ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณทนายอ้วน, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณปัญญา Dh, คุณหอมกร, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณTui Laksi, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณThe Kop Civil, คุณอุ้มสี, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณกะว่าก๋า, คุณ**mp5**, คุณtuk-tuk@korat, คุณkatoy |
โดย: หอมกร วันที่: 16 พฤษภาคม 2565 เวลา:19:59:31 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 16 พฤษภาคม 2565 เวลา:20:14:33 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 16 พฤษภาคม 2565 เวลา:21:06:57 น. |
|
|
|
โดย: Tui Laksi วันที่: 16 พฤษภาคม 2565 เวลา:21:18:09 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 16 พฤษภาคม 2565 เวลา:23:17:04 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 พฤษภาคม 2565 เวลา:6:12:45 น. |
|
|
|
โดย: **mp5** วันที่: 17 พฤษภาคม 2565 เวลา:11:49:19 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 พฤษภาคม 2565 เวลา:14:09:55 น. |
|
|
|
|
|
ตะพาบผมเลื่อนไปก่อนนะครับ ป่วยจิงจังครับ
แยกที่ 1 ผมคิดเหมือนกันครับ ความรักไม่ควรต้องอดทน แต่ควรประกอบด้วยการยอมรับในตัวตนของอีกคน ถ้ารักกันมากพอเราจะรับความเป็นตัวเค้าได้ ถ้าเค้ารักเรามากพออะไรที่เราไม่ชอบ เค้าก็จะปรับเปลี่ยนเพื่อความพอดีได้
แยกที่ 2 ผมชอบแยกนี้มากครับ.....จริงๆ แล้วคู่ชีวิตของพี่ธัญอาจจะไม่ใช่คนที่เคยรัก แต่คือผู้หญิงคนนี้แหละครับ ที่พี่ธัญจะรักเค้าตลอดไป และเค้าก็รักพี่ธัญมาก ๆ ถึงได้พูดกับพี่ธัญแบบนั้น พี่ธัญไม่ได้เสียคนรักไปครับ แต่แค่เดินออกมาจากคนที่ไม่ได้รักเรา
ผทเชื่อว่าทางแยกนั้นพี่ธัญเลือกทางถูกที่สุดครับ และความรักครั้งนั้นก็๋ไม่สูญเปล่า เพราะมีของขวัญล้ำค่าในชีวิตพี่ธัญคนนี้ครับ