ไม่พ้นเรื่องกิน
ก่อนจะมาอัพบล็อก แม่ต้องลงไปเลาะเนื้อไก่เตรียมไว้สำหรับลองทำลูกชิ้นไก่สูตรคุณณัฐ... เลาะไป ปลงไป... เริ่มจากเอาหนังออก...ตอนเห็นเยื่อยังไม่ค่อยเท่าไหร่...เพราะแม่มัวแต่นึกถึงหนังไก่ทอดกรอบโรยเกลือ...แต่พอมาถึงขั้นเลาะเอาเนื้อออกจากกระดูก...มันยากมากเลยนะลูก...ไก่ถูกโฟรเซ่นมันเลยแข็งๆ เลาะด้วยมีดซักพัก...ก็เปลี่ยนมาเป็นใช้มือทะลุทะลวง รู้สึกทำได้ง่ายกว่า แถมแยกเส้นเอ็นออกได้ชัดเจนกว่ามีด...ทำไปก็คิดว่า ตัวเองเหมือนนางยักษ์ ...เนื้อมนุษย์มันก็เป็นแบบนี้เปล่าหว่า...เฮ้อ...มิน่า ฝรั่งส่วนใหญ่ถึงได้กลัว ขายเนื้อก็ขายกันเป็นชิ้นๆ ไม่ต้องมาน่าเลาะให้อุจาดใจ......ไปกินเจเลยดีกั่วมัง
วันนี้ เราไปเยี่ยมแกรนด์มากัน... มรรคณิชานั่งในคาร์ซีทเรียบร้อยน่ารักเชียว...แม่หันไปดูทีไร เห็นนู๋มองมาวิวด้านหน้ารถอย่างสนใจ พอสบตา คุณพ่อ หรือคุณแม่ นู๋ก็จะยิ้มให้ ประมาณว่า "มีไรป่าวคะ จะคุยกะนู๋เหรอคะ" แม่ต้องพยายามหักใจแทบแย่...ไม่กล้าคุยกะนู๋ เพราะกัวเด๋วนู๋งอแง จะโผมานั่งด้านหน้ากะคุณแม่ ขำคุณพ่อเน๊อะ...นู๋เล่นมือถือของนู๋ทีไร...คุณพ่อสะดุ้งทุกที...นึกว่ามือถือตัวเองดัง...
แกรนด์มากำลังอบ Cookies of the month ตอนที่เราไปถึง... มรรคณิชาเลยโชคดี ได้หม่ำคุ๊กกี้เพลิน...ข้าวเข้วไม่ต้องกินมันละ... ฉงฉานแกรนด์มาจัง....แกรู้สึก guilty มากเลย เพราะนู๋เล่นเดินฉวยจับข้าวของๆ แกรนด์มาไปทั่ว แม่คอยวิ่งตาม ห้ามโนๆๆ... คราวที่แล้ว นู๋ทำม้าหยกของแกรนด์มาคอหักอ่ะ จำได้ป่ะ... แกรนด์มาเลยเที่ยวเดินหาของที่ทำจากไม้ และราคาถูกๆ หน่อยมาให้นู๋ถือเล่น...ทรมานคนแก่เลย
นู๋หนุกหนานมาก จนพอแม่พาขึ้นไปนอน นู๋ก็กรี๊ด จนแม่ต้องยอมแพ้...ไม่นอนก็ได้ฟระ หมู่นี้ นู๋โตเป็นสาวมากๆเลยนะ...เสียงกรี๊ดงี้...ดังและถี่กว่าเดิม...แถมชอบปาข้าวของเหมือนนางอิจฉาช่อง 7 เลยอ่ะ... ไม่เข้าใจเลย...เด็กกรี๊ดนี่เพราะอะไร ก. นู๋เห็นแม่กรี๊ด เวลาแม่ต๊กใจ...เลยเลียนแบบ (แม่กรี๊ดบ่อยซะด้วยดิ) ข. นู๋กรี๊ดทีไร แม่หันควับมองนู๋ทู้กที ค. ถูกทุกข้อ
ช่วงเย็น นู๋นั่งโซ้ยแกงโฮะ แม่กะจับให้นู๋งับให้เรียบหมดหม้อ ชดเชยที่ตอนเช้ากินแต่คุ๊กกี้...นู๋ยอมโดยดีอย่างไม่น่าเชื่อ....หิวงั่กละซิท่า... เพิ่งซัดไปได้แค่ครึ่งหม้อ...พี่อันนามาเยี่ยม...ว๊า...ขาดตอนเลย...พอพี่เค้ากลับ..นู๋ไปยืนอาลัยอาวรณ์หน้าประตู ... แม่ฉวยโอกาสป้อนข้าวต่อได้อีกชาม....พอวิ่งไปเติม กลับมาใหม่ นู๋ก็หมดอารมณ์ซะก่อน...เออ...ม่ายเป็นไร...ที่เหลือแม่จัดการเอง อิอิ
แม่คิดว่านู๋อิ่มพอควรแล้วนา...ไหนได้...พอพี่ๆ เค้าทานมื้อเย็นกัน มรรคณิชาก็ไปเที่ยวพันแข้งพันขาพี่ๆ เค้า...ยังจะมีแรงหม่ำอีกเร๊อะนั่น...เอากะเธอซิ
พรุ่งนี้ เอาให้ได้หยั่งงี้น๊า...แม่จะได้สบายๆๆ
Create Date : 28 มีนาคม 2549 |
|
8 comments |
Last Update : 28 มีนาคม 2549 14:14:53 น. |
Counter : 733 Pageviews. |
|
|
|
เจ้าเนเน่ไม่เห็นกรีดเลยค่ะอยากให้กรี๊ดนะค่ะ เคยสอนให้กรี๊ดแต่สุดท้ายก้อไม่ยอมกรี๊ด ชอบร้องโอ้ย โอ้ย มากกว่า สงสัยติดคนงานนะค่ะ แบบคนงานชอบบ่น โอ้ย โอ้ย ตลอด พอเจ้าเนเน่มาอยู่กับเรา เราอุ้มขึ้นก้อจะ โอ้ย โอ้ย ตลกดีค่ะ แต่มันไม่เหมือนเด็กผูหญิ่งนะสิค่ะ เป็นสาวก้อต้องกรี๊ดใช่มั้ยค่ะ หรือสงสัยเจ้าเนเน่จะเป็นทอม