ศ.แสง จันทร์งาม แสดงเกล็ดธรรม ในประมวลข้อคิดทางปรัชญาศาสนาว่า...ทันใดนั้นข้าพเจ้าก็เกิดการเห็นชัดขึ้นมาว่าสาวคนหนึ่งกำลังเดินมา ข้าพเจ้ารู้ว่าเธอเป็นคนสวยมากคนหนึ่ง พอรู้ว่าเธอสวย ข้าพเจ้าเกิดความรู้สึกพึงพอใจ ลิงโลดใจ ดีใจ ต่อจากนั้นก็เกิดความต้องการเธอ อยากอยู่ใกล้เธอ อยากคุยกับเธอ อยากจับถือแขนเธอ และอยากอื่นๆอีก เท่าที่ผู้ชายจะพึงมีเกี่ยวกับผู้หญิงสาวสวย แม้เธอเดินลับตาไปแล้ว จิตใจของข้าพเจ้าก็ยังจดจ่ออยู่กับเธอ คิดอาลัยอาวรณ์เธอ อยากพบหน้าเธออีก และหวังใว้ในใจว่า วันรุ่งขึ้นเธอจะเดินผ่านมาอีก ขณะนั้นข้าพเจ้ารู้ดีว่าตนเองมีทุกข์.....
ในชีวิตประจำวัน จิตใจของเราก็วุ่นวายอยู่อย่างนี้แทบตลอดเวลา เพราะเราประสบกับ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส มโนภาพ อยู่ตลอดเวลา เมื่อสัมผัสแล้วเราก็รับรู้และรู้จัก รู้สึกและรู้อยาก ต่อจากนั้นก็ดิ้นรนเพื่อสนองความยากต่างๆ วงจรทางจิตของเราดำเนินไปแบบนี้ตั้งแต่ตื่นจนหลับ ตั้งแต่เกิดจนตาย คนส่วนมากจึงเดือดร้อนจึงเดือดร้อนวุ่นวายอยู่แทบตลอดกาล จะสงบบ้างเฉพาะเวลานอนหลับเท่านั้น แต่บางคนแม้หลับก็ยังฝันอีก ในความฝันก็มีความรู้จัก รู้สึก รู้อยากและมีการต่อสู้ดิ้นรนเช่นเดียวกับเวลาตื่น.
ผู้ติดตามบล็อก : 50 คน [
