Bloggang.com : มรรคณิชา : ชักจะเล่นแรงเกินไปแล้วนะแม่ !!!!!!!!

ชักจะเล่นแรงเกินไปแล้วนะแม่ !!!!!!!!

แบบ นู๋เรียนรู้ไวมาก เช้านี้พอแม่งัดนู๋ลงมานอนกกที่พื้น...นู๋พยายามเขี่ยๆ สบตากะแม่ แต่แม่แปลงร่างเป็นปอบไปซะแล้ว...ทำไงก็ไม่ยอมสบตากะนู๋ ก้มหน้าซุกๆ เก้าอี้หมอนอย่างเดียว...
พอมั่นใจว่าแม่ไม่สนแน่ๆ มรรคณิชาจัดแจงเล่นก๊อกแก๊กๆ อยู่คนเดียว...เล่นอะไรก็ไม่รุ... คุณแม่ง่วงขนาดขี้เกียจจะเปิดตามาส่องดู ในหัวก็คิดๆ บนพื้นไม่มีอะไรอันตราย.. ลูกแม่สบายอยู่ละ... เล่นไปสักพัก... มรรคณิชาก็ร้องเพลง !!!
ดา ด๊ะ ด่า ดา ด้า
เนียะ เพลงจริงๆ เลยนะ ไม่ใช่การเลียนเสียงตามพี่ๆ เหมือนเวลาร้อง "โด่ อะเดียร์" มรรคณิชาสร้างไลริคส์ และทำนองเองเลยค่า... แม่นอนอทยิ้ม (แต่ก็ยังไม่ยอมเปิดตาอยู่ดี) ...ท่าทางลูกจะมีความสุขมาก... พอคุณพ่ออาบน้ำเสร็จ มรรคณิชารีบบบบ แจ้นไปร้องให้คุณพ่อฟัง คุณพ่อก็ชมใหญ่ว่าร้องเพลงเพราะ
ตอนลงมานั่งหม่ำข้าวเช้า... แม่ขอให้นู๋ร้องเพลงให้แม่ฟัง... นู๋ก็ทำเป็นขึ้นท่าโซโล แล้วโผเข้ามากอดแม่ ไม่ร้องต่อเอาดื้อๆ ... ง่า... เล่นตัวเหรอ... ขี้เกียจง้อนะ (วันนี้ คุณแม่ทำตัวขี้เกียจจิงๆ)

ถึงช่วงทำความสะอาดของแม่ลูก... แม่จัดการมรรคณิชาให้เรียบร้อยก่อน แล้วตัวเองถึงเดินไปอาบ...ปากก็ไล่มรรคณิชาให้ไปเล่นกะพี่โทโมเอะ... ลูกไม่ยอมไป สมัครใจนั่งดูแม่อาบน้ำ... เดินมานั่งบนขั้นบันไดสำหรับลงอ่างจากุชซี่.... เอ้าตามใจ "ระวังอย่าเดินซี้ซั้วนะลูก พื้นมันเปียก เด๋วป๋วะๆๆ"
ลูกนั่งเรียบร้อยได้แป๊บเดียว ก้อเริ่มออกลาย...ปีนขึ้น ปีนลงอ่าง...เหอ เหอ ... อยากจะชมเหมือนกันว่าลูกเก่งจังเยยย เพราะอ่างนี้ไม่เหมือนอ่างอาบน้ำในห้องพี่ๆ อ่างนี้สูงเท่าตัวนู๋เลยง่ะ... วุ้ย เอาแรงมาจากไหนฟระ
"นี่ๆ สต๊อบ โน...ไม่ปีนนะลูก ลงมานั่งดีๆ เด๋วนี้"
ลูกต๊กใจสะดุ้งโหยง... รีบปีนกลับมานั่งจุมปุ๊กที่เดิม... สักพัก นู๋คงเบื่อ เพราะแม่สระผมนานจัง...ลูกเลยเดินไปเตร็ดเตร่แถวๆ พี่โทโมเอะ สลับกะเดินมาหาแม่....
จากเดิน กลายเป็นวิ่ง...และพอวิ่งก็
ป๊าบบบ
ล้มเผละ... ลูกหน้าเหวอเลย แต่ไม่ร้องไห้สักนิด... บักอึดจริง ...หยั่งงี้ต้องกำราบคะ
"นี่ๆ แม่บอกแล้วใช่ไหม ไม่ให้วิ่ง ๆ แล้วก็ล้มเจ็บๆ ใช่ไหม ปั๋วะๆ เลย เห็นม๊ะ"
ลูกฟังแม่จบก็เดินจ๋อย ออกจากห้องน้ำ... สักพักก็กลับมาใหม่...พร้อมกะสมองที่ยังไม่เมมเหตุการณ์เมื่อครู่นี้...
ป๊าบบบ
"เอ้า...เป็นไรหรือเปล่าลูก" ทีนี้คุณแม่ชักตกใจ... ล้มสองที เด๋วสมองเสื่อม
ลูกทำหน้าเหวอๆๆ อีกละ คุณแม่พยายามเพ่งมอง เห็นนู๋ไม่ร้องไห้ แถมรีบสปริงตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แม่กะลังจะอ้าปากอบรม...นู๋ก็เดินหนีไปเสียก่อน ...ดูมานนน
คุณแม่รีบๆ ออกจากห้องน้ำ เช็ดผมเช็ดตัวอยู่หน้าห้อง... ลูกดีใจ เห็นแม่อาบเสร็จสะที... เดินพาพี่เมี๊ยวเมียวมาหาแม่ ปากก็เล่าอะไรไม่รู้ เสร็จแล้วก็จู๊ดเข้าห้องน้ำ
อ้อ...แม่เดาว่า ลูกคงจะเตือนให้แม่เอาเศษผมออกจากห้องน้ำแน่ๆ ลูกคนนี้จำแม่น
ป๊าบบบ
ตายแล้ว ลูกฉานนน.... ล้มไปสองทีนี่ เธอไม่จำอะไรเลยเหรอ... คราวนี้ ลูกนอนนิ่งกะพื้นสนิทเลย แม่รีบเข้าไปจับนู๋ลุกขึ้น...
"มรรคณิชา".... แม่ตกใจจริงๆนะ...ยังไม่คิดจะต่อว่านู๋หรอก ... แต่นู๋คงกัวแม่ดุง่ะ... พอลุกได้รีบเดินหนีแม่ ทิ้งพี่เมี๊ยวๆ นอนเปียกหน้าพื้นห้องน้ำด้วยซ้ำ
อารายฟระ... แม่ขี้บ่นขนาดนี้เลยเหรอ

เย็นนี้ ให้ลูกช่วยล้างผัก ล้างกุ้ง ปลาหมึก สำหรับเตรียมมื้อเย็น... ลูกชอบมากกก ล้างถั่วฝักยาวไป ก็แทะถั่วไป... ยิ่งห้าม ก็ยิ่มแทะ...ดีเลย แม่เลยแกล้งๆ ห้ามใหญ่ เพราะอยากให้นู๋กินผักเยอะ ๆ อิอิ.... แต่ถึงตอนล้างปลาหมึกนี่สิ...ม่ายดีๆๆ... ลูกเล่นแอบชิมทุกครั้งที่แม่เผลอ....เฮ้อ
พอถึงตอนป้อนข้าวนู๋ คุณแม่ไม่รู้เกิดนึกอะไรขึ้นมา ตอนท้ายๆ ลูกอมข้าวนานนนนมากกกก จนคุณแม่หมดความอดทน...ลองใช้มุกนี้คะ
"มรรคณิชา เคี้ยวๆๆๆๆๆ กลืนๆๆๆๆๆ..."
"อ่ะ ไม่เคี้ยว ไม่กลืนเหรอ งี้คุณแม่ไปนะ คุณไม่อยู่กะนู๋แล้ว"
ว่าแล้ว แม่ก็วิ่งหนีไปห้องน้ำแล้วปิดประตู....มรรคณิชาร้องไห้โฮ วิ่งตามแล้วไปนอนสะอื้นหน้าห้องน้ำ... คุณแม่นับหนึ่งถึงสิบเร็วๆ แล้วเปิดประตูออกมา
"มรรคณิชาเคี้ยวหรือยังคะ ไหนอ้าปาก"
โห...ยังเต็มปากอยู่เลย "ไม่เคี้ยวเหรอ งั้นคุณแม่ไม่อยู่ด้วยนะ"
ปิดประตูอีกที...มรรคณิชาก็ส่งเสียงร้องอีก...ทีนี้ มีจังหวะหยุดร้องด้วย คุณแม่เดาว่า ลูกคงกลืนข้าวละมัง... ไหน เปิดประตูดูหน่อยสิ
"อ่า..ยังไม่เคี้ยวอีกเหรอ ไม่เอาละ ไม่อยู่ด้วย"
ปิดประตู พร้อมกะมรรคณิชาร้องไห้โฮๆ แต่รอบที่สามนี่ พอเปิดประตูออกมา ลูกกลืนข้าวเรียบร้อยดี คุณแม่ก็ก้มลงหอมแก้ม มรรคณิชายิ้มดีใจ
กลับไปนั่งกินกันต่อ... สักพัก...อมอีกแล้ว...คุณแม่ลองวิ่งหนีเข้าห้องน้ำอีก...
แต่คราวนี้ พอปิดประตู ชักรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางมารร้ายไงไม่รู้.... วิธีนี้ น่าจะรุนแรงเกินไปเน๊อะ
จังหวะคุณพ่อกลับบ้านพอดี... คุณแม่เลยหยุดเล่น... แหะ แหะ

คุณแม่กำลังนั่งสำนึกผิด(อีกแล้ว)คะ... คุณแม่คนอื่นๆ อย่าแกล้งลูกแบบนี้นะคะ...เด๋วลูกโตขึ้นกลายเป็นเด็กมีปังหา

Create Date : 25 สิงหาคม 2549

Last Update : 25 สิงหาคม 2549 13:26:56 น.

5 comments

Counter : 867 Pageviews.

Happy Weekend นะคะ

โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ

วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:14:36:48 น.

ชอบแกล้งลูกเหมือนกันเลยคะ
ของเราแกล้งเล่นทีไรสามีดุทุกทีคะ
เค้าบอกว่าให้แกล้งเค้าคนเดียวอย่าไปแกล้งลูก สงสารลูก
แต่จริงๆแกล้งเล่นๆไม่ได้ทำอะไรรุนแรงเลยนะ

โดย: miz u so much

วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:14:57:17 น.

มาขำๆ คุณแม่จอมแกล้ง น่าสงสารนู๋มรรคจัง

โดย: wanwitcha

วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:15:54:37 น.

เก่งจังเลยนะคะสาวน้อย
ล้มตั้งสามทีไม่ร้องซักกะติ๊ดเดียว

โดย: natural guy

วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:17:19:01 น.

แหม..นู๋มรรคเก่งจริงๆ เลยแต่งเพลงร้องเองเลย

โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ

วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:1:54:27 น.