Bloggang.com : มรรคณิชา : ไปดีนะ พี่เอ็คโค่

ไปดีนะ พี่เอ็คโค่

พี่เอ็คโค่แก่มากแล้ว พ่อพูดไว้ตั้งแต่ต้นปีว่า คงไปแน่ๆ ตอนปลายปี แม่ก็ฟังๆ ไว้เฉยๆ ไม่ได้คิดเตรียมใจล่วงหน้า เพราะไม่ค่อยจะยอมรับความจริงแบบนี้

สองอาทิตย์ก่อน พี่เอ็คโค่เริ่มไม่ค่อยกินอาหาร หลังจากนั้น อึออกมาก็รกเลอะเทอะขน พออึแห้ง ทีนี้มันก็เป็นซังกะตัง นั่งนอนตรงไหนก็เลอะเหม็นไปหมด แม่ทนไม่ไหว ต้องส่งตัวไปกรูมมิ่ง กลับมาสวยเด้ง
วันถัดมา พาออกไปปาร์ค พี่เอ็คโค่เดินช้าลงๆ บางครั้งก็สะดุด จากที่เคยเดินรอบปาร์คแค่สิบห้านาที ก็ล่อเข้าไปเกือบชั่วโมง... เอ๊ะ..ทำไมยังอึเลอะก้นอีก แม่คิดว่าชักจะยังไง เลยแบกไปหาหมอ ๆ ให้ยาแก้อ้วก กับแก้ท้องร่วงมา แม่ก็ยังคิดประสาซื่อว่า เด๋วก็หาย
พี่เอ็คโค่ไม่กินอาหารเลยร่วมสองอาทิตย์ จากที่พ่ออุ้มไปทำธุระหลังบ้าน พอไปถึง พี่เอ็คโค่จะไปหาสปอตจัดการตัวเอง แต่ตั้งแต่วันอาทิตย์ พี่เอ็คโค่ ลุกไม่ไหวเลย
วานนี้ พี่เอ็คโค่คงรอจนพี่ๆ มาค้าง ก็จะได้ร่ำลากัน พี่เอ็คโค่ ผงกหัวได้อย่างเดียว จากที่เคยนอนเงียบๆ เมื่อคืน พี่เอ็คโค่หอนน่าสงสารมาก
แม่เองก็ลงไปลูบหัวพร้อมกับสวดมนต์ให้พี่เอ็คโค่หลายรอบ สังเกตว่า ตอนสวด พี่เค้าสงบมาก แต่พอหยุดสวด พี่เค้าก็กระวนกระวายขึ้นมาอีก แม่เลยสวดจนถึงตีสาม ซึ่งพี่เค้าคงเหนื่อย และหลับไปในที่สุด
ตลอดเวลา แม่ยังคงแอบหวังว่า เด๋วพาพี่เค้าไปหาหมอ ๆ ก็จะช่วยพี่เค้าได้
ตอนเช้า ส่งนู๋ไปรร.เสร็จ กลับมา แอบดีใจ เพราะดูเหมือนพี่เอ็คโค่จะมูฟตัว จากที่หัวหันไปทางชั้นหนังสือ ก็หันมาทางช่องประตู (คงเป็นสัญชาติญาณของหมาเชลตี้ด้วยแหละ) แม่รีบโทรคุยกะหมอ คุยไม่ค่อยจะได้เรื่อง เพราะแม่ร้องไห้ตลอด แต่สรุปว่า จะให้พ่ออุ้มพี่เอ็คโค่ไปหาหมอตอนห้าโมง หมอให้ความหวังว่า จะพยายามทำให้พี่เค้ากินอาหาร และฉีดยาข้อต่อให้
พ่อบอกว่า พี่เอ็คโค่คงเกินเยียวยาแล้ว เมื่อคืน พี่ๆ เค้าก็ร่ำลากันเรียบร้อย พ่อบอกให้แม่ทำใจ
พ่อมาอุ้มพี่เค้าไปรพ. แม่ไม่ไปด้วย ทำใจไม่ได้ เกิดหมอให้ตัดสินใจฉีดยา แม่คงพูดไม่ได้
พ่อเล่าว่า ขับรถถึงเนินอูว่า ระหว่างรอรถติดไฟแดง พี่เค้าก็หายใจเฮือกๆ พ่อรีบลูบหัว และบอกให้พี่เค้าไปดี พี่เค้าก็นิ่งไปอย่างสงบ
เลยกลายเป็นว่า เอาพี่เค้าไปทำพิธีที่รพ. พ่อบอกว่า ตอนไปถึง มีอาเฮียคนนึงกำลังโวยๆ วายๆ ว่ารอนาน แต่พอเค้าหันมาเห็นพี่เอ็คโค่ เค้าก็หุบปากไปเลย
นี่คิดๆ แล้วก็ใจหาย อยากไปดูพี่เค้าอีกที ตอนนี้ คงยังไม่ได้เผาหรอก

มรรคณิชาเห็นพ่อกะแม่กอดกันร้องไห้ นู๋ก็เริ่มจับความได้ ตลอดเย็นนี้ เลยกลายเป็นทำให้นู๋เศร้าไปด้วย คอยถามแต่ว่า ทำไมพี่เค้าถึงตาย และดูเหมือนนู๋จะโยงเข้ามาถึงเรื่องการไปฉีดยาของนู๋วันนี้ โยงไปถึงเรื่องอาการป่วยของแม่ นู๋จะน้ำตาซึมเป็นระยะๆ

Create Date : 11 พฤศจิกายน 2552

Last Update : 11 พฤศจิกายน 2552 9:47:44 น.

6 comments

Counter : 777 Pageviews.

ของนู๋ชื่อ แอคคอร์ด
อาการก่อนที่เค้าจะจากไปเหมือนกับพี่เอ็คโค่เลย

ไม่สบาย และมีอาการดีขึ้นมาเหมือนว่าจะหาย
หลังจากนั้น ก็ทรุดและจากไปในเวลาไม่ถึง 3 วัน
ก่อนที่เค้าจะจากไป ให้เค้านอนบนเตียงผ้าใบข้างๆ พ่อ
และพ่อก็เอาเทปธรรมะให้เค้าฟัง และเค้าก็มีหอนบ้าง
จากนั้น เค้าก็จากไป

โดย: Life & Learn

วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:30:33 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยจากใจจริง

โดย: นาริ IP: 119.228.1.173 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:06:30 น.

เค้าได้หมดลมหายใจตอนที่เราได้สัมผัส ได้บอกลาได้รับรู้ว่าเรารัก เค้าคงหลับตาอย่างมีความสุข

โดย: แม่หมู (แม่หมูมหัศจรรย์

) วันที่: 10 ธันวาคม 2552 เวลา:20:35:56 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค๊ะ

โดย: นิ่ม (Benim

) วันที่: 1 มกราคม 2553 เวลา:6:16:14 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
ปีใหม่นี้ขอให้มีความสุขกาย สุขใจตลอดทั้งปีเลยนะคะ

เสียใจเรื่องพี่เอ๊คโค่ด้วยนะคะ

โดย: Charlotte Russe

วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:19:22:13 น.

บ้านนี้หลับแล้วยังน้า!!!

โดย: แม่หมู (แม่หมูมหัศจรรย์

) วันที่: 24 มกราคม 2553 เวลา:21:39:51 น.