Bloggang.com : มรรคณิชา : จะรับชมภาพ หรือ เนื้อเรื่องดีคะ....อ่า...เอาไปสองอย่างเลยดีไหมก๊ะ

จะรับชมภาพ หรือ เนื้อเรื่องดีคะ....อ่า...เอาไปสองอย่างเลยดีไหมก๊ะ

บันทึก......................................
ไม่น่าเร้ย....คุณแม่ตื่นมาตอนเช้า ห่วงกลัวลูกจะหนาว เลยไปขยับผ้าห่มให้คลุมพุงกะทิเสียหน่อย...เอ้า ลูกเลยตื่นเลย...งอแงอย่างแรง ดิ้นกระจุย....พอจัดการนู๋สงบสติได้แล้ว นู๋ก็เรียกให้แม่อุ้มออกจากเตียง...เราสองคนเลยไปคุยกันชั้นล่าง แม่ยังง่วงๆ อยู่เลยเอนหลังลงบนเก้าอี้ยาว...แรกๆ ลูกยังง่วงๆ อยู่ก็นอนซบอกแม่เป็นลูกลิงที่แสนจะน่ารัก...แต่สักพัก ลูกลิงตาตื่น...ขยับตัวออกจากอกแม่...ตาแม่หลับแต่ปากขยับถามลูกไปเรื่อยว่าจะเอาอะไร....
สรุป ลูกจะให้พาไปทั้งสนามเด็กเล่น (จัดแจงปีนขึ้นรถเข็นเรียบร้อย) และจะให้พาไปบี้มๆๆ ด้วย (จัดแจงเดินไปเปิดประตู เตือนคุณแม่ให้หยิบ "แจๆๆ" ออกมาด้วย)
คุณแม่ยังคงหน้าด้านนอนต่อ ลูกเดินมาทั้งเขย่า ขย่ม...ไม่สำเร็จคะ...คุณแม่เล่นบนเงียบ แถมเอาผ้าห่มคลุมหน้าอีก
โชคดี พี่มากิเอะตื่น...อิอิ...คุณแม่กระซิบให้ไปเล่นกะพี่เค้าๆเปิดทีวี
แย่จังเลยคุณแม่เนียะ...ปล่อยให้ลูกดูทีวีจนติด เด๋วนี้นั่งจ้องตาไม่กระพริบเลย...เป็นเพราะแดจังกึม กะซิมป์สันแท้ๆ

หมู่นี้เห็นลูกกินไม่ดี (อ้อ ลูกพูดคำว่ากินแทนหม่ำแล้วนะ) เลยขี้เกียจหุงหา...อย่างเมื่อเช้า ก็ให้ลูกกินเฟร้นโทสต์ที่พี่มากิเอะทำ...ท่าทางลูกจะไม่ค่อยมีลิ้นฝรั่งเท่าไหร่ ไม่ชอมหนมปังนัก แต่ถ้าเป็นข้าวละก้อ สู้ๆ
ส่วนตอนเย็น เจ๋งเลย แม่หุงข้าว ทอดไข่ กะเปิดปลาทูน่ากระป๋อง...ลูกฟาดเอร็ดอร่อย
อือม์ ตอนลูกนอนกลางวัน คุณแม่หนีออกไปข้างนอกกะจะไปดูหนังเสียหน่อย อ้าว...ไปสาย 20 นาที เลยไม่อยากดู เด๋วขาดทุน...เลยนั่งเล่นแกร่วๆ แถวนั้น เสียเกือบๆ สามชั่วโมง....เชื่อไหมลูก คุณพ่อกะพี่ๆ ไม่ได้รู้เรื่องเร้ย ว่า คุณแม่หนีออกจากบ้าน...
พอกลับมาก็พามรรคณิชาไปสนามเด็กเล่น...โชคไม่ดี ฝนตก...ตะแรกนึกว่าจะหลบฝนแถวๆ นั้น แต่มรรคณิชาไม่ยอมนะสิ....เราสองคนเลยรีบจ้ำกลับบ้าน...ถึงบ้าน...แดดออก!!!!!!!

ภาพประกอบ..............................
ไม่ได้มาจากเหตุการณ์วันนี้นะจ๊ะ...เก็บภาพจากวันที่ไปรอพี่มากิเอะวันเปิดเทอม...