เรื่องเล่าที่ไม่เกี่ยวกับวันสงกรานต์ สวัสดีวันสงกรานต์ค่ะ ..... บล็อกนี้ไม่ได้เฮฮาปราตี้นะคะ  แต่จะมาคุยเกี่ยวกับเนื้อเรื่องของหนังที่กำลังโด่งดังโดนใจคนทั่วไปอยู่ค่ะ   หลานม่า   กระแสเขาแรงจริงๆนะคะ   เราผู้ซึ่งไม่ได้ไปดูค่ะ แต่มักจะได้อ่านบทสรุปใจความสำคัญ ของหนังเรื่องนี้ตามเพจต่างๆ เราเชื่อว่า คนสูงอายุ ที่อยู่บ้านคนเดียว หรือ 2 คน ถึงจะมีคนดูแลพวกเขาเหงาค่ะ  บางครั้งอาจมีหดหู่ ท้อแท้ น้อยใจ ต่างๆนานๆ เราจะไม่พูดถึงคนอื่น เราจะพูดถึงคนในครอบครัวเราเอง น่าจะดีที่สุด  (ร้อนๆชงโกโก้เย็นให้กินทุกวัน) พ่อเราอายุ 87 ปีล่ะ  พ่อยังมีสุขภาพที่ถือได้ว่าแข็งแรง พ่อมีแค่โรคความดันสูง ซึ่งก็เพิ่งจะเป็นตอนอายุสัก 70 นิดๆ ตั้งแต่โตมา จำความได้ พ่อไม่ค่อยเจ็บป่วยอะไรเลย อย่างมากก็ไข้หวัดนิดๆหน่อยๆ แต่ที่หนักตอนนั้น มีครั้งนึงพ่อโดนหมาบ้ากัด แต่หมามันกัดไม่เข้า  ทุกคนรู้ว่าเป็นหมาบ้า เลยเอาน้ำยาหรืออะไรสักอย่างราดขาพ่อ  เหมือนเป็นการล้างมั้ง ซึ่งตอนนั้นเราเองก็ยังเด็กแหละ  สรุปว่า น้ำลายพิษสุขนัขบ้านี่แรงไม่ใช่เล่นค่ะ พ่อเป็นแผลรอบขา ใต้เข่าลงไป แม่ต้องให้พ่อขี่หลังไปโรงพยาบาลทุกวันเป็นเวลาหลายสิบวัน  แผลนี่คือเนื้อตายแข็ง ต้องตัดเนื้อตายออกทุกวัน  (เราเห็นแม่ทำ)  แม่เรานี่โคตรจะเก่ง แม่เก่งทุกเรื่องจริงๆค่ะ  ครั้งนั้นแหละที่พ่อเป็นมากที่สุด อ่อๆ มีอีกครั้งนึง พ่อเกือบจะเป็นตับแข็งค่ะ  แต่สุดท้ายก็แค่เกือบ พ่อหยุดกินเหล้าก่อน และก่อนที่จะเป็นแอลกอฮอล์ลิซึ่มด้วยแหละค่ะ สองเรื่องนี่ก็หนักหนาเอาการอยู่เนาะ ..... เราที่ก่อนหน้านี้มีหน้าที่ดูแลลูกสาว  พอลูกจบมีงานทำ เหมือนได้เวลาที่เราต้องกลับมาดูแลพ่อแม่ มันเป็นเวลาเป๊ะๆเลยนะ  จริงๆเราก็ไม่ได้คิดหรอกว่าถึงเวลาต้องมาดูพวกเขา เพราะพ่อแม่อยู่กับน้องสาว หลานชาย และยังมีน้องชายอีกคนนึง  ไปๆมาๆ หน้าที่ทั้งหมดในการดูแลพ่อแม่ ตกมาที่เราคนเดียว  มันจะมีข้ออ้างหลายๆอย่างนะ ในแต่ละครอบครัว คนที่จะดูแลพ่อแม่ได้ต้องเป็นคนที่มีเวลา 24 ชม. ต้องเป็นคนที่ไม่มีภาระอะไร   (ใครว่าเราไม่มีภาระอะไร เราก็มี หาเลี้ยงตัวเองไง) มันไม่ง่ายเลยนะ กับการดูแลพ่อแม่ในวัยนี้  ใครว่าการดูแลพ่อแม่เป็นบุญยิ่งใหญ่  แต่ที่ใครๆว่านั้น มันใช่เรื่องจริงทั้งหมด  ไอ้บาปที่ยิ่งใหญ่มันก็รอเราอยู่ด้วยแหละ  อยู่กับคนแก่(ซึ่งคือพ่อแม่ ที่เราไม่สามารถบอกอะไรให้เชื่อได้)  มันมีอยู่แล้วกระทบกระทั่ง เช้า กลางวัน เย็น  เลี้ยงดูพ่อแม่ ไม่ใช่เรื่องยาก แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลี้ยงตัว ต้องเลี้ยงใจเขาด้วยนะ  บางคนก็ทำไปตามหน้าที่  ทำไปแบบแกนๆ การดูแลพ่อแม่นั้นต้องมาจากใจเป็นอันดับแรกเลยล่ะค่ะ (พ่อชอบดูสนุ๊กเกอร์เป็นชีวิตจิตใจ) เรามองดูพ่อทุกวัน พ่อแก่ขึ้นทุกวัน  พ่อขี้น้อยใจ พ่อขี้โมโห  พ่อชอบหงุดหงิด แต่ไม่นาน อารมณ์ต่างๆก็หายวับไป ซึ่งผลกระทบอยู่ที่เรานี่แหละ อารมณ์ต่างๆที่เราได้รับมา  มันยังค้างอยู่ในใจเรา แต่กับพ่อ เปล๊าาาา มันหายไปแล้ว  เพราะฉะนั้น อย่าไปเอาอารมณ์กับคนแก่  เพราะแป๊ปเดียวเขาก็ลืมแล้ว แต่คนที่จำอยู่นี่ก็เรานี่แหละ  เรียนรู้ธรรมะมาเพื่อใช้กับชีวิตประจำวันกันเลยทีเดียวค่ะ  เราไม่รู้ว่าจะพูดว่า เรามีบุญที่ได้ดูแลพ่อแม่ หรือพ่อแม่มีบุญที่มีเราคอยดูแล  ไม่ว่ายังไง เราก็ถือว่าเราทำดีที่สุดล่ะในชีวิตนี้ เวลามองย้อนกลับมา เราไม่ต้องมานั่งเสียใจ หรือพูดว่า รู้งี้  เราคงไม่ต้องใช้คำพวกนี้หรอก ..... พ่อมักจะถามถึงน้องป่านอยู่ทุกวัน   พ่อชอบพูดว่าห่วงป่านกับห่วงเรา  เราก็ พ๊ออออ พ่อจะมาห่วงอะไรหนู พ่อไม่ต้องมาห่วงหนูหรอก ป่านพ่อก็ไม่ต้องห่วง  เราไม่รู้หรอก คำว่า ห่วง ของพ่อนั้นความหมายมันคืออะไร ?  เราก็เดาว่า มันคงเป็นความรักนั่นแหละ  ปีนี้พ่อดู อ่อนล้า อ่อนแรงลงเยอะ ไม่ออกไปใส่บาตรตอนเช้าแล้ว  ไม่ออกไปให้ข้าวหมาแล้ว  ไม่เดินออกไปรดน้ำต้นไม้แล้ว  พ่อได้แต่นั่งๆนอนๆอยู่แต่ในบ้าน  ก็ถึงวัยนึง เราก็จะไม่ต้องพูดอะไรกับพ่อเยอะ  เพราะพ่อหมดแรงที่จะดื้อกับเราแล้วววว  เราอยากให้ทุกคน ใส่ใจพ่อกับแม่เหมือนกับที่เราทำ อย่ารอให้พ่อกับแม่ต้องร้องขออะไรจากเรา แต่เราควรจะดูว่า เราควรจะหยิบยื่นอะไรให้กับพ่อแม่ในแต่ละวัน  เมื่อวันก่อนพ่อบอกว่า ตอนตี4 พ่อปวดหน้าอก  รู้สึกอึดอัด พอสว่างมันก็หายไป  เราก็คิดในใจ ร่างกายพ่อเริ่มเตือนแล้วรึเปล่านะ? เราถามพ่อว่า แล้วพ่อเป็นบ่อยไหมอาการนี้  พ่อบอกว่า เพิ่งเป็นนี่แหละ  แต่พ่อเคยเป็นนะ เมื่อสมัยก่อนที่เคยสอยนุ่น  เดี๊ยวๆพ่อ สมัยต้นนุ่นนี่นับถอยหลังไป 40 ปีเลยนะพ่อ  พ่อบอกตอนนั้นไม้มันกระแทกอกพ่อไง   สรุปว่า พ่อเริ่มมีอาการเจ็บหน้าอก  เราก็บอกน้องป่าน รายนี้บอกไปหาหมอเลยแม่  แล้วบอกว่า พ่อเค้ากินเอ็นชัวร์ไหมตอนนี้  แม่ให้เค้ากินทุกวันไปเลยนะ เช้าเย็นเลย  หมดแล้วบอกหนู หนูจะสั่งให้  ..... ช่วงนี้พ่อก็กินข้าวไม่ค่อยได้  แต่พ่อกินขนมได้   เราก็พยายามหาของให้พ่อกินนะ อะไรที่พ่อชอบก็จะซื้อมาเตรียมไว้ให้  อย่างน้อยก็ให้กินอิ่ม นอนหลับ ดูแล้วพ่อมีความสุข เราก็พอใจล่ะ  เรื่องราวในหนัง ยังไม่ได้ครึ่งนึงของเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆหรอก  แต่มันก็สะท้อนความจริงอีกหลายๆอย่างให้คนที่ดูได้รับรู้เนาะ  ในสังคมยังมีคนแก่อีกมากมายที่ถูกปล่อยปละละเลย จากลูกหลานตัวเอง  มันเป็นเรื่องเศร้า ที่เล่าแล้วก็ทำให้น้ำตาซึมได้แหละค่ะ  เลี้ยงตัว เลี้ยงใจ พวกเขาดีดีนะคะ  ( ข้างๆพ่อจะมีพี่มิวนอนอยู่ด้วยทุกทีค่ะ ) สงกรานต์ 2 ปีแล้วที่ไม่ได้ไปรวมกันที่บ้านพี่สาว  พวกเราก็รดน้ำขอพรพ่อกับแม่กันเองที่บ้านนี่แหละ  บล็อกนี้พูดถึงแต่พ่อ ทำไมไม่พูดถึงแม่บ้าง  แม่เหรอคะ : แม่ดูมีความสุขดีค่ะ แม่เปิดทีวีเป็นเพื่อนตั้งแต่ตื่น จนหลับ แม่ดูและฟังไรอัล มาเป็นเวลาจะครึ่งค่อนปีแล้วค่ะ ไรอัลร้องเพลงลูกทุ่งสัก 200 เพลง เราก็ร้องได้เกือบ 200 เพลงแล้วเหมือนกัน  แม่ได้ออกไปหน้าบ้าน ตั้งแต่สิงหาปีที่แล้ว   แม่อยากได้อะไรแม่จะเขียนใส่กระดาษโน๊ต ให้น้องสาวไปซื้อ  ส่วนเราก็จะซื้อในส่วนที่แม่ไม่ได้สั่ง  แม่อายุน้อยกว่าพ่อ 10 ปีค่ะ  แต่แม่มีโรคประจำตัวมากกว่าพ่อเยอะอยู่ แม่เหมาแพ็คเกจมาเลยค่ะ ความดัน เบาหวาน ไขมัน ผ่าเปลี่ยนข้อเข่าแล้ว 2 ข้าง เปลี่ยนกระดูกสะโพกไปอีก 1 ข้าง  แม่เหมามาเลยค่ะ  แม่คุยกับหลานๆทุกคนผ่านไลน์ทุกวัน  แม่ต้องรู้ว่าหลานทุกคนกลับจากทำงานถึงบ้านแล้ว แม่ถึงจะเข้านอน แม่เป็นแบบนี้สม่ำเสมอค่ะ ......  แม่คือผู้ที่ต้องรู้ทุกเรื่องของทุกคนค่ะ  บล็อกนี้ไม่ใช่ หลานม่า  แต่เป็น ลูกสาวของพ่อและแม่ ค่ะ  พ่อมักจะเล่าความหลังให้ฟัง พ่อมักจะฝังใจกับคนที่พ่อไม่ชอบ เราพยายามทำให้พ่อมองทุกอย่างให้เป็นบวก เราบอกพ่อเสมอว่า ใครทำอะไรเขาก็ได้รับผลของการกระทำนั้นๆ เราอย่าไปว่าหรือพูดถึงเขาในแง่ไม่ไดีเลย อย่าพูดไม่ดีต่อกันเลยนะ  ทุกคนมีกรรมเป็นของตัวเองกันทั้งนั้นแหละ  กรรมดีหรือกรรมไม่ดี  ส่วนแม่ จากความจำดีเริ่ด เริ่มไม่ค่อยจำอะไรแล้ว  ดีไปอย่าง แม่ไม่ค่อยพูดถึงสิ่งที่ผ่านมาในสิ่งที่แม่ไม่ชอบ แม่เหมือนปล่อยวางได้  ก็ยังดีเนาะ  ปกติแม่จะจำตัวเลขแม่นมาก แต่หลังๆมานี่ ความดัน 3 ตัวยังจำได้ไม่ครบเลย วัดความดันทุกวัน เราก็พยายามให้แม่ท่องจำไว้  กลัวแม่จะเป็นอัลไซเมอร์แหละ  สำหรับ สว  เราควรเป็นผู้ฟังที่ดีนะคะ สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะทุกคน  ขอบคุณเพื่อนๆที่แวะมาทักทายและส่งกำลังใจให้นะคะ ขอบคุณไลน์/ไอคอนจากคุณญามี่ และ ป้าเก๋า(ชมพร) ด้วยค่ะ      Create Date : 13 เมษายน 2567 39 comments Last Update : 13 เมษายน 2567 16:10:32 น. Counter : 558 Pageviews. (โหวต blog นี้)  Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณปัญญา Dh, คุณปรศุราม, คุณtoor36, คุณโอพีย์, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณnewyorknurse, คุณกะว่าก๋า, คุณหอมกร, คุณmultiple, คุณดอยสะเก็ด, คุณดาวริมทะเล, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณSweet_pills, คุณmariabamboo, คุณThe Kop Civil, คุณtuk-tuk@korat, คุณnonnoiGiwGiw, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณ**mp5**, คุณฟ้าใสทะเลคราม, คุณkae+aoe, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณทนายอ้วน

แวะมาลงชื่ออ่านเป็นคนแรกค่ะคุณธัญ พ่อแม่คือพระอรหันต์ในบ้าน ได้บุญดูแลบุพการีแน่ๆ แล้วค่ะ   โดย: หอมกร 13 เมษายน 2567 17:35:01 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ วันนี้เป็นวันผู้สูงอายุด้วยนะคะ พี่ธัญได้ดูแลบุพการีประเสริฐแล้วค่ะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 13 เมษายน 2567 17:57:59 น.

สวัสดีวันสงกรานต์ค่ะ   โดย: สมาชิกหมายเลข 7915129 13 เมษายน 2567 20:57:00 น.

สวัสดีวันสงกรานต์ครับ ได้ดูแลพ่อแม่ เป็นสิ่งที่ดีแล้วครับ   โดย: ปัญญา Dh 13 เมษายน 2567 21:06:35 น.

ผมอาจจะแปลกสักหน่อย ผมไม่อินเลยครับกับหนัง คือเราอยู่ด้วยกันตลอดอยู่แล้วจนอากง อาม่าจากไป เลยไม่ได้รู้สึกอะไรแบบในหนัง แต่ถ้าพูดถึงสภาพสังคมมันก็แบบในหนังแหละ ก็สมัยนี้เราทำงานกันบ้าเกินไป ไม่รู้ว่าทำไมต้องทำงานหนักขนาดนั้น กว่าจะกลับถึงบ้านก็ 2-3 ทุ่มแล้ว ผมมองไปที่รุ่นลูกหลาน เรามีเวลาน้อยเกินไปในการอยู่กับลูกหลาน มันจะเป็นปัญหาสังคมมากน้อยแค่ไหน   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 13 เมษายน 2567 21:18:35 น.

สวัสดีปีใหม่จ้ะคุณธัญ... ขบคุยสำหรับคอมเม้นท์นะจ้ะ เข่าเกือบๆแล้วจ้ะคุณธัญ... คงจะหายดีเร็วๆนะจ้ะ   โดย: โอพีย์ 13 เมษายน 2567 21:55:06 น.

สวัสดีวันสงกรานต์ครับ ขอให้คุณพ่อคุณแม่คุณธัญสุขภาพแข็งแรงครับ   โดย: สองแผ่นดิน 13 เมษายน 2567 22:42:11 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ พ่อแม่แก่เฒ่า ลูกหลานต้องช่วยกันดูแลจริงๆครับ เม้นท์สั้นๆก่อนครับพี่ หมิงโทรมาตามว่าให้ช่วยต้มมาม่าให้กินตอนเช้าครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 14 เมษายน 2567 6:29:14 น.

มีความสุขในวันนี้ค่ะคุณธัญ   โดย: หอมกร 14 เมษายน 2567 6:30:51 น.

โอ้ ชีวิตจริงไม่เหมือนในหนังหรอกนะครับ การเลี้ยงดู พ่อแม่ ผู้มีพระคุณนี่ อยู่ที่จิตสำนึกของแต่ละคนจริงๆเลยนะครับ การเลี้ยงดู ผู้สูงอายุ ต้องใช้ความอดทน และจิตวิทยาสูง มีการหลอกล่อบ้าง โกหกบ้าง แต่ด้วยความหวังดีจริงๆ อ.เต๊ะ ทำบ่อย 555 คิดเองว่า ไม่ผิดเพราะเราเจตนาดีนะครับ แล้วก็ สมัยก่อน นี่ ปู่กับพ่อ อ.เต๊ะ ก็ชอบดู สนุกเกอร์มาก ถึงอ.เต๊ะ จะไม่ชอบดู ก็นั่งดูเป็นเพื่อน ดูตั้งแต่ไม่รู้เรื่อง จนรู้เรื่องนี่แหละครับ555 แล้วก็งานอดิเรก เล็กๆน้อยๆนี่ ต้องพยายามกระตุ้นให้ คุณพ่อทำบ้างนะครับ อ.เต๊ะ ทุกวันก็ยังให้ข้าวแมวจร ไปเล่นกับหมาเพื่อนบ้าน ใส่บาตร รดน้ำต้นไม้อยู่ ก่อนจะมาเม้นท์ทุกวันนี่แหละครับ ส่วรเรื่องอาการเจ็บป่วยนี่ ถ้าไปตรวจแล้วหมอบอกไม่เป็นไร อย่าพึ่งเชื่อนะครับ ลองเปลี่ยนหมอเปลี่ยน รพดูก่อน พ่อ อ.เต๊ะ รักษา รพนึงหมอบอกหัวใจปกติดี แต่พอไปตรวจอีก รพ หมอบอกเส้นเลือดตันไป 3เส้น แล้วต้องผ่าตัดด่วน นั่นปะไร ส่วนคุณแม่นี่ คุยกับลูกหลานทุกวันดีแล้วครับ ช่วยกระตุ้นสมอง ความจำ อัลไซเมอร์เดี๋ยวนี้เป็นกันแยะมาก อ.เต๊ะ เคยคิดจะเลิกเล่นบล็อกแต่ก็กลับมาเล่นใหม่ เพราะกลัวจำที่ซ่อนสมบัติไม่ได้นี่แหละนะครับ เลยต้องมาพูดคุยกับเพื่อนๆทุกวัน แล้วนี่ คุณพี่ธัญ คือใครอะครับ เย้ย555   โดย: multiple 14 เมษายน 2567 7:54:55 น.

สุขสันต์วันครอบครัวค่ะพี่ธัญ อ่านเรื่องเล่าจนจบ การได้ดูแลพ่อแม่ ในยามที่ท่านแก่ชรา ยังไงก็ถือว่าเราได้ตอบแทนบุญคุณนะคะ เป็นบุญของเรานะคะ เราทำดีที่สุดแล้ว วันนึงที่ท่านไม่อยู่กับเราแล้ว เราจะได้ไม่ต้องเสียใจเลยค่ะ ขอให้พี่ธัญมีความสุขในวันครอบครัวนะคะ   โดย: ดาวริมทะเล 14 เมษายน 2567 19:06:47 น.

สวัสดีครับคุณธัญ ขอบคุณครับ ขอให้มีความสุขเช่นกันครับ ผมก็ไม่ได้เล่นน้ำสงกรานต์ครับ   โดย: ปัญญา Dh 14 เมษายน 2567 19:56:23 น.

บ้านคุณธัญดูน่าจะเย็นสายดีนะคะ มีความสุขมากมายวันนี้ค่ะ   โดย: หอมกร 15 เมษายน 2567 9:01:31 น.

หลานม่าน้องสาวไปดูมา บอกหนังดีมาก อยากให้ทุกคนไปดู แต่ผมไม่ได้ไปดูแน่ๆครับ คุณพ่อของพี่ธัญ น่าจะเป็นนักดื่มมากๆเลยนะครับ แต่โชคดีมากที่ท่านไม่เป็นโรคประจำตัวอะไรมาก อาการเจ็บหัวใจพ่อผมก็เคยเป็นอยู่ช่วงนึงครับพี่ เป็นๆหายๆ เกี่ยวกับหลอดเลือดหัวใจ ถ้าคนเป็นความดันก็จะมีอาการนี้เกิดร่วมด้วยได้ อาจจะต้องลองไปตรวจร่างกาย ซึ่งคนแก่ทุกบ้านก็จะไม่ค่อยยอมไป พ่อผมก็ด้วยครับ 555 เช้านี้หมิงก็โทรมาตั้งแต่ 6 โมง หิวข้าวอีกแล้วครับ 555 ผมก็เลยต้องลงมาทำข้าวให้ก่อน เพราะผมตื่นเช้ากว่ามาดาม ตื่นมาอัพบล็อกตั้งแต่ตี 5 ครับ วันนี้อุ่นข้าวมันไก่ ไม่ยากครับ เมื่อวานอยากกินมาม่า มาดามไม่ชอบให้กินเลย แต่ผมกับลูกชอบครับ รู้ว่าไม่ค่อยดี แต่ก็กินเพราะมันอร่อยนี่ล่ะครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 15 เมษายน 2567 12:38:57 น.

ผมว่าใครที่้พ่อแม่ยังอยู่ครบ โชคดีมาก ๆ เลยครับ ของผมแม่ไม่อยู่แล้ว ยังคงคิดถึงมาก ๆ ครับ หลานม่าผมไปดูมาแล้ว หนังดีจริง ๆ ครับพี่   โดย: The Kop Civil 15 เมษายน 2567 15:36:29 น.

พ่อผมตอนนี้คือไม่ยอมไปหาหมอเลยครับ คงกลัวจริงๆ เพราะตรวจมายังไงก็เจอโรคและต้องรักษาครับ พอมีโรคครบเลยทั้งหัวใจ เบาหวาน ความดันสูง แม่นี่คุยง่ายกว่าเยอะ ยอมไปตรวจทุก 3 เดือน แต่พ่อผมนี่ไม่เลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 15 เมษายน 2567 17:32:40 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ   โดย: กะว่าก๋า 16 เมษายน 2567 6:17:14 น.

หวัดดีวันพระค่ะคุณธัญ มีความสุขมากมายนะคะ   โดย: หอมกร 16 เมษายน 2567 7:04:29 น.

นอนพร้อมแมวเลย ผู้ใหญ่ในบ้านหลายๆ คนท่าทางเหมือนไม่ชอบสัตว์แต่จริงๆ แล้วเขาก็รักในแบบของเขา อาหารถ้ายังทานได้ถือว่าดี ได้ไม่มากก็ยังถือว่าได้ ต้องดูแลกันดีๆ เรื่องความจำถ้าเป็นไปได้แนะนำให้ท่านลองทำกิจกรรมที่ต้องใช้สมองในการขบคิด พอได้ใช้สมองขบคิดความจำจะเสื่อมช้าลง   โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 16 เมษายน 2567 15:32:55 น.

จิตไม่นิ่ง ก็เลยวุ่นจริงๆครับพี่ แล้วพอวุ่นๆ ทำอะไรก็มักจะไม่สำเร็จ พ่อผมนี่ดื้อขั้นสุดครับ สังเกตอาแปะก็ดื้อพอกัน 555 ผู้หญิงพูดง่ายกว่าเยอะ โดยเฉพาะเรื่องสุขภาพ ไม่ฝืน พอเริื่มป่วยก็หาหมอเลย ก็จะหายเร็วนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 16 เมษายน 2567 20:19:59 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ธัญ   โดย: กะว่าก๋า 17 เมษายน 2567 4:42:05 น.

อยู่ที่ทำงานแล้วค่ะ ไม่แบลคแคนยอน ก็ชงทรีอินวันทางเองค่ะ คุณธัญ มีความสุขมากมายค่ะวันนี้   โดย: หอมกร 17 เมษายน 2567 6:54:04 น.

ใช่ค่ะ อะไรก็ช่าง ต้องทำใจเราเองเท่านั้นค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 17 เมษายน 2567 9:02:25 น.

สวัสดีวันสงกรานต์ย้อนหลังค่ะพี่ ปีนี้น้องไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ ถ้าไม่นับไปทำบุญกับไปกินบุฟเฟ่กับเพื่อนสองวันนะ ที่เหลือคือนอนอย่างเดียวจริงๆ เปิดแอร์ดูหนังวนไป 55+   โดย: nonnoiGiwGiw 17 เมษายน 2567 10:39:39 น.

ดีของแต่ละคนไม่เท่ากัน ผมเห็นด้วยเลยครับพี่ ผมเพิ่งพูดกับน้องสาวเมื่อสักครู่นี้เอง ว่าที่เห็นว่าเขามีความสุขมากๆ เขาแค่ไม่ได้บอกเราว่าเขามีทุกข์อะไรบ้างที่แบกรับอยู่ บางคนในโซเชี่ยล ชีวิตดี๊ดี แต่จริงๆแล้วเค้าก็เศร้ามากๆเลยก็มี ไม่ต้องไปอิจฉาใครหรอก บางทีเขาก็อาจจะอิจฉาชีวิตเราอยู่ก็ได้ 555   โดย: กะว่าก๋า 17 เมษายน 2567 12:49:30 น.

สวัสดีครับคุณธัญ ขอให้มีความสุขนะครับ   โดย: ปัญญา Dh 17 เมษายน 2567 14:31:10 น.

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ   โดย: **mp5** 17 เมษายน 2567 16:26:38 น.

ภาคที่คุณธัญดูน่าจะเป็นภาคหนึ่งค่ะ หนังภาคสองยังไม่ออกอากาศค่ะ   โดย: หอมกร 17 เมษายน 2567 17:23:46 น.

อ่านแล้วโดนสุดๆ ค่ะ ประสบการณ์เดียวกันเลย จริงมากๆ ค่ะ มันไม่ง่ายเลย และเหนื่อยมากๆ ด้วยที่วัยเราขนาดนี้ ไม่มีเวลาดูแลได้ 24ชม. แต่ก็ต้องพยายามให้ดีที่สุด และเรื่องรองรับอารมณ์ ที่บางทีก็ต้องขอหลบไปซักพักนึง ... ปล. ขอบคุณที่แวะไปให้กำลังใจที่บล็อกนะคะ   โดย: ฟ้าใสทะเลคราม 17 เมษายน 2567 22:02:36 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ธัญ   โดย: กะว่าก๋า 18 เมษายน 2567 4:04:15 น.

งานบวช งานแต่ง งานขึ้นบ้านใหม่ เป็น งานที่ครึกครื้นดีนะครับพี่ธัญ ไปแล้วมีแต่เสียงหัวเราะ   โดย: กะว่าก๋า 18 เมษายน 2567 15:19:04 น.

คืนนี้อ่านจบแล้วครับ พรุ่งนี้แวะมาเม้นนะครับพี่ธัญ วันนี้ขออ่านบรีฟงาน เข้าไซต์แต่เช้าก่อนครับ   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 18 เมษายน 2567 22:34:55 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ธัญ   โดย: กะว่าก๋า 19 เมษายน 2567 5:20:53 น.

อ๋อไปงานบวชเม้าส์มอยแต่เช้านี่เอง อนุโมทนาบุญงานบวชด้วยค่ะ มีความสุขมากมายวันนี้ค่ะคุณธัญ   โดย: หอมกร 19 เมษายน 2567 7:24:49 น.

สวัสดียามสายค่ะ พี่ธัญ เช้านี้ได้แฟ3ค่ะ แล้วเราก็ผ่านกันไปอีก1สงกรานต์ค่ะ ชีวิตเข้าสู่สภาวะปกติแล้วค่ะ วันนี้จะไปเริ่มเดินแล้วนะคะ อากาศร้อนไม่แผ่วเลยค่ะ จันทร์อุตส่าห์หนีร้อนจากแปดริ้วไปหาเพื่อนที่หนองบัวลำภู ร้อนยิ่งกว่าที่บ้านจันทร์อีกค่ะ 5555 หายอยากกันเลย มันบอกจะมีฝนตก ก็ตกมาไม่ถึงบ้านจันทร์สักทีค่ะ คิดถึงทุกวันนะคะ   โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 19 เมษายน 2567 9:50:49 น.

สวัสดีครับพี่ธัญ กลับมาแล้วครับ หลานม่า นี่ผมไม่ได้ดูครับ ทีแรกก็ว่าจะดูเพราะเป็นหนัง gdh แต่ก็ไม่ได้ดูครับ ไม่มีเวลาว่างเลย ผมอาจจะไม่อินก็ได้ครับ 5555 คนสูงอายุที่ยังเดินเหินเองได้ ทำอะไรที่อยากทำเองได้ ผมว่านั่นก็ถือว่าเป็นผู้สูงอายุที่แข็งแรงแล้วครับ โรคนิด ๆ หน่อยๆ ที่ดูแลได้เป็นเรื่องปกติครับ เรื่องหมาบ้านกัดนี่น่ากลัวมากครับ ดีที่คุณพ่อไม่เป็นอะไรมาก นะครับ ถึงแม้แผลจะน่ากลัวมาก คุณแม่เก่งมาก ๆ จริงๆ ครับ แบบนี้แหละที่เรียกว่าคู่ชีวิตของแท้ แม่เอาพ่อขี่หลังได้นี่เก่งมากเลย นึกถึงตอนที่กลับจากระยองเลยครับ แฟนผมโดนแมลงต่อยเท้าบวมมาก ปวดด้วย วันแรกเดินได้ วันที่สองเดินไม่ได้ปวดมาก ผมต้องอุ้มจากชั้นสองลงมาพาไปหาหมอ ทุลักทุเลมากครับ 5555 ขนาดแฟนตัวเล็กๆ นะ 555555 จนแฟนบอกว่า เราค่อยๆ เดินน่าจะอันตรายน้อยกว่า 5555 พูดถึงตับแข็ง.....เดี๋ยวนี้ก็เริ่มกลัวครับ จริงๆ เรื่องนี้เป็นกับทุกบ้านครับ ต้องมีใครซักคนต้องเสียสละดูแลคุณพ่อคุณแม่ที่ชราลง ​แต่จริงๆ ก็ถือว่าโชคดีนะครับที่มีพี่น้องกันหลายคน เลยสามารถมีใครซักคนมาดูแลพ่อแม่ได้ ถ้าเป็นลูกคนเดียว เป็นปัญหาแน่ๆ ครับ พี่ธัญเองเหนื่อยหน่อย แต่ได้ดูแลคนที่เรารักได้เต็มที่ ถือเป็นความเหนื่อย ความเครียดที่มีความสุขใจอยู่นั้นครับ ​ คุณพ่อน่ารักมากครับ มีบอกความรู้สึกว่าห่วงที่ธัญกับพี่ป่านด้วย ​คุณแม่ผู้แข็งแกร่ง ถึงจะเหมาทุกโรคแต่ก็ยังสดใส ^^ ​ผมว่าเป็นเพราะผู้หญิงเป็นผู้เสียสละมาตั้งแต่สมัยสาวๆ ครับ อดหลับอดนอนดูแลทุกคน ดูแลลูกทำให้ร่างกายทรุดโทรมมากกว่าผู้ชาย นี่ละมั้งครับ ความเหนื่อยที่มีความสุขและความรักเป็นองค์ประกอบหลัก เป็นกำลังใจให้พี่ธัญเสมอนะครับ รักษาสุขภาพด้วยครับพี่ ช่วงนี้ผมภูมิแพ้รับประทาน รับประทานทุกระบบ 55555. ไม่รู้เพราะดื่มถี่แล้วนอนน้อยด้วยรึป่าว เพราะตอนนี้มีงานลูกค้าต้องทำคลิปเข้ามาเยอะมากครับ ก็ต้องเอาไว้ ถ่ายแล้วกลางคืนต้องตัดต่ออีก ดึกทุกวันครับ เมื่อคืนถึงกับฝันได้ได้งานงานนึงที่ได้แล้วดีใจมาก ตื่นมาทบทวนอยู่นานว่าเราฝันหรือเราได้จริงๆ อ่ะครับ 555555   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 19 เมษายน 2567 12:03:51 น.

อ่านเรื่องของพี่ธัญไป ยิ้มไป ... หัวอกเดียวกันครับ เมื่อก่อนบอลสุดโต่งมาก ถ้าแม่ใช่เชื่อ ไม่ทำตามที่บอลบอกจะโกรธมาก มีเรื่องกันประจำ ด้วยเราคิดว่ามันจะเป็นประโยชน์กับแม่ .... แต่เราลืมนึกไปว่าคนเรายิ่งแก่ตัวลงจะกลับไปเหมิอนเด็กๆ ... ตอนเราเด็กๆ เราดื้อ เราซน แม่ยังไม่เคยดุเรา โมโหเรา ... มีแต่จับมานั่งอธิบายกันยาวๆ ตอนนี้บอลจะถือหลัก "สุขนิยม" ครับ แม่อยากทำอะไร อยากจะกินอะไร ถ้าไม่ได้อันตรายเกินไปจะให้ทำ ให้กินครับ แม่จะได้มีความสุขในปั้นปลายชีวิต เพิ่งเกิดเรื่องเมื่อวันก่อนนี้เองครับ ตอนเช้าบอลจะเอาทำน้ำอุ่นๆใส่แก้ว tumbler เข้าไปให้แม่ในห้อง จะได้กินยาติอนเช้า ... บอลไดกลิ่นฉุนๆเหมือนกลิ่นฉี่ ตอนแรกแม่บอกว่าเป้นกลิ่นฉี่จากแพมเพิส ... บอลก็เลยเก็บถุงพลาสติกที่ใส่แพมเพิสไปทิ้งข้างนอก เปิดพัดลม เปิดหน้าต่างระบายอากาศ พอตอนสายๆ เข้าไปในห้องแม่อีกก็ยังได้กลิ่นฉุนๆอยู่อีก ความฉุนเท่าเดิมเลยครับ ถามคุณแม่ไปๆ มาๆ สรุปอ้อมแอ้มตอบมาว่า .... ฉี่ราดลงบนพรมในห้องนิดนึงเพราะใส่แพมเพิสไม่ทัน .... ถ้าเป็นเมื่อก่อนบอลจะ "ดุ" ครับ ... แต่ตอนนี้บอลฟังแล้วเฉยๆ ก้มหน้าก้มตารื้อพรมเอาออกไปให้คนข้างๆช่วยซักด้วยมือทีลานจอดรถครับ ... พรมผืนใหญ่มาก หนักมาก ฮ่าๆๆๆ ส่วนบอลกลับเข้ามากวาดห้อง แล้วถูด้วยผ้าหมาดๆ เพราะมันจะมีฝุ่นจากพรมตกอยู่บนพื้น กลัวคุณนายแม่จะลื่น แล้วเอาพัดลมมาเป่าให้แห้งเร็วๆครับ คุณนายแม่เรียกไปกอดแน่นๆ แล้วถามว่า "เหนื่อยมั๊ยลูก แม่ขอโทษนะ" รีบตอบไปว่า "ไม่เหนื่อยหรอก แม่มาขอโทษทำไม" จริงๆ เหนื่อยมากครับ พรมหนักมากกกกก ฮาๆๆๆๆๆๆ แต่จะคิดกลับไปตอนเราเป้นเด็กๆ แม่เลี้ยงเรามาไม่เคยได้ยินแม่บ่นว่าเหนื่อยเลยครับ เขียนไปก็ร้องไห้ไป คริๆๆ   โดย: ทนายอ้วน 19 เมษายน 2567 13:33:10 น.

ลืมไปครับ จริงๆบอลให้แม่ใส่แพมเพิสก่อนนอนทุกคืนนะครับ แต่แม่เค้าก็จะบ่นว่าอึดอัด นอนไม่หลับ แล้วช่วงนี้อากาศร้อน ถึงเปิดแอร์ก็ตาม บอลก็เลยเฉยๆเรื่องไม่ใส่แพมเพิสครับ บอลคิดเสียว่า "ถ้าเกิดเรื่องบ่อยๆ บอลจะได้ดูแลแม่แบบพิเศษบ่อยๆครับ ได้บุญหรือเปล่าตอบยากครับเพราะวัดยาก แต่แม่เราได้ความสุข ความสบายแน่ๆ และที่สุดเราจะสุข จะสบายใจไปด้วย ที่เห็นแม่อยู่บ้านอย่างปลอดภัยและมีความสุขครับ   โดย: ทนายอ้วน 19 เมษายน 2567 13:38:39 น.

ผมชอบงานบวชที่เงียบครับ ซึ่งมีน้อยมาก 555 ที่เชียงใหม่จะมีวัดอุโมงค์ ซึ่งบวชแบบเดียวกับสวนโมกข์ บรรยากาศเรียบง่าย สงบ งาม ไม่มีแห่นาคใดใดทั้งสิ้นครับ วันนี้เชียงใหม่อากาศร้อนมาก แดดเปรี้ยงๆเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 19 เมษายน 2567 14:09:05 น.