ชีวิตเปรียบเหมือนแสงแดดในยามเช้าเมื่อยามตื่น
ทุกอย่างเริ่มต้นในทันทีเมื่อลืมตาขึ้นมาเห็นตัวเอง
แม้จะเหน็ดเหนื่อยแต่บางอย่างก็ท้อแท้ไม่ได้ดังใจคิด

ยังมีฝนโปรยลงมาบ้างบางวันและหนาวเหน็บในฤดูหนาว
ช่วงฤดูร้อนอาจร้อนจนแทบทนไม่ไหวจนมีหยาดเหงื่อ
ทำนองของชีวิตดำเนินไปเช่นนั้นแทบทุกวันในชีวิตมนุษย์

..........................................................................

เธออยู่ตรงไหนของห้วงเวลาที่ฉันอยากจะค้นพบและเจอหนอ
ชีวิตที่เดินไปโดยมีแสงแรกของตะวันบนฟากฟ้าแห่งนั้น
แม้สว่างเพียงใดแต่พบว่ามิอาจมองเห็นตัวตนของเธอได้สักแห่ง

เธอผู้ที่ฉันเคยจับต้องได้ผู้ที่คอยเคียงนอนเรียงแอบแขนชิดข้าง
ในวันนี้เหลือเพียงความรู้สึกที่เคยได้สัมผัสก็เพียงเท่านั้น

อ่านเพิ่มเติม //www.bloggang.com/mainblog.php?id=pikake&month=07-05-2013&group=5&gblog=148