Bloggang.com : มรรคณิชา : แม่ได้ทองก้อนหญ่ายย

แม่ได้ทองก้อนหญ่ายย

ช่วงเช้า ไปร่วมกิจกรรมดนตรี..แม่อยากเป็นเหมือนคุณครูจังเลย แกยิ้มตลอดเวลาที่สอน ถึงแม้จะมีตี๋น้อยด้านหน้าส่งเสียงกรี๊ดอารมณ์เสียตลอดเวลาก็เฮอะ มรรคณิชาเอ็นจอยเป็นช่วงๆ นะ ...ออกจะงงๆ เล็กๆ ตอนไปหยิบอุปกรณ์ดนตรีมาเล่น ก็คนมากมายเหลือเกิน แม่คนอื่นเค้าหยิบให้ลูก ก็มีคุณแม่นี่แหละ หลอกให้นู๋ออกไปยืนงง คริคริ

ก่าจะกลับถึงบ้านก็เที่ยง ... เอ้า สัญญาณกันขโมยที่ตั้งไว้ทำไมไม่ดัง... เล่นเอาคุณแม่ผวา กัวมีขโมยซ่อนอยู่ในบ้าน... จัดการอพยพมรรคณิชาไปพักไว้กะน้าเป๊ปป้าก่อน ส่วนคุณแม่ก็กลับมาจัดการขโมย...โชคดี ไม่มีขโมยให้จัดการ อิอิ

เนียะ วุ่นไปวุ่นมา ก่าจะพานู๋ออกไปปิคนิคก็บ่าย... มรรคณิชาบ่นใหญ่เลยว่า ไม่มีเพื่อนๆ ผ่านมา.. นู๋เลยต้องเล่นคนเดียว...
ที่ชอบสุดคือ ปีนรั้วกั้นศาลา.. แบบ นู๋ต้องเอาตัวไปโหนบนรั้ว ใช้ส่วนหน้าท้องห้อยหน่องแหน่ง... ความที่มะวานไม่ได้ถ่าย และแม่อัดน้ำส้มลงไป...อู้ว ที่นี่ มันเลยไปรีด ก้อนใหญ่ๆ ของนู๋
"แม่ๆๆ ปวดฉี่ๆๆ"
"Hold it !! Hold it !! ปาย รีบกลับบ้านคะ"
"ไม่อ่ะ ไม่กลับบ้าน" แน่ะ ยังจะทำกั๊ก
"เอ้า แล้วจะปล่อยที่นี่เหรอ"
"แม่ ก้อนใหญ่ๆอ่ะ"
"เออ ๆๆ รีบๆๆ ปายๆๆๆ"
พอแม่ประชิดตัว ตะปบกระเปงของนู๋ ก็เจอทองก้อนใหญ่ๆ

งานนี้ แม่ไม่เคียดคะ กลับรู้สึกขำๆ ... อย่างน้อย ลูกก็บอกล่วงหน้าอ่ะเน๊อะ แต่สถานที่ไม่อำนวย...ยังดี คุณแม่มีติดถุงเก็บอึ๊ๆของพี่เอ็คโค่ไว้ในรถเข็นของนู๋ เลยได้ใช้ประโยชน์ เก็บชิ้นส่วนของมรรคณิชาเลย

เรียบร้อยแล้วแม่ก็งงๆ เล็กน้อย เอาไงดีหว่า พากลับบ้านไปล้างให้สะอาด หรือ ช่างมัน พาไปเข็นจนหลับจะได้ไม่เสียจังหวะ เพราะนี่ก็สายมากแล้ว เด๋วต้องไปรับพี่ๆ ที่โรงเรียนอีก

ในที่สุด ฝ่ายธรรมะชนะคะ แม่พานู๋กลับไปล้างก่อน.. ล้างเสร็จ ก็ขอเจรจา พานู๋ไป tone down ในเตียง โดยไม่ต้องหลับก็ได้ แต่นู๋ไม่ยอม ขัดขืนเต็มที่ แม่เลยจำใจต้องขนลงรถเข็นใหม่ สองจิตสองใจ เพราะแม่เหนื่อยมาก หวิวๆ หิวข้าวง่ะ ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย...ระหว่างที่พยายามเช็คบ้าน และเตรียมอุปกรณ์เสริมสำหรับพานู๋ไปเข็น.. คุณแม่พยายามทำให้ช้าที่สุด...เตะถ่วง...กะจะหักมุก บอกนู๋ว่า ไม่ทันแล้ว ต้องไปรับพี่ๆ...อ่า ไปๆ มาๆ มรรคณิชารอจนสลบไปก่อน เฮ้อ นับว่า แม่มีบุญพอควร

แย่อย่าง นู๋ได้นอนแค่ชั่วโมงเดียว พอจับอุ้มลงรถเตรียมไปรับพี่ๆ นู๋เลยงอแงๆ ก็รถมันร้อนง่ะ ... แอร์ก็ทำงานช้าเหลือเกิน คุณแม่รีบเปิดกระจก ไล่ลม... อูย สบายหน่อย.. แต่ พอมองกระจกหลัง... เห็นมรรคณิชาเกิดอาการสแกนเนอร์ ค่อยๆ บิดๆๆๆๆๆ... จนถึงจุดที่ "นู๋ทนไม่ได้แล้วนะ" หน้าแดงก่ำ ระเบิดโฮๆๆ ออกมา
"แม่ไม่เปิดๆๆ" ลูกพูดคำว่า หน้าต่าง ไม่เป็น
อ้าว เสร็จกัน.. ปิดแล้วจะยิ่งแย่นะ เด็กคนนี้ ไม่รุเรื่อง
ตลอดทางจนไปรับพี่ๆ ร้อนมาก นู๋ก็วีนไม่ยอมให้เปิดหน้าต่างอย่างเดียว เวรๆๆ
ถึงบ้าน แม่รีบเปิดดีวีดี ให้ผ่อนคลาย ซึ่งก็ได้ผล... ลูกเอ้ย...

Create Date : 09 พฤษภาคม 2550

Last Update : 10 พฤษภาคม 2550 10:05:05 น.

2 comments

Counter : 665 Pageviews.

นู๋มรรคบอกอึอึ๊ได้แล้ว เก่งจัง

คิดถึงเลยแวะมาทักทายนะคะ ^^

โดย: ktycoons IP: 165.21.154.11 วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:52:18 น.

วันนี้แวะมาส่งความสุข

ขอให้มีความสุขในวันพุธนะคะ

โดย: เพียงแค่เหงา

วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:02:17 น.