี่ เด็กที่รอคอยก้ออยากฟังอยู่พอดีเหมี๋ยนกัลล์ ติดอยู่สองประการเท่านั้นเองว่า หนึ่ง คอมฯมันจะอยู่รอดก่อนจะได้ฟังมั้ย กับ สอง ปีนี้จะฟังในหลวงตรัสแล้วรู้เรื่องมั้ย.... 
ใครจะเรียกว่าเป็นบัวใต้น้ำก้อไม่แคร์หรอกนะ แต่เด็กที่รอคอยไม่เคยฟังท่านรู้เรื่องอาจจะเพราะภาษาที่ใช้ ไม่เหมือนกันกระมัง จริงๆแล้วไม่ใช่ว่าไม่มีอะไรที่ไม่เข้าใจ แต่ขอแบบมีสคริปต์อ่านด้วยล่ะจะดีใจมาก เพราะเด็กที่รอคอยเป็นคนไม่ถนัดฟังจริงๆ โชคดีที่งวดนี้ บอกอ ให้ลิงค์โหลดสคริปต์มาด้วย อ่านไปฟังไป....
ตอนนี้คงไม่ต้องพูดอะไรแล้ว เพราะคำสอนของพ่อหลวงนั้น คือคำสอนที่ท่านเองยังตรัสเลยว่า จะรับฟังแล้วปฏิบัติ ก้อดี จะไม่รับฟังแล้วเก็บไว้ในใจเฉยๆ ก้อได้ สิ่งเดียวที่ท่านทรงปรารถนาจะได้เห็นได้มี คือ ประเทศชาติมั่นคง ประชนอยู่เย็นเป็นสุข อยู่อย่างพอเพียงไม่ดิ้นรนมากไปจนเดือดร้อน ทั้งคนที่มีลาภยศและฐานะสูงกว่าประชาชนทั่วไป ทั้งประชาชนธรรมดาทั่วไปที่หาเช้ากินค่ำเป็นอาชีพ
ท่านทรงสอนให้เรารู้จักมีชีวิตอยู่อย่างมีสติ ก้ออยากจะเก็บคำสอนนี้ไว้และจะพยายามปฏิบัติตามให้ได้ ส่วนใครที่ฟังแล้วให้คำสอนผ่านเลยไป นั่นก้อต้องสุดแล้วแต่เขา อย่างที่ท่านทรงเปรยนั่นแหละ
 
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
โดยใจจริงแล้ว สงสารท่าน ถ้าเป็นคนธรรมดาๆก้อคือคุณตาอายุแปดสิบกว่าๆ แต่ยังคงทำงานหนักเพื่อส่วนรวมอยู่มิใช่น้อย บ้านอื่นเมืองอื่นกษัตริย์เสด็จที่ไหน ประกอบราชกรณียกิจอะไร ข่าวออกเพื่อบอกให้ประชาชนรับรู้ บ้านเราในหลวงบางทีแอบเสด็จ ไม่มีใครรู้สักคน ข่าวไม่ออกเพราะไม่รู้ แต่ผลงานสำเร็จลุล่วงเพื่อประชาชน
เด็กที่รอคอยยึดมั่นศรัทธากับบางสิ่งบางอย่างไม่ง่ายเท่าไหร่ เฉพาะแค่สถาบันครอบครัวยังค่อนข้างร่องแร่ง ศาสนาแทบจะลืมไปได้เลย คำสอนพระพุทธเจ้ายังนับถือ พระพุทธรูปยังบูชา แต่พระสงฆ์องค์เจ้าที่เดินจีวรปลิวแถวที่อโคจรที่ไม่น่าจะไปนั้น ขอเถอะอย่ามาบังคับให้ยกมือไหว้
แต่ถ้าเป็นพระมหากษัตริย์ผู้นี้แล้ว ไม่ต้องขอร้องให้ศรัทธา ขอให้เปลี่ยนไปมีใจภักดีกษัตริย์ชาติอื่นนั้นต่างหากที่ เป็นไปไม่ได้
ทรงห่างหายจากสิ่งที่ทรงโปรด ทรงรัก มาทำสิ่งที่เป็นประโยชน์เพื่อประเทศ เพื่อพวกเราชาวไทยทั้งสิ้น บ้านเมืองเรานั้นโชคดีสุดแสนแล้วที่มีในหลวงเป็นประมุข
ขอพระมหาราชาแห่งเมืองสยามจงทรงพระเจริญ และอยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ประชาชนชาวไทยไปนานๆเทอญ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
กษัตริย์ยอดกตัญญู
คัดลอกมาจาก หนังสือ เรื่อง หยุดความชั่วที่ไล่ล่าตัวคุณ ของ พ.อ.(พิเศษ) ทองคำ
ลูก ๆ ทุกคน...ก็ได้รู้กันแล้วว่า ความหวังของแม่ ..ที่มีต่อลูก 3 หวังคือ
ยามแก่เฒ่า หวังเจ้า เฝ้ารับใช้
ยามป่วยไข้ หวังเจ้า เฝ้ารักษา
เมื่อถึงยาม ต้องตาย วายชีวา
หวังลูกช่วย ปิดตา เมื่อสิ้นใจ
ทีนี้...มาดูตัวอย่างบ้าง..บุคคลที่เป็นยอดกตัญญู ที่ประทับใจอาจารย์มากที่สุดคือใครทราบไหม?คือคนในภาพนี้..ในหลวงของเรา...
ในหลวง...นอกจากจะเป็นยอดพระมหากษัตริย์ของโลก..เป็น THE KING OF KINGS แล้ว
ในหลวงของเรายังเป็นกษัตริย์ยอดกตัญญูด้วย
ความหวังของแม่...ทั้ง 3 หวัง
ในหลวงปฏิบัติได้ครบถ้วน ... สมบูรณ์
เป็นตัวอย่างที่ดีที่สุด ให้แก่พวกเรา ในหลวงทำกับแม่ยังไง ?
ตามอาจารย์มา...อาจารย์จะฉายภาพให้เห็น....
หวังที่ 1. ยามแก่เฒ่า..หวังเจ้า..เฝ้ารับใช้... ใครเคยเห็นภาพที่... สมเด็จย่า เสด็จไปในที่ต่าง ๆ แล้วมีในหลวง..ประคองเดินไปตลอดทาง...เคยเห็นไหม...?
ใครเคยเห็น...กรุณายกมือให้ดูหน่อย...ขอบคุณ...เอามือลง ตอนสมเด็จย่าเสด็จไปไหนเนี่ย.. มีคนเยอะแยะ... มีทหาร...มีองครักษ์ ...มีพยาบาล.. ที่คอยประคองสมเด็จย่าอยู่แล้ว แต่ในหลวงบอกว่า..."ไม่ต้อง.... คนนี้...เป็นแม่เรา...เราประคองเอง ตอนเล็ก ๆ แม่ประคองเรา ..สอนเราเดิน หัดให้เราเดิน... เพราะฉะนั้น.. ตอนนี้แม่แก่แล้ว...เราต้องประคองแม่เดิน เพื่อเทิดพระคุณท่าน... ไม่ต้องอายใคร."... เป็นภาพที่...ประทับใจมาก... เจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดิน ท่านกตัญญูต่อแม่.. ประคองแม่เดิน ประชาชนที่มาเฝ้ารับเสด็จ ... สองข้างทาง ฝั่งนี้ 5,000 คน ฝั่งนู้น.....8,000 คน ยกมือขึ้น...สาธุ แซ่ซ้อง..สรรเสริญ "กษัตริย์ยอดกตัญญู..." ในหลวง..เดินประคองแม่.. คนเห็นแล้ว ...เขาประทับใจ ถ่ายรูป...เอามาทำปฏิทิน ...เอาไปติดไว้ที่บ้าน เพื่อแสดงความเคารพ...กราบไหว้...
ลองหันมาดูพวกเรา...ส่วนใหญ่ เวลาออกไปไหน แต่งตัวโก้... ลูกชาย..แต่งตัวโก้... ลูกสาว..แต่งตัวสวย... แต่เวลาเดิน...ไม่มีใครประคองแม่ กลัวไม่โก้...กลัวไม่สวย ข้าราชการ...แต่งเครื่องแบบเต็มยศ... ติดเหรียญตรา...เหรียญกล้าหาญ...เต็มหน้าอก... แต่เวลาเดิน...ไม่กล้าประคองแม่... กลัวไม่สง่า...กลัวเสียศักดิ์ศรี... ประคองแม่ .... เป็นเรื่องของ...คนใช้... หลายคน...ให้ประคองแม่.. ไม่กล้าทำ อาย... เวลาทำดี..ไม่กล้าทำ...อาย เวลาทำชั่ว...กล้า....ไม่อาย... ใครเห็นภาพนี้ที่ไหน...กรุณาซื้อใส่กรอบ... แล้วเอาไปแขวนไว้ที่บ้าน...เอาไว้สอนลูก เห็นภาพชัดเจนไหมครับ? เท่านั้น ...ยังน้อยไป...มาดูภาพที่ชัดเจนกว่านั้น... หลังงานพระบรมศพสมเด็จย่า...เสร็จสิ้นลงแล้ว ราชเลขา..ของสมเด็จย่า... มาแถลงในที่ประชุม...ต่อหน้าสื่อมวลชน...ว่า... ก่อนสมเด็จย่า จะสิ้นพระชนม์..ปีเศษ...ตอนนั้นอายุ 93 ในหลวง..เสด็จจากวังสวนจิตร.. ไปวังสระปทุมตอนเย็นทุกวัน ไปทำไมครับ....? ไปกินข้าวกับแม่... ไปคุยกับแม่...ไปทำให้แม่..ชุ่มชื่นหัวใจ...
พอเขาแถลงถึงตรงนี้ อาจารย์ตกตะลึง.. โฮ้โห....ขนาดนี้เชียวหรือในหลวงของเรา เสด็จไปกินข้าวมื้อเย็นกับแม่... สัปดาห์ละกี่วัน...ทราบไหมครับ ? พวกเราทราบไหมครับ...สัปดาห์ละกี่วัน ? 5 วัน...... มีใครบ้างครับ....? ที่อยู่คนละบ้านกับแม่ แล้วไปกินข้าวกับแม่ ...สัปดาห์ละ 5 วัน หายาก......... ในหลวง มีโครงการเป็นร้อย...เป็นพันโครงการ... มีเวลาไปกินข้าวกับแม่..สัปดาห์ละ 5 วัน พวกเรา ซี 7 ซี 8 ซี 9 ร้อยเอก..พลตรี...อธิบดี..ปลัดกระทรวง ไม่เคยไปกินข้าวกับแม่....บอกว่า...งานยุ่ง แม่บอกว่า...ให้พาไปกินข้าวหน่อย.. บอกว่า ไม่มีเวลา จะไปตีกอล์ฟ... ไม่มีเวลาพาแม่ไปกินข้าว... แต่มีเวลาไปตีกอล์ฟ...เห็นตัวเองหรือยัง ..?
พ่อแม่..พอแก่แล้ว ก็เหมือนไม้ใกล้ฝั่ง... ฝนตก...น้ำเซาะ..อีกไม่นานโค่น... พอถึงวันนั้น...เราก็ไม่มีแม่ให้กราบแล้ว... ในหลวงจึงตัดสินพระทัย... ไปกินข้าวกับแม่สัปดาห์ละ 5 วัน เมื่อตอนที่สมเด็จย่าอายุ...93 สัปดาห์หนึ่งมี 7 วัน ในหลวงไปกินข้าวกับแม่ 5 วัน อีก 2 วัน ไปไหนครับ ....? ดร.เชาว์ ณ ศีลวันต์...องคมนตรี บอกว่า.... ในหลวง...ถือศีล 8 วันพระ ถือศีล 8 นี่ยังไง...? ต้องงดข้าวเย็น... เลยไม่ได้ไปหาแม่...วันนี้เพราะ ถือศีล อีกวันหนึ่งที่เหลือ... อาจจะกินข้าวกับพระราชินี..กับคนใกล้ชิด แต่ 5 วัน....ให้แม่ เห็นภาพชัดแล้วใช่ไหม...?
ตอนนี้เราขยับเข้าไปใกล้ ๆ หน่อย ไปดูตอนกินข้าว... ทุกครั้ง...ที่ในหลวงไปหาสมเด็จย่า... ในหลวงต้องเข้าไปกราบ ที่ตัก... แล้วสมเด็จย่า...ก็จะดึงตัวในหลวง... เข้ามากอด..กอดเสร็จก็หอมแก้ม... ใครเคยเห็นภาพสมเด็จย่า..หอมแก้มในหลวงบ้าง...? ภาพนี้...ถ้าใครมี...ต้องเอาไปใส่กรอบ เป็นภาพความรักของแม่...ที่มีต่อลูก..อย่างยอดเยี่ยม ตอนสมเด็จย่า..หอมแก้มในหลวง...อาจารย์คิดว่า แก้มในหลวง...คงไม่หอมเท่าไร ..เพราะไม่ได้ใส่น้ำหอม แต่ทำไม...สมเด็จย่าหอมแล้ว...ชื่นใจ... เพราะท่านได้กลิ่นหอม... จากหัวใจในหลวง หอมกลิ่นกตัญญู ไม่นึกเลยว่า...ลูกคนนี้ จะกตัญญูขนาดนี้ จะรักแม่มากขนาดนี้ ตัวแม่เองคือ สมเด็จย่า...ไม่ได้เป็นเชื้อพระวงศ์ เป็นคนธรรมดา...สามัญชน...เป็นเด็กหญิงสังวาลย์ เกิดหลังวัดอนงค์...เหมือนเด็กหญิงทั่วไป... เหมือนพวกเราทุกคนในที่นี้
ในหลวงหน่ะ... เกิดมา เป็นพระองค์เจ้า เป็นลูกเจ้าฟ้า ปัจจุบันเป็นกษัตริย์...เป็นพระเจ้าแผ่นดินอยู่เหนือหัว แต่ในหลวง..ที่เป็นพระเจ้าแผ่นดิน.... ก้มลงกราบ..คนธรรมดา..ที่เป็นแม่ หัวใจลูก...ที่เคารพแม่... กตัญญูกับแม่อย่างนี้ หาไม่ได้อีกแล้ว... คนบางคน...พอเป็นใหญ่เป็นโต ไม่กล้าไหว้แม่....เพราะแม่มาจากเบื้องต่ำ... เป็นชาวนา....เป็นลูกจ้าง... ไม่เคารพแม่....ดูถูกแม่...... แต่นี่...ในหลวงเทิดแม่ไว้เหนือหัว... นี่แหละครับความหอม
นี่คือเหตุที่สมเด็จย่า...หอมแก้มในหลวงทุกครั้ง... ท่านหอมความดี...หอมคุณธรรม...หอมกตัญญู..ของในหลวง หอมแก้มเสร็จแล้ว...ก็ร่วมโต๊ะเสวย... ตอนกินข้าวนี่...ปกติ...แค่เห็นลูกมาเยี่ยม...ก็ชื่นใจแล้ว... นี่ลูกมากินข้าวด้วย...โอย...ยิ่งปลื้มใจ แม่ทั้งหลาย..ลองคิดดูซิ... อะไรอร่อย ๆ ในหลวงจะตักใส่ช้อนแม่... อันนี้อร่อย...แม่ลองทาน... รู้ว่าแม่ชอบทานผัก... หยิบผักมาม้วน ๆ ใส่ช้อนแม่... เอ้าแม่...แม่ทานซะ...ของที่แม่ชอบ แทนที่จะกินแค่ 3 คำ 4 คำ ก็เจริญอาหาร...กินได้เยอะ เพราะมีความสุข ที่ได้กินข้าวกับลูก มีความสุขที่ลูกดูแล....เอาใจใส่... กินข้าวเสร็จแล้ว...ก็มานั่งคุยกับแม่... ในหลวงดำรัสกับแม่ว่าไง...ทราบไหม...? ตอนในหลวงเล็ก ๆ...แม่เคยสอนอะไรที่สำคัญ... "อยากฟังแม่สอนอีก"
เป็นยังไงบ้าง...? เป็นกษัตริย์...ปกครองประเทศ... อยากฟังแม่สอนอีก... พวกเรา เป็นยังไง...? เราคิดว่า...เรารู้มาก...เราเรียนสูง... เรามีปริญญา...แม่จบ ป.4 เวลาแม่สอน....ตะคอกแม่ ตวาดแม่ กระทืบเท้าใส่แม่ เบื่อจากตายอยู่แล้ว...รำคาญ.... พูดจาซ้ำซาก...เมื่อไหร่จะหยุดพูดซะที... เราเหยียบย่ำหัวใจแม่...... พอสมเด็จย่าสอน... ในหลวงจะเอากระดาษมาจด... มีอยู่เรื่องหนึ่ง...ที่จำได้แม่น.. สมเด็จย่า...เล่าว่า ตอนเรียนหนังสือที่ Swiss ในหลวงยังเล็กอยู่...เข้ามาบอกว่า..อยากได้รถจักรยาน เพื่อน ๆ เขามีจักรยานกัน แม่บอกว่า...ลูกอยากได้จักรยาน... ลูกก็เก็บสตางค์...ที่แม่ให้ไปกินที่โรงเรียนไว้ซิ... เก็บมาหยอดกระปุก..วันละเหรียญ...สองเหรียญ พอได้มากพอ...ก็เอาไปซื้อจักรยาน... นี่คือสิ่งที่แม่สอน... แม่สอนอะไร..ทราบไหมครับ...?
ถ้าเป็นพ่อแม่บางคน... พอลูกขอ...รีบกดปุ่ม ATM ให้เลย ประเคนให้เลย..ลูกก็ ฟุ้งเฟ้อ...ฟุ่มเฟือย... เหลิง...และหลงตัวเอง พอโตขี้น...ขับรถเบนซ์ชนตำรวจ...ก็ได้... ยิงตำรวจ...ยังได้..เพราะหลงตัวเอง..พ่อกูใหญ่ เห็นไหม.....? ตามใจเทิดทูน จนเสียคน... แต่สมเด็จย่านี่...เป็นยอดคุณแม่.. สร้างคุณธรรมให้แก่ลูก.. ลูกอยากได้..ลูกต้องเก็บสตางค์ที่แม่ให้...ไปหย่อนกระปุก... แม่สอน 2 เรื่อง คือ...ให้ประหยัด....ให้ยืนอยู่บนขาของตัวเอง "ความประหยัด...เป็นสมบัติของเศรษฐี" ใครสอนลูกให้ประหยัดได้.. คนนั้นกำลังมอบความเป็นเศรษฐีให้แก่ลูก
พอถึงวันปีใหม่..สมเด็จย่าก็บอกว่า... "ปีใหม่แล้ว...เราไปซื้อจักรยานกัน..เอ้า...แคะกระปุก..ดูซิว่ามีเงินเท่าไร...? "เสร็จแล้ว...สมเด็จย่าก็แถมให้... ส่วนที่แถมนะ...มากกว่าเงินที่มีในกระปุกอีก... มีเมตตา...ให้เงินลูก... ให้...ไม่ได้ให้เปล่า...สอนลูกด้วย...สอนให้ประหยัด สอนว่า...อยากได้อะไร...ต้องเริ่มจากตัวเรา... คำสอนนั้น...ติดตัวในหลวงมาจนทุกวันนี้.... เขาบอกว่า..ในสวนจิตรเนี่ย... คนที่ประหยัดที่สุด...คือ..ในหลวง... ประหยัดที่สุด..ทั้งน้ำ..ทั้งไฟ... เรื่องฟุ้งเฟ้อ..ฟุ่มเฟือย...ไม่มี... เป็นอันว่า...ภาพนี้..ชัดเจน..
หวังที่ 2. ยามป่วยไข้...หวังเจ้า..เฝ้ารักษา ดูว่าในหลวง ทำกับแม่
ยังไง...? สมเด็จย่า..ประชวร อยู่ทีโรงพยาบาลศิริราช.. ในหลวงไปเยี่ยม..ตอนไหนครับ..? ไปเยี่ยมตอน ตี 1 ตี 2 ตี 4 เศษ ๆ..จีงเสด็จกลับ.. ไปเฝ้าแม่วันละหลายชั่วโมง... แม่...พอเห็นลูกมาเยี่ยม..ก็หายป่วยไปครึ่งหนึ่งแล้ว.. ทีมแพทย์ ที่รักษาสมเด็จย่า.. เห็นในหลวงมาเยี่ยม มาประทับ ก็ต้องฟิต...ตามไปด้วย ต้องปรึกษาหารือกันตลอด ว่า..จะให้ยายังไง...จะเปลี่ยนยาไหม..? จะปรับปรุงการรักษายังไง...ให้ดีขึ้น... ทำให้สมเด็จย่า..ได้รับการดูแลที่ดีขึ้น... เห็นภาพไหม...? กลางคืน .... ในหลวงไปอยู่กับสมเด็จย่า... คืนละหลายชั่วโมง..ไปให้ความอบอุ่นทุกคืน ลองหันมาดูตัวเราเองซิ... ตอนพ่อแม่ป่วย..โผล่หน้าเข้าไปดูหน่อยนึง ถามว่า...ตอนนี้..อาการเป็นยังไง....?
พ่อแม่...ยังไม่ทันตอบเลย ฉันมีธุระ งานยุ่ง ต้องไปแล้ว.... โผล่หน้าไปให้เห็น... พอแค่เป็นมารยาท..แล้วก็กลับ.. เราไม่ได้ไปเพราะความกตัญญู... เราไม่ได้ไปเพื่อทดแทนพระคุณท่าน........น่าอายไหม...? ในหลวง...เสด็จไปประทับกับแม่... ตอนแม่ป่วย....ไปทุกวัน...ไปให้ความอบอุ่น... ประทับอยู่วันละหลายชั่วโมง...นี่คือ...สิ่งที่ในหลวงทำ คราวหนึ่ง...ในหลวงป่วย...สมเด็จย่า...ก็ป่วย.. ไปอยู่ศิริราช..ด้วยกัน..อยู่คนละมุมตึก.. ตอนเช้า..ในหลวงเปิดประตู...แอ๊ด......ออกมา... พยาบาลกำลังเข็นรถสมเด็จย่า ...ออกมารับลมผ่านหน้าห้องพอดี ในหลวง..พอเห็นแม่.. รีบออกจากห้อง..มาแย่งพยาบาลเข็นรถ มหาดเล็ก ...กราบทูลว่า ไม่เป็นไร.. ไม่ต้องเข็น มีพยาบาลเข็นให้อยู่แล้ว ในหลวงมีรับสั่งว่า.....แม่ของเรา.... ทำไมต้องให้คนอื่นเข็น.... เราเข็นเองได้... นี่ขนาดเป็นพระเจ้าแผ่นดิน...เป็นกษัตริย์....ยังมาเดินเข็นรถให้แม่ ยังมาป้อนข้าว...ป้อนน้ำให้แม่...ป้อนยาให้แม่ ให้ความอบอุ่นแก่แม่....เลี้ยงหัวใจแม่... ยอดเยี่ยมจริง ๆ... เห็นภาพนี้แล้ว.....ซาบซึ้ง.....
หวังที่ 3. เมื่อถึงยาม...ต้องตาย...วายชีวา... หวังลูกช่วย..ปิดตา.......เมื่อสิ้นใจ...
วันนั้น... ในหลวง..เฝ้าสมเด็จย่า อยู๋จนถึงตี 4 ตี 5 เฝ้าแม่อยู่ทั้งคืน... จับมือแม่..กอดแม่...ปรนนิบัติแม่... จนกระทั่ง.."แม่หลับ..." จึงเสด็จกลับ..พอไปถึงวัง... เขาโทรศัพท์มาแจ้งว่า...สมเด็จย่าสิ้นพระชนม์... ในหลวง..รีบเสด็จกลับไป..ศิริราช... เห็นสมเด็จย่า..นอนหลับตาอยู่บนเตียง.. ในหลวงทำยังไงครับ......? ในหลวงตรงเข้าไป....คุกเข่า.... กราบลงที่หน้าอกแม่.... พระพักตร์ในหลวง...ตรงกับหัวใจแม่... "ขอหอมหัวใจแม่...เป็นครั้งสุดท้าย......" ซบหน้านิ่ง....อยู่นาน... แล้วค่อย ๆ...เงยพระพักตร์ขึ้น.... น้ำพระเนตรไหลนอง...... ต่อไปนี้....จะไม่มีแม่ให้หอมอีกแล้ว.... เอามือ...กุมมือแม่ไว้ มือนิ่ม ๆ ...ทีไกวเปลนี้แหละ ที่ปั้นลูก...จนได้เป็น กษัตริย์... เป็นที่รักของคนทั้งบ้านทั้งเมือง... ชีวิตลูก...แม่ปั้น... มองเห็นหวี....ปักอยู่ที่ผมแม่.... ในหลวงจับหวี...ค่อย ๆ หวีผมให้แม่... หวี...หวี...หวี.... หวี...ให้แม่สวยที่สุด.... แต่งตัวให้แม่...ให้แม่สวยที่สุด... ในวันสุดท้ายของแม่.... เป็นภาพที่ประทับใจอาจารย์ที่สุด.... เป็นสุดยอดของลูกกตัญญู... หาที่เปรียบไม่ได้อีกแล้ว....
กษัตริย์...ยอดกตัญญู
| Create Date : 05 ธันวาคม 2548 |
| Last Update : 11 ธันวาคม 2548 3:02:55 น. |
|
12 comments
|
| Counter : 1342 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Fruit_tea  วันที่: 5 ธันวาคม 2548 เวลา:18:35:41 น. |
|
|
|
| โดย: อยู่ไกลบ้าน วันที่: 5 ธันวาคม 2548 เวลา:19:49:19 น. |
|
|
|
| โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 5 ธันวาคม 2548 เวลา:20:10:02 น. |
|
|
|
| โดย: ตี๋น้อยคับ วันที่: 5 ธันวาคม 2548 เวลา:21:39:19 น. |
|
|
|
| โดย: TopFee (TopFee ) วันที่: 5 ธันวาคม 2548 เวลา:23:12:52 น. |
|
|
|
| โดย: p_tham วันที่: 5 ธันวาคม 2548 เวลา:23:26:53 น. |
|
|
|
| โดย: darknight IP: 58.8.185.97 วันที่: 6 ธันวาคม 2548 เวลา:1:41:24 น. |
|
|
|
| โดย: ลูกสาวอีฟ IP: 203.188.36.14 วันที่: 7 ธันวาคม 2548 เวลา:0:44:10 น. |
|
|
|
| โดย: =too= วันที่: 10 ธันวาคม 2548 เวลา:8:33:10 น. |
|
|
|
| โดย: Fruit_tea วันที่: 23 ธันวาคม 2548 เวลา:19:43:53 น. |
|
|
|
| โดย: ลิตเติ้ล IP: 125.25.60.2 วันที่: 22 พฤษภาคม 2551 เวลา:18:46:18 น. |
|
|
|
| โดย: p.nitipon IP: 61.19.66.59 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:57:24 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Australia
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]
|
จะเป็นกรวดหรือเพชร ถ้าไปนึกรักมันเข้าแล้วหายไปเมื่อไรก็เสียดาย ยิ่งรักมากก็ยิ่งเสียดายมาก บางคนถึงกับเสียคนไปก็มี
"ถ้าเราไม่อยากทุกข์มากไม่อยากเสียคน ก็อย่าไปรักอะไรให้มากนัก ถึงจะรักก็ต้องรู้กำพืดว่ามันเป็นเพชร หรือเป็นกรวด"
ถ้ารู้ราคาจริงๆของมันเสียแล้วถึงมันจะหายไป เราก็จะไม่เสียดายมากนัก
(จาก "สี่แผ่นดิน" โดย ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช)
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539
ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่และอ้างอิง
ส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของข้อความ
ในสื่อคอมพิวเตอร์แห่งนี้เพื่อการค้า
โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร
ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดี
ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
พี่ฟังจากทางเน็ทจะ 
จะตั้งใจเป็นเด็กดีเพื่อพ่อก่ะ 
รักพ่อหลวงค่ะ
ปีนี้ทีแรกคิดว่าฟังไม่ทัน พอมาเปิดเกือบสามทุ่มก็ทันฟังส่วนหนึ่งค่ะ ก่อนช่วงท้ายๆ ก็เข้าใจได้มากขึ้นค่ะ ถ้าตามสถานการณ์บ้านเมืองมากขึ้นจะน่าจะเข้าใจได้มากขึ้น (มุ๋มก็ไม่ค่อยได้ตาม
นับเป็นบุญของประเทศเราที่มีพ่อหลวงปกเกล้าปกกระหม่อมค่ะ