Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2550
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
2 กรกฏาคม 2550
 
All Blogs
 
เมื่อครอบครัวมารวมตัวกัน... เป็นวันสบ๊าย สบาย

แกรนด์มา มาหาตามสัญญา เอาเบาะอันใหม่สำหรับเก้าอี้สนามมาให้ เห็นแกรนด์มาแล้วก็ขำๆ แกรนด์มาเป็นสไตล์เหมือนตั่วอี๊ของนู๋ เรียกว่า ต้องการทำอะไรสักอย่าง มาถึงก็อยากทำให้เสร็จๆ ... มาเจอบ้านเรา สไตล์ เรื่อยๆ มาเรียงๆ .. แกรนด์มาถึงกับนั่งไม่ติด ไม่ถนัดจะนั่งแบะแฉะคุยกันนานๆ.... แกรนด์มาเองก็รู้ข้อนี้ดีนะ... ท่าทางพยายามสะกดใจไว้ไม่เอ่ยปากเรียกสมาชิกไปล้างขัดเก้าอี้ก่อนใส่เบาะใหม่... แต่สะกดใจได้ไม่นาน... 555

เช้านี้ พี่มากิเอะแผลงฤทธิ์ในวาระครบ 15 ขวบ... งอนโอกาซัง ...เดินดุ่มๆ มาบ้านพ่อ...หุหุ...เดินไกลมากนะนั่น...ข้ามเมืองเลย... เดินแล้วคงระบายความเคียดออกไปเยอะ... มาถึง คุณแม่เลยให้หาอะไรหม่ำๆ ให้ใจเย็นๆ ก่อง... เสร็จแล้ว พี่เค้าเหมือนกึ่ง ซวยหน่อยๆ เพราะแกรนด์มาอยู่บ้านเราพอดี พี่เค้าเลยรู้ตัวว่าต้องโทรรายงานตัวให้โอกาซังหายห่วง ... คุณพ่อให้นั่งเล่นบ้านเราแค่ชั่วโมงก็พากลับไปส่งบ้าน
พอคุณพ่อออกจากบ้านปุ๊บ แกรนด์มาก็รีบลุกไปขัดเก้าอี้เลย... ส่วนคุณแม่ทำตัวใจร้าย เข้าครัวเตรียมมื้อเที่ยง ปล่อยคนแก่กะเด็กสองขวบครึ่งช่วยกันล้างเก้าอี้ อิอิ

มื้อเที่ยงนี้ เป็นอะไรที่สบายๆ ส้มตำไก่อบ จิ้มข้าวเหนียว คะ... หม่ำเสร็จ คุณพ่อกะแกรนด์มานั่งคุยกัน ...แม่ก็จับมรรคณิชาลงรถเข็น เข็นไปพ้นหน้าบ้านไปหน่อยเดียว นู๋ก็ป๊อก...หุหุ สงสัยออกแรงขัดเก้าอี้ไปแยะนะเนียะ

นู๋ตื่นนอนบ่าย มีวีนเล็กน้อย เพราะจังหวะคุณพ่อเข้าไปเจอ... ปิดประตูไล่คุณพ่อใหญ่... แม่ปล่อยนู๋งอนในห้องสักพัก ก็ตะโกนเรียกให้ลงมาล้อมวงคุยหลังบ้าน... นู๋ก็ไม่สนใจ...เหอ เหอ เลยต้องปล่อยคะ
เวลาตัดใจปล่อยนู๋นะ ไม่ใช่แม่ปล่อยวางได้นะ ดีที่วงหลังบ้านห่างจากจุดเกิดเหตุ ทำให้ไม่ได้ยินเสียงว่านู๋วีนอะไรบ้าง คือ นู๋จะเป็นสไตล์ตะโกนบอกความต้องการเป็นระยะๆ ไง... แม่ไม่สนับสนุนพฤติกรรมแบบนี้ อยากได้อะไรก็ต้องเดินมาคุยกันดีๆ สิคะ.. ระหว่างตัดหางนู๋อยู่ ในหัวแม่ก็จินตนาการไปเรื่อยนะ..
เอ ฉี่ครั้งสุดท้ายนานแล้วนะ ไม่รู้จะปล่อยราดไหมหว่า
ทำไมเสียงเรียกแม่ๆ ถึงได้เหมือนนู๋ตกใจอะไรสักอย่าง เป็นไรไหมฟระ
ตายละ ไม่ได้อึมาสองวัน ... เปิดประตูไปอีกทีจะเละเต็มเตียงป่าว
คิดๆๆๆๆ... ในที่สุด แม่บอกตัวเองว่า ก็ให้มันเกิดไปสิ...ผิดพลาดแค่นี้ ลูกจะได้เรียนรู้

นานมาก จนแม่ลืม... นู๋ก็เดินยิ้มแย้มลงมาจอยวงเม้าท์...สายตาแม่รีบกวาดดูทั่วตัวนู๋..
เออ ยังใส่ชุดเดิมอยู่ คงไม่มีเรี่ยราด 555
นู๋ทำออเซาะขอนั่งตักทันที...
“วุ้ย มาเร็วๆ ลูก มาดูแรคคูณกัน... ดูสิ มานออกลูกแล้วนะ แม่มันกำลังสอนลูกปีนต้นไม้อยู่ ไหน มรรคณิชานับสิ มีกี่ตัว”
ว่าแล้ว ก็เม้าท์ครอบครัวแรคคูณหน่อยเหอะ... แต่ก่อนเห็นมีเดินกันสามตัว พ่อแม่ลูก... สงสัยพ่อมานจะเอาลูกนะ เพราะลูกมันตกลูกออกมาสี่ตัว น่ารักมั่กๆ ... ตะแรก คุณแม่นึกว่า ยัยแม่รักลำเอียง เห็นประกบเบบี๋ตัวนึงตลอดเวลา แต่มานึกอีกที ก้อลูกตั้งสี่ตัวพร้อมกันง่ะ จะแยกร่างดูไง... เนียะ นับถือคุณแม่ๆ (คน) ที่มีลูกแฝดจริงๆ เลย ...ถึงไหนละ...อ้อ เบบี๋แรคคูณปีนลงต้นไม้ไม่เป็น เอาหัวลง พาลไถลอยู่เรื่อย... ยัยแม่ก็พยาย๊ามนะ
“ลงแบบนี้สิลูก เอาก้นลง งี้ๆๆ”
ลูกสี่ตัวไม่ได้ดูโรลโมเดลเร้ย.. ในที่สุดก็ไถลแหมะลงพื้นทั้งหมด แม่มานต้องตามลงไปสอย หนีหายเข้าไปในป่า
ระหว่างดูแรคคูณ แกรนด์มากะคุณแม่ก็เม้าครอบครัว (คน) โน้นนี้ไปเรื่อย โดยเฉพาะคู่ของป้าเอเลน... แกรนด์มาห่วงใยเป็นพิเศษเพราะรักป้าเหมือนลูก...คุณแม่เลยต้องสวมบทพระ เทศน์ให้ญาติโยมตัดใจ
“แกรนด์มาก็งี้แหละ ผู้หญิง ร้อยทั้งร้อย ก่อนแต่งงานนะ ตาบอด...(ตรงนี้ พยายามทำเสียงดังๆ ให้คุณพ่อได้ยิน) หลังแต่งงานถึงได้เห็นกำพืด... ผู้หญิงฉลาดก็ต้องรู้จักหลับตาข้างนึง อย่างป้าเอเลนนะ สบายอยู่ละ ใจเย็นจะตาย”
มรรคณิชาฟังไม่รู้เรื่อง เลยทำตัวเป็นนางงามมิตรภาพ เดินกอดคนโน้นคนนี้ เที่ยวฝากรักไปทั่ว “ไอเลิฟยู”
คุยนานๆ เรื่องชักเข้าถึงตัวคุณพ่อ ๆ เสเรียกมรรคณิชาฉายหนังตลกให้แกรนด์มาดู ส่วนใหญ่เล่นมุกเดิมๆ แต่แกรนด์มายังไม่เคยเห็น... วันนี้ พิเศษหน่อย ตอนเรียกให้ทำเสียงกระต่าย... นู๋คงเห็นหูกระต่ายกะจิงโจ้ คล้ายๆ กันมั้ง...แถมยัง ฮอพๆๆ เหมือนกันด้วย... นู๋เลยร้องเสียงดัง
“แกงการูๆๆๆ” แถมทำท่ากระโดดเขย่งให้เห็นจะจะ อีกตะหาก

แกรนด์มากลับไปแล้ว คุณแม่ยังไม่หมดไฟ...ต่อบันได ขุดเอาใบไม้ในรางน้ำฝนออก... ตบด้วย ปีนเช็ดกระจกหลายบาน โดยเฉพาะบานชั้นสอง ต้องปีนหลังคา บานนี้ มีขี้นกติดมาเยอะแยะ คุณพ่อสัญญาจะกำจัดตั้งกะปีไหนฟระ จำบ่ได้... คุณแม่เลยกะเผด็จศึกซ้า ไม่ค่อยชอบหลอกนะ ปีนหลังคาเนียะ ไม่มั่นใจน้ำหนักตัวเอง เด๋วนี้ไม่ใช่สาวเอวบางร่างน้อยแล้ว กลัวหลังคาจะร่วง... ให้ตายเหอะ ปีนเสี่ยงเกือบตาย.. ส่วนสูงดันไม่ได้... !!!! กรี๊ดดด!!!! แบบจุดที่มีขี้นก คือ ส่วนโค้งอาชด้านบนอ่ะ มันสูงเกินไปไง
ในที่สุดก็ต้องจิกเรียกคุณพ่อมาช่วย ... หน้าแตกไปซ้า... แถมตอนลงบันได ทำไมมันเสียวก็ไม่รุ พยายามบอกพ่อให้แกะหน้าต่าง จะมุดหน้าต่าง คุณพ่อก็บอกว่า ไม่ได้ เธอต้องหัดลง ง่ายจะตาย เหอ เหอ

เย็นมากละ พบว่า เศษสกปรกอะไรติดเข้าไปในตาของนู๋หรือไงเนียะ จู่ๆ น้ำตานู๋ก็ไหลออกมาเป็นระยะๆ นู๋ก็ร้องไห้ออเซาะเสียหนักหนา (เจ็บมากขนาดนั้นจริงๆ เหรอ) เอ้า คุณแม่ก็เอาใจสุดขีด ถึงเวลาอาบน้ำ เลยปล่อยให้เล่นน้ำนานก่าปกติ ...น่าน...นู๋ก้อออฟลิมิต ถึงเวลาต้องขึ้นไม่ขึ้น...คุณแม่จำต้องเผด็จการเหมือนเมื่อคืน... คือ ถ้าตรงนี้นู๋ไม่เชื่อ นู๋ก็อดนม อดอ่านหนังสือก่อนนอน.. นู๋โวยวายใหญ่เลย ก่าจะทำให้สงบได้...เฮ้อ..แม่แก่แล้วนะลูกเอ้ย
คืนนี้ เลยยอมๆ นู๋หน่อย นั่งตบก้น นั่งกอด นั่งหอมนู๋ตามรีเควสท จนนู๋หลับ ก่อนหลับ ปกติ มรรคณิชาจะคุยสิ่งที่เกิดขึ้นในแต่ละวันออกมา หนุกบ้าง บ่นบ้าง ฟังไม่รุเรื่องบ้าง ...แต่
คืนนี้พิเศษ...เหมือนคืนสารภาพบาปของนู๋ อิอิ แหม๋ม แต่ละอย่างนะ
“แม่ๆ ชิชาไม่เปิดเมล์บ๊อกซ์ อามโซซอรี่” หุหุ น่าน จำเรื่องเมื่อวันศุกร์ได้
“อีส โอเค... นู๋รู้ก็ดีแล้ว ไม่ต้องคิดมาก นอนนะลูกนะ”
“แม่ ของขวัญของพี่โทๆ”
“อือ ไม่เป็นไร ๆ ทีหลังของไหนไม่ใช่ของนู๋ ๆ ก็อย่าจับ อย่าฉีกนะ”
“แม่ พ่อเปิดอ่ะ” อ้าว ตายจริง นู๋คิดว่า คนผิดหน่ะ พ่อเหรอ...แหม๋ม อธิบายยากวุ้ย
“อ่า พ่อเข้าใจผิดไงคะ พ่อไม่รู้ นึกว่าของขวัญของพ่อไง...”
บลา บลา บลา... ขุดร้อยแปดขึ้นมาสารภาพ ไมไม่นอนสักทีฟระ.. ท่าทางลูกจะรู้ แม่กระสับกระส่ายเห็นชัดขนาดนี้
“นอนนิ่งๆ”ลูกบอกตัวเอง หรือบอกแม่ไม่รุอ่ะ ...



Create Date : 02 กรกฎาคม 2550
Last Update : 2 กรกฎาคม 2550 14:34:42 น. 3 comments
Counter : 689 Pageviews.

 
อยากมีลูก
อยากมีลูก
อยากมีลูก
อยากมีลูก


โดย: สันดานเสีย วันที่: 2 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:35:22 น.  

 
หวัดดีค่ะ นู๋ชิชา คนสวย เพิ่งรู้ว่านู๋ชิชาไม่ได้อยู่เมืองไทย
จริง ๆ เห็นนู๋ชิชาไปขอสูตรทำขนมผักกาดทอดที่ห้องก้นครัว เลยจำได้ตอนนั้น เพราะแม่ตาชอบเหมือนกันแล้วก็จดสูตรไว้ด้วย

นู๋ชิชาเป็นพี่เจอาร์ 4 เดือนนะเนี่ยเกิดปีเดียวกันเลย
แวะมาเที่ยวจ้า แล้ววันหลังมาใหม่นะจ๊ะ


โดย: แม่ตา (MONROVIA ) วันที่: 2 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:00:40 น.  

 
น้อง
น่ารักดีคะ


โดย: mintny_n วันที่: 2 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:52:50 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

มรรคณิชา
Location :
Sleepless in Seattle United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




สวัสดีคะ
นู๋ชื่อ มรรคณิชา.... เรียกนู๋เต็ม ๆ นะคะ เพราะนู๋ไม่มีชื่อเล่นคะ ... อยากรู้จักนู๋ ก็ต้องตามไปช่วยอ่าน ช่วยคอมเม้นต์นะคะ แม่นู๋จะได้มีกำลังใจ
แก้ไขเพิ่มเติมคะ....
มีคุณน้า คุณพี่ หลายคนมักถามคุณแม่เสมอๆ ว่า "ชื่อของนู๋ แปลว่าอะไร"
บอกเลย ไม่เล่นตัว...อิอิ
มรรค มาจากคำว่า "มรรค 8" ในศาสนาพุทธไงคะ...คุณแม่คงอยากเห็นนู๋เป็นเด็กดี...แถมเวลาสะกดเป็นภาษาปะกิต คุณแม่ใช้ชื่อคุณพ่อสะกดซะเลย...งานนี้ คุณพ่อหน้าบานคะ
ส่วน ณิชา แปลว่า บริสุทธ์
พอมารวมกะ "มรรค" ชื่อนู๋เลยเก๋กู๊ดซ้า

แก้ไขเพิ่มเติม (อีก 5/29/2011)
แขกเค้ามีดาราหญิงชื่อ มานิชา คล้ายชื่อนู๋มากเลย แรกๆ แม่ก็ปลื้มหรอกนะ แต่หลังๆ ชักหวั่นไหว เพราะเพื่อนร่วมงานของพ่อชื่อนี้เปี๊ยบ เป็นตัวป่วนที่ทำคุณพ่อปรี๊ดส์บ่อยๆ

แม่พบว่า เด๋วนี้ เวลาเรียกมรรคณิชาเต็มๆ คือการทำเสียงเข้ม ในเหตุการณ์ปกติ แม่เรียกนู๋ ว่า "ลูก" "นู๋" หรือ ไม่ก็ "ชิชา" "ชา"
Friends' blogs
[Add มรรคณิชา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.