Group Blog
All Blog
### ดอกหัวใจหลั่งเลือด ###

















ตำนานดอกหัวใจหลั่งเลือด กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

 มีเจ้าชายผู้สง่างามพยายามที่จะครองหัวใจ

ของเจ้าหญิงแสนสวย

วันหนึ่งเจ้าชายกลับมาจากการเดินทางอันแสนยาวไกล

 พร้อมกับของขวัญชิ้นหนึ่ง

ที่พระองค์มั่นใจว่าจะพิชิตใจของเจ้าหญิงได้

พระองค์ได้นำดอกไม้สีชมพูสองดอก

แล้วค่อยๆแกะออกทีละกลีบๆ

จนมีกระต่ายสองตัวอยู่ในดอกไม้นั้น

เจ้าหญิงได้แต่ชำเลืองมองกระต่ายสีชมพูตัวน้อย 

เจ้าชายมีของขวัญให้อีกหนึ่งชิ้น นั่นก็คือ ต่างหูเวทย์มนต์

แต่เจ้าหญิงไม่สนใจของขวัญที่เจ้าชายนำมาให้ 

ตอนนี้หัวใจของเจ้าชายผู้น่าสงสารก็แตกสลาย

 เจ้าชายไม่สามารถเอาชนะใจของเจ้าหญิงได้

 พระองค์ลุกขึ้นแล้วชักมีดออกมา

เสียบไปตรงกลางหัวใจของพระองค์เอง

 เมื่อพระองค์สิ้นพระชนม์แล้ว

คงเหลือแต่ดอกไม้ที่เป็นรูปหัวใจที่มีติ่งห้อยสีเข้มตรงกลาง

 เหมือนกับรอยมีดที่ปักลงไปที่หัวใจของพระองค์

เจ้าหญิงเห็นดังนั้นก็รู้สึกเสียพระทัยมาก

พระองค์เพิ่งจะรู้ว่าเจ้าชายรักพระองค์มากเพียงใด

และรักแบบไม่มีวันเปลี่ยนแปลง

เจ้าหญิงเพิ่งจะรู้ว่าตัวของพระองค์เองรักเจ้าชายมากแค่ไหน

 เจ้าหญิง ตรัสกับเจ้าชายด้วยว่าด้วยน้ำตาว่า

 "สุดท้ายแล้ว หม่อมฉันทำผิดเอง

หัวใจของหม่อมฉันในตอนนี้กลายเป็น

หัวใจที่แหลกสลายเหมือนกับหัวใจของพระองค์"

 แล้วหัวใจของเจ้าหญิงก็หลั่งเลือด

ให้กับความรักของเจ้าชาย จนถึงทุกวันนี้





ขอบคุณที่มาของเรื่อง fb. ชุมชนคนรักพรรณไม้








Create Date : 26 มีนาคม 2558
Last Update : 29 มีนาคม 2558 12:11:36 น.
Counter : 2151 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ