แม่ก็รู้สึกกลัวตายเหมือนกันนะ...
คืนนี้ แม่ยังไม่ว่างบันทึกเรื่องราวของเราในแคนาดาเร้ย... แต่มะครู่ วิ่งไปเม้าท์ให้พ่อฟัง เรื่อง นิ้วชี้ กะ อาเตี๋ยว แร้น วันนี้ วุ่นๆ กะคุณหมอเกือบทั้งวัน ดีใจ คุณหมอแคทรีนที่แม่เปลี่ยน เป็นหมอที่ใส่ใจ คุณหมอจับแม่ทำอัลตร้าซาวด์ขา เพื่อเช็คว่า เป็นเส้นเลือดขอดหรือเปล่า... เนื่องจากสภาพการเดินของแม่กะโผลกกะเผลก เป็นที่อนาถในการมองยิ่งนัก... อัลตร้าซาวด์เริ่มที่หน้าท้องก่อน... แม่ออกจะงงๆ ... หมอคริสตี้อธิบายว่า ต้องดูที่ต้นตอการวนของเลือด จริงป่าวก็ไม่รุ หรือหมอจะแอบเช็ค ที่มะวาน หมอสูติ ตรวจเจอเลือดในฉี่ก็ไม่รุแฮะ นี่แม่เลยเสียเวลาเกือบทั้งวันในโรงพยาบาล กว่าจะได้โอกาสวิ่งไปหาอะไรหม่ำๆ เสร็จ ก็ต้องไปรับนู๋... เบื่อจัง... กะเวลาไปไม่ค่อยจะถูก... ต้องขับรถต่อคิวย๊าวยาว กลัวนู๋จะคอยนาน ถึงบ้านก็นั่ง ซิวซิบ สรรพสิ่งในบ้านซึ่งร๊กรก... คุณพ่อหมักหมมเก่งมากกก... นี่คิดถึงบรรดาอาหารในตู้เย็นแม่ยังกุ้มๆ อยู่เลย จะเก็บไงหมดเนียะ ขนาดแม่ไม่ได้ทำอาหารมาสองวันแล้วนะ ข้าวของในตู้ดูไม่ยุบเลย...
บางจังหวะ แม่ก็รู้สึกกลัวตายเหมือนกันนะ... อย่างวันนี้ เล่นโทรถามน้าเป๊ปป้าว่า สภาพคุณยายก่อนจะเสียเป็นยังไง ช่วยเล่ารายละเอียดหน่อย... น้าเป๊ปป้ารีบเตือนสติแม่ ให้คิดในแง่บวก เพราะเคสไม่เหมือนกัน... มะวาน แม่ก็ทำผิดมาก แบบอารมณ์กลัวตายมันพุ่งขึ้นมา เลยเรียกพี่มากิเอะไปสั่งเสีย ฝากนู๋ให้พี่เค้าดูแล... พี่มากิเอะร้องไห้ใหญ่... นี่ วันนี้ แม่เลยพยายามจะติดต่อพี่เค้า เพื่ออธิบายให้พี่เค้าหายกังวล ขณะที่แม่พิมพ์อยู่เนียะ ก็ไม่กลัวแร้น เจอคุณพ่อเดินมาตดใส่อะจิ แม่จะหากิจกรรมให้ตัวเองทำเพลินๆ ระหว่างที่นู๋ไปโรงเรียน เน้นกิจกรรมออกกำลังซะมาก... จะได้ตดดังกว่าคุณพ่อ อิอิ
Create Date : 06 กันยายน 2551 |
|
3 comments |
Last Update : 6 กันยายน 2551 13:18:14 น. |
Counter : 646 Pageviews. |
|
|
|