|
|
๔๔๘ - ความยึดถือบนความปรวนแปร
จ๋อม ๆ ... เสียงก้อนหินตกลงในสระน้ำ ดังมาเป็นระยะ ๆ สร้างความฉงนใจให้กับภิกษุหนุ่มที่อยู่ใกล้ ถึงกับต้องตามหาแหล่งที่มาของเสียง ไม่ช้าก็พบที่ไปที่มาของเสียงนั้น
โยม ๆ มานั่งทำอะไรตรงนี้ล่ะ ภิกษุหนุ่มเอ่ยปากถาม เมื่อมองเห็นหนุ่มวัยกลางคน รุ่นราวคราวเดียวกัน นั่งทอดหายใจอยู่ริมสระน้ำ
นมัสการครับหลวงพี่ ผมแค่มานั่งทอดอารมณ์เฉย ๆ รู้สึกเบื่อ ๆ เคว้ง ๆ ยังไงชอบกล ชายหนุ่มพูดเปรย ๆ
อ้าว ๆ แสดงว่าโยมกำลังมีปัญหาชีวิตใช่ไหม... พระหนุ่มพอจะเดาได้จากอาการ
ครับ คือ ผม... ชายหนุ่มกระอักใจที่จะเล่าสาเหตุของปัญหาให้ฟัง แต่ก็ยังไม่อาจไว้ใจใครได้ง่าย ๆ
คนรุ่นโยมและอาตมา ก็คงมีปัญหาไม่พ้น เรื่องความรัก หรือไม่ก็การงานการเงินน่ะ ใช่ไหม...
หน้าผมมันฟ้องขนาดนั้นเลยหรือครับ...
ภิกษุหนุ่มยิ้มก่อนที่จะพูดต่อไปว่า
มันเป็นปัญหาเบสิกขั้นพื้นฐานของปุถุชนน่ะโยม ไม่ว่าใครก็ย่อมเจอปัญหาเหล่านี้ทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเข้าใจและหาวิธีทางแก้ปัญหาได้อย่างไร...
ผมมีปัญหาทั้งสองข้อพร้อมกันเลยล่ะครับ ไม่รู้จะหาทางออกอย่างไรดี ขับรถมาเรื่อย ๆ ก็มาแวะที่วัดนี้ แล้วก็เดินไปเดินมาจนอยู่ที่ตรงนี้แหละครับ ชายหนุ่มเริ่มเล่าที่มาให้ฟัง
โยมกำลังเป็นทุกข์ ทุกข์เพราะความยึดถือว่า สิ่งเหล่านั้นจะต้องเป็นเช่นนั้น เราต้องได้อย่างนั้น ทำอย่างนั้น ผลลัพธ์ต้องเป็นอย่างนั้น ทั้งที่จริงชีวิตของคนเราล้วนถูกปรุงแต่งด้วยเหตุปัจจัยมากมาย และปัจจัยนั้นก็เปลี่ยนแปลงไปในแต่ละวัน หรือเรียกอีกอย่างก็คือทุกสิ่งล้วนมีแต่ความไม่แน่นอน ปรวนแปรได้เสมอ หากเราไม่ได้เตรียมใจรับกับความปรวนแปรนั้น เราก็จะเกิดความทุกข์ ทุกข์เพราะความต้องการบีบบังคับให้ทุกอย่างต้องเป็นไปตามที่ใจเราปรารถนา เป็นอย่างนั้นไหมโยม... ภิกษุหนุ่มถาม
แต่คนเราก็ต้องมีความอยากไม่ใช่หรือครับหลวงพี่...โลกนี้จะเป็นอย่างไร หากทุกคนปล่อยวางกันหมด...
จริง ๆ แล้ว อาตมาไม่ต้องการให้ทุกคนปล่อยวางเสียทั้งหมด ไม่อย่างนั้นคงไม่มีใคร ใส่บาตรอาตมาแน่ ๆ เพียงแต่เราต้องใช้ชีวิตโดยความรู้ทันของสิ่งทั้งหลายที่มากระทบ และไม่ยึดถือหลงใหลกับสิ่ง ๆ นั้นมากเกินไป หลงได้แต่อย่านาน เมื่อสิ่ง ๆ นั้นจากเราไป ก็ต้องเตรียมใจสำหรับการสูญเสีย การได้มาของสิ่งของบางสิ่ง กับการสูญเสียของบางสิ่ง แท้จริงมันก็มีอาณุภาพเท่า ๆ กัน เพียงแต่อยู่กันคนละขั้ว หากเราเอนเอียงไปเสียข้างใดข้างหนึ่ง ชีวิตเราจะสมดุลได้อย่างไร ทุก ๆ อย่างก็ต้องอยู่ตรงกลาง คือ ทำใจอยู่ตรงกลางเข้าไว้ ไม่ยินดีหรือยินร้ายมากเกินไป
ก็จริงอย่างที่หลวงพี่พูดมานะครับ แต่ผมยังทำไม่ได้... ชายหนุ่มออกสีหน้าเศร้าขึ้นมา
ต้องฝึกสิโยม ไม่มีใครเกิดมาแล้วทำอะไรได้ทุกสิ่ง โดยไม่ได้รับการฝึกฝนอบรม จำไว้ว่าความปรารถนาของมนุษย์เรานั้นไม่มีที่สิ้นสุด ออกนอกโลกได้ก็อยากไปดวงจันทร์ ไปดวงจันทร์แล้วก็อยากไปดาวอังคาร ไปดาวอังคารแล้วก็อยากไปดาวดวงอื่น ๆ อีก หากเราไม่ฝึกฝนสติให้เท่าทันความอยาก จิตมันก็จะเพลินไปกับการปรุงแต่งที่ไร้สาระ ผลพวงของมันปลายทางก็จะมีแต่ความทุกข์อย่างที่โยมกำลังประสบอยู่ยังไงล่ะ...
ชายหนุ่มรู้สึกถูกกระทบใจอย่างแรง ความรู้สึกของเขาที่ผ่านมาไม่ต่างอะไรกับก้อนหินที่ถูกโยนลงในน้ำ มันกำลังจมดิ่ง ๆ ลงสู่ก้นสระอย่างไม่มีวันลอยกลับขึ้นมา คำพูดของภิกษุหนุ่ม ประหนึ่งหยุดก้อนหินนั้นไม่ให้จมลงก้นสระ เขารู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาอย่างประหลาด
ผมรู้สึกดีขึ้นมามากเลยครับ ที่ผ่านมาผมอยากได้นั่น โน้น นี่ มากมาย จนผมกดดันตัวเอง มีแฟนทั้งคนก็บังคับให้เขาทำตัวอย่างที่ผมต้องการ แม้แต่การงาน มีลูกน้องก็อยากได้อย่างที่ผมต้องการอีก พอไม่ได้อย่างใจ ผมก็โกรธอย่างไร้สติ งานก็เสีย ลูกน้องก็เสียความรู้สึกผมเองก็เสียเหมือนกัน ผมคงยึดถือกับความปรารถนามากเกินไปจริง ๆ จนไม่ได้เตรียมใจรับกับความผิดหวังที่กำลังจะเกิดขึ้น...
คิดได้ก็ดีแล้ว อาตมาไม่ได้หวังให้โยมปล่อยวาง อย่างที่โยมเข้าใจในตอนแรกหรอก เพียงแต่อย่างให้โยมเข้าใจธรรมชาติของความเป็นไป และความเปลี่ยนของสรรพสิ่ง แล้วยอมรับอยู่กับความเปลี่ยนแปลงโดยที่ตัวเราเองเป็นทุกข์น้อยที่สุดก็เท่านั้น... ภิกษุหนุ่มพูดทิ้งท้าย ก่อนที่จะเดินจากไป
-จบ-
Thank you image from '//deusemaior.com.br/wp-content/uploads/2011/06/gota.jpg'
| Create Date : 03 กรกฎาคม 2556 |
| Last Update : 3 กรกฎาคม 2556 11:00:26 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 589 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: กะว่าก๋า   วันที่: 3 กรกฎาคม 2556 เวลา:11:39:30 น. |
|
|
|
โดย: **mp5**  วันที่: 3 กรกฎาคม 2556 เวลา:21:07:24 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 กรกฎาคม 2556 เวลา:6:34:00 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]
|
ทุกข์ใดจะทุกข์เท่า การเกิด
ดับทุกข์สิ่งประเสริฐ แน่แท้
ทางสู่นิพพานเลิศ เที่ยงแท้ แน่นา
คือมรรคมีองค์แก้ ดับสิ้นทุกข์ทน
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
พี่ก๋าแวะมาทักทาย
ไฟดับไปนานชั่วโมงกว่าครับ