ใครไม่รู้คงนึกว่า เป็นแม่บ้านอย่างเดียวนี่ มันง่ายยยยย
ช่วงเช้า สลัดมรรคณิชาทิ้ง ด้วยการไปตะแล๊ตแต๊ดแต๋ที่บ้านแกรนด์มา... ท่าทางแกรนด์มาจะคิดถึงน่าดู นั่งลงชวนคุยเสียนาน ลูกสะใภ้บิดก้นไปๆมาๆ ก่อนจะเอ่ยปากขอยืมบัตรคอสโค ปื๋อออกไปเติมน้ำมันราคาถูก... เติมน้ำมันเสร็จก็แวะช้อปปิ้งต่อ .. ดีจายยยมั่ก... ได้ ปีกนางฟ้า ให้มรรคณิชาใส่ไปฮาโลวีนแย้วอ่า... เหรียญเดียวเอ๊ง เอิ้กกกก
กลับเข้าไปอีกที มรรคณิชากำลังเอ็นจอยงานศิลป์... หนอย... ไม่ยอมให้แม่ดูด้วย สั่งแม่ให้นั่งห่างๆ... อะไรจะหวงขนาดนั้น.. อือม์ ระยะนี้ นู๋สับสนระหว่างสีส้ม กะสีเหลือง ขึ้นมาเฉยเลย... เป็นเพราะหนังสือ I went walking แน่ๆ ที่ทำนู๋งง... บอกว่า หมาสีเหลือง แต่ไหงวาดรูปออกมา หมาดูเหมือนสีส้ม... อ่านถึงหน้านี้ทีไร แม่ลูกบ่นพึม
แกรนด์มาทำไก่อบ สลัด และมันฝรั่งอบเนยให้หม่ำ... หย่อยมั่กๆ เร้ย... มรรคณิชานั่งกินเองโดยไม่ต้องให้ใครป้อนด้วย... เหอ เหอ ผิดกะมะเช้านี้เลยนะ แม่ต้องกราดเกรี้ยว สั่งให้เคี้ยว...ลูกก็คอตก พึมพำๆ เบาๆ ว่า เคี้ยวอยู่ ยัยแม่ยังไม่วายบ่นต่อ เคี้ยวอะไร เห็นปากนิ่ง อมอยู่ได้ตั้งนาน ความอดทนแม่ชักจะหมดแล้วนะ ได้ยินความอดทนหมด ลูกตาหูเหลือก เคี้ยวแหลกเลย มานั่งคิดๆ ...เออน่ะ ไปมะโหนู๋ทำไมว๊า... ก็แม่อยากทำอะไรไม่อร่อยนู๋ก็อมนานอะดิ...
หลังอาหาร มรรคณิชาขนหนังสือกองโตมาให้แกรนด์มาช่วยอ่าน... แกรนด์มาชมเปาะตลอดเวลาว่า มรรคณิชาโตขึ้นมา มีความสนใจหนังสือเวลาแกรนด์มาอ่านได้นาน กว่าจะปลีกตัวขอกลับได้ก็เหนื่อย มรรคณิชาไม่อยากกลับนี่นา.... นู๋เรียนหนัก กินหนัก.. ขึ้นรถได้ก็สลบเหมือด ทั้งๆ ที่แม่นึกว่า นู๋ใกล้จะเลิกนิสัยนอนกลางวันแล้วเสียอีก...นอนงวดนี้ยาวโลดด แม่ต้องนั่งเฝ้าข้างรถ (คุณพ่อยึดโรงรถเป็นที่ผลิตผลงานเฟอร์นิเจอร์พันปี) รอไปก็เม้าท์โทรสับไปเรื่อย อุ้ย ไม่ได้เม้าท์ซี้ซั้วนะลูก... ได้ความรู้มาจากน้ายี่ เรื่องการสอนในระบบมอนเทสเซอร์รี่... ไว้แม่จะลองมาฝึกกะมรรคณิชาบ้าง... ที่ถามน้ายี่เรื่องนี้ เพราะแม่บ่นเกี่ยวกับโรงเรียนของนู๋ เหมือนเปลี่ยนสนามเด็กเล่น ไม่ใช่โรงเรียน... น้ายี่เลยให้เคล็ดวิชาการเล่นเพื่อเรียนมาไง เด๋วนี้ น้องธีร์ (ขวบครึ่ง) ก็ไปโรงเรียนแล้วเหมียนกันนะ... อ่านไม่ผิดคะ ขวบฝ่าๆ ก็ไปได้ ไปเรียนกะแม่ ๆ ก็ต้องเรียนด้วย ค่าเรียนแพงมั่กๆ ไว้ต้องบอกน้าเป๊ปป้า ๆ จะได้เอาน้องมาตาไปเรียนบ้าง
ถึงไหนๆ ละ อ้อ... เสร็จสรรพ นู๋ลืมตาตื่นอีกที ก็สี่โมง... แม่โทรถามพ่อว่า คืนนี้ ไปเวิร์คเอ้าท์ไหม เพราะคราวที่แล้ว อีตาเทรนเนอร์ดันนัดคิวซ้อน.. พ่อสั่งให้แม่โทรเช็คและจองเดย์แคร์ให้มรรคณิชาระหว่างนั้นด้วย... นี่ไงๆๆ ที่จะบอกว่า คุณพ่อนึกว่าแม่ว่างมากนักหรือไง ให้เที่ยวโทรเช็คโน่นนี่ ขอโทษนะ ถ้าจะไปเวิร์คเอ้าท์ตอน 6 โมง... หมายความว่า นู๋ต้องกินข้าวอิ่มก่อนไป... ปกตินู๋หม่ำทีนึง อิ่มฟูลคอร์สก็ชั่วโมงอ่ะ... แล้วนี่ 4 ครึ่งแย้ว ยังไม่ได้หุงหาเร้ย...
เริ่มจาก... เรียนถามเจ้าหญิงว่าอยากกินอาราย... นู๋ก็พูดไม่รู้เรื่อง สลับสับเปลี่ยนเมนูอยู่น่าน...จนแม่ตัดบท เย็นนี้งดมื้อเย็นละกันนะลูก แม่ไม่รู้เรื่องแย้วอ่า... แค่นั้นหละ แม่ เอาซุป จัดการต้มซุป พร้อมกะหมุนหาอีตาเทรนเนอร์ เบอร์ที่ให้ไว้ก็ไม่อยู่ในระบบ เดือดร้อนต้องโทรเข้าสายกลาง ซึ่งก็ยังไม่ได้เรื่อง เพราะติดลูกค้าอยู่มาคุยไม่ได้... เอาวะ รีบโทรจองเดย์แคร์ก่อน...วุ้ย 6 โมงไม่มีคิว ว่างอีกที 6 ครึ่งๆ ก็ 6 ครึ่งคะ จองไว้ก่อน ถึงสองทุ่มนะคะ 15 นาทีผ่านไป ซุปเสร็จแล้ว พร้อมกะ แผนกฟิตเนสยืนยันตารางของเทรนเนอร์ว่า ใส่ชื่อครอบครัวเราลงไปแล้ว แต่ ยังหาตัวเทรนเนอร์ไม่เจอนะคะ เอ้าน่าน มรรคณิชาทำนมหกใส่เสื้อ ใส่กุงเกง... หงอยเลย...ปายขึ้นไปเปลี่ยน แม่ ชิชาเปลี่ยนเองได้ all by myself หมู่นี้ ฮิตจังนะ คำนี้ แม่ยังไม่ค่อยไว้ใจรสนิยม แอบเผด็จการ หยิบกุงเกงให้ แหม๋ม ก็เดย์แคร์ที่นี่หรูนะยะ... เด๋วเค้าจะเห็นนู๋เป็นเด็กจากแหล่งเสื่อมโทรม 55 ระหว่างจับมรรคณิชาเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมเดินทาง แม่ก็ต้องเปลี่ยนด้วย ป้อนซุปมรรคณิชาไป หมุนโทรตามตัวคุณพ่อไป... แจกแจงเรียบร้อย คุณพ่อสรุปว่า เธอไปคนเดียวละกัน แล้วแคนเซิลเดย์แคร์ด้วย. อ้าว ยกเลิกก็ต้องเสียเงินนะยะ เป็นกฏอ่ะ เสียเงินได้ไง เพิ่งโทรจองมะกี๊ ไม่รู้ ๆๆ รู้แต่ว่า ระเบียบเค้าว่าไว้ ฮึ้ย... ขี้เกียจเถียง เออๆๆ เด๋วฉันจัดการเองละกัน คิดในใจ ทำไมต้องเป็นกรูด้วยฟระ ตัวเองดีแต่สั่งๆๆ นี่ห้าครึ่งแล้ว เธอต้องออกจากออฟฟิศแล้วมาดูมรรคณิชา ไม่งั้น ฉันไปไม่ทัน
แม่อ้าปากย้ำมรรคณิชา อย่าไปเล่นแถวหน้าทีวีเครื่องใหม่นะลูก พี่เคลลี่ฉี่ๆ เลอะเทอะอ่ะ มรรคณิชาวิ่งไปดู ปากก็บ่นโวยวายพฤติกรรมพี่เคลลี่ใหญ่ ทำท่าจะเข้าไปจัดการพี่เคลลี่อีกตะหาก...แม่รีบห้าม บอกว่า เด๋วพ่อกลับมาจัดการลงโทษพี่เคลลี่เองแหละ ได้ยินอย่างนั้น ลูกทำหน้าแตกตื่น แม่ก็ไม่ได้นึกอะไร... ยังคงป้อนอาหารไป เก็บครัวไป รู้ตัวอีกที มรรคณิชาเรียกแม่ให้ช่วยเปิดเครื่องซักผ้าหน่อย... เปิดทำไมฟระ ว้าย กรี๊ดดด... ลูกจัดการขนบรรดาถุงที่โดนพี่เคลลี่ฉี่เปียกๆ มาใส่เครื่อง ช่วยกลบเกลื่อนความผิดเร๊อะ... โอว์ มรรคณิชาใจดีจัง ชอบช่วยเหลือทุกคนเน๊อะ แต่ในใจแม่นึก ทำไมลูกเกิดมาเป็นคนดีตอนนี้ฟระ แม่งานเยอะอยู่ละ ต้องมาเช็ดฉี่ที่พื้นอีก กะจะทิ้งๆ หลักฐานไว้อย่างนั้น ให้พ่อเป็นคนเช็คอ่ะ
5.45 ในที่สุดมรรคณิชาก็หม่ำซุปเสร็จ แม่เตรียมล้างมะเขือเทศให้ต่อ 5.50 พ่อเสด็จถึงบ้าน ปากก็พึมพำ... ฉันหารถไม่เจอ เหอ เหอ... ก็เข้าใจอ่ะนะ บริษัทนี้ ที่จอดรถกว้างมั่ก ต่อด้วย จัดการแบบนี้ ดีแล้ว เธอไปเวิร์คเอ้าท์ก่อน จะได้เริ่มเบื้องต้นกะเทรนเนอร์ ส่วนฉันจะรอเด็กๆ (สาวๆ สองคนโตไปงานศพ) เค้านีดฉันนะ... ประโยคท้ายๆ ไม่ได้ยินแล้วว๊อย... โกยสี่ตีนขึ้นรถเพื่อไปให้ทัน... ไปถึง เทรนเนอร์ยืนรออยู่ละ... คุณแม่ก็เอ็กซ์เซอร์ไซส์แหลก ... กลับถึงบ้านตัวเบาเลยหละ คืนนี้ ลูกดึกเป็นพิเศษ ... คึกคักอารมณ์ดีสุดๆ ขณะที่สองสาว ไม่ได้ใส่ใจน้องเล็กเอาเสียเลย... ลูกพร่ำถามถึงแต่ชื่อของพี่รีเบคก้า (11 ขวบ) กะพี่เอริก้า (9 ขวบ) ที่อยู่ข้างบ้าน คงติดใจที่เมื่อวานเล่นวาดชอล์กหน้าบ้านด้วยกันแหงๆ จู่ๆ ลูกเอาพี่เคลลี่มาเผาด้วยการวิ่งไปฟ้องพ่อ Mark! Mark! Kelly, he pooh pooh on your things, your bag. ฝรั่งฟังแล้วงงๆ แม่ต้องเรียกนู๋เข้ามาแก้ไวยากรณ์ใหม่ สรุป พี่เคลลี่เสร็จเลย ถูกเนรเทศไปนอนโรงรถ
คืนนี้ นู๋ดื่มน้ำมากเป็นพิเศษ คงเพราะวิ่งเล่น วิ่งไปวิ่งมาตลอด... กินน้ำมาก ก็ฉี่มาก ฉี่เสร็จพึมพัมเตือนตัวเองด้วย ฉี่ ไม่ได้กินเจลลี่ 55 ต้องก้อนใหญ่ๆ เท่านั้นจ๊ะ
เสร็จ มีสั่งพนักงานรับใช้ประจำตัว... เอานม กะเอาน้ำ สองอย่าง มีชูนิ้วขึ้นมาสองนิ้ว ยืนยันออเดอร์ เด๋วนี้ ลูกหยิบสิ่งของต่างๆ ได้ถึง 4 ชิ้น แบบแม่นๆ ไม่มีหลุด
ก่อนลูกนอน แม่คว้าตัวมากอด พร้อมกะบอกนู๋ว่า มรรคณิชา แม่ขอโทษนะ ที่แม่กราดเกรี้ยว เสียงดังกะนู๋ แม่ไม่น่าทำแบบนั้นเลย ทำให้นู๋ตกใจ แม่ขอโทษนะคะ แม่ๆ Im so sorry. I will not angry with you ชูว์ๆๆ นู๋มะโหได้จ๊ะ คนเรามะโหได้ แต่พอนู๋ calm down แล้ว นู๋ก็บอกแม่นะว่า นู๋ต้องการอะไร อย่าเอาแต่ร้องไห้ หรือ กระทืบเท้า ๆ ไม่ดีเลย Im so sorry. I love you so much บทพูดต่อจากนี้ ไม่ซาบซึ้ง เพราะลูกพร่ำแต่จะขอกิน เฟร้นช์ฟรายส์ พีนัท ชิพ ถ้าหายจากไอๆ... นู๋ย้ำมากกกก เลยจ๊ะ พูดตลอดเวลา ขนาดจะหลับแล้วยังเพ้อ ได้กินพีนัท ตกลง รักแม่หรือ รักหนม แน่ฟระ
Create Date : 28 กันยายน 2550 |
Last Update : 28 กันยายน 2550 15:15:11 น. |
|
18 comments
|
Counter : 864 Pageviews. |
|
|
|