สิงสาราสัตว์........อีกหนึ่งความภูมิใจที่ขอนำเสนอ อิอิ
ลูกได้เพื่อนใหม่ ชื่อพี่มีอา (ต้องอ่านเร็วๆ เป็น พี่ "เมีย" เอิ้กกก) อายุ 4 ขวบ เป็นเด็กที่น้าคริสทีนอด็อปมาจากจีน พี่เมียนี่สูงมาก สูงจนตะแรกคุณแม่นึกว่า 7 ขวบ พี่เค้าเอ็นดูมรรคณิชาพอควร พยายามจับแก้ม ล่อหลอกหลายหน แต่พอเห็นคุณแม่เดินมาใกล้ๆ พี่เค้าก็หดมือ หดหน้า (ทำมายเหรอ คุณแม่น่ากัวมั่กหรือ)... น้าคริสทีนเพิ่งย้ายมาจากเท็กซัสได้แค่ 2 เดือน... เราเลยนัดเจอกันอีกจันทร์หน้า จะได้แลกเบอร์โทรกันไว้คุยปึกษา...น้าคริสทีนเค้ากำลังฝึกเป็นครูอนุบาลอยู่ไง...เผื่อไง คุณแม่จะได้ส่งนู๋เข้าเรียนทดลองฟรี อิอิ
บ่ายนี้ ลูกนอนรวดเดียว 3 ชั่วโมง ตื่นมาก็หน้าบาน... ขอคุณแม่ไปเล่นบนเตียงพี่มากิเอะ เพราะมีสิงสาราสัตว์อาศัยอยู่เพียบ...เล่นๆ ไป ลูกก็จะคว้าอะไรแปลกๆ อี้ว์ๆๆ ส่งให้คุณแม่... ถุงเท้ายังไม่ได้ซักงี้... กางเกงในเลอะประจำเดือนงี้...เสื้อเน่าๆ งี้...เฮ้อ...โตเป็นสาวแล้ว ยังมีนิสัยซกม่ก เหมือนพี่โทโมเอะ อยู่นิดๆ ... คุณแม่ดูนู๋เล่นด้วยความสุขใจอย่างบอกไม่ถูก... ก็ตอนลูกขอแม่เล่นอ่ะ ลูกชี้ไปที่เตียง แล้วพูดว่า "แบร์ๆ" โอว์...พระเจ้าจอร์จ มันเป็นคำพูดที่ยอดมาก ไปถึงบนเตียง ลูกสามารถคัดแยกสัตว์ต่างๆ ตามที่คุณแม่ "ขอ" ได้ไม่ผิด ม้าลาย............มีทั้งตัวลูก ตัวแม่นะ...นู๋ไปควานคุ้นมาจนครบ โพล่าร์ แบร์ แพนด้า ยูนิคอร์น วัว..................ตัวนี้ ยาก เพราะคุณแม่ทำเสียง "มอๆ" คล้ายคำว่า "มอร์" ที่นู๋ใช้ร้องเย้วๆ เวลาจะหม่ำๆ เพิ่ม คุณแม่เองก็พยายามอธิบายนะ ว่า นมที่นู๋จุ๊ๆ ทุกวันนี้ ก็มาจากพี่วัวนี่แหละ...ฟังเข้าใจป่าว ฮึ เบบี้................นู๋ดูจะเอ็นดูเป็นพิเศษ พยายามอุ้มกล่อมอย่างทนุถนอม... คุณแม่เลยฉวยโอกาสสอนให้รู้จัก ผม จมูก ปาก เสียเลย ลูกชอบใจใหญ่ ดูจะชอบการได้สัมผัสกันใกล้ชิด ส่วนตัวที่ยากๆ เห็นจะเป็นการแยกแยะ ระหว่าง หน้าตาของ ด็อกๆ ลูกสิงโต และ เสือ.... เผอิญ ตัวที่มีอยู่ที่บ้าน ทั้ง 3 อย่าง ดันเป็นสีขาวทั้งนั้น... แต่แน่นอน ตัวที่นู๋มีไว้ใกล้ตัวไม่เคยห่าง ก็ต้องเป็นพี่เมี๊ยวๆ นะ....ช่วงนี้ นู๋บีซี่ส์ สอนพี่เมี๊ยวๆ ให้ทำงานหลายอย่าง เช่น เอาเสื้อผ้าที่ใส่แล้วของนู๋ไปลงเข่ง.... พอพี่เมี๊ยวๆ ทำงานสำเร็จ พี่เมี๊ยวๆ ต้องพูดว่าเก่ง และปรบมือด้วยนะเออ
เอาอีกแล้ว คุณแม่ไม่เข็ด เอาข้าวเย็นมาป้อนนู๋ที่ชั้นบน... พอนู๋พลาดทำหก... คุณแม่ก็ทำเสียงดัง... มรรคณิชาทำหน้าจ๋อยสนิท กดหน้าต่ำๆ ช้อนตามองคุณแม่อย่างน้อยใจ.... คุณแม่เห็นหน้านู๋แล้วก็สำนึกผิด รีบเข้าไปกอด...และปลอบนู๋.... นู๋ก็กอดตอบแม่ ....แน่ะ...มีการตบหลังเบาๆ ให้คุณแม่ด้วยนะ...
อยากจะบอกว่า เด๋วนี้ คุณแม่ไม่สร้างสรรในการเสริมพัฒนาการให้นู๋เร้ย.... คงต้องส่งนู๋ถึงมือโปรเฟสชั่นนัลแล้วละมั้ง... คุณแม่เลิกหวังกะ เมกุมิ ละ อยู่ในลิสท์คอยร่วม 6 เดือนแระ...สงสัยเค้ารักเด็กญี่ป่นมากกว่าเด็กหมวยอย่างนู๋ คุณแม่มีเดย์แคร์เข้าตา 2 ที่ คือ //www.lapetite.com/public/200/twos.jsp //www.brighthorizons.com/Site/pages/twos.aspx ยังไง คุณน้าใจดีทั้งหลาย ผ่านมา ลองโหวตๆ พร้อมเหตุผลให้นู๋มรรคด้วยนะคะ
Create Date : 08 กันยายน 2549 |
|
8 comments |
Last Update : 8 กันยายน 2549 16:06:24 น. |
Counter : 761 Pageviews. |
|
|
|
น่าเอ็นดูจริงๆเลย
ชอบอ่านคะ คุณแม่อารมณ์ดีมากเลย
อ่านแล้วยิ้ม