Group Blog
All Blog
(•‿•) ♥♥♥ นางแย้ม ♥♥♥ (•‿•)



เห็นเธอบานอวดโฉมให้คนชม แต่ไม่เห็นมีใครเหลียวแล
เธอเลย เธอออกดอกเป็นช่อใหญ่ ซึ่งประกอบไปด้วยดอกเล็กๆๆมากมาย
สีขาวสวย ก้านดอกจะเป็นสีแดงม่วง สวยมาก เราค้นหาเธอพบว่า
เธอชื่อ "นางแย้ม" ใบเธอใหญ่และหยาบไม่สวยเหมือนดอก ต้นของเธอ
จัดว่าใหญ่นะ เกะกะไปหมด ไม่สวยเลย แต่ดอกน่ะเห็นแล้วก็ลืมไม่ลง
เธอสวยจับใจจริงๆๆด้วย เราพยายามดมเธอแต่ก็ไม่หอม หรือเธอจะหอม
เราก็ไม่รู้ได้ เพราะขืนก้มดมความหอมของเธอมากๆๆ กลัวผึ้งต่อยจมูก
บาน ไม่ดีกว่า ใครรู้ก็ช่วยสงเคราะห์ด้วย ว่ากลิ่นเธอหอมเพียงใด
ดอกเธอมีส่วนคล้ายมะลิซ้อนหลายๆๆดอกมารวมกัน นี่แหละธรรมชาติ
ช่างเสกสรรค์ให้มนุษย์ได้ชมความงามอยู่ร่ำไป เราไม่เด็ดเธอจากต้น
หรอกนะปล่อยให้เธออวดโฉมอันงดงามต่อไป ♥♥♥










Create Date : 02 กรกฎาคม 2554
Last Update : 2 กรกฎาคม 2554 14:35:34 น.
Counter : 1712 Pageviews.

1 comments
  
เราปลูกเองกับมือ และก็ตายไปแล้วกับมือเช่นกัน
เสียดายมาก
ไม่อยู่บ้านอาทิตย์เดียว ไม่มีคนรดน้ำ ตายสนิท
ต้องหามาปลูกใหม่ ชอบค่ะ ชอบ
โดย: maynee IP: 119.42.66.225 วันที่: 2 กรกฎาคม 2554 เวลา:16:02:19 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ