Bloggang.com : มรรคณิชา : ผลั่กกกก!!!! อูยยยย......หน้าแตกเยยยย

ผลั่กกกก!!!! อูยยยย......หน้าแตกเยยยย

เบิกอรุณด้วยกลิ่นเหม็นๆ ของพี่เอ็คโค่ เอาอีกแย้ว....อึเรี่ยราดอีกแย้ว...ท้องเสียบ่อยจัง ไม่รุเวลาหมาเริ่มแก่ ก้อเป็นแบบนี้ป่าวอ่ะ....เช็ดถูกันไม่ไหวแล้ว...แล้วจะตายป่าวอ่ะ....พอคุณพ่อจะพาไปหาหมอ พี่เค้าก็เกิดหายทู้กที...สงสัยกัวหมอ

พอสายหน่อย คุณแม่เลยพานู๋กะพี่เอ็คโค่ออกไปเดินๆๆ อยู่...อุ้ย...เจอเหรียญควอเตอร์....คุณแม่รีบเก็บขึ้นมาจะได้เป็นเคล็ดให้โชคดี....แต่พอเดินๆ ไป...ทำไมนึกถึงคำว่า "เงินปากผี" ก็ไม่รุ....แต่...ขอโทษเหอะ...ยังกำเหรียญไว้ไม่โยนทิ้งนะ อิอิ

ขากลับถึงบ้าน...อ้าว ลืมกุญแจ...ทั้งทุบ ทั้งเคาะ ทั้งกดกริ่ง คุณพ่อก็ไม่ลงมาเปิดประตูให้...จะว่านอนขี้เซาก็ม่ายช่าย....สงสัยจะสั่งสอนคนขี้ลืม....ฮึ...แม่ลูกเลยเดินวนๆ เวียนๆ รอบบ้านเกือบชั่วโมง...เซ็งจิต

พอคุณพ่อชวนออกไปข้างนอกด้วย เลยงอน...ม่ายไปวุ้ย...แต่....พอคุณพ่อคล้อยหลัง...คุณแม่รีบแต่งตัวมรรคณิชาด่วนจี๋.....อิอิ
"ไปดูหนังกันนะลูก...ไปถึงแล้ว นู๋ต้องเป็นเด็กดีนะ ตกลงนะ ไปดูหนังนะ"
"อาวววว" ลูกตอบชัดเจน ร่าเริง

ไปถึง...อ้าววว "ต้มยำกุ้ง" ออกไปแย้ว มีหนังของเฮียเจ็ทลีมาแทน...คุณแม่ผิดหวังสุดๆ คอตก...บอกลูกว่า
"แม่ขอโทษนะ...ไม่ดูได้ไหมคะ เราไปนั่งเล่นกันดีกว่านะ"

คุณแม่พานู๋ไปนั่งในสตาร์บัคส์....สั่ง Butterhorn ให้นู๋แทะเล่นๆ ... คุณแม่จิบจาว่าชิพส์เหมือนเคย....แย่จัง สาขาไหนๆ ก็ปั่นไม่ถูกใจแม่เท่ากะสาขาหน้าปากซอยบ้านเราเลยนิ....
คุณเลือกนั่งเก้าอี้ติดกะกะเคานเตอร์สั่งกาแฟ ลูกจะได้เห็นคนเยอะๆ ...เราสองคนนั่งคุย นั่งเล่นกันไป เป็นที่หนุกหนาน... ลูกคุยอะไรมาไม่รุ แม่ก็คุยตอบกลับไปได้ทุกครั้ง
คุยไปแทะหนมไปด้วย...แม่ส่งนมให้นู๋กินล้างปาก...พอเลอะ นู๋ก็เอากระดาษเช็ดปากเอง
สักพัก คุยได้อารมณ์ไปหน่อย นู๋หัวเราะเอิ้กอ๊าก...ออกอาการอยู่ไม่สุข นั่งแล้วขยับบ่อย...ขยับไปขยับมา
ผลั่กกกกก
ลูกล้มทั้งเก้าอี้ เพราะขานู๋ติดกะซี่พนัก...
ดีที่ล้มด้านข้าง แม่ไม่ตกใจมาก (ผิดวิสัยมั่ก) รีบเข้าไปดูนู๋ กะติกน้ำหล่นกระจายจากโต๊ะ...แม่พยายามจับนู๋อุ้มขึ้นมา...พอแตะถูกตัว...ไม่รุอะไรดลใจแม่ ๆ หลุดหัวเราะออกมาดัง กิ๊ก
ดูลูกหน้าจ๋อยๆ
"มรรคณิชา แม่ขอโทษๆๆ แม่ไม่ได้ตั้งใจหัวเราะเยาะนู๋นะ แต่ท่านู๋หล่นอะ มันตลกมั่กๆ เอิ้กๆๆ ไม่เจ็บใช่ไหมลูก...แค่หน้าแตกเน๊อะ"
"อือๆๆ" เสียงลูกตัดพ้อต่อว่าเล็กๆ... แปลก... ลูกไม่ร้องไห้เลยสักนิด
"อือม์ หน้าแตกจิงๆ ด้วยเน๊อะ ไม่เป็นไรคะ ไม่เป็นไรนะ ลูกแม่หน้าแตก อิอิ" ว่าแล้ว ก็อุ้มนู๋มานั่งตักแล้วกอด...มรรคณิชาถือโอกาสซุกหน้าหนี แหะ แหะ คงยังเขิลอยู่คะท่านผู้ชม
คุณน้าคนนึง ใจดี พอเห็นเหตุการณ์สงบ ก็เข้ามาช่วยเก็บกะติกน้ำให้...คุณแม่เลยขอบคุณและถือโอกาสชวนนู๋ออกจากร้าน...หนีหน้าแตกเน๊อะลูกเน๊อะ

คุณแม่หนีเดินเข้าร้านวิคตอเรีย ซีเคร็ดส์....เฮ้อ หมดไปอีก 43 เหรียญ ....อันนี้ ต้องต่อว่าเพื่อนชาวบล็อกที่มาส่งข่าวโปรโมชั่นยั่วใจ...คุณแม่เลยตัดใจเข้าไปคว้าบรรดาแชมพูมาตุน เพื่อให้ได้เสื้อยืด...เฮ้อ...ซื้อแล้วก็ไม่สบายใจเลย....ตอนเดินเข้าบ้าน ต้องใช้มุกเดิมๆ คือ ทิ้งของไว้บนรถ คุณพ่อจะได้ไม่เห็น

สรุป ลูกแม่ไม่ได้นอนกลางวันอีกแระ....คุณแม่ชักขี้เกียจมากขึ้นทุกวัน ทั้งเรื่องอาหารเรื่องนอนของนู๋....ไว้จะชดเชยให้พรุ่งนี้ละกันนะลูก

นี่เลยต้องพานู่ไปสนามเด็กเล่น กันนู๋น๊อกกลางอากาศเหมือนมะวาน....โอว์ ลูกแม่อึดเหลือเกิน....เอาแรงจากไหนมาเล่นก็ไม่รุ ดูไม่ง่วงเลย...ที่แย่ คือ ลูกเที่ยวเลียทุกอย่างที่อยู่ในสนามเด็กเล่น....จะบ้าเหรอ...สกปรกจะตายนะนั่นอ่ะ....เอ้า...พอยิ่งห้าม ก็ยิ่มทำ...คุณแม่ไม่รุจะทำไง...เลยสอดมือไปขวางทุกๆจุด ที่นู๋ตั้งท่าแลบลิ้นออกมา...นู๋มะโหคุณแม่...เลยพยายามเลียให้ไวกว่ามือคุณแม่...ผลก็คือ...
กั๊ก
ฟันนู๋กะทบของแข็ง อะจิ
หูยยย คุณแม่เจ็บแทนเลยนะนั่น....ไม่เอาละ อยากเลียก็เลียไป ....ดูสิ ไม่ร้องไห้เลย โดนแรงออกอย่างงั้น...เฮ้อ เด็กคนนี้

Create Date : 24 กันยายน 2549

Last Update : 24 กันยายน 2549 12:51:27 น.

1 comments

Counter : 685 Pageviews.

มาฟังประสบการณ์หน้าแหกจ้า

โดย: tanoy~ตะนอย

วันที่: 24 กันยายน 2549 เวลา:14:23:46 น.