ชาชักตาตั้ง ที่เมือง'ตูล ฉันเคยพูดทีเล่นทีจริงว่า ถ้าสักวันเป็นเจ้าของร้านกาแฟเก๋ๆสักร้าน จะตั้งชื่อร้านว่า ตาค้าง... เหตุผลแรก กาแฟร้านนี้เข้มข้นกลมกล่อม จนลูกค้าดื่มแล้วตาค้าง เหตุผลต่อมา เพราะเจ้าของร้านน่ารัก จนใครผ่านไปผ่านมา เป็นตกตะลึงตาค้างไปตามๆกัน เหตุผลแรก คนฟังฟังแล้วไม่ว่าอะไร แต่พอฉันเอ่ยเหตุผลที่สองปั๊บ คู่สนทนาแตกฮือกันไปคนละทิศละทาง ฉันพูดดอะไรผิดเหรอคะ... ขอยืมภาพมาจาก thaimuslim.com ขอบคุณมากค่ะ ก่อนสิ้นปี พี่สาวพาฉันขับรถไปชิมชาชักร้านอร่อย ที่ตัวเมืองสตูล ชื่อร้านกำปง เราสองคนมุ่งมั่นกับภารกิจนี้มาก เพราะเราไปถึงร้านจวนๆห้าโมงเย็น เพียงเพื่อจะพบว่าร้านเปิดขายหกโมงครึ่ง เราทราบข้อมูลแล้วได้แต่อ้าปากค้าง เพราะต้องรอเก้อกว่าร้านจะเปิดถึงเกือบสองชั่วโมง แต่เพื่อชาชัก เรายอมทำตัวชักช้ารำไร เพื่อรอเวลาอันงดงามที่จะได้ยลโฉมและสัมผัสรสของมัน เมื่อเวลาเปิดเมนูมาถึง ฉันสั่งชาชักใส่นมสูตรต้นตำรับ ขณะพี่สาวฉันสั่งชาอพอลโล ฉันได้ยินชื่แล้วตีหน้าฉงน ชาอพอลโล... ฉันนึกถึงดินสออพอลโลที่เปลี่ยนแท่งได้สมัยประถมขึ้นมาได้อย่างไรไม่รู้ ระหว่างรอชิมชาสูตรต่างๆ ฉันลอบมองนาฏกรรมการชักชาของคนทำที่เคาเตอร์อย่างสนใจ หลุบตาลงพอเป็นพิธี ไม่กล้าจ้องนานมาก เกรงเขาจะเข้าใจผิดว่าฉันชมโฉมเขา ไม่ได้ชมการชักชา ถึงอย่างนั้น ก็ยังจับใจได้ถึงท่วงทีแสนงดงามของเขา เหมือนเขากำลังโชว์การเขียนหนังสือด้วยพู่กันหมึกสีชาที่เว้นช่องไฟบนกระดาษอย่างพอเหมาะพอดี งดงาม ราวกับว่าเขาติดก๊อกน้ำซันวาไว้ที่เหยือกทั้งสองใบ เพราะพอหย่อนน้ำชาเหลวๆลงบนเหยือกอันล่าง น้ำชาก็ไหลลงมาเป็นสาย ราวสั่งได้ ทั้งที่สิ่งที่ไหลลงมาเป็นของเหลวทั้งนั้น จะว่าไป ชาชักไม่ใช่ของแปลก เพราะที่ภาคตะวันออก ชาชักเดินทางไกลมานำเสนอถึงที่ ในชื่อ ชาชักเย่อ... แต่ฉันซึ่งชอบอะไรแบบต้นตำรับ อดทำท่าตื่นเต้นไม่ได้ ส่วนหนึ่งก็เพราะอยากเอาใจพี่สาวที่อุตส่าห์ขับรถพามาชิมตั้งไกลด้วย ชาอพอลโลของเมืองสตูล น่าตื่นเต้น ชวนตื่นตาตรงที่เวลาเสิร์ฟนั้น ชั้นของฟองนม ชา และ นมข้นก้นแก้วของชาอพอลโลสามารถเต้นระบำดึ๋งดั๋งได้ด้วย ฉันดื่มด่ำกับชาเย็นจนหมดแก้ว พี่สาวเลื่อนชาอพอลโลมาให้บอกว่า อีกแก้วสิ 'มาไกลนะ...แล้วเมื่อไรจะได้กลับมากินอีก' ฉันนึก กว่าจะนึกหมดประโยคในใจ ชาอพอลโลก็อันตรธานไปแล้ว ใครแอบเททิ้งหรือเปล่านะ เอ๊ะแล้วทำไมฉันแน่นท้องจัง... ..... ปกติแล้ว ฉันไม่ใช่คนนอนดึก ราวสี่ทุ่มนิดๆก็โบกเปลือกตาลาโลกไปเฝ้าพระอินทร์แล้ว แต่ค่ำคินนั้น พี่สาวเฝ้าถามฉันอย่าสาแก่ใจแกมเสียงหัวเราะที่ฟังดูเย้ยนิดๆว่า "ง่วงหรือยัง" ก็จะมีเสียงตอบเนือยๆลอยมาทุกครั้งว่า "ยัง..." เสียงนั้นลอยมาจากหญิงคนหนึ่ง ซึ่งนอนตาโพลงเดียวดาย เนิ่นนานในความมืด   Create Date : 05 มกราคม 2553 6 comments Last Update : 5 มกราคม 2553 16:51:46 น. Counter : 3089 Pageviews. Share Tweet

คิดถึงเหมือนกันดินสอ อพอลโล ดินสอเปลี่ยนไส้ ดูรูปแล้วอยากกินชาขึ้นมาทันที เลิกงานแล้ว ต้องแวะไปซื้อซักแก้ว 555   โดย: 1 IP: 167.67.140.51, 203.146.20.17 5 มกราคม 2553 16:52:14 น.

จะ"ตาค้าง" หรือ "ตาแข็ง" ก็เดือดร้อนยายอยู่ดีนะ   โดย: psyche IP: 204.114.196.11 5 มกราคม 2553 17:02:45 น.

อืม... ตอนเขียนไม่ได้นึกถึงมุข ตา-ยายเลย : ) ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมบลอกค่ะ   โดย: รักแรกคลิก IP: 204.136.218.8 7 มกราคม 2553 9:13:22 น.

5555 ตาค้าง สำหรับรัชชี่แล้วถ้าเวลามีอบรมสัมมนาตามโรงแรม ต้องขอบ๊ายบายพวกกาแฟค่ะ เพราะรู้สึกจะเข้ม แล้วบางทีทำเอาตาค้างเช่นกัน หรือไม่ก็ใจสั่น แต่ชอบพวกหน้าตาชาเย็นแบบนี้นะคะ   โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 9 มกราคม 2553 14:01:56 น.

สวัสดีค่ะ... แกะรอยเข้ามาใน"รักแรกคลิก"จากหนังสือกล้องส่องทางใจค่ะ วันนี้ฉันได้อ่านมันจนจบ อยากจะมาขอบคุณคุณ สำหรับตัวอักษร ,ถ้อยคำดีๆ และภาพสวยๆ ที่กระตุ้นให้ฉันหากล้องส่องทางใจมาหยิบใช้บ้าง และสุขเล็กๆใกล้ตัว สุขแรกที่ฉันค้นพบก็คือการอ่านหนังสือ(ของคุณ)นี่แหละค่ะ   โดย: รักแรกอ่าน (บุยบุย ) 10 มกราคม 2553 22:10:56 น.

ยามบ่ายอย่างนี้อยากได้ชาชักมาช่วยเปิดเปลือกตาที่กำลังจะหลุบลงเรื่อยๆ จริงๆ :)   โดย: จอย IP: 117.121.211.99 13 มกราคม 2553 15:52:11 น.