|
|
๓๑๔ - สุขทุกข์ที่ปลายจมูก
สุขหรือทุกข์นั่นอยู่ไกลเพียงไหน...? ข้าพเจ้าลองนึกถึงโอกาสที่จะได้ลาพักร้อนประจำปี การได้ท่องเที่ยวไปตามท้องถิ่นต่าง ๆ การได้ชื่นชมกับธรรมชาติ ป่าไม้ ฯ แค่นั้นก็ทำให้จิตใจได้รับความสดชื่นขึ้นมา เป็นตัวอย่างการจินตนาการความสุขที่คาดหวังว่าจะเกิดในอนาคต
เราใช้ธรรมชาติและสภาวะแวดล้อมเป็นตัวช่วยปรุงแต่งให้จิตใจเรามีความสุข รู้สึกผ่อนคลาย บางคนก็ออกไปเดินห้าง ดูหนัง ท่องเที่ยวในวันหยุดอย่างที่กล่าวมา ก็เพื่อให้จิตใจและกายเราได้รับการพักผ่อน โดยอาศัยเหตุปัจจัยเหล่านั้น แต่การพักผ่อนของผู้รักษาธรรมส่วนใหญ่คือการตรงเข้าไปที่จิตใจ ให้ได้รับความสงบสุขจากสมาธิ และการปล่อยวางความอยากชั่วครั้งชั่วคราวเพียงเท่านี้ ก็ทำให้จิตใจของเรามีความสุขขึ้นมา ไม่ต้องอาศัยการปรุงแต่งจากรูปภายนอกมากนัก แต่ทว่าสมาธิหรือฌาณที่ยังเป็นโลกีย์อยู่ก็ยังไม่พ้นไปจากการปรุงแต่งไปได้ หากแต่มีความปราณีตและละเอียดมากกว่า
สุขหรือทุกข์มันก็อยู่ใกล้ ๆ กับตัวเรานี่เอง จะนั่งอยู่นอนอยู่ เดินอยู่ หากเราสามารถทำใจให้สงบ ความสุขก็เกิดขึ้นได้ เช่นกัน ต่อให้เราอยู่ในโรงแรมหรู มีความสะดวกสบายพรั่งพร้อม แต่จิตใจมีแต่ความวุ่นวายกระหายอยาก สิ่งเหล่านี้ก็จะสร้างความทุกข์ให้กับเราได้ ทุกวันนี้เรามีเครื่องมืออำนวยความสะดวกมากมาย คนธรรมดา ๆ อย่างเรา ๆ นี้มีรถขับ มีเครื่องมือสื่อสารที่เพรียบพร้อม มีความสะดวกสบายในการซื้อหาของบำรุงร่างกาย เรียกได้ว่าสะดวกกว่าพระราชาในสมัยโบราณ หรือ ฮ่องเต้จอมจักรพรรดิ์เสียอีก แต่เราก็ยังมีความทุกข์กันมากมายใช่ไหม
พนักงานบริษัทหรือมนุษย์เงินเดือน ไม่มีใครบอกว่าเงินเดือนของตัวเองสูงเพียงพอแล้ว ไม่อยากได้เงินขึ้นอีกแล้ว ยิ่งมีเงินเดือนมากเพียงใดก็จะมีความต้องการที่มากขึ้นตามสัดส่วนนั้น ๆ ไม่ว่าจะเป็นบ้าน รถ คู่ชีวิต และเครื่องใช้อำนวยความสะดวก หรือ เครื่องประดับประดาบารมี ทำให้หลาย ๆ ชีวิตแม้จะมีเงินเดือนแต่ละเดือนมากแต่ก็ยังมีเสียงบ่นว่า ไม่เพียงพออยู่ดี คุณคงเคยได้ยินเรื่องจำพวกนี้มาบ้างใช่ไหม..?
ความสุขไม่ได้มีอยู่แต่บนสวรรค์ ความทุกข์ก็ไม่ได้มีแต่ในนรก สุขหรือทุกข์บางครั้งพิจารณาดูดี ๆ ก็เป็นเพียงอารมณ์ที่จิตเราเสวย และได้รับความไม่รู้เข้าไปปรุงแต่ง และจับยึดกับอารมณ์นั้น ยิ่งเข้ายึดไว้นานเท่าไหร่ เราก็ถูกความทุกข์นั้นครอบงำมากขึ้นเท่านั้น
แต่ทว่าความสุขนั้น เรายึดไม่ได้เชียวหรือ...?
เพราะมากมายหลายคนต้องการที่จะมีความสุขอย่างนี้ไปนาน ๆ
แท้จริงแล้วความสุขนั้นมันก็เป็นเพียงรูปแบบหนึ่งของความทุกข์ เพราะมันมีความไม่เที่ยงแปรปรวนได้เสมอ ไม่สามารถคงทนอยู่ได้ด้วยนาน ไม่ว่าจะเป็นความสุขประเภทใดก็ตามที ด้วยเหตุของความไม่รู้ที่เข้าไปยึดเอาความสุขไว้นั้น และไม่เข้าใจทันต่อการเปลี่ยนแปลง พอความสุขนั้นเสื่อมสลายไป เราก็เสียน้ำตา ร้องไห้ คร่ำครวญ เช่น คนที่สูญเสียบุคคลที่เรารัก หรือวัตถุสิ่งของ ที่อยู่อาศัย ฯ ได้สูญหายพรากจากเราไป อารมณ์ที่ปรารถนาความสุขในครั้งก่อนก็จะย้อนกลับคืนมา แต่ไม่อาจจะคงรูปแบบเดิมได้อีกแล้วเฉกเช่นในอดีต ก็ทำให้เราเกิดความทุกข์ขึ้นมา...
หรือบางทีความสุขหรือทุกข์ที่เราไขว่ขว้าหากันมากมายนั้น มันไม่ได้อยู่ไกลอย่างที่เราคิด มันอาจจะอยู่ใกล้มากแค่ปลายจมูก ซึ่งหลายคนไม่เคยสังเกตุเห็นมัน จนกว่าเราจะลองหลับตาข้างหนึ่งดูเสียก่อน...
| Create Date : 13 กันยายน 2554 |
| Last Update : 13 กันยายน 2554 22:30:50 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 534 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Nissan_n  วันที่: 13 กันยายน 2554 เวลา:23:19:19 น. |
|
|
|
| โดย: PPP11108 วันที่: 13 กันยายน 2554 เวลา:23:23:55 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 14 กันยายน 2554 เวลา:6:14:37 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 กันยายน 2554 เวลา:5:55:03 น. |
|
|
|
| โดย: กิ่งไม้ไทย วันที่: 15 กันยายน 2554 เวลา:20:19:29 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กันยายน 2554 เวลา:6:22:16 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 กันยายน 2554 เวลา:6:30:44 น. |
|
|
|
| โดย: ซี (เพชรพญานาค ) วันที่: 7 ตุลาคม 2554 เวลา:13:29:06 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]
|
ทุกข์ใดจะทุกข์เท่า การเกิด
ดับทุกข์สิ่งประเสริฐ แน่แท้
ทางสู่นิพพานเลิศ เที่ยงแท้ แน่นา
คือมรรคมีองค์แก้ ดับสิ้นทุกข์ทน
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
&Goodnight na ka
