วันที่สองในแคนาดา ... เที่ยวแวนคูเวอร์
ทุกคนตื่นแต่เช้าเพื่อไปเที่ยวสะพานลิง คาพิลาโน่กัน ก่อนหน้านี้หลายคืน แม่ฝันแบบผวาๆ ประมาณว่า เดินไปกะมรรคณิชาแล้วสะพานขาด... ในฝัน ไม่ได้ฝันถึงขั้นนู๋ตกลงไปนะจ๊ะ...ฝันแบบนั้นมันหวาดเสียวมากไป 55 คงเพราะแม่กังวล ดูจากรูปนำเที่ยวแล้วมันน่ากลัวอยู่ //www.capbridge.com/ แต่พอไปถึงจริงๆ ไม่น่ากลัวเหมือนในรูปเลย ... ในรูปดูไกลๆ นึกว่าเป็นสะพานแบบมีเชือกให้จับเส้นเดียว... ของจริงนี่เซฟมั่กๆ ราวสะพานทำเป็นแผ่นรั้วกันตกให้มั่นคงดี... แล้วขอโทษ ทัวร์ริสต์ตรึม... จะเหยียบกันตายบนสะพาน... ถ้าจะน่ากลัว ก็คงตรงสะพานรับน้ำหนักไม่ไหวมากก่า... ถึงงั้นเหอะ สังเกตดูหลายๆ คนเดินแบบกลัวๆ... ขณะที่แม่กะมรรคณิชาขย่มสะพานเมามันส์ไปโลดดด พวกเราใช้เวลาเกือบทั้งวันที่สะพานนี้ เพราะมีธรรมชาติอย่างอื่นๆ ให้ชมด้วย เสร็จจากสะพาน ก็ไปชมเขื่อน กะศูนย์เพาะแซลมอน... ที่ศูนย์นี้ เค้าจำลองบันไดปลาเพื่อให้เราได้ดูปลาว่ายทวนน้ำกระโดดขึ้นที่สูง... เวลามรรคณิชาสนุก ก็จะลืมทวงรถเข็น... สามารถเดินไปชมโน่นนี่เองได้ แถมพยายามจะบอกลูกทัวร์ว่า Follow the leader. Marknisha is the leader!!
กลับเข้าเมืองอีกที ก็แวะไชน่าทาวน์ หาของกิน ซึ่งอร่อยสู้ที่ริชมอนด์ไม่ได้ แต่ราคาถูกมั่กๆ ถูกกว่าในซีแอ็ตเติ้ลอีก รสชาดก็ดีกว่า... ตอนนี้ มรรคณิชาเริ่มโงนเงน...แต่ ไม่ยอมหลับง่ายๆ ก่ะ อิ่มกันเรียบร้อย ก็ย้ายพลขับรถชมเมือง... กะไปดูนาฬิกาไอน้ำที่แกสทาวน์และช้อปปิ้งต่อที่ถนนร็อบสัน ... อาเตี๋ยขับผ่านนาฬิกาไอน้ำแล้ว แต่ไม่มีใครในรถสังเกตุเห็น 55 แม่รีบตะโกนบอกให้ทุกคนดู เพราะได้จังหวะนาฬิกาตีบอกเวลาห้าโมง พร้อมกะพ่นควัน... ชาวบ้านแถวนั้นก็มุงดูกันหรอมแหรม... บรรยากาศแถวๆ นั้น เหมือนช่วงเมืองเก่าอันเดอร์กราวนด์ในซีแอ๊ตเติ้ลเด๊ะๆ
ทัวร์เราไม่ค่อยจะสนใจประวัติศาสตร์ ดูเท่านี้ก็เหนื่อย ไปช็อปปิ้งกันต่อ... แม่ฉวยโอกาสหรอกลูกทัวร์ไปซื้อของที่ศูนย์การค้าอาเบอร์ดีน ที่เมื่อวานซื้อไม่ทันงัย คริคริ... หอบได้จานชามใส่ซูชิ รวบรวมได้หนึ่งกล่อง .. ถึงกับต้องอัญเชิญมรรคณิชาออกจากรถเข็น เพื่อแม่จะได้ไว้ใส่ของช้อปปิ้ง ลูกไม่สนใจ เพราะสนใจหูอาเตี๋ยมากกว่า .... สงสารอาเตี๋ยเหมือนกันนะ โดนมรรคณิชาเล่นหูทั้งวันทั้งคืน... เนียะ อาเตี๋ยรู้ไหมคะ มรรคณิชาดึงหูแม่ล่วงหน้าซ้อมไว้ก่อนเจออาเตี๋ยคะ ดึงจนหูมีติ่งสวยเร้ย ถึงโรงแรม ทุกคนทยอยกันอาบน้ำเข้านอนแต่หัววัน แม่เองนอนไม่ค่อยหลับ เพราะนิสัยไม่ชอบนอนแปลกที่ เลยใช้เวลาว่างด้วยการชะโงกดูมรรคณิชาซึ่งนอนกะพื้น คอยห่มผ้าให้... สลัดเก่งเหลือเกินนะ ตั่วอี๊เอาผ้าเช็ดตัวโดเรมอนมาให้ ก่อนนอน นู๋จัดแจงพับเรียงอย่างดี สมมติว่า โดเรมอน โนบิตะ ชิซูกะ ไจแอ้นท์ และซูเนโอะ มานอนเรียงกันเป็นเพื่อนนู๋... ผ้าเช็ดตัวผืนนี้ มีประโยชน์ตลอดทริปเลย เพราะพอนู๋หลับ แม่ก็เอามาเป็นผ้าห่ม
หมายเหตุ รูปนาฬิกาเอามาจากเว็บ วิกิตพีเดียนะคะ เพราะแม่ยังไม่ได้ไปซื้อสายสำหรับโหลดภาพออกจากกล้องเลย
Create Date : 09 กันยายน 2551 |
|
8 comments |
Last Update : 9 กันยายน 2551 6:42:14 น. |
Counter : 1121 Pageviews. |
|
|
|
นิดนึง...ได้แอบ...แวะมา...มองหา
สวัสดีค่ะ มีความสุขมาก ๆ
กับการทำงานวันที่สองด้วยนะคะ ***