ทำรูปหาย
เราสองคนกลับจากแคนนาดาตั้งกะมะคืน วันนี้ ก็วุ่นๆ วายๆ เรื่องพานู๋ไปเปิดเทอมวันแรก เพื่อนๆ นู๋เค้าเปิดกันไปก่อนหน้านี้แล้วหนึ่งวัน มรรคณิชาประกาศชัดเจนตั้งแต่ตอนซัมเมอร์ว่า นู๋ไม่จำเป็นต้องเข้าโรงเรียน ประมาณ เอาสกูลมามี๊ คริคริ อย่าเลยลูก เด๋วโง่ตาย นู๋ถูกลดเกรดไปอยู่ห้องบี เลยไม่ได้เรียนกะมิสลี ได้มิสวอลลี่ ซึ่งเป็นมาเลย์แทน... ตอนอยู่แคนาดา มิสเชอร์ริลพยาย๊ามโทรมาแจ้งทั้งที่บ้านและมือถือว่า นู๋โดนย้ายห้อง... ไปถึงโรงเรียน มรรคณิชาง๊องแง๊ง พยายามยืนยันสถานภาพตัวเอง "ไม่เอาโรงเรียน" แต่พอมิสวอลลี่มาจูงมือไป...เอ๊า..เดินไปซะง่ายๆ หันมายิ้มบ๊ายบายแม่อีกแน่ะ
แม่แยกไปหาหมอตรวจภายใน หลังจากอิดเอื้อนไม่ยอมไปซักที.. แบบกลัวผลตรวจออกมาแล้วรับไม่ได้ไง... หมอซักไซ้ด้วยความเป็นห่วง... และย้ำเตือนลักษณะอาการต่างๆ กับแม่หลายเที่ยว
ถึงบ้านแม่เก็บข้าวของ บ้านรกมากกก... สมบัติพัสถุลเยอะแยะ เก็บไปเรื่อยๆ รอเวลาไปรับนู๋กลับ
โอ๊ะ โรงเรียนนู๋เก๋นะ ขากลับแม่ต้องเข้าแถวรอให้ครูเอาตัวนู๋มาส่งที่รถ และเซ็นชื่อรับตัวนู๋ มรรคณิชาต่อว่าแม่ใหญ่ว่า มารับช้า... แม่เลยชี้ให้นู๋ดูแถวเสียก่อน ท่าทางนู๋ดูแล้วคงเก็ท เพราะไม่เห็นต่อว่ากันอีก รีบรายงานแม่ว่า นู๋กินลันช์ไม่หมด...เฮ้อ ลูกคนนี้ ... แม่ไม่อยากบ่น เด๋วเสียอารมณ์เลยชวนนู๋คุยสัพเพเหระ คุยไปคุยมา เหลือแม่คุยอยู่คนเดียว นู๋หลับป๊อกไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รุ
กลับบ้าน แม่ก็นั่งเก็บสมบัติต่อ เอ้า เพิ่งรู้ตัวว่า ลืมสายเคเบิ้ลกล้องถ่ายรูปไว้ที่โรงแรม...ฮึย์ เซ็งจัด จะเอารูปออกมาไงละเนียะ โอ๊ย อย่าเคียดๆๆ แม่งี้ งี่เง่าเต่าตนุ เฮียโอ๋อุตหส่าห์ถามว่า นี่สายของใคร... แม่ยังอุตส่าห์ช่วยตอบว่า คงของลูกค้าคนก่อนลืมไว้
แคนนาดาสนุกมากเลยเน๊อะ... มีเรื่องเล่าแยะเชียว สองวันก่อนกลับ มรรคณิชาเริ่มคิดถึงบ้าน เอ่ยปาก ไอว๊อท์ทูโกโฮม บ่อยๆ ยิ่งวันสุดท้าย แม่ขับรถจากอาเตี๋ย ตั่วอี๊ ปุ๊บ มรรคณิชาคงเศร้า ดูหงอยๆ ไปถนัดใจ แม่เลยได้โอกาสชวนแวะช้อปปิ้งที่ แฟคทอรี่ เอ้าเล็ท กลางทาง แรกๆ นู๋เอ็นจอยมาก แม่เลยจะซื้อรองเท้าปลอบขวัญนู๋ๆ เลือกใหญ่ ดีใจน่าดู แต่สักพัก ความเหงาจู่โจม หรือไง ขอฮัคกีมามี๊ ขอกลับบ้าน ไอว๊อนแดดดี้ เอ็คโค่ แคลลี่ แม่เลยจำใจกลับ แงๆ ยังไม่ได้ของเลยอ่ะ ถึงบ้าน นู๋ปรี่ไปที่ซุ้มของตัวเองทันที... จัดแบ็คแพคใหญ่เลย ทักทายบรรดาตุ๊กตาทุกๆ ตัว จัดแจงขนไปเรียงรายข้างที่นอน เนียะ ชีวิตแม่ถ้าไม่มีมรรคณิชา แม่ขาดสีสรรไปทั้งชีวิตเลยน๊า
Create Date : 05 กันยายน 2551 |
|
4 comments |
Last Update : 5 กันยายน 2551 14:11:39 น. |
Counter : 769 Pageviews. |
|
|
|
เอารอยยิ้มมาฝาก
อยากให้คนไทยรักกัน รักกัน
คลิปเดี่ยว7(ลำปางหนาวมาก)
.............................
ขออนุญาตวางLINK ฮาๆ
เพราะว่าอยากให้ไปหัวเราะ
ไปกลับมาแล้วจะลบก็ได้น๊า