Bloggang.com : มรรคณิชา : คุณแม่ว่า...เราสองคนเริ่มเข้าสู่ภาวะปกติแล้วเน๊อะ

คุณแม่ว่า...เราสองคนเริ่มเข้าสู่ภาวะปกติแล้วเน๊อะ

คุณแม่รู้สึกว่านู๋ไม่ค่อยงี่เง่า วีนแตก ยั่วยวนเท่าไหร่ละ...และคุณแม่เองก็ไม่ค่อยงี่เง่า ประสาทกลับ หัวเสีย...พูดง่ายๆ คือ เราต่างคนต่างรับมือกันและกันได้ดี้ขึ้นมั้ง...
เริ่มจาก...แม่เอาน้ำส้มสองแก้ววางบนโต๊ะ...แล้วก็เดินไปหยิบหนมจะมาให้นู๋ อุตส่าห์สั่งแล้วเชียวนะ..."รอ รอ"
ม่ายรออ่ะ
เปรี้ยง...น้ำส้มหกกระจาย
คุณแม่เดินกลับมา พร่ำรำพันถึงน้ำส้มที่แพงกว่าน้ำมัน...เสร็จแล้วก็เก็บแก้วขึ้น ให้นู๋เห็นๆ เลยว่า "ม่ายให้กินแย้ว"
ดูๆ ลูกแม่ไม่สะทกสะท้านเลยนิ...แม่ยังนึกในใจว่า
"แหม๊ มานร้าย...ไม่สนเลยเหรอยะ"
เสร็จแล้วแม่เลยเอาข้าวของตัวเองมากินยั่วนู๋ ...
เหอ เหอ...ทีนี้ นู๋เวิร์คคะ...สั่งให้นั่งตรงไหนก็ตรงนั้น...ไม่อยากพลาดเหมือนน้ำส้มใช่ม่ะ

ตอนจับนู๋นอนบ่าย...ก็เป็นอะไรที่เหลือเชื่อ
นู๋ไม่มีเค้าว่าง่วง...แต่แม่ตั้งใจจะจับ...หรือบีบบังคับ ถ้าไม่ยอมง่ายๆ... เพราะอยากให้นู๋หลับไวหน่อย ไปนอนบ่ายแก่ๆ แล้วแม่เครียด
แม่เลยอุ้มนู๋ขึ้นชั้นบน...เหมือนรู้...ลูกแม่โถมตัวลงเกาะราวบันไดไว้แน่น....สู้แค่ตาย เลยเหรอเนียะ
ไม่สนใจๆ
แต่คงอุ้มนู๋นอนไม่ได้แน่ๆ แรงควายออกอย่างงี้
แม่เลยจับนู๋ทุ่มบนเตียง....ลูกร้องสุดๆๆๆ...คุณแม่ก็ทำเป็นั่งเฉยๆ ข้างเตียง พยายามไม่มอง กัวเด๋วประสาทขึ้น
ลูกร้องแป๊บเดียวก็เงียบ ตาเหม่อมองพี่งูที่พันอยู่ขอบเตียง...แม่แอบชะแง้ดูนิดส์นึง ไม่กล้าสบตา เด๋วปิ๊ง
3 วิ เท่านั้น....
คร่อกกกกก
5555 วันนี้ ประตูสวรรค์เปิดเร็วจัง

มื้อเย็นเป็นอะไรที่ดีมั่กๆ เราเจอพี่อันนาก่อนไปปาร์ค...แม่เลยให้นู๋ได้เล่นกันก่อนอาหาร...จะได้หิวจัดๆ ไง
โชคดี ตรงศาลากลาง มีวัยรุ่นสองคน ลักษณะหยั่งกะพวกโฮมเลส เล่นjuggle (โยนบอลสีหลายๆ ลูก บางทีก็ใช้ไม้ยาวๆ สีๆ ) นู๋เลยมีอาหารตา ให้ชมระหว่างหม่ำๆ เพลินจนแกงจืดหมดไปครึ่งหม้ออย่างรวดเร็ว...
พอสปีดนู๋ตก แม่เลยพาไปเปลี่ยนบรรยากาศมุมอื่นๆ ของปาร์คบ้าง....เจอคุณตาคุณยายเดินผ่านมาทัก
"อู้ว์ นู๋น่ารักจริง กินแสน็คอยู่เหรอคะ"
แหม๋ม คุณยายขา หม้อเบ้อเริ่มนี่ ถ้าแค่แสน็ค ดิฉันคงหมดตัวกะลูกคนนี้ละคะ

พูดถึงเรื่องกิน คุณน้าหลายคนมักทักว่า มรรคกินเก่ง มรรคดูสมบูรณ์ทั้งแก้ม ทั้งน่อง...
จริงๆ คุณแม่อยากจะบอกว่า เด็กทุกคนลีลาเยอะเวลาหม่ำทั้งนั้นแหละ รวมถึงนู๋มรรคด้วย...หลายๆ ครั้ง คุณแม่เครียดเรื่องกินของนู๋....แต่ก็พยายามแก้ปัญหากันไป...ส่วนใหญ่พยายามสังเกตว่านู๋ชอบอะไร ลักษณะไหน เช่น
ตอนเด็กๆ แม่ไม่มีความรู้เรื่องการปรุงอาหารเด็กจิ๋วเลย...คุณแม่ก็ล่อของสดให้นู๋ ก็เลือกหลายอย่าง...มาลงตัวเอาที่ มะเขือเทศ กรีนพี เต้าหู้...งัดมาให้นู๋หม่ำบ่อยมากกก
พอนู๋โตมาหน่อย โชคดี ไปอยู่กะอาม่า...คุณแม่เลยเรียนรู้วิธีทำแกงโฮะ...ลูกเองก็ชอบ เกิดมาไม่เคยกินของปรุงอร่อยๆ เอิ้กกก...ไปแย่งพี่ออนกินซ้า เกือบหมดหม้อ แม่ละเกร๊งใจเกรงใจ....(แต่ท่าทางพี่ออนจะดีใจ...555)
พอเรากลับมากัน...ทีนี้แม่ก็ลูกล่อลูกชนเอา...ทำแกงโฮะได้สักพัก...ก็ลองเปลี่ยนๆ เมนูเป็นของที่ต้องเคี้ยวบ้าง...ประสพความสำเร็จบ้าง เจ๊งบ้าง...ตามเรื่อง แต่ก็ทำให้แม่ได้รู้ว่า ลูกแม่ไม่ชอบอะไรที่มีเปลือกๆ ละ...อย่างมะเขือเทศ นู๋จะบ้วนลอกส่วนเปลือกออกมา... หรือ สุกินี่...แรกๆ นู๋ยอมทานทั้งเปลือกตอนที่ใส่ในแกงโฮะ แต่พอมาทำแกงจืด..นู๋ไม่ทานเลย...แม่ก็ต้องคอยปอกเปลือกออกให้ทุกครั้ง...เด็กๆ เค้าคงแขยงนิ
หมูในแกงจืด นู๋ไม่ค่อยชอบเลย...แต่พอเอาไปผัดหนำเลี๊ยบ ล่อซ้า...ได้ดิบได้ดีทั้งแม่ทั้งลูก (แต่กลิ่นหนำเลี๊ยบตอนออกมานี่...ขอร้องอ่ะ...ขนาดแม่เป็นหวัด จมูกด้าน ยังได้กลิ่นเลยคะ)

ส่วนวิธีการป้อนนั้น แรกๆ เราก็ทำกันตามตำราเด๊ะๆ..คือ นั่งเรียบร้อยในเก้าอี้ และให้นู๋ตักเอง...มาตอนนี้ คุณแม่ละเลยไปมาก...แต่ขำง่ะ ลูกกลับเป็นคนที่ยังคงวิ่งไปที่เก้าอี้ พอถึงเวลากิน
ช่วงโค้งแรก เป็นอะไรที่แม่จะพยายามป้อนให้ได้มากที่สุด เพราะนู๋จะหิว งับเร็วมาก
สปีดจะตกวูบทันทีหลัง 10 นาที....ทีนี้ ต้องงัดทุกมุกมาใช้...ให้ของเล่นบ้าง ให้หนังสือบ้าง...ซึ่งประทังไปได้แค่นิดโหน่ย...
โค้งสุดท้าย นี่ คือ ต้องมีมาตรการข้อแม้...เช่น กินคำนี้ แล้วแม่จะเข็นรถต่อนะ....กินคำนี้ แล้วเด๋วแม่ให้น้ำนะ.... เด๋วให้หนมนะ...ฯลฯ จนถึง นี่ คำสุดท้ายละ (คุณแม่ยอมแพ้ 555)

อ้อ วันนี้เป็นวันแรกใช้มุกใหม่ คือ ขู่ตรงๆ เลย...เนื่องจากนู๋เอานิ้วล้วงคอ แล้วลากเต้าหูหมูผักออกมาคามือ...คุณแม่ก็ทำเสียงแปร๋นทันที...
"กินลงปาย....เคี้ยว...เคี้ยว"
กำกับจนนู๋เอากลับคืนเข้าปากครบทุกส่วน

ตอนนี้ คุณแม่ไม่ค่อยปวดหัวเรื่องเมนูของนู๋ละ...เกือบจะลงตัวแล้ว
มื้อเช้า เป็นมื้อที่นู๋ขี้เกียจ แม่ก็ขี้เกียจ...เราก็จะมีไข่นึ่งใส่ "ทูน่าคะ" กะสุกินี่ เป็นตัวยืนทุกเช้า
มื้อกลางวัน เพิ่งเริ่มหัดให้นู๋ทาน 3 มื้อได้ไม่ถึงอาทิตย์ดี...ส่วนใหญ่จะเป็นมือเหมือนแสน็ค... แม่ชอบให้เป็นหนมปัง หรือผลไม้ หม่ำตามมีตามเกิด
มื้อเย็น...ยืนพื้น คิดไม่ออก ก็แกงจืดหมูสับใส่ผัก...แต่หลังๆ นี่ พยายามคิดเมนูของผู้ใหญ่ให้นู๋สามารถโซ้ยร่วมวงได้ คุณแม่จะได้เบาแรง....ปรากฏว่า ได้ผลดีมั่กๆ ...เห็นอี๊จิ๋มบอกว่า เด็กวัยนี้ อยากกินร่วมกับผู้ใหญ่ กินเหมือนๆ ผู้ใหญ่... แม้แต่จานชาม....อือม์ ดีแฮะ

วู้ ร่ายเสียยาว...แหะ แหะ แบบ คุณแม่อารมณ์ดีคะ แบบ คืนนี้ เป็นครั้งแรกที่ให้นู๋มรรคทานนมจากแก้วก่อนนอน แทนขวด...อิอิ

เด๋วว่าจะลองหัดเปลี่ยนแบ็คกราว์บล็อกเสียหน่อย...ฉลองคะ ฉลอง

Create Date : 25 พฤษภาคม 2549

Last Update : 25 พฤษภาคม 2549 12:32:26 น.

4 comments

Counter : 727 Pageviews.