|
|
๔๘๓ - ดินแดนของผู้ชดใช้ (ตอนที่ ๑)
ดูเหมือนว่าเส้นทางของชายนักเดินทางยังคงอยู่อีกไกลแสนไกล เขาเองก็ไม่สามารถรู้ได้เลยว่าตัวเองได้เดินทางมาถึงไหนแล้ว และอีกไกลแค่ไหนที่จะถึงจุดหมายปลายทางคือ ดินแดนนิพพาน อย่างที่ตั้งใจไว้
การเดินทางที่ไม่มีทางรู้ได้ว่าจะถึงจุดหมายเมื่อไหร่ หรือเดินทางมาถึงไหนแล้ว และจะต้องเจออุปสรรคอะไรอีกบ้าง สิ่งเหล่านี้หากเกิดขึ้นกับคนทั่วไป คนเหล่านั้นย่อมเกิดการท้อแท้และคิดที่จะยกเลิกการเดินทางไปแล้ว ยิ่งระหว่างทางได้พบกับสิ่งล่อหลอกให้จิตใจเกิดความไขว้เขว หรือถูกข่มขู่หมายเอาชีวิต สำหรับคนที่มีศรัทธา ปัญญา ความเพียร เท่านั้นถึงจะผ่านเรื่องราวเหล่านี้ไปได้
การเกิดในวัฏฏะสงสารบ่อย ก็เป็นดั่งเช่นนักเดินทางที่ต้องเผชิญ เขาย่อมพบทุกข์สุขจากภพนั้น ๆ หากไม่สัญญาเดิมที่แน่วแน่ก็สามารถลืมการเดินทางได้โดยง่าย
ชายนักเดินทางเดินมาไกลมาก ๆ จากเมืองของพระราชาที่หมายเอาชีวิตของเขา เดินสลับวิ่ง รอนแรมห่างมาเป็นระยะเวลาเกือบ ๑ เดือน ซึ่งคาดว่าภัยอันตรายต่าง ๆ จากมนุษย์หรืออมนุษย์จะยุติลงบ้าง เขาทอดกายลงข้างลำธารเล็ก ๆ เอามือที่เหลือข้างเดียวกวักน้ำล้างหน้า เงาที่สะท้อนในน้ำ ทำให้เห็นใบหน้าที่เสื่อมโทรม ผมรุงรัง มีสีขาวแทรกมา แสดงถึงอายุที่ผ่านกาลเวลามานานพอสมควร
เขาตรึกนึกเกี่ยวกับร่างกายของตัวเองสักระยะหนึ่ง แล้วก็สลัดความคิดเสียดายในรูปนั้นทิ้งไปเสียแล้ว เขาเดินทางมาไกลขนาดนี้ ร่างกายก็จะเสื่อมโทรมอยู่เป็นธรรมดา
ภายใต้ร่มไม้อันร่มรื่น ข้างลำธาร ก็เป็นสถานที่อันรื่นรมย์ น่าพักกายลงนอนพักผ่อน เขาจึงเอนกายลงข้างต้นไม้ และหลับตาลงอย่างช้า ๆ
เป็นอย่างไรบ้าง พ่อหนุ่ม ... เสียงชายชราดังมากระทบโสต ทำให้ชายนักเดินทางสะดุ้งตื่นขึ้น
ลุง ๆ เป็นใคร ? มาจากไหน... ชายนักเดินทางตะโกนถามทั้งที่ยังไม่ได้กวาดสายต่อพิจารณาคู่สนทนาอย่างละเอียด
ฮ่า ๆ ลุงสิ ต้องถามพ่อหนุ่ม.. เสียงชายคนนั้นตอบกลับ
จากประสบการเดินทางของชายนักเดินทางทำให้เขาไม่สามารถเชื่อต่อสิ่งที่เห็นได้ หรือแม้แต่คนที่สนทนาด้วยจะเป็นมนุษย์
ลุงเป็นคนจริง ๆ ใช่ไหม
ชายนักเดินทางถามย้ำ
ใช่ สิ ลุงเป็นมนุษย์ อยู่ในสถานที่แห่งนี้มานานแสนนานแล้ว มนุษย์ที่อยู่ในสถานที่แห่งนี้มีอายุยืนยาว ลุงอยู่มาหกหมื่นปีแล้ว แต่ก็ว่าจะอยู่ต่ออีกสีหมื่นปี... ชายชราพูดอย่างมั่นใจ
ชายนักเดินทางลุกขึ้นและรีบถอยหลังชนกับต้นไม้ ด้วยการตกใจ เพราะหากคุณลุงนี้ไม่ได้พูดโกหก เขาจะต้องเป็นอมนุษย์เป็นแน่ เพราะไม่มีมนุษย์คนใดจะอายุยืนยาวขนาดนั้น
ดูจากรูปร่างของพ่อหนุ่มคงเดินทางรอนแรมมาไกลใช่ไหม ?... หน้าตาดูทรุดโทรมเกินวัย เอาอย่างนี้ไหม มากินอาหารที่บ้านลุงก่อน แล้วไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า พักผ่อนสักระยะ แล้วค่อยเดินทางต่อไปก็ได้ ชายชรามอบข้อเสนอ
ชายนักเดินทางที่ไม่ค่อยเชื่อใครโดยง่าย ก็เกิดความลังเลเป็นธรรมดา ยิ่งคู่สนทนา อยู่ ๆ ก็ใจดีเสนออาหารและที่พักให้ แล้วเขารู้ได้อย่างไรว่าจะต้องเดินทางต่อ โดยที่เขาไม่ได้บอกอะไรเลย
ผมเป็นนักเดินทาง กำลังจะเดินไปดินแดน...
นิพพาน ... ลุงรู้ดี พ่อหนุ่มกำลังจะเดินทางไปที่แห่งนั้น มีเทพบุตรตนหนึ่งมีแจ้งข่าวลุงไว้หลายวันที่ผ่านมา ชายชรารีบตอบ
เทพบุตร หรือ สมุนของมารตนนั้น... ชายนักเดินทางพูดพร้อม ๆ กับชายชราพยักหน้ารับ ทำให้เขายิ่งหวาดระแวงมากขึ้น
ไม่ต้องกลัวหรอก เทพบุตรหรือมารตนนั้น สำนึกผิดแล้ว ก็เลยมาแจ้งข่าวเพื่อให้ลุงมาช่วยดูแลพ่อหนุ่มเป็นการไถ่โทษ ขึ้นชื่อว่าเทพบุตรบนสวรรค์ แม้จะมีความดีและไม่ดีบ้าง อิจฉาบ้าง แต่ก็ไม่มีใครอยากจะทำร้ายผู้อื่นจนให้ตัวเองตกลงนรกอเวจี เพราะเหตุนั้นไม่คุ้มค่ากันโดยสิ้นเชิง ยกเว้นคนที่จองเวรกันอย่างหนักแน่น ชายชราอธิบาย ชายนักเดินทางพยักหน้ารับ ด้วยเหตุที่เขาเริ่มเชื่อว่าชายชราผู้นี้ไม่ได้โกหก แถมยังอายุยืน และคุยกับเทพเทวดาได้ด้วย ชายชราผู้นี้คงมีอะไรที่ไม่ธรรมดาแน่ บางทีอาจจะตอบคำถามเรื่องจุดหมายปลายทางของเขาได้ ดังนั้นเขาคิดว่าจะรับข้อเสนอของชายชราครั้งนี้
ทำไมลุงถึงอายุยืนยาวราวกับพวกเทวดาล่ะครับ ชายนักเดินทางถาม
มันเป็นกรรมอย่างหนึ่งนะพ่อหนุ่ม กรรมที่ลุงต้องชดใช้ ถ้าเป็นไปได้ลุงก็อยากมีชีวิตเช่นพ่อหนุ่ม ชายชราตอบด้วยแววตาอันเศร้า ยิ่งทำให้ชายนักเดินทางยิ่งงงฉงน ขึ้นชื่อว่ากรรมหรือการกระทำ มีทั้งกรรมดีและกรรมชั่ว ลุงท่านนี้คงทำกรรมดีไว้มากเลยมีอายุยืนยาวราวกับเทพเทวา แต่เขาสังเกตแววตาของคุณลุงแล้ว ความร่าเริงเมื่อกี้เริ่มหายไป และเปลี่ยนเป็นแววตาที่เศร้ามาแทน หรือว่าชายนักเดินทางจะถามคำถามผิดไปแทงใจดำเขา
ชายชราพาเขามาที่บ้านพักที่อยู่ไม่ไกลจากลำธารมากนัก ในบ้านมีอาหารและเสื้อผ้า ที่นอนที่แสนนุ่ม ซึ่งชายนักเดินทางไม่ได้สัมผัสมานานแสนนาน
พระอาทิตย์เริ่มจะตกดิน แสงสว่างของกลางวันเริ่มเลือนหายไป
พ่อหนุ่ม พักนอนหลับในบ้านหลังนี้นะ คืนนี้ลุงมีธุระต้องไปข้างนอก ถ้าได้ยินแสงอะไรแปลก ๆ พ่อหนุ่มไม่ต้องออกไปนะ ดินแดนนี้ยังมีอะไรที่พ่อหนุ่มไม่รู้อีกมาก เดี๋ยวเอาไว้ลุงจะอธิบายให้ฟังภายหลัง... ชายชราพูดอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะกำชับให้ชายนักเดินทางห้ามออกไปข้างนอกบ้านในตอนกลางคืนอีกถึง ๓ ครั้ง ก่อนจะเดินหายไปในป่า พร้อมกับความมืดมิด ทิ้งปมความสงสัยไว้กับชายนักเดินทางอย่างมากมาย
ติดตามต่อตอนที่ ๒
| Create Date : 30 ธันวาคม 2561 |
| Last Update : 30 ธันวาคม 2561 21:16:15 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 416 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
