มาเยี่ยมชม มาทักทาย

มาตามอ่านงานตะพาบครับ ปานี้เธอคนนั้นคงหายขาดเพราะหมดเวรหมดกรรมไปแล้ว อย่างนี้เรียกว่าชดใช้กรรมจนสิ้นครับ

อิอิ

สวัสดี ค่ะ คุณธัญ..

ดีที่เธอคนนั้น หมดกรรมหมดเวรนะคะ

อ่านมาอ่านงานตะพาบด้วยคนค่ะ

ยินดีด้วยครับพี่ธัญ
สำหรับรางวัล

เรื่องนี้อ่านจบ
ผมนึกในใจและเดาว่าน่าจะเป็นเรื่องจริงของพี่นะครับ

ปล.อยากให้เพื่อนบล็อกเรากลับมาเล่นและเขียนบล็อกกันเหมือนก่อน
แต่คงยากนะครับพี่
เจอเฟซใช้งานง่าย ลงรูปง่าย
เลยไม่ค่อยมีใครอัพบล้อกกันแล้ว

สวัสดีค่า พี่ธัญ ^^
อ่านจบคิดเหมือนพี่ก๋าเลยค่ะ
สงสัยต้องเธอคนนั้นต้องเป็นคนเล่าเรื่องแน่ๆเลย ^^

โรคภัยไข้เจ็บเรื้อรัง
กว่าจะรักษาให้หายได้นานแสนนาน
บางคนไม่หายติดเป็นโรคประจำตัวไปตลอดชีวิต
อย่างที่พี่ธัญเล่า ละเว้นเนื้อสัตว์ใหญ่ได้ดีจังเลยค่ะ
นุ่นยังทำไม่ได้ แต่ไม่ทานเนื้อวัวมานานแล้ว
ก็ยังดีหน่อย T T

ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าตะพาบค่า

ยินดีด้วยกับรางวัลค่ะ เย่ๆ

ยินดีด้วยค่ะพี่ธัญ น้องก็เหมือนกันเลยค่ะจะไม่อัพบล็อคก็หลายรอบล่ะค่ะแต่ติดตรงที่ได้รับรางวัลมาชุดแรกเลยก่อนใครอ่ะเลยไม่กล้าเบี้ยว อิอิ

คุณธัญ แน่เลย ที่เคยไป ถูกฉีด และพ่นยาใส่จมูก

อาจจะเป็นด้วย ยา ที่ทำให้หาย หรือไม่ ก็หมดเวร หรือนายเวร
อโหสิกรรมให้ก็ได้นะครับ

สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ

แล้วจะเฉลย ตอนไหนจ้ะ อิอิ
เรื่องเวรกรรม มันหนีไม่พ้น ไม่รู้ทำไรไว้
สิ่งที่ทำได้ก็คือ ทำบุญ อุทิศส่วนกุศลให้เขา ขออโหสิกรรรม
มันไม่หายแต่อาจทุเลาได้นะคะคุณ ธัญ

เอ่อ เพราะรางวัล นี่แหละ กดดันเหมือนกันเด๋วหาว่าได้แล้วหายหัว แหะๆ..

สงสัยชาติที่แล้วชอบรังแกสัตว์ใหญ่ ชอบสนตะพายวัวกระบือมั้งนะครับ

ปีนี้ถ้าไม่นับการสูญเสียพี่ชาย

ผมได้ยินแต่ข่าวความเจ็บป่วยของคนใกล้ตัว
ไม่น้อยกว่าสามคนทีเ่ป็นมะเร็ง
และใกล้ที่จะสู้ไม่ไหวแล้ว

ชีวิตมันสั้นมาก
จนบางครั้งเราก็เผลอประมาทไป
คิดว่าเราจะมีอายุยืนยาว
อยู่กับคนที่เรารักไปได้นานๆ
ซึ่งมันไม่จริงเลยครับพี่

วินาทีที่จะจากกันเกิดขึ้นตอนไหนก็ไม่รู้
และเกิดขึ้นเร็วมาก

พระท่านถึงสอนว่าอย่าประมาท

ผมรู้ซึ้งถึงคำนี้มากขึ้นเรื่อยๆครับในตอนนี้

ตามมาอ่านงานตะพาบ อ่านมาหลายบ้านแล้วค่ะ ทำให้ได้แง่คิดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ


คุณธัญเขียนได้สมจริงมากจนหลายคนเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง...รวมทั้งป้าด้วย


ดีใจกับเธอด้วยนะคะที่หายจากโรคนี้โดยสิ้นเชิง ก็คงเพราะ หมดเวรหมดกรรมนั่นแหละค่ะ


พรุ่งนี้ป้าจะกลับมาโหวต วันนี้หมดกระเป๋าแล้วค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ธัญ

แวะมาอ่านงานตะพาบ

โอ๋พึ่งจะปั่นเสร็จ ล่าช้ากว่าที่คิดๆไว้

สวัสดีค่ะพี่ธัญ ขอบคุณที่ไปอ่านงานตะพาบนะคะ ตามมาอ่านบ้านนี้บ้าง
แสดงว่าตอนนี้เธอหมดเวรหมดกรรมจริงๆค่ะถึงได้หายขาด

ขอแสดงความยินดีกับพี่ธัญด้วยนะคะที่ได้รับรางวัลค่ะ

ขอให้พี่ธัญหลับฝันดีนะคะ

บางตำราก็บอกว่าที่หายเป็นเพราะเจ้ากรรมนายเวรให้อภัยเราแล้วก็มีเหมือนกันครับ แต่อย่างไรก็ตามถ้าจะให้ดีก็ลดการจองเวรต่อกันและกันจะดีกว่า จะได้ไม่ต้องมีเจ้ากรรมนายเวรกันในชาติต่อๆ ไป

+

สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ

ปีนี้คนรอบตัวผมป่วยเยอะมากครับ
สังขารไม่เที่ยงจริงๆ

เพิ่งเล่าให้พี่ธัญฟังไปเมื่อวาน
ว่าปีนี้คนรอบข้างป่วยมาก
วันนี้ได้คิวไปงานศพแล้วครับ
เพิ่งเสียไปเมื่อคืน เป็นคนรู้จักกันแบบห่างๆครับ
ป่วยมาได้ไม่กี่เดือนก็จากไปแล้ว

การไม่มีโรค
เป็นสิ่งที่ประเสริฐจริงๆครับ

แวะเข้ามาทักทายพี่สาวในนี้บ้างค่ะ อิอิ
สาวน้อยรูปนี้น่ารักสดใสมากเลยค่ะ

พูดเรื่องป่วยไข้และการจากลา

จะว่าไปตอนนี้คนที่ป้ารู้จักก็ค่อยๆทะยอยจากลาไปทีละคนสองคนเหมือนกัน

ก็ต้องทำใจ เตรียมใจค่ะ

เพราะเราไม่อาจรู้ได้เลยว่าเวลานั้นจะมาถึงเราวันไหน...เมื่อไร

การทำใจและเตรียมใจ จะช่วยให้เมื่อเหตุการณ์มาถึง สติจะเป็นราวเกาะให้เราสงบและนิ่งได้


โหวตค่ะ......


tanjira Literature Blog ดู Blog