วันนี้20ตุลาคม2556 กลุ่มผู้สูงวัยกลุ่มเล็กๆร่วมทำกิจกรรมช่วงวันออกพรรษาในการดูแลต้นยางนาที่พวกเขาได้ทำกิจกรรม ร่วมรักษ์ยางนาถวายพ่อของแผ่นดิน ในโอกาสวันต้นไม้ประจำปีของชาติและวันสิ่งแวดล้อมโลก ทุกปี วันนี้มาดายหญ้า ใส่ปุ๋ย คลุมโคนต้นไม้ให้อบอุ่นรอรับลมหนาวที่กำลังมาเยือนและทำการปลูกซ่อมต้นที่ลาจากไปอย่างเงี่ยบ
เขียวธงขจี ก่อเกิดไมตรีสามัคคีมั่น...ปลูกต้นไม้เพื่อความสุขและรักษ์โลกใบนี้
วันนี้มีกิจกรรมที่ต้องไปทำ กับเพื่อนๆ คือไปดูแล ปลูกซ่อมต้นไม้ ที่ได้ปลูกไว้สะสมมาหลายปี ที่ตายไป 2-3 ต้น ได้ข่าวกระทันหัน แค่วัน 2 วันเอง โทรฯถามคุณมานิตย์ว่า จะไปหรือเปล่า เธอว่าไป เราก็ได้ที ขอติดรถไปด้วย ขอบคุณเพื่อนมาก ( ถ้าไม่มีเธอ เพื่อนก็อดไปน่ะสิ )
ให้นาฬิกาปลุกตี4ครึ่ง ดันตื่นก่อนตั้ง 15 นาที เฮ้อ!แก่เนอะ ทำธุระส่วนตัวเสร็จ ก่อนออกเดินทาง ก็โทรฯบอกเพื่อนว่าจะออกไปรอแล้วนะ ปรากฏว่าเธอเพิ่งอาบน้ำ บอกว่าตื่นสายเพราะ คุณคณิต ม่วงนิล ชวนไปสังสรรค์กระทันหันเมื่อคืน กว่าจะกลับบ้าน ก็ปาเข้าไปตี 1 แล้ว ไม่เป็นไร เรารอแค่ครึ่ง ชม.เอง แต่เลยเวลานัดนิดหน่อยเท่านั้น
คุณสมพรกับคุณจิ หวานใจ รอต้อนรับอยู่ที่สวนเบญฯ เราไปถึงก่อนเวลานัด 7 โมง เห็นมีเต้นท์กางอยู่ 2 เต้นท์คู่กัน ใจเราคิดว่าวันนี้ งานใหญ่แน่เลย และสงสัยกลัวฝนตกด้วยเลยกางเต้นท์ไว้ให้ (ที่แท้เขากางไว้หลายงานแล้วเพียงแต่ยังไม่ได้เก็บเท่านั้น ฮิฮิ!) คุณแขกเธอว่าวันนี้ จะมีรายการมาสัมภาษณ์ การใช้ชีวิตที่มีความสุข และชีวิตที่พอเพียงด้วย นัดแนะกันว่าจะทำอย่างไรบ้าง จะยืนตรงไหน ที่จะมีความกลมกลืนกับภารกิจของเรา(ปลูกต้นไม้)
คุณแขกเธอจัดของว่าง มาบริการให้เพื่อนพอสมควร เช่น ข้าวโพดฝัก ซาละเปา และน้ำผลไม้ ยาคูล และน้ำเปล่า อย่างละนิดอย่างละหน่อย พอให้หายหิวสำหรับคนแค่สิบกว่าคน เรามาเป็นคู่ที่สอง จากนั้นก็เป็นคุณสุริยัน มูลสาร ที่เพิ่งเจอหน้ากันจริงๆ หลังจากเห็นกันแต่ใน FB เท่านั้น (ตัวจริงดูดีกว่าในรูปหลายขุมนะ) คุณแขกแจกเสื้อให้ใส่(ให้เลย) ต่อไปก็เป็นคุณน้อง(สุนันท์) ที่ลูกน้องคู่ใจ(เจ้าน้อย) ไม่มาเลยขับรถหลงทางกว่าจะถึง บอกว่าวนอยู่นาน นี่แหละน้าา มีคนบริการซะเคยตัว จากนั้นก็เป็นคุณแก่(ไพรัช) ซึ่งจริงๆแล้วยังไม่แก่หร็อก ก็พอๆกับเพื่อนๆแหละ คุณตุ้ม(ตฤณ) ก็มาแล้ว บอกว่ากำลัง จะถีบจักยานไปหาคุณยันเธอแล้ว โดนเรียกตัวมานี่ซะก่อน ใส่เสื้อมาซะ 2 ชั้น แถมเตรียมถุงมือหนัง เพื่อมาฟันดิน ดาหญ้าอย่างเต็มที่เลย อีกคู่ตุนาหงันก็ คุณอรกับคุณศักดิ์ นึกว่าจะติดทุเรียนมาให้ชิม อด! คุณศักดิ์เธอรู้แกว ใส่แตะมาพร้อมลุย 2 คนสุดท้ายก็ชายเดียวคุณไทย กับคุณสุภาพ พัสอ๋อง 2 แรงแข็งขันจ้ะ รวมแล้วมีผู้หญิงเพียง 3 คนเท่านั้น ผู้ชาย 9 คน แต่คิดว่าคนน้อยเลยได้ทำงานมากนะ เตรียมกล้าไม้ไป 20 ต้น ซ่อมที่ตายไป นอกนั้นก็ปลูกเพิ่ม บำรุงต้นที่ปลูกไว้ก่อนแล้ว ตัดแต่งกิ่งใบ ใส่ปุ๋ย ถมหญ้า เป็นร้อยๆต้น ได้เหงื่อยกันเลย
รายการที่นัดสัมภาษณ์ ถ่ายทำกิจกรรรมไปเรื่อย และได้สัมภาษณ์คุณน้อง (ผู้มีอารมณ์ขัน) คุณแขกและคุณสุริยัน และใครอื่นอีกก็ไม่รู้แล้ว เพราะเราไปช่วยกันปลูก ซ่อมต้นไม้กันไกลแล้ว สุดท้ายเขาตามให้เรากับคุณสุภาพไปให้สัมภาษณ์ ถามว่าเรามีความสุขไหม? มีกิจกรรมอะไรบ้าง? เราก็ให้ข้อมูลไปตามความเป็นจริงว่า มีความสุขไปตามอัตภาพ พอใจในสิ่งที่มีอยู่และเป็นอยู่ ได้ออกกำลังกาย เล่นปิงปอง ได้ไปเที่ยวบ้าง สังสรรค์กับเพื่อนๆบ้าง ( ทุกวันที่29 ) เท่านี้ก็โอเคแล้ว ทำร่างกายให้แข็งแรง จะได้มีสุขภาพที่แข็งแรง ไม่เป็นภาระของครอบครัว ของสังคม พออยู่พอกิน เท่านั้นเอง......
เชิญชวนทุกท่านปลูกต้นไม้ ที่ใหนก็ได้และติดตามการเจริญเติบโตของมัน เมื่อมันผ่านอุปสรรคต่างๆมันจะเจริญเติบโตขึ้นและทำให้คุณมีความสุขตลอดไปจนกระทั่งคุณลาจากโลกนี้ไปแล้ว แต่ต้นไม้จะอายุยืนยาวกว่าคุณ ลูก หลาน เหลน จะได้จำได้ว่าคุณปลูกต้นไม้ให้พวกเขาไว้แล้วครับ
ชื่นชมกับกิจกรรมนี้ด้วยคนค่ะ..