Bloggang.com : มรรคณิชา : นู๋เล่นกะพี่โรบ๊อตคะ.......

นู๋เล่นกะพี่โรบ๊อตคะ.......

แม่เร่งสปีดทำกิจวัตรให้นู๋เต็มที่เลย หวังจะให้นู๋ได้นอนตอนเที่ยง ก่อนจะถึงนัดสำคัญตอนบ่ายๆ กะ "ยูดับ"

ลูกแม่ร่วมมือเต็มที่เหมือนกัน...ทำให้แม่ได้มีโอกาสอาบน้ำสระผม...ทำหน้าทำตาให้เป็นผู้เป็นคนกะเค้าม่าง....ต้องขอบคุณแรงบันดาลใจจากอี๊จิ๋มมะคืนนี้ ...เช้านี้ แม่เลยลองไข่ตุ๋นให้นู๋...โหย...ซัดเสียเกลี้ยงไม่ถึง 15 นาที...น่าภาคภูมิใจที่สุด....

สปีดแม่มาเสียอีตรงที่มานั่งล้างจานชามสัมพารกที่คุณพ่อทิ้งเละๆ ไว้เมื่อคืน ตอนทำโพลานต้า...เกลียดอีเมนูนี้จังเลย...ทำทีไร สภาพศพ เอ้ย สภาพจานชามหม้อไหที่เหลือล้างลำบากมากกก แถมมีหลากหลายชิ้นเหลือเกิน

กลับมาเรื่อง "ยูดับ" ดีก่านะ..... ชื่อประหลาดๆ นี้...แท้จริง คือ มหาวิทยาลัยวอชิงตันนั่นเอง....แม่เป็นพวกแม่พระ ตั้งแต่ตอนก่อนคลอด หลังคลอด แม่บริจาคแหลก....อิอิ นิดหน่อยนะลูก แม่แค่ไปเซ็นเอกสารส่งตัวนู๋ไปเป็นหนูทดลองให้กะทางมหาลัยไว้ศึกษาวิจัยแท่านั้นแหละ...

อาทิตย์ก่อน มหาลัยโทรมา...ตอนแรก เค้าว่าจะเอานู๋ไปทดลองเรื่องการเลียนแบบของเด็ก....แต่พอเค้าทราบว่า ลูกเป็นพวก"เสือใบ" (bilingual) เค้าเลยไม่อาวววว..... คุยไปคุยมา...เค้าคงนึกเสียดาย...สงสัยหาเหยื่อยาก...เค้าเลยขอนู๋ไปทดลองปฏิกิริยาตอบสนองกับหุ่นยนต์โรบ๊อต.... เค้าพยายามอธิบายว่า ไม่อันตรายนะคะ...อิอิ ฝรั่งขี้กัว แ่ต่ไม่ใช่คุณแม่ ๆ ฟังแล้วตาโต...หุหุ อยากเล่นง๊ะ...
"ไม่ต้องอธิบายหรอกคะ ดิฉันไปคะ" แม่อยากดูโรบ๊อตหน่ะ

พอได้ฤกษ์ ยาตราออกจากเคหะสถาน คุณพ่อกางแผนที่ แล้วก็ขับๆๆ เส้นทางในมหาลัยชวนงงน่าดู แต่เจ้าหน้าที่เค้าเขียนกำกับมาละเอียด ประกอบกับคุณพ่อหัวดี....พวกเราเลยไปถึงปาร์คกิ้งมหัศจรรย์ได้ไม่ยาก (มหัศจรรย์จริงๆ คะ ถ้าเป็นคุณแม่คงไปไม่ถึงคะ) แถมคุณพ่อพาเดินจิ๊ดเดียว ขึ้นตึก ซึ่งลี้ลับ ดูจากภายนอก แม่คงไม่กล้าเดินขึ้น เพราะมองไม่เห็นจะมีประตู ป้าย หรือ เอ็นทร้านซ์อะไรเป็นสำคัญให้เห็นเลย

พวกเราไปถึงก่อนเวลาเล็กน้อย ลูกแม่เลยได้มีโอกาสเล่นของเล่นมากมายในห้องแฟมิลี่.... ส่วนคุณพ่อก็ทำหน้าที่กรอกเอกสารหนาปึ๊ก... คงประมาณว่า ลูกหัวใจวายระหว่างการทดลอง เธออย่ามาซูฉันนะยะ อิอิ

ระหว่างรอ มีอีกครอบครัวนึงมาถึง ลูกแม่ทำท่าเป็นตัวแทนรีเซฟชั่นนิสต์อัตโนมัติ (เฮ้อ กระแดะจริงๆอ่า) แม่ต้องรีบตะครุบตัวไว้ เด๋วโดนฝรั่งด่า เพราะนู๋ยังมีน้ำมูกไหลๆ อยู่...นู๋เลยได้แต่ ชี้โบ้ชี้เบ้ อธิบายสรุปสถานการณ์ให้เด็กใหม่ฟัง 555

ก่อนเข้าห้องทดลอง เจ้าหน้าที่มาทำการเตี๊ยมกะคุณแม่ว่า ไม่ให้คุณแม่พูดอะไรกะนู๋ ขอให้แค่พยายามจับนู๋นั่งตักไว้ และปลอบหากนู๋เกิดกลัวพี่โรบ๊อตขึ้นมา .... หุหุ... ม่ายรู้จักมรรคณิชาซะแล้ว

ในห้องทดลอง เค้าคุมแฟคเตอร์ด้วยการเอาผ้าสีฟ้ามาคลุมผนังทั้งหมด กลางห้อง มีโต๊ะ ขอบโต๊ะสองด้าน ตกแต่งด้วยหุ่นโรบ๊อตพลาสติกสีสวย... มีเก้าอี้ให้คุณแม่ กะเจ้าหน้าที่นั่ง ส่วนด้านตรงข้าม เค้าเอาฉากบังพี่โรบ๊อตไว้ก่อน

ขั้นแรก คุณน้าราเชลทำ ไอซ์เบรคกะมรรคณิชาก่อน ชวนนู๋เล่นกะพี่ตุ๊กตาโฮ่งๆ ... ลูกแม่ก็ตีซี้อย่างรวดเร็วเชียว....กำลังคุยกันหนุกๆ คุณน้าก็เอ่ยว่า มีเพื่อนอีกคนจะให้นู๋รู้จัก...ว่าแล้วก็เปิดฉากออกมา
แต่น แตน แต๊น
"อุ้ย คุณแม่ตื่นเต้น พี่โรบ๊อตน่ารักจัง" เกือบเผลอกรี๊ดแน่ะ หุหุ
คุณแม่มองไม่เห็นสีหน้านู๋ตลอดเวลาทดลอง แต่คุณพ่อบอกทีหลังว่า ตอนมรรคณิชาหันไปเห็นพี่โรบ๊อต นู๋ทำหน้าแปลกใจได้ตลกที่สุด
แม่ไม่เห็นมรรคณิชาจะตกใจกลัวพี่โรบ๊อตเลย...ไม่มีอาการเกร็งอะไรทั้งสิ้น เพียงแต่พี่โรบ๊อตดูจะน่าสนใจน้อยกว่าคุณน้าเรเชลเท่านั้น...นู๋จะหันไปดูพี่โรบ๊อต ต่อเมื่อพี่เค้าเคลื่อนไหว มีเสียงเท่านั้น
ที่เด็ด กิ๊ฟเก๋ยูเรก้า คือ ลูกแม่ติดเชื้อแม่พระมาจากคุณแม่ เพราะนู๋แบ่งตุ๊กตาในมือให้พี่โรบ๊อตด้วยตั้งหลายหน...ลูกแม่มีน้ำใจจังเลย....น้าเรเชลประทับใจนู๋มาก บอกคุณแม่ตอนหลังว่า นู๋เป็นคนแรกที่ให้ของพี่โรบ๊อต 555 คุณน้าไม่เคยเห็นตอนนู๋แย่งของเล่นจากพี่ออน พี่อันนานิ๊
แม่เฝ้าดูนู๋กะน้าราเชลและพี่โรบ๊อตอย่างสนุกสนาน จนเวลาผ่านไปเร็วมาก...
คุณแม่ไม่แน่ใจว่านู๋เหนื่อย หรือเบื่อนะ เพราะตอนท้ายๆ นู๋เอนลงผิงคุณแม่ สองหน....แต่ก็พอดีคุณน้าเรเชลเสร็จการทดลอง....แจกลูกบอลให้นู๋เอาไปเล่นที่บ้าน....นู๋ทำท่าโผไปหาน้าเรเชล...เอ่อ ขอโทษนะ โผอยู่น่านแหละ ดึงตัวกลับมาก็สู้อีกแน่ะ....เอ่อ...จะไม่ตามแม่กลับบ้านแล้วเหรอจ๊ะ
แต่ในที่สุด ก็ต้องมีการลาจาก....ลูกแม่เดินสายอาดๆ ออกจากห้องทดลอง...คุณแม่กะคุณพ่อยืนคุยกะน้าเรเชลที่หน้าประตู แม่แอบเหลือบมองนู๋ เห็นนู๋พยายามจะเดินหาทางออกเอง...แต่พอมองมาไม่เห็นคุณพ่อกะคุณแม่ตามมา นู๋ก็เดินย้อนกลับมาพันแข็งพันขา ประมาณว่า
"นู๋อี้ของเล่นจากน้าเรเชลมาได้แล้ว กลับเหอะๆๆ"

คุณพ่อนู๋แหละตัวดี ช่างซักช่างสงสัยเสียจริง...กว่าจะหายสงสัย คว้าตัวนู๋ขึ้นบ่าเดินกลับที่จอดรถ ลูกแม่เกาะหัวคุณพ่อไว้หลวมๆ พร้อมกับโปรยยิ้มแจกผู้คนที่เดินผ่านมา

Create Date : 15 มีนาคม 2549

Last Update : 15 มีนาคม 2549 13:05:54 น.

4 comments

Counter : 581 Pageviews.

ชื่อเก๋ดีค่ะ

โดย: Baby I love you IP: 71.85.204.173 วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:13:35:18 น.

กรี๊ดตื่นเต้นดีจังฟ่ะหุหุ อยากเห็นภาพเหตุการณ์อ่ะ

โดย: พี่ออน IP: 202.176.91.7 วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:14:30:55 น.

ความลับ เค้าไม่ให้ถ่ายตอนทดลองจ้า...แต่เมื่อครู่ไปอัพรูปในเว็บบ๊งเบ๊งแย้ว...กรุณาไปดูนะจ๊ะ..มีรูปนู๋มรรคกะคาร์ซีทตัวใหม่ และอีกหลายๆ รูปที่ติดค้าง

โดย: มรรคณิชา

วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:15:05:33 น.

อยากเห็นน้องมรรคตอนนั้นจัง คงน่ารักมากๆ แน่เลย คริๆ

โดย: ktycoon IP: 220.255.21.64 วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:11:58:05 น.