Silent Scream : ถึงจะกรีดร้องอย่างเงียบงัน แต่ฉันก็ได้ยิน
by merveillesxx
(ตีพิมพ์ครั้งแรกที่ //www.fuse.in.th/blogs/movement/2402)
ละครเวที, การแสดงเดี่ยว, ภาพเคลื่อนไหว, อัลแบร์ กามูส์ และผู้หญิงบ้า!
อัลแบร์ กามูส์ นักเขียนผู้นำลัทธิอัตถิภาวะนิยม (Existentialism) มีนิยายระดับขึ้นหิ้งมากมาย หนึ่งในนั้นคือเรื่อง 'ความเข้าใจผิด' (The Misunderstanding) ที่เล่้าถึงแม่กับลูกสาวที่เปิดกิจการโรงแรมซอมซ่อ พวกเธอเลี้ยงชีพด้วยการวางยานอนหลับแขกที่มาพัก นำร่างพวกเขาทิ้งลงแม่น้ำ จากนั้นก็เอาทัพย์สินคนเหล่านั้นมาเป็นของตัว วันหนึ่งลูกชายคนโตที่จากสองสาวไป 15 ปีกลับมาเยือน เขาปิดบังชื่อของตนเพื่อสร้างความประหลาดใจให้กับพวกเธอ แต่สุดท้ายเขาก็ถูกฆ่าเหมือนกันแขกรายอื่นๆ (นิยายเรื่องนี้เคยถูกดัดแปลงเป็นหนังไทยเรื่อง 'เมืองในหมอก' กำกับโดย เพิ่มพล เชยอรุณ)
เมื่อแม่รู้ความจริงว่าฆ่าลูกชายด้วยมือของตน เธอจึงตัดสินใจทิ้งร่างสู่ก้นแม่น้ำ เพื่ออยู่กับลูกรักไปตลอดกาล เธอปล่อยให้ลูกสาวใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยว และอยู่กับคำถามที่ว่าเหตุใดแม่จึงฆ่าตัวตาย ทั้งที่เรื่องที่เกิดขึ้นมาเป็นเพียงแค่ความเข้าใจผิด
"แล้วหลังจากนั้นหญิงสาวที่ฆ่าพี่ชายและสูญเสียแม่ไป จะมีชีวิตต่อไปอย่างไร" คำถามนี้เองเป็นคอนเซ็ปต์หลักของการแสดงชุด Silent Scream
อย่างไรก็ดี ละครเรื่องนี้ไม่ได้ให้คำตอบกับผู้ชมอย่างตรงไปตรงมา มันไม่ได้นำเสนอแบบละครเล่าเรื่อง แต่หากเลือกใช้วิธีแบบกึ่งนามธรรมจากการแสดงเดี่ยวของ ภัทรสุดา อนุมานราชธน (หนึ่งในนักแสดงหญิงที่เก่งที่สุดของวงการละครเวทีบ้านเรา) ซึ่งเป็นการแสดงแบบเคลื่อนไหวร่างกาย (physical movement) เกือบทั้งหมด มีการพูดแบบโมโนล็อกอยู่เพียงประมาณ 5 นาทีเท่านั้น (และเป็นบทพูดจากนิยายต้นฉบับ) อย่างที่ผู้สร้างได้แจ้งกับคนดูไว้ว่าที่คือ 'การเดินทางสู่ความฝันของฆาตกร' (Journey into the dream of a murderer)
การแสดงชิ้นนี้กำกับโดย วสุรัชต อุณาพรหม โดยเขาเรียกผลงานของตัวเองว่า 'การออกแบบการแสดง' (Performance Design) มากกว่าละครเวที (stage play) ดังนั้น Silent Scream จึงเต็มไปด้วยองค์ประกอบมากมายที่ดูจะผ่านการคิดพิถีพิถันมาอย่างดี นอกจากการแสดง/ท่าทางเคลื่อนไหวอันพิศวงชวนค้นหาของนักแสดงเอกแล้ว มันยังประกอบไปด้วยการจัดแสงเงาที่เข้มข้นตึงเครียด, การใช้เสียงประกอบอันหลอกหลอน (ซึ่งเป็นฝีมือของนักออกแบบเสียงชาวฝรั่งเศส Mauerhan Babtiste คนทำเสียงในหนังเรื่อง Whispering Ghosts ของ ไทกิ ศักดิ์พิสิษฐ์) และภาพเคลื่อนไหวที่น่าสนใจ
ภาพเคลื่อนไหวใน Silent Scream นั้นเป็นผลงานของ Millie Young (จากสูจิบัตรระบุว่าเธอมีผลงานอย่างต่อเนื่องทั้งด้านภาพนิ่ง, หนังสือภาพสำหรับเด็ก, วิดีโออาร์ต และแอนิเมชั่น รวมถึงการออกแบบเว็บไซต์) โดยภาพที่ฉายเป็นภาพขาวดำ ขมุกขมัว และถูกฉายบนกระดาษสีทะมึน ซึ่งความมัวสลัวของภาพประกอบเหล่านี้ก็เข้ากันดีอย่างยิ่งกับบรรยากาศดำมืดของการแสดง ภาพที่ปรากฏส่วนใหญ่เป็นภาพแม่ของตัวเอก (บทรับเชิญจาก สินีนาฎ เกษประไพ - ศิลปินศิลปาธรด้านละครเวทีปี 2551) สะท้อนห้วงคำนึงคิดของหญิงสาวที่แม้แม่จะไม่เคยเห็นเธออยู่ในสายตา แต่เธอก็มิอาจสลัดเงาของผู้เป็นแม่ได้ รวมถึงภาพอื่นๆ อย่างลูกกรงหรือแม่น้ำ ที่มีนัยถึงกรอบกักขังและอิสรภาพที่ขัดแย้งไปมาตามสภาพจิตใจอันสับสนของหญิงบ้าผู้นี้
ผู้เขียนได้มีโอกาสดูละครเวทีมากเป็นพิเศษในช่วงสองปีนี้ พบว่ามีละครเวทีหลายเรื่องที่นำหนังสั้นหรือภาพเคลื่อนไหวมาประกอบการแสดง แต่บ่อยครั้งการใช้สื่อผสมเช่นนี้ไม่ประสบความสำเร็จ เช่น ใช้อย่างประดักประเดิด เป็นส่วนเกิน ไม่เข้าที หรือโดดเด่นการจนหลุดไปจากการแสดงรวมโดย แต่ดูเหมือน Silent Scream จะไม่พบกับปัญหาดังกล่าว และยังใช้การผสมสื่อได้อย่างทรงประสิทธิภาพ
(ภาพการแสดงชุด You Must Love Me - รูปจากบล็อก //twilightvirus.blogspot.com/2009/10/blog-post_4885.html )
ผู้เขียนเคยได้ดูผลงานของคุณวสุรัชต 2 ชิ้นด้วยกัน และรู้สึกว่าเขาสามารถนำสื่อภาพเคลื่อนไหวมาใช้กับละครเวทีได้อย่างน่าสนใจ
อย่างใน You Must Love Me งานชิ้นที่แล้วของเขาที่อยู่ในโครงการอ่านสันติภาพ (นำแสดงโดย ดุจดาว วัฒนปกรณ์ - นักแสดงสาวที่เรีบนจบทางด้าน Dance Therapy คนแรกของเมืองไทย) ได้นำเพลงดังของละครเพลงเรื่อง Evita (ที่ว่าด้วยชีวิตของ Eva Peron สตรีหมายเลขหนึ่งของอาร์เจนติน่า) มาเล่าในรูปแบบของกล่าวสุนทรพจน์อันทรงพลัง แถมยังโยงใยถึงบริบทบางอย่างของสังคมไทยได้อย่างแหลมคม ส่วนในเทคนิคภาพเคลื่อนไหวนั้น ขณะที่ดุจดาวทำการแสดงไป วสุรัชตก็จะถ่ายวิดีโอเธอไปตลอด ภาพใบหน้าของเธอถูกฉายขึ้นบนจอที่ทำจากกระดาษหนังสือพิมพ์ อันน่าจะสะท้อนถึงเรื่องการรู้จักเล่นกับสื่อของคนบางกลุ่มที่ปรากฏตัวบ่อยๆ ตอนสองทุ่ม
- - - - - - - - - - - - - - -
การแสดงชุด Silent Scream เปิดทำการแสดงตั้งแต่ 20-30 พ.ย. 2552 เวลา 19.30 (การแสดงมีความยาว 45 นาที)
ที่โรงละคร Democrazy Theatre Studio ซ.สะพานคู่ / ตรงข้ามสวนลุมไนท์บาซ่า (เดินทางได้ง่ายโดย MRT ลุมพินี ออกประตู 1)
บัตรราคา 200 บาท ทุกที่นั่ง
สอบถามรายละเอียดและจองบัตรได้ที่ 0 80783 272
การแสดงเก๋ๆ แบบนี้ไม่อยากให้พลาดกัน
Create Date : 26 พฤศจิกายน 2552 |
|
9 comments |
Last Update : 26 พฤศจิกายน 2552 2:09:59 น. |
Counter : 3976 Pageviews. |
|
|
|
ใครเหยอ?...
บทสนทนาของคราวที่แล้วยังอ่านไม่ทันจบเลย มีเอ็นทรี่ใหม่มาแล้ว บทจะขยันก็ขยันซะอ่านไม่ทัน
ดูแล้วก็คงจะเป็นการแสดงที่เก๋อยู่ แต่ไม่แน่ใจว่าถ้าได้ดูแล้วจะเข้าใจ + เข้าถึงหรือเปล่า ถ้ามีโอกาสก็อยากจะลอง (บัตรไม่แพงเลย) แน่นอนว่าโอกาสที่ว่าคงไม่ใช่เร็วๆนี้