Bloggang.com : มรรคณิชา : อ๊ะจ๊ากกกก....ขึ้นลงบันไดไม่ต้องเกาะได้ด้วยเหรอ

อ๊ะจ๊ากกกก....ขึ้นลงบันไดไม่ต้องเกาะได้ด้วยเหรอ

เด๋วๆๆ ก่อนจะเล่าถึงความสำเร็จของนู๋ตามจั่วหัว...ก็ต้องพร่ำพรรณาภารกิจของวันนี้ก่อนชิมิก๊ะ

เหอออ....คุณแม่ขอยาดม...ตอนนี้ ดูหุ้นไปด้วย...จาเปงลม....ทำไมมันตกระเนระนาดหยั่งงี้ฟระ....จิตตกกกก

ใส่อารมณ์หน่อย
เข้าครัวตอนบ่าย...อยากอัดลูกนัก...ชักนิสัยเสีย (ฮ้า...ดูสิ เสียหุ้นเลยมาระบายด้วยคำพูดรุนแรงบนเน็ต....) เรียกร้องโน่นนี่ตลอดเวลา...เนียะ ไม่น่าพามาร่วมมือกันในครัวเร้ยยยยยย....เฮ้อ เฮ้อ เฮ้อ (ถอนใจหลายเฮือกก็ยังไม่รู้สึกดีเลยฟระ)
เมนูมื้อเย็น จะมียำไก่ย่าง...คุณแม่เลยปิ๊งไอเดีย...ทำข้าวคั่วใส่ลงไปด้วยดีกว่า...งานนี้ เลยส่งให้เป็นหน้าที่ของนู๋มรรค....จัดการตำโป๊กๆๆ ....ไม่ได้หวังผลอะไรมากมาย...แค่ขอให้นู๋มีอะไรทำในมือ แทนที่จะมาปีนป่ายตะกายคุณแม่....นู๋ตำอย่างมันส์ในอารมณ์เลยนะเค๊อะ...ไม่รุมันหนุกมากกกเลยเหรอ...ตำแล้วหัวเราะร่วนตลอดเวลา...คุณแม่โผล่หัวไปดู....ว้าว....แหลกละเอียด ใช้ได้เลยนะ

คุณแม่ติดใจ ใช้ให้ตำโอลีฟต่อ...ตำได้สักพัก นู๋เดินมาหาคุณแม่ ๆ ได้ยินเสียงขลุกขลักๆ ในคอนู๋ พร้อมกะนู๋หน้าแดง...คุณแม่ตกใจสุดๆ...พยายามถามว่านู๋แอบกินโอลีฟหรือเป่า เพราะของชอบของนู๋
นู๋ตอบอะไรมาก็ม่ายรุ....เหอ เหอ....อาจจะประมาณว่า คุณแม่ก๊ะ...ลืมแล้วเหรอคะ นู๋ยังพูดม่ายด้ายยย
คุณแม่ลองให้นู๋จิบน้ำดู พร้อมกะคิดว่า ต้องจับลูกห้อยหัว ตบหลังป่าวฟระ....โชคดี นู๋ไอคอกแค่กต่ออีกหน่อย ก็ดีขึ้น....
ไม่แน่ใจว่า นู๋แกล้งไอเรียกความสนใจหรือเป่า...หลังๆ มานี่ แม่สังเกตว่า บางทีนู๋ไม่ได้ไอจริงๆ หรอก...คงชอบดูสีหน้าคุณแม่เวลาตกใจทำหน้าเป๋อๆมากกั่ว

หลังจากนั้น แม่บอกให้นู๋ไปนั่งรอ จะทำกับข้าวให้นู๋ทาน...นู๋ก็ลงไปสวมเก้าอี้ประจำตำแหน่ง...ได้ยินเสียงนู๋นั่งอ่านหนังสือเพลินเชียว (ลูกชอบเล่นพลิกหนังสือ พร้อมกะทำเสียงเหมือนสวดมนต์ประกอบ)....สักพัก...นู๋ก็ปีนป่ายออกจากเก้าอี้...ทีนี้ ไม่รุ ทำอีท่าไหน...ห้อยคากะโต๊ะ หาเก้าอี้รองรับไม่ได้...นู๋เลยร้องโวยวายใหญ่....
แม่เห็นแล้วขำกลิ้งเลย...ไม่ค่อยอยากไปรับ...น่าจะปล่อยให้ห้อยอยู่อย่างงั้นแหละ...จะได้เข็ด
ม่ายคะ
เธอม่ายเข็ด...ระหว่างป้อนข้าว ...เธอเอาอีกคะ....ท่าทางมั่นใจนะ...เห็นหน่วยกู้ภัยนั่งอยู่ใกล้ๆ

ทานเสร็จเรียบร้อย คุณแม่จัดการเปลี่ยนผ้าอ้อมให้นู๋เพื่อพาออกไปย่อยอาหาร...
เย็นนี้มาแปลก....ออกจากประตูได้ ลูกเดินวนเวียนแถวๆ พุ่มดอกไม้หน้าบ้าน....สักพักก็ทำท่าเกาะดอกไม้แน่นเชียว....เหอ เหอ...ท่านี้ คุณแม่เคยเห็นมาแร้น....
แงๆๆๆ เสียดายผ้าอ้อมจัง
เอ้า...กลับเข้าไปเปลี่ยนซ้า...เสียเวลาไปอีก 20 นาที

งวดนี้ ออกมาใหม่แล้วคุ้ม...ไปไม่ถึงสนามเด็กเล่นหรอกคะ...ลูกนึกไงไม่รุ วนเวียนอยู่แถวๆ บันได...
บันไดหน้าบ้านจะมี 2 ช่วง ๆ แรก จะมี 2 ขั้น....อีกช่วงนึงที่ทิ้งห่างออกไปหน่อย จะมีแค่ขั้นเดียว...ลูกเล่นอยู่ตรงไอ้เจ้าบันไดขั้นเดียวเนียะแหละ

แผล็บเดียว คุณแม่เห็นนู๋แว๊บๆๆ เหมือนกะลงบันได โดยไม่ได้ย่อตัวเอามือแตะพื้น....ซึ่งลูกมักจะลงเอง เวลาใจร้อน ขี้เกียจรอขอยืมมือคุณแม่มาเกาะ....
เอ๊ะ ตาฝาดปล่าวหว่า
คุณแม่เรียกมรรคณิชาให้เดินกลับมาหา....
นั่นแน่....
โชว์เดินขึ้นบันไดให้คุณแม่ดูเสียเลย
คุณแม่ตื่นเต้นจังเลย...
ทีนี้ เราสองคนเลยเล่นเดินขึ้น เดินลงบันไดร่วมสิบเที่ยว...
"กะไอ้แค่เด็กเดินขึ้นลงบันไดเนียะนะ..." บางคนอาจจะคิดอย่างงี้...แต่สำหรับแม่...มันเป็นภาพหาดูยากเชียวแหละ ลูกเอ๋ย

หลังจากนั้น เราก็หันมาเล่นวิ่งไล่จับรอบๆ รถ...ลูกเป็นอะไรไม่รุ เดินๆ อยู่ก็หกล้ม....ลักษณะเหมือนเวลานู๋ง่วงนอน นู๋มักจะทรงตัวไม่อยู่ แบบนั้นเลย...แต่นี่ นู๋ไม่ง่วงซักกะหน่อย...หรือจะเป็นเพราะขึ้นลงบันไดมากไป ขาเลยอ่อนก็ไม่รุ....คุณแม่เกิดกังวลเล็กๆ ขึ้นมา...เพราะเพิ่งดูหนังเรื่อง csi มันมีเคสที่เบบี้เป็นโรคอะไรไม่รุ อยู่ๆ เบบี๋ก็คออ่อน ตั้งไม่ได้ ยันตัวขึ้นไม่ได้....

เรารอคุณพ่อกลับมา...แล้วรีบสาธิตการขึ้นลงบันไดให้ดู...คุณพ่อตื่นเต้นเชียว...รีบเรียกให้มรรคณิชาไปสาธิตตรงบันไดช่วงแรก....คุณแม่ต้องรีบบอกว่า ลูกยังทำไม่ได้...เพราะคุณแม่ลองแล้ว....คุณพ่อบอกว่า เด๋วคุณพ่อทำให้ลูกเดินได้....
แหม๋ม อะไรจะขนาดนั้นยะ....จะมาทำตีซี้กะลูกมากกว่าแม่เร๊อะ
ปรากฏว่า ลูกก็ยังทำไม่ได้จริงๆอะ...เฮ้อ...ม่ายงั้นคุณแม่หน้าแตก

ปล. ที่เมื่อวานถามว่า มรรคณิชามีฟันกรามด้วยเหรอ...มายืนยันคะว่า มีนะคะ...ขึ้นด้านซ้ายและขวาประกอบคู่กันบนล่าง ด้านละคู่คะ สงสัยธรรมชาติคงสร้างมาให้ประกบกันมังคะ ไม่งั้นสบไม่ได้ เวลาเคี้ยวเหนื่อยแย่...แต่แปลกดี ฟัน 4 ซี่ที่รอให้มาขึ้นปิดหัวท้ายของ 4คู่ด้านหน้า ทำท่าจะโผล่ แต่ไม่ยักโผล่เสียทีคะ...รอเก้อนานแระ
มรรคณิชาเริ่มทานอาหารที่ต้องเคี้ยว ตั้งกะ 9 เดือน...ไม่รุเกี่ยวหรือเปล่าที่กระตุ้นให้ฟันขึ้นเร็ว....ยังไงคุณแม่ลองเข้ามาแชร์หน่อยนะคะ....
ฟันขึ้นเยอะก็ไม่ดี...ต้องมาคอยทำความสะอาด...พยายามแปรงเช้า เย็นคะ...หมดเวลาไปอีกเบ็ดเสร็จไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมง

ปล (อีกที) ดีใจด้วยคะ คุณตี๋ (หมายมั่นจะให้เป็นคุณพ่อในอนาคตของนู๋มรรค 555)หายป่วยเสียที (เข้ามาอ่านแล้วอาจจะช็อคป่วยอีกหน อิอิ)...คนแก่นี่หายช้ากว่าเด็กนะคะ...อย่างแกรนด์มาของมรรคณิชา ป่วยพร้อมๆ กัน...ป่านนี้ แกรนด์มายังไอแค่กๆ ไม่เสร็จเสียที...บ่นอู้ทู้กวันว่านอนไม่ค่อยจะหลับ

Create Date : 14 มิถุนายน 2549

Last Update : 14 มิถุนายน 2549 15:01:10 น.

3 comments

Counter : 692 Pageviews.

หวัดดีค่ะ เข้ามาเยี่ยมชมบล็อคค่ะ
อยากบอกว่า ไอ้ลูกสีม่วงเนี่ย ทำให้อ่านยากนะค่ะ
มันแสบตา รึจะเป็นคนเดียวก็ไม่ทราบ

โดย: หมูตอน IP: 203.188.4.186 วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:13:51:12 น.

แวะมาอ่านเรื่องน่ารักๆ ของนู๋มรรคณิชาด้วยคนค่ะ

โดย: ทูน่าค่ะ

วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:15:07:02 น.

bg สวยมากเลยคะ

โดย: แม่สลิ่ม

วันที่: 15 มิถุนายน 2549 เวลา:3:28:01 น.