วันนี้คิวแน่นไปหมด....
แม่ไม่อยากจะเชื่อเลย เราสองคนทำเวลาช่วงเช้าได้ดีมั่กๆ ทั้งหม่ำๆ และแต่งตัว แล้วเสร็จก่อนสิบโมง ทำให้ไปหาน้าเป๊ปป้าได้ตรงตามนัด...ดีแล้วละ...น้าเป๊ปป้าเป็นครู ตรงเวลาเป็นบ้าเลย... พอเจอหน้าคุณน้า...นู๋ปรี่เข้าใส่...อู้ย...แม่คุณจะย้ายไปอยู่บ้านน้าก็ได้นะยะ...น่าหม่ำไส้จิงๆอ่ะ วันนี้ คุณแม่ตั้งใจเทคิวของเราให้น้าเป๊ปป้า เพราะอยากฉลองที่น้าผ่าตัดจบด้วยดี และทำคะแนนส่งมหาลัยเสร็จเรียบโร้ย...เราเลยจะไปตลาดซื้อของมาลองเมนูเจใหม่ๆ ให้น้าเป๊ปป้าทาน ขึ้นรถได้ แม่เม้าท์กระจาย...มรรคณิชาก็น่ารักมาก...นั่งเรียบร้อยอยู่ด้านหลัง จนคุณน้าเอ่ยปากชม (ตอนนู๋เด็กๆ นั่งรถคุณน้าทีไร รถติดไฟแดงไม่ได้เลย ร้องซะ รถแทบแตก)...แต่แม่ว่านะ...เงียบๆ อย่างนู๋เนียะ....เหมือนนู๋คอยสอดแนมฟังไงไม่รุอ่ะ...แม่หันไปทีไร นู๋ก็สบตาเหมือนกะว่า "พูดต่อสิ ๆ แม่...นู๋กำลังฟังเพลิน" อิอิ
เราช่วยกันช้อปหนุกหนาน...มรรคณิชามีหน้าทีรับของโยนลงรถเข็น...ของไหนน่าสนใจ นู๋ก็กั๊กไว้บนตัก เอาไว้เล่นฆ่าเวลา... พอช้อปเสร็จไปถึงแคชเชียร์ นู่ทำอีท่าไหนไม่รู้ จีบพี่แคชเชียร์จนได้เวเฟอร์ล็อกเกอร์มาฟรีๆ หนึ่งถุง....ดีมากเลยลูก....ช่วยแม่ทำมาหากินตั้งแต่เล็กๆ
กลับมาถึง นึกว่าจะได้ทำเมนูด้วยกัน...น้าเป๊ปป้าเกิดวุ่นขึ้นมา มีหลายเรื่องให้เคลียร์ เลยขอเลื่อนไปทำช่วงเย็น...เราสองคนเลยต้องเดินคอตกกลับบ้าน
แม่ตัดสินใจลองทำทอดมันปลาฆ่าเวลา....ผสมเครื่องพลาดไปหน่อย...มันเหลวๆ...ปั้นจนเหนื่อย...โชคดีได้คุณพ่อมาช่วยทันเวลา...เติมแป้งลงไป...วิ้ว...เกือบไม่รอด
ระหว่างทำ ก็ได้พบสิ่งอัศจรรย์ของมรรคณิชา...
แม่แอบเห็นวิธีการที่นู๋ลอยขึ้นไปสถิตในเก้าอี้ทานข้าวที่เสียบอยู่กะโต๊ะแล้ว...กร๊ากกก...สงสัยมาตั้งนานว่า ขึ้นไปได้ไง โดยที่เก้าอี้นั่งของแม่ยังแบ็คอยู่ใต้เก้าอี้ของนู๋... ที่แท้ นู๋ลากเก้าอี้แม่ออกมาแล้วปีนขึ้นไป พอหย่อนตัวลงเก้าอี้ของตัวเองได้ปั๊บ ก็มีการลากเก้าอี้แม่กลับมาเสียบใต้เก้าอี้นู๋อย่างเดิม....เรียบร้อยแบบนี้ ไม่ใช่ลูกคุณพ่อแน่ๆ 555
แถมยังมีการ อือๆๆเรียกคุณแม่ให้ไปดู ตอนที่นู๋แสดงกายกรรม...ขึ้นไปยืนบนเหล็กยกน้ำหนักของคุณพ่อ...โอ้ว์ จอร์จ...เธอบาล้านซ์ตัวได้สุดยอดดด....แม่เกือบจะพานู๋ไปสมัครอเมริกันไอดอลแล้น...ถ้าไม่เผอิญเห็นนู๋แอบจับตู้ข้างๆ
เจ้าตู้เก็บของแห้งในครัวกลายเป็นสถานบันเทิงในดวงใจของนู๋ไปละ...เพราะแม่ใช้ของที่วางอยู่บนพื้นตู้ไปเกือบครึ่ง นู๋จะพาร่างกลมๆ เข้าไปยืนเล่นข้างในได้สบายๆ... เด๋วนี้ นู๋เลยชอบเล่นซ่อนแอบในตู้......อือม์ .... นายแน่มาก...แอบจนแม่เกือบมองไม่เห็น
อ่า.... แม่นึกว่าจะรีบไปบ้านน้าเป๊ปป้าเสียหน่อย...น้าจุ๊คดันโทรมาชวนไปเที่ยวกลางคืน...หุหุ...อย่างงี้จะปฏิเสธได้ไงเน๊อะ รีบชวนนู๋แต่งตัว เตรียมขึ้นนอนแต่หัววัน...ลูกแม่ทำท่าร่วมมืออย่างดี..เดินบิดก้น ดิ่งขึ้นชั้นบนทันที... ยอมให้แต่งตัวง่ายๆ อีกตะหาก...ง่า...ชักน่ากัว พอจับกินนม...ล่อเข้าไปเกือบสิบออนซ์ แม่กะจับน็อคสนิทไง...แต่นักมวยคนนี้ ฟิตซ้อมมาอย่างดี...ไม่ล้มง่ายๆ ...ผุดลุกผุดนั่งอยู่น่านแหละ...เอาเข้าไป ยัยนี่....เหมือนรู้ว่าแม่จะหนีเที่ยวเลยน๊ะ นอน นอน นอน ลูก...นานๆ ปล่อยๆ แม่ไปเห๊อะ... ป๊อก คร่อกกกก
Create Date : 25 มีนาคม 2549 |
|
4 comments |
Last Update : 25 มีนาคม 2549 13:09:52 น. |
Counter : 794 Pageviews. |
|
|
|
แบบนี้แสดงว่า คนเก่งของเรามีพัฒนาการดีเยี่ยม
อิจฉาคุณแม่จริ้ง จริงเลย
อ้อ! เห็นรูปข้างบน รู้แล้วว่าหนูมรรคน่ารักเหมือนใคร