บรรยากาศในช่วงโควิด
มันชวนให้เครียดและหดหู่จริงๆครับพี๋ธัญ
ยิ่งถ้าบวกกับคนรอบข้างก็มีผลกระทบด้วย
ยิ่งเครียดเลย

แต่พี่ธัญโชคดีมากๆครับ
ที่สามารถตรวจเจอก่อน
รักษาได้ทัน ไม่ต้องทนให้มันทำร้ายเรามากขึ้น

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

เห็นในเฟซ หรือในไหนนี่แหละว่าคุณธัญอัพบล๊อก
กลับมาเลย เข้ามาเยี่ยมทักทาย

ดีใจที่คุณธัญเข้าพบแพทย์ได้ถูกทาง ให้ยาปรับ
ความสมดุลย์ได้

เรื่องทานยา ผมเองก็ทานยาแก้หลาย ๆ อย่างเพื่อนๆ
ก็ทานครับ

โควิดทำเอากระทบไปหมดเลยครับ

สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ

ไม่มีใครหนีพ้นความตายได้จริงๆครับพี่ธัญ
สองปีกว่าที่มีโควิด
ผมสูญเสียคนรู้จักและญาติไปเป็น 10 คนเลย
บางคนก็ไม่มสามารถไปร่วมงานศพได้
เนื่องจากโควิดนี่ล่ะครับ

มีน้องในบล็อกหลายคนเป็นโรคซึมเศร้า
พอเข้ารักาาตัวก็อาการดีขึ้นเรื่อยๆครับ
ผมว่าพบจิตแพทย์ดีกว่าเข้าหาหมอดูหรือพระบางรูปนะครับพี่
รักษาตามวิธีวิทยาศาสตร์ดีกว่าครับ

ขอบคุณมากๆค่ะที่แวะที่บล็อก

เพิ่งกลับมาจากงานดำ

ตอนที่ป่าตาครั้งแรก ก็เป็นค่ะ
คือจิตใจมันหดหู่ขึ้นมาเฉยๆ
หทอให้ยาคลายเครียด .ก็ผ่านมาได้
พอผ่าตาครั้งที่ 2 เราก็เตรียมตัวรับสถานการณ์
พี่น้องคนใกล้ตัวอยู่ครบใกล้ชิด

มันก็ไม่เป็นค่ะ
กำลังใจสำคัญจริงๆ

กอดๆๆ
และส่งกำลังใจค่ะคุณธัญฯ

ผมว่าคนไทยช่วงนี้อาจเป็นกันเยอะนะครับ เป็นแล้วไม่รู้ตัวด้วย ส่วนหนึ่งเพราะสภาพเศรษฐกิจและอะไรหลายๆ อย่าง ที่น่ากลัวคือด้วยสภาวะที่โควิดระบาดแบบนี้ใครก็ไม่อยากออกจากบ้านเท่าไหร่ ไม่ป่วยจริงๆ คงยากที่จะไปโรงพยาบาล แถมรู้สึกไม่มั่นคงทางการเงินด้วย เรื่องหาหมอเกี่ยวกับสุขภาพจิตอาจจะนึกถึงเป็นเรื่องท้ายๆ เลยกระมัง

สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ

มาส่งกำลังใจให้นะคะ
โรคนี้เป็นกันเยอะเลยเพราะสภาพเศรษฐกิจ
โรคระบาด บางคนไม่รูตัวด้วยซ้ำ
คิดว่าไม่ได้เป็นอะไร
ดีที่พบและรู้ทันได้รักษาที่ถูกวิธี

มาส่งกำลังใจให้นะคะ
โรคนี้เป็นกันเยอะเลยเพราะสภาพเศรษฐกิจ
โรคระบาด บางคนไม่รูตัวด้วยซ้ำ
คิดว่าไม่ได้เป็นอะไร
ดีที่พบและรู้ทันได้รักษาที่ถูกวิธี

,มาให้กำลังใจธัญค่ะ
แม่เองกห่างบล๊อกไปสองเดือนล่ะ
เหมือนมีหลายอารมณ์แบบธัญ
มันเบื่อไปหมดค่ะ คอมฯก็ไม่อยากเปิด
แต่ยังต้องทำหน้าที่ที่ทำประจำวัน
เพราะฉะนั้นอะไรที่ไม่ต้องทำเราเลยไม่อยากทำ
ก็ต้องสู้กับอารมณ์ของเราต่อไป
ไม่ปล่อยให้ว่าง คิดบวกไปเรื่อย แต่มันไม่ง่ายนะคะ แม่ก็พูดไปงั้น
แต่พยายามสอนตัวเองตลอดค่ะ
เพราะพระท่านบอกว่าอัตตาหิ อัตตาโนนาโถนะคะ

ขอให้ธัญมีสุขภาพที่แข็งแรงและมีกำลังสู้ต่อไปค่ะ

สู้ๆ..
ว่งกำลังแรงใจ

ขอให้พี่ธัญของหนูมีความสุขในทุกๆ วันนะคะ กินกาแฟกันค่ะ สักสัน

สวัสดีค่ะน้องธัญ
ดีใจที่เห็นกลับมาเขียนบล็อกอีกนะคะ
ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐจริง ๆ
ขอให้น้องธัญหายไว ๆ นะคะ
เป็นกำลังใจให้จ้า

มาส่งกำลังใจให้เพิ่มอีกคนนะคะ
ดั่งคำสอนของพระพุทธเจ้า....
ทุกข์-สุขทั้งหลาย อยู่ที่จิตใจ+ความคิดบวกของเราเอง

คุณTanjira เขียนไว้ถูกต้องเลยละค่ะ
"
สุดท้าย ตัวเรานั่นแหละคือเกราะป้องกันตัวเราที่ดีที่สุด
เราต้องเข้มแข็ง ทั้งกายและใจ เพื่อตัวเราเอง ...."
ขอให้มีใจที่เข้มแข็งต่อไปนะคะ

เดี๋ยวนี้สิ่งแวดล้อมมันพัดจิตใจเราได้แรงจริง ๆ ค่ะ
กลับมาเขียนมาคุยเยอะ ๆ นะคะ

อบอุ่นๆ
เพื่อนบล็อกเก่าก่อนเข้ามาพูดคุย
และส่งกำลังใจกันและกัน

ซึมเศร้า ขอย่าได้เป็นกันเลย มันร้ายมากกกกกก