Bloggang.com : มรรคณิชา : แม่เป็นงัย ลูกก็เป็นงั้น.....

แม่เป็นงัย ลูกก็เป็นงั้น.....

ขนาดมะวานจับอดนมทั้งวัน วันนี้ ลูกยังลีลา แม่เลยต้องขายสินค้าเป็นแพคเกจ อยากกินซีเรียลก็ต้องรับนม 8 ออนซ์... ขายของเสร็จ แม่ค้าขอตัวพาพี่เอ็คโคไปทำธุระที่ปาร์ค ลูกค้าเบื่อๆ ไม่ยอมไปด้วย... แม่ค้าเลยไปคนเดียว ... ฝรั่งบ้านอื่นรู้เค้า คงตาถลน ปล่อยเด็กสองขวบอยู่ในบ้านเองคนเดียวได้งัย...ฮี่ๆ ... ไม่รุเหมือนกันคะ... แบบ ... ไว้ใจลูกที่สุด

ที่ห้องสมุด คุณแม่ลองติดสินบนมรรคณิชาอีกหน...
“ตอนครูเล่านิทาน นู๋ยอมนั่งฟังเรียบโร้ย ไม่เดินไปเดินมา คุณแม่จะให้ป็อกกี้ รสใหม่ด้วยนะเออ รสผลไม้รวม น่ากิ๊น น่ากิน...”
สินบนนี้เวิร์คคะ ไม่เคยเห็นลูกนั่งได้น่ารักงี้มาก่อนเลยเจงๆ
ขากลับ ที่ปาร์คกิ้ง มีตำรวจแมงกะไซ ตามมาแจกใบสั่งชาวบ้านด้วย ลูกเห็นแล้วชื่นชมเหลือเกิ๊น พยายามโบกมือให้คุณตำหนวดๆ ไม่เห็นง่ะ... เดือดร้อน ยอดคุณแม่ต้องจูงนู๋ไปทักทายถึงที่...เฮ้อ ช่างไม่รุเสียเลย ชาวบ้านกำลังหน้าสิ่วหน้าขวาน อิอิ

ถึงบ้าน ได้เวลามื้อกลางวัน (เหมือนเพิ่งเสร็จมื้อเช้าเลยง่ะ) ลูกคนนี้ สมกะเป็นลูกแม่จริงๆ มื้อไหนได้ซุป เป็นสู้ตาย... ป้อนง่ายจิงๆ ...แฮ่ๆ ลูกพยายามตักเอง แต่แม่เสียดายน้ำซุปอะคะ ป้อนให้จะดีก่า... อิ่มแล้วก็หลอกพาไปนอน... เนียะ วันไหนอากาศดี คุณแม่ก็ลมดีตาม ได้เข็นนู๋ออกนอกบ้าน ... นู๋ก็ไม่หลับง่ายๆ ..แต่...เราเป็นแม่ลูกกันใช่ม่า... แม่เลยสั่งนู๋พลิกคว่ำ...เจอท่านี้เข้าไป ป๊อกทันตาเห็น

ลูกหลับปุ๊บ คุณแม่รีบทำ “ลูกชิ้นกุ้ง” ทันที.... ผสมสูตรมั่วๆ ...เอาประสพการณ์จากที่เคยทำ “ทอดมันกุ้ง” สูตรแม่สลิ่ม กะ “ลูกชิ้นไก่” สูตรคุณนัท.. มาปรับใช้ เอิ้กกก... มั่วจนได้ดี.... ไม่ได้กินของรสชาดเหมือนอยู่เมืองไทยมานาน งานนี้สบายใจๆ
แย่อย่าง ทำแล้วเสียเวลาจัง ยืนตั้งกะ บ่ายสามถึงห้าโมง ยืนจนนู๋ตื่น ลงมาวิ่งเล่นหลังบ้าน มือทำ ตามองนู๋ผ่านหน้าต่าง ปากก็บัญชาการ
“มรรคณิชา (เสียงเข้มๆ) เข้าบ้านมาใส่รองเท้าเด๋วนี้ เด๋วขี้เล็บดำๆ ให้แม่มานั่งแคะเหนื่อยๆ หรือไง”
ลูกรีบมองเท้าทันที
“ไม่มี ไม่ใส่” สั้นๆ ได้ใจความดีจัง... ว่าแล้วนู๋ก็หันไปโกยเศษกรวดเข้าหัว... สงสัยเล่นสมมติว่าอาบน้ำละมั้ง
“กรี๊ดดดดดด เข้ามาเด๋วนี้.... ไม่งั้น ปีนี้ทั้งปีจะไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวัน “
ไม่สนคะ... เออ... ทำงายดีฟระ....เอางี้ละกัน คุณแม่ล้างมือ แล้วไปปิดประตูซะเลย
อิอิ ได้ผลคะ 100 เมตรหญิง วิ่งปิ๊ดเดียวถึงประตู
“คุณแม่ขา เปิดหน่อยค๊า”

วันนี้ คุณแม่ลองปรับเบล์ทคาร์ซีทให้นู๋แน่นๆ รู้สึกลูกนั่งแล้วตัวไม่คลอนดีขึ้น แต่ลูกยังคงมีอาการผวา สังเกตว่า มักจะเป็นตอนผ่านสี่แยก หรือเวลาเห็นรถใหญ่ๆ ลูกจะบ่น “อูย ตกใจ”
อือม์ คุณแม่ว่า คุณแม่จะไปซื้อปืนเลเซอร์ เอาไว้ให้นู๋คอยยิงพวกรถที่ทำให้นู๋ตกใจดีม่ะก่ะ

ปล. เป็ดแมนดารินหน้าบ้านสองตัวโง่จังเลย เราสองคนอุตส่าห์ยืนโปรยเค๊กชาเขียวให้กินด้วยความเมตตา มันดันเมินเราเสียได้ ป่านนี้ แม่ยังไม่ได้ไปเก็บซากเค๊กเลย เด๋วข้างบ้านจะประนามเอา

Create Date : 18 เมษายน 2550

Last Update : 18 เมษายน 2550 12:16:59 น.

4 comments

Counter : 696 Pageviews.

น่ารักจังเลย ขอให้หนูโตมาเป็นเด็กดี ที่รักพ่อรักแม่มากๆนะครับ

โดย: หลวงจีนน้อย IP: 58.9.174.10 วันที่: 18 เมษายน 2550 เวลา:13:35:37 น.

นู๋มรรคนี่ทั้งน่ารัก ทั้งฉลาด เก่งอีกด้วยนะเนี้ย

โดย: blue_raindrop

วันที่: 18 เมษายน 2550 เวลา:15:15:55 น.

555555555 ฮาค่ะแม่น้องมรรค แต่น้องฉลาดนะคะ พัฒนาการดีกว่าเด้กวัยเดียวกันบางคนซะอีกค่ะ
ฮ่าๆๆอ่านแล้วนึกภาพแม่ตามไปด้วย**ไม่เคยเห็นรูปอ่ะอยากเห็น**

อ่านแล้วก็ฮาอ่ะค่ะ
เดี๋ยวขอไปอ่านหน้าอื่นๆๆต่อนะคะ ไม่ได้เข้ามานานอ่ะ ไม่รุวีรกรรมคุณแม่เป็นไง เอ๊ย วีรกรรมน้องมรรคเป็นไงบ้าง ฮ่าๆๆ

โดย: แม่บ้านณ.โตเกียว **ไม่ได้ล็อกอินอ่ะ** IP: 218.221.111.206 วันที่: 18 เมษายน 2550 เวลา:15:47:53 น.

เข้ามาอ่านความรักของคุณแม่คุณลูกค่ะ
เด็ก ๆ ก้อแบบนี้แหละค่ะ จะต้องมีสินบนกันนิด ๆ หน่อย ๆ

โดย: icebridy

วันที่: 18 เมษายน 2550 เวลา:22:03:41 น.