จารึกศิวะศักติ-อาศรมความรู้ และตระกูลชุมชนสำคัญรอบปราสาทพระวิหาร (ตอน2)
.......ข้อความที่ฟีโนต์อ่านกล่าวถึง นางพิณสวรรค์คราวตี Pinsvagramavati มีอำนาจแถบเขาพระวิหารมีธิดาหลายองค์ องค์หนึ่งแต่งงานกับเทวะภัตติมีลูกสาวชี่อประภาวดี คนอื่นๆคือ กัมพูชาลักษมี ปาวิตรา ฮยางจันทรา และมีความเห็นว่า ปาวิตรา หรือ ฮยางปราวิตรา เป็นมเหสีของพระเจ้าชัยวรมันที่2 นั้น เป็นคนเดียวกับกัมพูชาลักษมี หลังจากสวรรคตแล้วเรียกธรณินทรเทวี จารึกศิวะศักติกล่าวว่า พระเจ้าชัยวรมันที่2 ได้กำหนดพื้นที่หลายแห่งบริเวณเขาพระวิหารและใกล้เคียงเป็นเขตศักดิสิทธ์เรียกชื่อต่างๆกัน ไตรโลกนาถ บ้าง ภวาลัย บ้าง และทรงโปรดให้สถาปนาศิวะลึงค์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ภวาลัยแห่งเขาพระวิหาร เป็นเขตศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าพื้นเมืองตระกูลของพระนางกัมพูชาลักษมีมาแต่เดิม ดังปรากฎว่าพระเจ้าชัยวรมันที่2 ให้ชื่อพระเชษฐาคือ วิษณุวาล เป็น ลักษมินทรา ดูแลพระคลังส่วนพระองค์ ขอยเขตของภวาลัยเขาพระวิหาร มีดังนี้ 1.ทิศตะวันออกจดลำน้ำ 2.ทิศตะวันตกจดเมืองฮาวะปุระ 3.ทิศเหนือจดสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ชื่อ เทวาติเทวะกะ 4.ทิศใต้จดสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ราเชศวร จารึกศิวะศักติ ปรากฏศักราชสุดท้าย พ.ศ.1436 (สันณิษฐานว่าชัยวรมันที่2ได้ควบรวมแผ่นดินผ่านการแต่งงานกับกลุ่มชุมชนสำคัญรอบเขาพระวิหารและได้กองกำลังจากชุมชนแห่งนี้ประกาศอิสระภาพจากชวาและจามปา สร้างตระกูลใหม่และตั้งราชวงศ์ใหม่ผ่านเชื้อสายพระนางกัมพูชาลักษมีที่มีชุมชนจากเขาพระวิหารเป็นกำลังสำคัญ)
ยุคพระเจ้าสุริยะวรมันที่1---จารึกหมายเลข k.381เขียนเป็นภาษาสันกฤตกล่าวถึง พระเจ้าสุริยะวรมันที่ 1 ถวายอาศรมชื่อ วีราศรม เมื่อปีพุทธศักราช 1545 และจารึกเป็นภาษาขอม ลงศักราช พ.ศ. 1567 เรียกอศรมนี้ว่า ตปัส-วีนทราศรม อีกสามปีต่อมา วรกัมรเตง อัญตปัสวีนทรบัณฑิตได้เป็นเจ้าอาศรม ลพสร้างศาสนสถานแห่งนี้เป็นการเคารพต่อ ศรีศิขเรศวรองค์ประธาน( ศิวะลึงค์) ในวาระปีใหม่ จารึก k.380 กล่าวถึงพระเจ้าสุริยะวรมันที่1 โปรดให้ประดิษฐาน ลิงคสูรยวรรมศวร ณ.เขาพระวิหาร ปี 1561 และโปรดให้สถาปนา พระภัทเรศวรแห่งลิงคปุระ ไว้ ณ.ยอดเขาพระวิหารด้วย ในวาระดังกล่าวทรงโปรดให้ข้าราชบริพาร และคนในชุมนุมต่างๆ 5 ชุมนุม กระทำพิธีปฏิญาณตน (สาบาน) ทรงดำเนินวิเทโศบายให้เกิดความจงรักภักดีในหมู่คนพื้นถิ่นและกลุ่มผู้มีอำนาจเดิมแถบเขาพระวิหารผ่านองค์เทวะศรีศิขรีศวร โปรดให้คนเหล่านั้นสาบานแสดงความจงรักภักดีต่อกัมรเตงชคตศรีศิขรีศวร ปกปักษ์องค์เทวะและเทวสถานตามคำสั้งกษัตริย์ สุริยวรมันที่1 กลุ่มตระกูลและชุมนุมจากอาศรมความรู้ที่สำคัญในยุคนั้นได้แก่ 1.ตระกูลและกลุ่มคนจากนิลาคันถะ 2.กลุ่มคนจากเมืองอวัธยะปุระ 3.กลุ่มคนจากตำบลเช็งวนัม 4.กลุ่มคนจากตำบลถปาลสามลาง 4.ตระกูลพาราปริยา 5.ชุมนุมของวีรวรรมัน ข้อเท็จจริงอย่างหนึ่งที่ปรากฏในจารึกก็คือ ชุมชุมคนพื้นเมืองเดิมเป็นกลุ่มอำนาจที่สร้างความกังวลให้พระองค์ ในจารึกเรียกกลุ่มนี้ว่า พวกกบฎดำ เป็นพวกตระกูล ปาสะคเมา พระกำเสตง ปาสคะเมา เป็นหัวหน้า พวกเหล่านี้ชอบใช้กำลังรุนแรง พระองค์มีรับสั่งให้ข้าราชบริพารคอยสอดส่องดูแลขัดขวางไม่ให้พวกปาสคะเมารวมตัวกัน (มีหลักฐานทางโบราณคดี วัตถุทางวัฒนะธรรมด้านเครื่องปั้นดินเผารูปแบบหนึ่งในช่วง พ.ศ. 1200 เรียกภาชนะดินเผาสีดำขัดผิวมีลายเส้นเขียนรอบๆ เรียกกันว่า พิมายดำ พบว่ามีการใช้ตั้งแต่ยุคทราวดีและลพบุรี---จึงสัณนิษฐานว่าอาจจะเป็นชุมชนของกลุ่มที่เรียกว่าตระกูล ปาสคะเมา ก็เป็นได้ คงต้องหาหลักฐานอื่นเพิ่มเติมอีก รวมทั้งพระนางพิณสวรรความวติ อาจเป็นชุมชนโคราชโบราณก็เป็นได้ เพราะในยุคชัยวรมันที่7นั้นน่าเชื่อว่ามีบรรพบุรุษเป็นสายตระกูลไปจากเมืองพิมาย)
ยุคพระเจ้าสุริยะวรมันที่2 พ.ศ. 1656-1693 ขึ้นเสวยราชสมบัติหลังจากการจราจลวุ่นวายในอาณาจักรขอม พระองค์สร้างความเป็นปึกแผ่นในทุกด้าน พระองคืเป็นเทพกษัตริย์ในลัทธิของเทวะราชา ซึ่งพรารมณ์ทิวากรเป็นผู้ประกอบพิธีบรมราชาภิเษกให้พระองค์ ทรงขยายดินแดนมีชัยชนะเหนือประเทศจามปา สร้างปราสาทนครวัดอันยิ่งใหญ่และมีภาพแกะสลักกองทัพสยาม-เนะ เสียม กุก พันธมิตรร่วมรบของพระองค์ที่เริ่มปรากฏตนในโฉมหน้าประวัติศาสตร์แล้ว (ขอขอบคุณ ดร.ธิดา สาระยา เมืองโบราณ ฉบับเขาพระวิหาร 2535)
หมายเหตุ: การสร้างปราสาทหิน และ เทวสถาน มีความสัมพันธ์กับ ลัทธิการบูชาบุคคล อันเป็นคติความเชื่อของชนพื้นเมืองโบราณหลายพวก เช่น จาม ชวา บาหลี ขอม ลัทธิบูชาบุคคลนิยมสร้างประติกรรมรูปเทพเจ้าหรือพระพุทธรูปให้เป็นตัวแทนของบุคคล กษัตริย์ เจ้าชาย ขุนนางชั้นสูง สำหรับให้ผู้สร้างเข้าไปสถิตย์รวมอยู่กับเทพเจ้าหลังจากสิ้นชีวิตแล้ว รูปประติมากรรมทั้งหลายเหล่านี้จะได้รับการขนานยศ เช่นเดียวกับกษัตริย์ เจ้านายและขุนนางชั้นสูง คือ กมรเตง อัญ หมายถึงเจ้าชิวิตของข้า กมรเตงชคัต หมายถึงเทพเจ้าแห่งจักรวาล คติความเชื่อนี้เกี่ยวข้องกับการเคารพบรรพบุรุษเป็นอย่างมาก
ผู้ติดตามบล็อก : 50 คน [
