มุขแป้ก...........ก...ก...ก...ก..กกกกก
ตั้งแต่คุณแม่มีความคิดว่า ต้องส่งลูกไปเข้าเดย์แคร์ เพื่อจะได้เสริมทักษะ สร้างพัฒนาการให้ลูกเยอะๆ.. ตัวคุณแม่เองเกิดเป็นโรคจิต เด๋วนี้ กลายเป็นไม่รู้จะพูด หรือจะเล่นอะไรกะลูกดี... มันแป้กๆ ไงไม่รุแหะ... ลูกก็ดูออกนะ.. เหอ เหอ มองแม่แบบ...รออ่ะ รอว่าแม่จะเอาไง เอิ้ก... มองไปมองมา คงเบื่อ..."นู๋ไปเล่นของนู๋เองก็ได้" ...ว่าแล้ว คุณลูกไม่สนใจ เดินคว้ารถดัมพ์ไปลากเล่น ผ่านตรงไหนน่าหนุกก็แวะถล่มซ้า...
ระยะนี้ ลูกฉลาดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด...รู้เรื่องรอบตัวดีมั่ก... อย่างเวลานู๋เบ่งอึ๊ๆๆ เด๋วนี้ นู๋จะมีพากษ์เสียงประกอบ... "อึ๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" จะมีการยืนยองๆ ขึ้นๆ ลงๆ เสร็จแล้วตบด้วยเสียง "ฉี่ส์ๆๆๆๆ" ฉี่ปิดท้ายไง!!!!
แล้วเวลาลูกเล่นคีย์บอร์ดเอบีซี... พอกดตัว "ที" จะมีเสียงฟ้าร้อง... ลูกจะหันมาบอกว่า "กัว"....พอกดตัว "วี" มีเสียงแตรรถตู้...ลูกก็ดีใจร้อง "บึ้มๆๆ" (ไม่ใช่คาร์บอมบ์นะคะ)..พอกดปุ่มฟังเพลง "หากพวกเรากำลังสบาย" ลูกก็จะตบมือตาม...โอ้ย...น่ารักอ่ะ ลูกคนนี้ เนียะ แม่ถึงอยากให้เข้าเดย์แคร์เร็วๆ จะได้ต่อยอดความฉลาดไงลูก แม่นะ หมดปัญญาแค่นี้ ไม่กล้าสอนภาษาให้นู๋...เด๋วเพี้ยน
เออ ตอนเย็นที่แม่วิ่งไปซื้อนมที่โกรเซอร์รี่มาให้ พอแม่กลับมา มรรคณิชาวิ่งเข้ามาหาแม่ทันที แล้วจับถุงโกรเซอร์รี่บอกแม่ว่า "ช่วย".... ไม่ได้แกล้งพูดเพราะลูกอยากได้เล่นถุงนะ...ลูกรู้หน้าที่นะ ลูกตามแม่ติดๆ ช่วยจัดของ หยิบของเข้าตู้เย็นอุตลุด...ที่ถูกใจแม่ คือ นู๋เจอกล่องโอลีฟ...แน้...มีการบอกด้วยว่า "โอลีฟๆ"
ว่างๆ ลูกจะร้องเพลง...แบบขาดๆ หายๆ... "อะเดียร์" คุณแม่ก็ต้องต่อ "อะ ฟีเมล เดียร์" ลูกก็ร้อง "เร" เรียกว่า ร้องต้นเสียงตัวโน้ตได้จนถึง ตัว"ฟา" อ่ะ....เก่งเน๊อะ
คุณแม่สังเกตุ ลูกพูดหลายๆ คำไม่ชัด...ไม่รู้จะแก้ไขยังไงเหมือนกัน จับฝึกแล้ว ก็ดูเหมือนลิ้นไม่ไป..."ไก่" กับ "ไข่" เนียะ เหมือนกันเลย...เอ...ลิ้นฝรั่งป่าวฟระ..!!! แล้วเด๋วนี้ พาลพูดคำว่า "โน" ไม่ชัดไปด้วย เพี้ยนเป็น "นาว" ไม่รู้เอาคำว่า "เอา" มาปนป่าวหว่า............ส่วนคำ 3 พยางค์ก็พูดไม่ได้...ทั้งๆ ที่ให้พูดตามทีละพยางค์ ก็พูดได้...แต่กลับจับรวมกันไม่ได้ แปลกนิ
เขียนเหมือนบ่น เพราะเขียนก่อนนอนคะ...อือม์ นึกถึงที่มะกี้ตอนเอานู๋ลงเตียง...นู๋พลิกตัวกระสับกระส่าย เหมือนคนกินกาแฟแล้วนอนไม่หลับ...พลิกที โครมๆๆ...เสร็จแล้วเอาหัวมาจ่อข้างลูกกรง...คุณแม่ก็เพ่งมองหน้านู๋...จะดูว่าหลับหรือยัง...ก็เห็นดวงตาเลื่อนลอย...คุณแม่เลยกระซิบ "นอนนะลูก หลับตา...พรุ่งนี้ตื่นเช้าแล้วเราไปเที่ยวกันนะ หลับตาซิ" ไม่หลับคะ..."งั้น....ยิ้มหวานสิ" แน้.........ยิ้มแบบตัวการ์ตูนให้คุณแม่...หวานสุดๆ... แป๊บเดียว ลูกรีบพลิกหันหลังให้คุณแม่....สงสัยกลัวคุณแม่ชวนเล่น เด๋ว ไม่ได้นอนจริงๆ
ปล. สารภาพผิดหน่อย...ง่า...ตอนป้อนข้าวเย็นนู๋ๆ ไม่ยอมกิน...เด๋วนี้ลูกพูด "โน" ด้วยเสียงห้วนๆ แถมพอแม่ตื้อมากๆ ลูกก็ยืนกำมือข้างตัวทำเสียง "ฮึ่ม" + ตัวสั่นๆ ตายแล้ว...แย่จังเลย...ลูกเลียนแบบแม่ แม่ใช้เสียงห้วนๆเวลาไม่พอใจ... และแม่ชอบโมโห พอโมโห ก็วิ่งหนีนู๋ไปยืนทำเสียงฮึ่มๆ ตัวสั่นๆ ท่าเดียวกะนู๋เด่ะๆ อ่ะ "ผิดไปแล้วๆๆ แต่ก็ยังยืนยัน ว่า ฉันไม่ได้ตั้งใจ"
Create Date : 10 กันยายน 2549 |
|
5 comments |
Last Update : 10 กันยายน 2549 13:07:17 น. |
Counter : 670 Pageviews. |
|
|
|
แอบมาอ่านไดอารี่ของคุณแม่คุณลูกแล้วก็ยิ้มค่ะ นิดว่าเป็นอะไรที่น่ารักนะค่ะ เขียนเอาไว้ว่าเหตุการณ์ช่วงนี้เป็นยังไง เผื่อว่านานๆ ไป กลับมาอ่านอีกที ก็เป็นความทรงจำแล้วก็เรื่องราวให้คุณแม่คุณลูกได้นั่งอ่านกันเพลินไปเลยค่ะ ...